Γαμοσύμπαν

Ουφ, πάει κι αυτή η δύσκολη χρονιά. Έφτασε αισίως στο τέλος της. Τέλειωσαν οι δουλειές και οι εξετάσεις. Γράψαμε καλά. Πολύ καλά. Πάρα πολύ καλά. Δόξα τω Θεώ γιατί φάγαμε ζέστη, ξενύχτι, κούραση, και φτάσαμε στα όρια μας. Οταν τα δεκάρια χτυπάνε τη πόρτα μας, γελάμε σα τα χαζά, επιβεβαιώνοντας πως άξιζε όχι μόνο η κούραση του ενός μηνός, αλλά και ό,τι τραβάμε τώρα. Μη ρωτάτε ποιοι. Εγώ και η Coula. Και τα πήγαμε πολύ καλά στη συνεργασία μας. Μερικές φορές με έβριζε γιατί την πετούσα στο περιθώριο και άλλες της φώναζα εγώ να έρθει στην επιφάνεια και να μου πει καμία ωραία ιστορία, λίγο coυλή. Τελικά τα δύσκολα τέλειωσαν αλλά τα δύσκολα έχουν και συνέπειες.

Κι εκεί που οργανώνεσαι και λες, Παρασκευή τέλος οι εξετάσεις, τέλος τα διαβάσματα, τέλος το άγχος και η πίεση, εκεί που λες ξεκινάω μπανίτος με μοχίτος και φρεντίτος και γκομενίτος, ξαφνικά....κάτι γίνεται και δε προλαβαίνεις να πεις ούτε το ονομά σου. Απλά χάνεις τη δύναμή σου, πέφτεις κάτω, σε μαζεύουνε, σου λένε πίνε νερά, κοιμήσου καλά, μακριά από ήλιο και προσοχή και τρως άλλη μια σφαλιάρα έτσι γιατί πρόλαβες και χάρηκες που τέλειωσαν τα βάσανα. Και συν τοις άλλοις έρχονται και οι παλιορώσοι επίσκεψη και σε σφάζουν.

Το μαλακοσύμπαν, όχι μόνο δεν συνωμοτεί για να πραγματοποιηθεί ό,τι επιθυμώ, αλλά πηδιέται ασυστόλως μέχρι να καταφέρει να με εξοντώσει ολοκληρωτικά. Να του πείτε πως εγώ κάτω δε το βάζω. Και μπορεί να μείνω το ΣΚ ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου σέκος και άρρωστη, με δύναμη ούτε για να μιλήσω, αλλά από Δευτέρα θα το γαμήσω εγώ και θα του αρέσει κιόλας.


Καλό ΣΚ να έχετε, εγω όπως καταλάβατε, συνέρχομαι και επανέρχομαι.
Φιλιά πολλά σε όλους και σε όλες.

9 Ιουλίου 2011