Με ρούφηξε

Παρατηρώντας το θέατρο του παραλόγου, με τους επικίνδυνους τερατόμορφους άντρες να φιγουράρουν στα δελτία ειδήσεων ως κακοποιά στοιχεία, μια τρομάρα την πήρα. Οποιος πει ή αφήσει να εννοηθεί πως τα παιδιά αυτά φάγανε ξύλο από την αστυνομία, θα είναι εντελώς άκυρος. Απλά συμβαίνει αυτό που παθαίνει ο κακός ο άνθρωπος στις ταινίες. Αρχικά είναι ο πιο άσχημος ηθοποιός που υπάρχει για να πείσει πως είναι κακός και φυσικά στο τέλος πεθαίνει γιατί το καλό πάντα νικά. 

Τα μηνύματα τα λάβατε; Οχι; Δεν καταλάβατε κουλοί μου αναγνώστες, τι θέλαν να μας πουν; Πίσω από τα τερατουργήματα αυτά, τα φωτοσοπαρισμένα, υπάρχει το: Κίνδυνος Θάνατος. Πρόσεχε μη κάνεις τίποτα κακό σε τούτη τη κοινωνία...γιατί έτσι θα καταντήσεις. Να τα βλέπετε εσείς που νομίζετε πως επειδή κρύβεστε τώρα, θα κρύβεστε για πάντα. 

Καθίστε καλά και ακολουθείστε το τάξις και ηθική γιατί είδατε τι έπαθαν τα κακά παιδιά. Μαγκέψαμε τώρα όλοι και τα βάλαμε με το σύστημα. Μην ομιλείτε. Ουτε ελληνικά, ούτε αγγλικά, ούτε τίποτα. Μην αντιδράτε. Μην αναπνέετε. Σταθείτε προσοχή! Εν δυο, εν δυο. 

Ας μη γελιώμαστε. Τέτοιοι πολίτες καταντήσαμε. Πάμε πληρώνουμε τους φόρους, τους λογαριασμούς και τις υποχρεώσεις μας ρίχνοντας μπινελίκια στις υπηρεσίες, στους άρχοντες και στην παλιοκοινωνία, μετά γράφουμε και κανένα άρθρο στα ιστολόγιά μας έτσι για να είμαστε και καλυμμένοι απέναντι στον εαυτό μας και στον αναγνώστη μας. 

Και η ζωή συνεχίζεται..μίζερα και εξουθενωτικά....

Οι επαναστάσεις γίνονται μόνο με αίμα...

έλα όμως που κι αυτό μας το ρουφήξανε...

ΥΓ Νιώθω πάντα λίγο καλύτερα στα μαθήματα της Έκθεσης, εκεί που λέω τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Εκεί που η συζήτηση ανάβει και νιώθω τις καρδιές και τα μυαλά των νέων να πάλλονται επικίνδυνα. 

 

6 Φεβρουαρίου

Μετεκλογικά cουλά

Ρε φίλε, σε τι χώρα θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας; Ποιος δουλεύει ποιον ήθελα να ήξερα. Ο Σαμαράς δεν τα κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση. Ο Τσίπρας δε τα κατάφερε να πείσει τη Παπαρήγα να βγει απο τα ξεχασμένα συρτάρια της πολιτικής της και να ορμήξει στο προσκήνιο, αρπάζοντας την ευκαιρία που της δόθηκε να βγει από τα ημίμετρα.

Ο Βενιζέλος όμως ε; Τσάκαλος. Ξέρει παιδί μου ο άνθρωπος. Είναι έμπειρος πολιτικός. Ξέρει να μοιράζει τις καρέκλες σωστά. Ο βούβαλος δεν έχει ακόμη καταλάβει πως σαν τρίτο κόμμα άρα μικρό κόμμα πρέπει να βουλώσει το στόμα του και να υπακούει. Να το βουλώσει για δίαιτα, όχι. Είναι δύσκολο. Αλλά μάλλον είναι δύσκολο να του βουλώσει γενικώς. Τι παπαριές είπε πάλι σήμερα και μου ανέβασε την ανεβασμένη μου πίεση. Είπε το κορυφαίο: Είμαι αποφασισμένος για τα πάντα. Ναι ρε είσαι. Είσαι αποφασισμένος να διαλύσεις αυτή τη χώρα κι εσύ και οι ομοιοί σου! Είσαι αποφασισμένος να μας σπάσεις τόσο πολύ τα νεύρα που θα ψηφίσουμε όλοι Χρυσή Αυγή με την εντολή να σε πλακώσουν στο ξύλο σαν αλλοδαπό... (μπλακ χιούμορ ήταν το τελευταίο...)

Κι έχουμε και τον Κασιδιάρη της Χρυσής Αυγής να κάνει πολιτική στου κασίδα το κεφάλι. Δεν κατηγορώ διόλου τη Χρυσή Αυγή για ό,τι κάνει ή για την ύπαρξή της. Ούτε αυτούς που την ψήφισαν κατηγορώ. Τα σώματα ασφαλείας, οι κάτοικοι του κέντρου και γενικότερα περιοχών που ξεχνάς τα ελληνικά σου από τους ξένους  που βρίσκονται εκεί και όσοι άλλοι τη ψήφισαν καλά έκαναν. Όπως εσύ που πήγες και ψήφισες Πειρατες, Νεραιδες και τον Γκάμι τον Μπέαρ. Εκείνο που αρχίζει να με ενοχλεί στη Χρυσή Αυγή είναι που από τη στιγμή που έλαβαν βήμα να μιλήσουν και να πουν τις θέσεις τους, ψεύδονται ασύστολα σχετικά με τα πιστεύω τους. Και νομίζουν πως με αυτό το τρόπο θα αγιοποιηθούν και θα γίνουν αποδεκτοί από μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού.

Πάντως είναι καλό που πλέον τους βλέπουμε και τους ακούμε στα ΜΜΕ. Όσο κι αν προσπαθούν να παρουσιάσουν ένα πρόσωπο με στοιχεία καθαρού ελληνικού εθνικισμού, από τους χαρακτήρες τους και από το ύφος που μιλάνε, φαίνεται το ποιόν τους. Κι ανιστόρητος να είσαι (σε εσένα το λέω που τους ψήφισες), όταν τους δεις θα καταλάβεις τι είναι, τι πρεσβεύουν και πως συμπεριφέρονται.

Ας δούμε τώρα τα παράλογα. Ρε φίλε θύμισέ μου, πόσο ποσοστό πήρε ο Κουβέλης; Πόσο;  6% πήρε; 6% ρε φίλε. Και τον προτείνουν για πρωθυπουργό; 6%? Μα για πόσο μαλάκες μας περνάνε; Ψήφισε ο λαός Κουβέλη; Του έδωσε εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση και να ηγηθεί; Μία ο Παπαδήμος, μία ο Κουβέλης, νιώθω πως τζάμπα χάσαμε τα μπάνια μας κι ένα καλό σεξ στη παραλία τη Κυριακή 6 Μαϊου και πήγαμε και ψηφίσαμε! Τζάμπα καίει η λάμπα. Τζάμπα μάγκες.  Τζάμπα όλα. Αυτοί συνεχίζουν να μας γράφουν στα αποτέτοια τους και ακολουθούν τις γκλάβες τους. Πείτε μου τώρα εσείς....Τους χρειάζεται ή δε τους χρειάζεται Χρυσή Αυγή να φάνε λοστάρι στη κεφάλα και να έρθουν να στρώσουν; Ε ; ε; ε; Κι αυτό δεν είναι μπλακ χιούμορ. Το εννοώ.

Άντε να δούμε τι θα γίνει. Προς το παρόν σας φιλώ στα μούτρα και τα ξαναλέμε σε λίγες μέρες.

 

10 Μαϊου 2012

Παλιολινάτσες

Όλο το καλλιτεχνικό στερέωμα πολιτεύτηκε. Το τι καλλιτέχνης κατεβαίνει για υποψήφιος, δεν έχετε ιδέα, ή μάλλον έχετε. Ό,τι άνεργο κυκλοφορεί, κατεβαίνει στις εκλογές.Τρελαίνομαι να βλέπω Βάνα Μπάρμπα με το ύφος της σωτήρος Παναγίας Παρθενούσας. Μέχρι και ο Καλλίρης κατέβηκε! Το νου σου κύριε οδηγέ, γλιστράω στις χειρολαβές, από το σπίτι του κοντά, όταν περνάς μη σταματάς. Δε κατεβαίνω πια εδώ, κι ας ξέρει πως τον αγαπώ... Με είχε σημαδέψει αυτό το λαλάκι τότε παλιά. Για να μην αναφερθώ στη Τζούλια. Δε θέλω. Έλα μη με πιέζεις. Δε θέλω λέμε.

Είχαμε όλες τις πορδές να σκάνε μία μία, έχουμε και τη Χρυσή Αυγή να παίρνει 9% στις δημοσκοπήσεις! Απορώ ρε φίλε, δεν έχει διαβάσει κανείς Ιστορία σε αυτή τη χώρα; Προσπερνώ τα σκουπίδια και αναρωτιέμαι: Πόσο κάνει άραγε ένα εισιτήριο χωρις επιστροφή για Χονολουλού; Τρελοχαβανέζα θα ντυθώ, συνέχεια το κορμί μου θα κουνώ, φέρτε πιρόγες και πάμε αλλού, επόμενη μας στάση η Χονολουλού. Αυτό το λαλάκι τραγουδώ στην ανιψιά μου και χέζεται κυριολεκτικά από τα γέλια. Κι εγώ μαζί της. Μεγαλώνει κι ομορφαίνει. Και μου μοιάζει. Σε όλα. Ειδικά στη γκρίνια...

Σας έχω καλά νέα. Βγήκαν οι εξετάσεις που έκανα. Ήταν ένα γενικό τσεκ απ. Έχεις να θάψεις κόσμο! Βροντοφώναξε ο γιατρός. Σφύζω άκρας υγείας. Και η πίεση ίσως να μην είναι τόσο πρόβλημα ακόμη. Θα το γλιτώσω το χάπι ρε παλιολινάτσες. Σε σας το λέω που με είπατε γριά και τελειωμένη ή που το υπονοήσατε. Βέβαια μια υπέρταση καλό είναι να την έχω καβάτζα, για να περνάει το δικό μου πάντα. Όχι πως δε πέρναγε. Η μάνα μου, αναζητά γκόμενο που θα μου βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι. Της λέω χαμογελαστά πως αν τον βρει μπορεί να τον κρατήσει. Προτιμώ το ξυπόλυτο λουκ, έρχεται και Καλοκαίρι, η αμμουδιά καίει και το μπιτς βόλεϊ με περιμένει και φέτος.

Απέναντι από το σπίτι μου, σε ένα διάρι μένει μια κοπέλα μόνη της. Ίσως να είναι φοιτήτρια ίσως όχι. Χτες το μεσημέρι, είχε πολύ καλό καιρό. Αχ τρεμένς τρεμένς...ήρθε το Καλοκαίρι που ποθούμε. Ασχετο. Βγαίνω που λέτε στο μπαλκόνι με ένα καπουτσίνο ντεκαφεϊνέ να φωτοσυνθέσω, καπνίζοντας το 3 απο τα 5 συνολικά τσιγάρα που καπνίζω τη μέρα. Και την βλέπω να έχει αράξει σε μια πλαστική καρέκλα από αυτες που απλώνεις την αρίδα σου το Καλοκαιράκι και παίρνεις τρελά δεκάλεπτα ύπνου. Είχε και μια φραπεδιά στο πλάι.

Κι εκεί που σκέφτομαι πόσο ωραία είναι τα ζεστά μεσημέρια στην αντηλιά, τη βλέπω να βγάζει μανιασμένα από τη μύτη της μια τεράστια μακρόστενη στρουμπουλή μύξα και να τη χώνει στο στόμα της. Αυτό ήταν. Βουτάω τον ντεκαφεϊνέ, σβήνω το τσιγάρο στη μέση (άρα 4,5 τσιγάρα τη μέρα) και μπαίνω μέσα χωρίς να κοιτάω καθόλου απέναντι. Έλεος...ε ρε τι κάνει αυτή η ανεργία...Θα τρώμε ό,τι νά' ναι!

Χτες το πρωί έβγαλα την ανιψιά βόλτα στη Νέα Σμύρνη, με το καροτσάκι της, το αντηλιακούλι της, το ζακετάκι της και τα λοιπά αξεσουάρ. Το τι κόσμος με φλέρταρε δεν έχετε ιδέα. Βαρούσαν οι κόρνες και γινόταν πανικός. Εγώ ήξερα πως τα μωρά είναι γκομενοπαγίδες όταν τα κυκλοφορούν άντρες! Χτες ανακάλυψα ότι συμβαίνει το ίδιο και με τις γυναίκες ή νόμιζα ότι το ανακάλυψα. Μέχρι που επιστρέψαμε σπίτι και η αδερφή μου, με επανέφερε στην πεζή πραγματικότητα. Ρε μήπως σου κόρναραν επειδή έκλεινες το δρόμο με το καρότσι; Ε μα ναι, το πήγαινα από το δρόμο το καρότσι. Δεν είναι πεζοδρόμια αυτά που έχει η Νέα Σμύρνη! Και τελικά δεν συμβαίνει το ίδιο και με τις γυναίκες. Κρίμα.

Αυτά εν ολίγοις. Όμορφο υπόλοιπο ΣΚ να έχετε. Να προσέχετε. Να κάνετε σεξ, αλλά κυρίως να χαμογελάτε. 

 Φιλιά σε όλους

ΥΓ Την Πρωτομαγιά υποσχέθηκε ο πατέρας μου να μας φτιάξει κοκορέτσι μιας και δε το ευχαριστηθήκαμε το Πάσχα. Έλα...ελα...ελα...πάρε...πάρε...πάρε...Εδώ η καλή χοληστερίνη! Θα έχω νέο φωτογραφικό ντοκουμέντο του πριν το ντου στη πιατέλα και του μετά το ντου. 

 

28 Απριλίου 2012

Μικρογραφία του Πλανήτη

Αν μπορούσαμε να μειώσουμε το συνολικό πληθυσμό της γης σε ένα χωριουδάκι 100 ατόμων, γράφει ο Β. Γεωργίου, καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, κρατώντας όμως τις ίδιες αναλογίες που υπάρχουν σήμερα στο κόσμο μας, τότε ο πληθυσμός του χωριού αυτού θα αποτελείτο από:

• 57 Ασιάτες, 21 Ευρωπαίους, 14 Αμερικανούς, 8 Αφρικανούς.
• 52 θα ήταν γυναίκες και 48 άντρες.
• 70 θα ήταν μη λευκής φυλής και 30 λευκοί.
• 70 θα ήταν μη χριστιανοί και 30 χριστιανοί.
• 89 θα ήταν ετεροφυλόφιλοι και 11 ομοφυλόφιλοι.
• 6 άτομα θα κατείχαν το 59% του συνολικού πλούτου και οι 6 θα ήταν Αμερικανοί.
• 80 θα ζούσαν σε μη κατοικήσιμα σπίτια.
• 70 θα ήταν αναλφάβητοι.
• 50 θα υπέφεραν από έλλειψη τροφής και καθαρού νερού.
• 7 8α πέθαιναν από AIDS, άλλες ασθένειες ή από τροχαία ατυχήματα.
• 1 θα είχε τελειώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση και θα είχε computer.
• Αν έχετε τρόφιμα στο ψυγείο σας, ρούχα και σπίτι, τότε ανήκετε στους 25 πλουσιότερους κατοίκους αυτού του χωριού.
• Αν έχετε καταθέσεις ή χρήματα στη τσέπη σας, τότε ανήκετε στους 8 προνομιούχους μεγιστάνες αυτού του χωριού.

16 Νοεμβρίου 2011

Οι Άγγλοι, ο Παπα(ρο)δήμος κι ένα γερό μασάζ

Έτσι στα ξαφνικά πάτησα Νεα Αναρτηση. Δεν ήξερα τι ακριβώς να γράψω γιατί έχω πολλά να γράψω, και γιατί γίνονται τόσα πολλά γύρω μας και μέσα μας, και αν γράψω όσα θα ήθελα να πω, δε μας φτάνει ένα ιστολόγιο ολόκληρο! Πάμε και βλέπουμε.

1. Έχουν το θράσος οι μαλακοΆγγλοι και μας ειρωνεύονται; Ποιοι; Οι Άγγλοι; Ο πιο κρυόκωλος λαός που υπάρχει στο σύμπαν; Που για να δουν ήλιο πρέπει να κάνουν χίλια τάματα στην Παναγία την δακρυροούσα; Που έρχονται τα μαλακισμένα τα παιδιά τους στα νησιά μας και πίνουν σα νεροφίδια και πλακώνονται λες και τα είχαν κλεισμένα σε αναμορφωτήρια όλο το χρόνο; Που τόσα χρόνια είναι υπόδουλοι των Αμερικάνων και η υπόστασή τους ορίζεται από αυτούς; Έχουν μούτρα οι κρυόπλαστοι να πιάνουν στα βρωμερά τους στόματα τους Έλληνες; Και να τους κάνουν ριάλιτι; Για να γίνεις Έλληνας μαλάκα Άγγλε, έστω και για μια εβδομάδα, πρέπει πρώτα να μάθεις τι σημαίνει πολιτισμός και να πάψεις να κλέβεις ξένα μνημεία. Παλιοκλέφτες, λήσταρχοι, αρχαιοκάπηλοι, μαλάκες. Που να λιώσετε ρε στα βροχερά σας μπουντρούμια και να μην έρθουν να σας καθαρίσουν τα άθλια, βρωμερά, μολυσμένα σπίτια σας οι τύπισσες από το How clean is your house, η Κίμ και η Άντζι. Λεχρίτες, λίγδες, αμόρφωτοι!

2. Παπαδήμος, ο νέος πρωθυπουργός, το νέο στρατιωτάκι της πιο σάπιας πολιτικής ομάδας. Ο λύκος που φυλάει τα πρόβατα. Το δεξί χέρι των λαμόγιων. Ρε δε μας χέζετε λέω εγώ; Μας κοτσάρατε πρώτη μούρη τον υπαίτιο της αλλοίωσης των στοιχείων για την εισοδό μας στο ευρώ και πρέπει να κάνουμε κωλοτούμπες! Τόσες μέρες μας πρήξατε με τα βιογραφικά του και με τις θέσεις που έχει καταλάβει! Ρε αν δείτε το δικό μου βιογραφικό θα κλαιτε που δε με προτείνατε, να έρθω να τα κάνω όλα μπουρδέλο και να φύγω με ψηλά το κεφάλι! Τελικά ο Γιωργάκης παραιτήθηκε; Διάβασα σε μιας τυπισσα το τοίχο: Παπα-ανδρεου, Παπα-δήμος, παπάρια μάντολες για μας στο τέλος! Η Παπα-ρήγα εξαιρείται γιατι όπως είπα και σε άλλο σχόλιο έχει ανέβει λέβελ λόγω της Λιάνας που είναι και bold και beutiful και θα την ψηφίσω ρε, έτσι για το γαμώτο. Για την Black Bedlam και για τον μαχαίρη! Θέλω εκλογές τώρα...παλιοπαράνομοι, αλήτες.

3. Πονάει όλο το σώμα μου γιατί από τη μια ο Ζαν στο γυμναστήριο με ξεπατώνει, κι από την άλλη οι Ρώσοι με επισκεφτηκαν απελπιστικά νωρίς και γενικώς έχει κρύο. Αναζητώ μασέρ σε λογικές τιμές. Αν έχετε κάποιον υπόψιν το προσλαμβάνω άμεσα και να είναι ψηλός μελαχροινός με γερά μπράτσα παρακαλώ. Τώρα που είπα μασέρ, θυμήθηκα τις προάλλες που πήγα σε ένα κομμωτήριο για ένα φρεσκάρισμα της μαλλούμπας μου! Κάπου είχα να πάω, αλλά τώρα δε θυμάμαι που! Με βάζει λοιπόν η κομμώτρια να με λούσει και ξαφνικά σηκώνονται τα πόδια μου μισό μέτρο από το έδαφος και ο λουτήρας γίνεται κουτσομπόλα! Τις ξέρετε τις κουτσομπόλες; Κάτι έπιπλα που αράζεις και μιλάς στο τηλέφωνο με τις ώρες; Ε, αυτό. Έπειτα νιώθω δυο χέρια να γλύφουν τη πλάτη μου από πάνω ως κάτω ως τον κώλο. Κι εγώ να μη μπορώ να κουνηθώ γιατί η άλλη έλουζε. Διαπιστώνω πως δεν ήταν κανένας γκόμενος που με μπαλαμούτιαζε κρυμμένος κάτω από τον λουτήρα, αλλά ο λουτήρας ο ίδιος μου έκανε μασάζ! Το καλύτερο ίσιωμα παρακαλώ, μόνο δέκα ευρώ και με μασάζ στο λούσιμο!

Αυτά προς το παρόν. Σας αφήνω. Πάω να ετοιμάσω το βιογραφικό μου...θα χρειαστεί, πιστέψτε με. Και σύντομα μάλιστα! Θα έρθει κάποτε η ώρα που θα λέτε: Είχα τη τιμή να συνομιλώ με την πρωθυπουργό της χώρας μέσω του ιστολογίου της, ή άντε στη χειρότερη, με την υπουργό Παιδείας. Ακούω πια και στο κυρία Υπουργέ....ή καλύτερα στο ΠρωθυπουργοCουλάκι.

10 Νοεμβρίου 2011

Τιμές και δόξες

Χαίρετε χαίρετε. Καιρό έχουμε να τα πούμε. Τι μου κάνετε; Πως είστε; Πως περνάτε; Τι σκέφτεστε; Δύσκολοι καιροί για σκέψεις ε; Ζήσαμε και την παράνοια της 28ης Οκτωβρίου. Συγγνώμη δηλαδή, αλλά τι ακριβώς περίμεναν οι πολιτικοί αυτής της χώρας; Πως θα παρελάζαμε μπροστά τους κάνοντας και τεμενάδες; Ε ρε κάτι μούτζες που έπεσαν! Έχω ξαναπεί πως τα παιδιά έχουν πολλά να μας πούν. Αρκεί να ανοίξουμε τα αυτιά μας.

Ο κος Παπούλιας ζει σε άλλο κόσμο έτσι; Του έκανε τόση εντύπωση η ακύρωση που δέχτηκε. Δε το περίμενε; Δεν οσμίστηκε τη φωτιά που άναψε; Ξεχνάει από ποιο χώρο προέρχεται; Η Ιστορία συνεχίζει να γράφεται και γράφεται μανιωδώς. Όσα καλά και να έκανες στο παρελθόν, μετράει και το τώρα κύριε μου. Πάρε τον γερασμένο κώλο σου και ανέλαβε την ευθύνη που σου αναλογεί και το μπάχαλο που οι δικοί σου δημιούργησαν και άμε και στο διάολο δηλαδίς. Αν θες δηλαδή να κερδίσεις μια θέση στην Ιστορία με μη μελανά χρώματα.

Ρε παιδιά τι παράνοια ε; Ξέρω ξέρω, κρύβονται συμφέρονται, απειλές και πολύ χρήμα παρόλο που χρήμα δεν υπάρχει. Αλλά πόσο ξεφτίλες είναι πια; Γιατί δεν φεύγουν; Που να πάνε; Δε ξέρω που να πάνε. Στα πολλά τα σπίτια τους, αλλά να φύγουν, να πάνε αλλού. Τα κάνανε σκατά και απαιτούν και σεβασμό; Θεωρούν τους εαυτούς τους επισήμους; Που αν ήμουν μαθήτρια θα το έριχνα το αυγό στη μούρη της Διαμαντοπούλου περνώντας από μπροστά της. Είχε πάρει και ύφος καρδιναλίου. Ε, της χρειαζόταν ένα γιαουρτάκι στη μάπα έτσι για μίνι μποτοξάκι. Έλεος κυρά μου. Ισοπέδωσες τη παιδεία και θες και να σε τιμήσουμε κι όλας. Ι sixtir κι εσυ.

Θα επανέλθω δριμύτερη με νεάκια coυλά και χαριτωμένα. Και θα απαντήσω και στα σχόλιά σας και θα έρθω και στα σπιτικά σας. Αλλά από Δευτέρα όμως ε; Φιλιά σε όλους

30 Οκτωβρίου 2011

Κάηκες, φτου και βγαίνω

Ζητάμε την αποχώρηση σου τώρα: Το είπαμε ειρηνικά καθώς συγκεντρωνόμαστε μέρες τώρα έξω από το σύμβολο της Δημοκρατίας. Σύμβολο για ποιους είναι απορίας άξιο. Γιατί στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν υπάλληλοι που να χρυσοπληρώνονται, δεν υπάρχουν καθαρίστριες λουξ, ούτε φυσικά δικτάτορες που με το έτσι θέλω αποφασίζουν ξανά ό,τι ήδη αποφασίστηκε και απέτυχε. Σε σκιαγραφώ κύριε Παπανδρέου. Στην Δημοκρατία δεν υπάρχει καν κυλικείο.

Είναι άλλες οι ιδέες εκείνες που πρεσβεύει η Δημοκρατία. Ιδέες που εξοβελίστηκαν από το λεξιλόγιό σου ή μεταλλάχτηκαν όπως τα greeklish. Κι αν κάτι μοιάζει τραγικό είναι πως τόσες χιλιάδες κόσμου, δεν αγανάκτησαν απλώς, αλλά κατέλυσαν μέσα τους τον αλλοιωμένο αυτό θεσμό, μεταφράζοντας τη Βουλή Μπουρδέλο, και τους βουλευτές πουτάνες πολυτελείας που και την ψυχή τους ακόμη πουλήσανε, πουλάνε και θα πουλάνε μέχρι εξαρθρώσεως της παραμικρής σπίθας ελπίδας και προόδου.

Τι κι αν γέμισε η τσέπη σας με πολλά λεφτά; Τι κι αν υπόδουλοι γινήκατε των ξένων επενδυτών; Τι κι αν γι’ αλλού ξεκινήσατε κι αλλού η ζωή σας πήγε; Ο κανόνας της Δημοκρατίας είναι απλός: το κοινό όφελος είναι εκείνο που θα οδηγήσει στην ατομική ευτυχία και ευημερία. Το αντίθετο είναι πλάνη οικτρά.

Όταν αποφασίζεις με θολή σκέψη να κάνεις κακό στο τόπο σου, θα γυρίσει αυτό και στο σπίτι σου. Μην αυταπατάσαι πως ό,τι δημιούργησες είναι Σωτηρία ή Δημοκρατία. Είναι μια μεγάλη πατάτα σαν καρπούζι, που καίει και την κρατάς εσύ. Δυο οι δρόμοι, ή θα καείς ή θα καείς. Και κάηκες. Οφείλεις να αποχωρήσεις. Οφείλεις να παραιτηθείς.

Οφείλεις να αντιληφθείς πως υπάρχουν άνθρωποι γύρω σου, που σου απλώνουν το χέρι. Στο απλώνουν με τη μορφή μούντζας, μα χέρι βοηθείας είναι κι αυτό. Πιάσε το και φύγε. Δείξε πως την αυτοκριτική σου την έκανες εκ βαθέων και πως η απόφαση που πάρθηκε είναι πως τα έκανες σκατά κι απόσκατα και παρακάτω δεν έχει, δεν πάει. Η πληγή σου βρωμάει. Σαπίζεις μέρα με τη μέρα. Σαπίζεις στις συνειδήσεις μας και χάνεις το παραμικρό, σαν ψίχουλο, δείγμα αξιοπρέπειας σου.

Αν νιώθεις περήφανος για όσα κάνεις βιάζοντας τους πολίτες αυτού του τόπου, αν σου αρκεί που έκατσες στην καρέκλα και πήρες κι εσύ κάποτε αποφάσεις αισχρές για την χώρα αυτή κι αν επιμένεις να σκαλίζεις τη πληγή σου με τα βρώμικα και γαμψά νύχια σου, τότε κάνω πίσω κύριε Παπανδρέου. Μόνο να ξέρεις: Η Ιστορία γράφεται και αν δεν έχεις γραφτεί ήδη στις πιο μελανές της σελίδες, δε θα μπεις ούτε σε υποσημείωση! Οι άθλιοι εξοβελίζονται ακόμη κι από την Ιστορία και πίστεψέ με δεν θα χωράει ούτε σε παραπομπές η αθλιότητά σου. Λυπήσου σε, κύριε Παπανδρέου.

Υποσημείωση: Όπου κύριε, βάλε μαλάκα.

H Cούλα και τα cουλά της

Για το Ramnousia.com

Η αλήθεια απλά υπάρχει,

το ψέμα πρέπει να εφευρεθεί. 

15 Ιουνίου 2011

Σκέψεις ενός Αγανακτισμένου (ΙΙΙ)

Στα 70 μου χρόνια, συνταξιούχος του ΟΓΑ ( 250 ευρώ σύνταξη παίρνω δηλαδή, μη φανταστείς κανένα τρελό ποσό), γράφτηκα στα ΚΑΠΗ για να τρώω ενα πιάτο φαγητό. Κλείσανε τα ΚΑΠΗ και πήγαινα στα συσσίτια της εκκλησίας. Εκεί μαζεύονταν και Πακιστανοί. Έπρεπε να φάνε κι αυτοί κάτι, έτσι δεν είναι; Είναι άνθρωποι κι αυτοί.

Οι κάτοικοι της περιοχής κάνανε παράπονα στην εκκλησία πως εξαιτίας των συσσιτίων μαζεύονταν πολλοί ξένοι. Και τα συσσίτια κόπηκαν. Την Συνταξή μου τη δίνω στα φάρμακα μου. Τρώω ό,τι να' ναι. Από ένα κουλούρι τη μέρα ως και φλούδες από τα σκουπίδια. Υπάρχουν κάποιοι καλοί άνθρωποι που τα αποφάγια τους τα τοποθετούν καθαρά καθαρά μέσα σε σακούλες ή σε πλαστικά μπολ και τα βρίσκουμε ανέγγιχτα. Πάσχα κάνω όταν βρίσκω τέτοια μεζεδάκια.

Παρακαλάω το Θεό να με πάρει μαζί του, να βρω τη γυναίκα μου που με άφησε πριν δυο χρόνια. Ευτυχώς να λες παιδί μου, που δεν έχουμε παιδιά. Θα έφευγα με ένα βάρος στα σπλάχνα μου, για το που αφήνω το παιδί μου, πεθαίνοντας. Μην εγκαταλείψετε τις προσπάθειες σας. Μπορεί να μην είμαι κάθε μέρα εδώ κοντά σας, αλλά είμαι με το μέρος σας και σας έχω στη καρδιά μου.

1 Ιουνίου 2011

Σκέψεις ενός Αγανακτισμένου (ΙΙ)

Οι γονείς μου με χίλια βάσανα και στερώντας από τον εαυτό τους κατόρθωσαν το ακατόρθωτο για την κοινωνική τάξη στην οποία βρίσκονταν: Να με σπουδάσουν. Από μικρός ήμουν καλό μαθητής και συνεπής φοιτητής. Ουδέποτε έμπλεξα με παρατάξεις και όλα αυτά τα παρασιτικά στοιχεία της Σχολής μου, που το μόνο όφελος που θα μου προσέφεραν είναι ίσως να έβρισκα πιο εύκολα κοπέλα.

Μετά την απόκτηση του πτυχίου μου αποφάσισα με τους γονείς μου να κάνω ένα μεταπτυχιακό για να προσθέσω ένα ακόμη εφόδιο στην προσπάθειά μου να βρω μια καλή δουλειά που να με κάνει πιο δημιουργικό και χρήσιμο πολίτη στη κοινωνία. Οι γονείς μου για δεύτερη φορά, παρά τα οικονομικά τους ζόρια με στήριξαν πληρώνοντας ενοίκιο αλλά και τη διαβίωσή μου στην Αθήνα για δυο ακόμη χρόνια. Εκείνοι μένουν στην επαρχία.

Τελειώνοντας το μεταπτυχιακό μου, έστειλα το βιογραφικό μου σε πάρα πολλές εταιρίες συναφείς και μη με το αντικείμενο των σπουδών μου, μα οι αρνήσεις έρχονταν η μία μετά την άλλη. Μια μέρα με πήρε τηλέφωνο ο πατέρας μου σχεδόν κλαίγοντας και μου έλεγε με ένοχη φωνή: Θες παλικάρι μου να βάλω τον κουμπάρο μας να πει μια κουβέντα στον τάδε βουλευτή που τον ξέρει, μήπως μας ανοίξει μία θέση; Ήξερα πως αυτό ο πατέρας μου δεν θα το έκανε ποτέ και αισθάνθηκα γελοίος να τον βάλω σε αυτή τη διαδικασία., επιπλέον ένιωθα πως δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα αναγνωριζόταν η γνώση μου και μάλιστα αξιοκρατικά. Αρνήθηκα πανηγυρικά λέγοντας του ψέμματα πως συζητάω για κάποια δουλειά και θα δούμε τι θα γίνει.

Η υπεύθυνη καθηγήτρια μου στο μεταπτυχιακό, μου πρότεινε να βγω στο εξωτερικό και να με φέρει σε επαφή με γνωστούς της καθηγητές για να δουλέψω έξω. Αρνήθηκα γιατί θεώρησα πως στην Ελλάδα και δουλειά θα έβρισκα και θα βοηθούσα το τόπο μου και θα έκανα κι εγώ προκοπή. Μη με ρωτήσεις αν το μετάνιωσα! Λάβε ως δεδομένη απάντηση την θετική. Το σκυλομετανιωσα, αλλά αυτές οι ευκαιρίες, αν περάσουν δεν ξαναβρίσκονται.

Βρήκα μία δουλειά στην οποία δούλευα πολλές ώρες και πληρωνόμουν σαν ανειδίκευτος εργάτης. Οι γονείς μου δε ξέρανε τίποτα γι' αυτό. Για να μην τους στεναχωρήσω τους παραμύθιαζα πως η δουλειά ήταν καλή και άξιζε το κόπο. Ώσπου απολύθηκα σε έξι μήνες και άρχισα να ξαναψάχνω. Έκανα δουλειές του ποδαριού ίσα για να επιβιώνω μα οι απολύσεις πέφταν βροχή ακόμη κι από την πιο άσχετη δουλειά που αποφάσιζα να κάνω. Από ένα σημείο κι εξής όσο κι αν έψαχνα δεν έβρισκα τίποτα και έπαψα να ελπίζω.

Άρχισα το διδακτορικό μου και κοντεύω να το τελειώσω. Δεν μου αξίζει μια τέτοια τύχη. Έχω διαβάσει πολύ στη ζωή μου και θα μπορούσα να προσφέρω πολλά στη χώρα μου, σε μια χώρα όμως που με έχει απαξιώσει και συνεχίζει να με υποτιμά και να με ξεγελά, ενώ ξέρω πως πολλοί άνθρωποι βρήκαν δουλειές και μάλιστα με πάρα πολλές απολαβές γιατί είχαν γνωστό γνωστού υπουργού ή βουλευτού ενώ δεν είχαν ούτε τα προσόντα, ούτε τις γνώσεις γι' αυτές τις θέσεις. Ίσως κι εγώ να μπορούσα να βρω έτσι μια δουλειά, αλλά υπάρχουν και ηθικοί κανόνες σε κάποιους από τους ανθρώπους, που αν τους καταπατήσουν χάνουν τον αυτοσεβασμό τους. Τέτοιοι είναι οι γονείς μου και τέτοιος έγινα κι εγώ.

Δε μου αρέσει να γλύφω και να παρακαλάω, να υποχρεώνομαι να χαραμίζω τη ψήφο μου επειδή κάποιος κάπου κάποτε αποφάσισε να πρεσβεύσει πως έχει μια θέση και για μένα τον κακομοίρη. Δεν είμαι κακομοίρης. Είμαι 30 ετών, γεμάτος ενέργεια, γεμάτος όνειρα και γεμάτος δημιουργικότητα. Αν η χώρα μου δεν τα έχει ανάγκη αυτά τα στοιχεία, τότε κάπως θα πρέπει να τα ξοδεψω κι εγω, ίσως σε μια άλλη χώρα.

Δεν θα εγκαταλείψω το Σύνταγμα. Ίσως με τους Αγανακτισμένους ενωμένους, να καταφέρουμε να απομακρύνουμε όλα αυτά τα λαμόγια που κατάφεραν τόσα χρόνια εκείνο που εξαρχής στόχευαν: απαξίωση και απαιδευσιά έτσι ώστε να χειραγωγούν πρόβατα. Αν η κίνηση αυτή δε φέρει αποτέλεσμα, θα φύγω στο εξωτερικό, τουλάχιστον να μην νιώθω πως ζω σε μια χώρα που όχι μόνο δε σεβεται εμένα αλλά ούτε τις προσπάθειες των γονιών μου. Αν και νομίζω πως αυτή τη φορά τα πράγματα θα πάνε καλά. Είμαστε εδώ, προτείνουμε λύσεις, οργανωνόμαστε, μήπως επιτέλους ανατείλλει σε αυτό το τόπο η αξιοκρατία και πολλά άλλα.

ΥΓ Σκέψεις ενός ακόμη Αγανακτισμένου



30 Μαΐου 2011

Σκέψεις ενός Αγανακτισμένου (I)

Κρατώ την ελληνική σημαία, και την έχω μετουσιώσει σε ό,τι κρύβεται μέσα μου! Την κουνάω με θράσος δείχνοντας ποιος είμαι και γιατί παλεύω σήμερα και όλες αυτές τις μέρες στην πλατεία Συντάγματος. Είμαι θυμωμένος και καίγομαι μέσα μου. Με ξεγέλασαν, με παραμύθιασαν. Τους πίστεψα και τους εμπιστεύτηκα! Τους έδωσα ευκαιρίες! Τους ψήφισα ο μαλάκας! Ούτε ρουσφέτι μου κάνανε, ούτε και ζήτησα ποτέ, αλλά σκέφτηκα πως Έλληνες είναι και αυτοί, και όπως κι εγώ αγαπάνε την Ελλάδα. Δε μπορεί! Κάτι καλό θα κάνουν για τη χώρα τους. Κι αντί να τους μαυρίσω, τους ψήφισα, ένεκα της ελπίδος που η πουτάνα δεν έχει πεθάνει ακόμη μέσα μου.

Που να φανταστώ πως θα τα πίνανε και θα τρώγανε στην υγειά του μαλάκα! Στην υγειά μου και πως μετά θα μου ζητούσαν τα ρέστα; Να πληρώσω λένε και να πληρώνουν και τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου. Για μένα δε με νοιάζει, αλήθεια σου λέω, ας πληρώσω τη μαλακία που έκανα να χρωματίσω τη ψήφο μου. Όμως τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου δε θα τα πειράξουν. Είμαι στους δρόμους 3 μέρες τώρα και στο σπίτι μου δε θα μαζευτώ αν δεν τους δω να φυλακίζονται και να δημεύονται οι περιουσίες τους. Έτσι θα αποπληρωθεί το χρέος. Λεφτά υπάρχουν και αν δε τα φέρουν πίσω δε θα φύγω από το Σύνταγμα. Αν δεν υπάρξει δικαιοσύνη και τιμωρία δεν θα εγκαταλείψω τον αγώνα μου κι ας μεγάλωσα!

Κρατώ την ελληνική σημαία και την στριφογυρναω με μανία, τα χέρια μου πρηστήκαν μα δε σταματώ. Η χώρα μου αδικήθηκε παράφορα, η εξουσία της την πούλησε και την έκανε να μοιάζει νεκρό έδαφος με νεκρούς πολίτες. Έχεις δει νεκρούς πολίτες που αναπνέουν; Οχι; Κοίτα τον εαυτό σου, κοίτα εμένα, κοίτα τους γύρω σου. Μας νέκρωσαν τις δυνάμεις, μας νέκρωσαν τις σκέψεις, μας νέκρωσαν τα όνειρα. Πως είναι δυνατόν να πούμε ότι ζούμε με αυτό το τρόπο; Αν για κάτι είμαι σίγουρος πια, είναι πως τελικά υπάρχει Ανάσταση νεκρών και το βλέπω αυτές τις μέρες που ο κόσμος ξεχύνεται στις πλατείες. Μακάρι να μην σταματήσουν οι αγώνες και να καταφέρουμε αυτό για το οποίο είμαι εδώ: Να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι και να δημευτούν οι περιουσίες τους! Είναι πολλοί. Πάνω από 300. Καλή δύναμη!

28 Μαΐου 2011

ΛόγιοΠαπάρες

Ντρέπομαι. Ντρέπομαι πάρα πολύ! Διδάσκω στην Έκθεση πως ένας τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων είναι η πνευματική ηγεσία του τόπου και οι λόγιοι, καθώς αυτοί μπορούν να διαβλέπουν καθαρά τις καταστάσεις και να αφυπνίζουν και να καθοδηγούν τον λαό προς ένα καλύτερο αύριο. Και ντρέπομαι γιατί ενώ διδάσκω αυτά, παρατηρώ τους πνευματικούς ανθρώπους του τόπου όχι μόνο να μην συμμετέχουν στην εθνεγερσία, αλλά να απαξιώνουν οποιαδήποτε ειρηνική διαδήλωση και να κρύβουν τα γεμάτα από γνώση κεφάλια τους πίσω από την λέξη: Απαισιοδοξία.

Λοιπόν μάγκες, είτε μαζί σας, είτε χωρίς εσάς εμείς θα αντιδράσουμε, θα βγούμε στο Σύνταγμα και σε όλες τις μεγάλες πλατείες της Ελλάδας και θα φωνάζουμε! Είμαστε κι εμείς εδώ! Δεν έχει ανάγκη ο τόπος από βολεμένους λογίους! Δεν έχει ανάγκη ο τόπος από φοβισμένους ή και υποταγμένους στα συμφέροντά τους. Ο κόσμος μίλησε και θα μιλάει κάθε μέρα από χτες και στο εξής. Θα κλείνουν οι δρόμοι και θα ακούγεται η φωνή του ελληνικού λαού. Τέρμα η εν δημοκρατία χούντα τους.

Διάβαζα σε ενα site, και διαφήμιση δε θα τους κάνω, τους λόγους που ένας κύριος δημοσιογράφος δεν κατέβηκε στη διαμαρτυρία! Αναφέρει πως δεν ξέραμε τι μας γίνεται! Πως δεν είχαμε λύσεις και προτάσεις. Σωστά! Δεν είχαμε λύσεις και προτάσεις γιατί όσοι θα μπορούσαν να τις προτείνουν κάθονται και μας χλευάζουν. Πίσω από τις οθόνες των υπολογιστών τους κάθονται και αναλύουν και ξανα αναλύουν και νομίζουν πως όλες αυτές οι αναλύσεις θα φέρουν την αλλαγή. Καλό το internet, αλλά μερικές φορές κι αυτό αποχαυνώνει.

Πήραμε ομπρέλες και κατεβήκαμε στο Σύνταγμα, με αγανάκτιση, με επίμονο θυμό για τα παιδιά μας που θα γεννηθούν μεσα στα χρέη, για τους γονείς μας που θα χάσουν τις συντάξεις τους, για τους παππουδες μας, που αυτοί κατέληξαν να μας συντηρούν. Πήραμε τις ομπρέλες μας γιατί υπηρετούμε μια παιδεία που απαξιώνεται καθημερινά, γιατί δεν έχουμε τα μούτρα να αντικρύσουμε τους μαθητές μας στα μάτια και να τους πούμε πως δεν έχουν μέλλον σε αυτή τη χώρα, που αναγκαζόμαστε να αποδεχόμαστε το γεγονός πως τα πιο παραγωγικά μέλη αυτής της κοινωνίας μας αφήσαν και φύγανε έξω.

Πήραμε τις ομπρέλες μας και βγήκαμε γιατί οι μισθοί πείνας ολοένα και μειώνονται για να πληρωθούν όσα δεν σπαταλήσαμε εμείς, γιατί κουραστήκαμε να σκύβουμε το κεφάλι, γιατί η ανεργία έχει ποδοπατήσει τα πτυχία μας, γιατί οι κλέφτες δεν τιμωρούνται. Αυτοί είναι οι λόγοι κύριε δημοσιογραφίσκε που εμείς κατεβήκαμε στη διαμαρτυρία. Μπορεί να μην έχουμε προτάσεις και λύσεις αλλά οι λόγοι είναι πάρα πολλοί. Εσυ που είσαι βολεμένος και τα παίρνεις από τα κόμματα για να κρατάς το στόμα σου βουλωμένο και για να κηρύττεις απεργία στις μεγάλες διαδηλώσεις για να μην ακουστεί η φωνή του κόσμου, εσύ που έχεις ρίξει το επίπεδο της ενημέρωσης και της πληροφόρησης στο μείον, κάτσε σπίτι σου και ψάξε δήθεν τάχαμου λύσεις.

Η λύση είναι μία: Δημοκρατία. Η δύναμη του λαού... και τη θέλουμε πίσω ΤΩΡΑ!

26 Μαΐου 2011

Αγγούρια πάσης χρήσεως

Δύσκολη η εβδομάδα μιας Κούλας, όταν έχει κοντά της λαϊκή, αλλά άδειο πορτοφόλι! Και ξέρεις τώρα τι γίνεται; Πάει η άλλη να αγοράσει τα κλασικά ζαρζαβατικά και βαράει τα εγκεφαλικά τρία τρία με τις τιμές στο Θεό! Δε ξέρω αλλά είμαστε πολύ βλήτα σαν Έλληνες! Είδες Δήμητρα, βάζω κι εμένα μέσα! Ζούμε σε μια χώρα με τον ήλιο κατακούτελα που μας κατουράει ακόμη και το Χειμώνα, με ένα κλίμα που θυμίζει το Παράδεισο, μια θάλασσα που τη λιγουρεύεται και πιγκουίνος και γενικά ζούμε σε μια χώρα που την ευλόγησαν όλοι οι Θεοί του κοσμοσύμπαντος. Παρόλα αυτά δεν εκτιμάμε τίποτα και δεν εκμεταλλευόμαστε τίποτα! Γίναμε όλοι υπάλληλοι! ΥΠΟ ΑΛΛΗΛΟΙ. Γενικώς ΥΠΟ!

Σε κάνουν υπό και χαίρεσαι! Ναι, ναι, κατέληξα!!!!Είμαστε μεγάλα βλήτα τελικά. Ναι, σε α πληθυντικό! Βάζω και μένα μέσα, αν και γενικώς εγώ έχω πάντα δίκιο και τα κάνω όλα σωστά....(μπουχαχαχα). Πάει που λέτε η Coύλα στη λαϊκή και αγοράζει τα μαρουλάκια και τα αγγουράκια (χμ χμ πάσης χρήσεως) και φυσικά τα κρεμμυδάκια, τις πατατούλες και όλα τα λαχανοκηπευτικά σε υποκοριστική εκφορά με τις τιμές όμως σε υπερμεγενθυμένη εκφορά! Πάρε τη πατατούλα σου αλλά πλήρωνε με την ευράρα σου! Αγόρασε το σαλατικούλι σου αλλά πλήρωνε σα να πήρες θησαυράρα!

Ο Couλομπαμπάς μου, την πήρε χαμπάρι νωρίς. Βγήκε στη αυλή (επαρχία βλέπεις), φόρτωσε χώμα βιταμινούχο και πρωτεϊνούχο, και φύτεψε της Παναγιάς τα μάτια: ντομάτες, αγγούρια, (είπαμε πάσης χρήσεως), πατάτες, καρότα, κολοκυθάκια, κρεμμυδάκια, σκορδάκια, μαρούλια, τα πάντα όλα! Και τα πρόσεξε, τα πότισε και τα σένιαρε και τώρα μου λένε πως τρώνε από το κήπο τους περήφανοι! Αυτά είναι φίλοι μου! Εκεί θα επιστρέψουμε θέ και δε θέλουμε!

Θα μου πεις τώρα, και πως θα ζήσουν οι τιμημένοι αγρότες. Δε ξέρω ρε παιδιά, αλλά δε μας περισσεύουν πια τα λεφτά για να αγοράζουμε όλα τα καλούδια από τη λαϊκή! Θα ήθελα παρακαλώ από τον Μαχαίρη και τη BlackBedlam, να μου δώσουν τα φώτα τους για όσα συμβαίνουν με αγρότες και παραγωγούς. Κάπου άκουσα πως δια νόμου θα απαγορευτεί η παραγωγή οπωρολαχανικών σε ιδιωτικούς κήπους! Κουλό μου ακούστηκε αλλά θα μπορούσαν να το θεσπίσουν κι αυτό!

Παιδί μου, στο λέω! Έχουν οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης μας! Δεν εξηγείται αλλιώς!

18 Μαΐου 2011

Μας πήδηξες

Σε λίγες αράδες από τώρα, θα πέσει πολύ βρισίδι. Όποιος έχει ευαίσθητα αυτιά και μάτια μπορεί να πάρει το διαδικτυακό του δισάκι και να αποχωρήσει κουνιστός και λυγιστός με χάρη πουτάνας που βρήκε καλό πελάτη. Να το ξέρετε. Σας προειδοποίησα και ευθύνη ουκ έχω.

Δε μας χέζεις ρε μαλακο-Στρος Καν κι εσύ και η σεξουαλική σου λίμπιντο; Αι σιχτίρ δηλαδή! Ξαφνικά ξεχάσαμε τα προβλήματά μας και στήσαμε αυτί και μάτι για να μάθουμε ποια ήταν αυτή που πήδηξε ένας μαλάκας και αν αυτή γούσταρε ή όχι, αν την έδεσε από τον πολυέλαιο ενώ εκείνη γούσταρε παρθενωτές στάσεις, αν της έχωσε και μια και δυο στο πωπουδάκι. Κι αν τελικά τη βίασε.

Λοιπόν μάγκες είναι απαράδεκτο να ανοίγεις για να δεις ειδήσεις και να σε πρήζουν επί ένα ημίωρο και μη λέω και λίγο για ημιόνους που χαριεντίζονται και ενίοτε βασανίζουν ήδη βασανισμένες ψυχές. Ο αποπροσανατολισμός που υφίσταται ο κοσμάκης είναι τραγικά γελοίος και καταντάνε επίσης γελοίοι όσοι ασχολούνται, αναλύουν και παραπληροφορούν για θέματα που μεταξύ μας θα έπρεπε να είναι στα ψιλά γράμματα.

Ο βιασμός μιας γυναίκας δεν είναι απλό θέμα και δεν γίνεται να περιφέρεται έτσι στις ειδήσεις. Σαφώς και είμαι απόλυτη απέναντι σε τέτοιου είδους συμπεριφορές, αλλά το τι κρύβεται πίσω από ολο αυτό το πανηγυράκι, στη φάση που είμαι δε θέλω να μάθω και δεν θα μου αλλάξει ούτε την κοσμοθεωρία μου, ούτε και το βιοτικό επίπεδο της ζωής μου!

Αυτό δε με κάνει ειδησεογραφικά αμόρφωτη! Δε με νοιάζει ρε φίλε. Κατάλαβε το! Οκ, είπα ενδόμυχα, καλά να πάθει ο μαλάκας! Ας πρόσεχε που έβαλε το πουλί του μαζί με την υπογραφή του. Γιατί είναι και ισχυρός άντρας έχει και μια άλφα (αλφάβητο μάλλον) περιουσία, και ελπίζει και σε εξτρα αξιώματα. Ε καλά να πάθει! Ας πρόσεχε. Που μεταξύ μας σιγά μη πάθει και τίποτα.

Αλλά να βλέπω, να διαβάζω και να ακούω τόσες λεπτομέρεις γι' αυτο το θέμα, είναι άρρωστο, σχιζοφρενικό και κυρίως ανώφελο! Από αύριο θα παίξει και στα μεσημεριανά σα το γάμο των πριγκηποκάφρων. Θυμάστε έ; Με τις καπελαδούρες και τις τσαχπινογεροντομπεμπέκες που μαζεύτηκαν εκει! Ε, θα μάθουμε όλες τις κολλητές φίλες της βιασθείσης, θα πληροφορηθούμε πότε κατούρησε η βιασθείσα και πότε έχεσε ο Στρος Κάν, πότε πήρε το χάπι της υπέρτασης και πότε έχυσε.......τη σαμπάνια από το ποτήρι του, λίγο πριν το τσιν τσιν ή το say cheese για την αναμνηστική της γκόμενας!

Ρε γαμώτο, περιμένω να ακούσω τόσες μέρες μια πραγματική είδηση, που να πω, οκ κάτσε να δώσω βάση, κάτι έχουμε εδώ. Όμως όοοοοοοοχι αυτον τον κακραγκιοζίδη και όσους ακολουθούν στο διάβα του, μαζί και την Πετρούλα την ξανθούλα, θα μας τους φορέσουν καπέλο ή μάλλον μας τους φορέσανε ήδη. Πόσο θα τραβήξει αυτό; Έλεος!!!!!!

Ποιος δεν έχει καταλάβει ρε παιδιά πως ο συγκεκριμένος τύπος μας έχει ήδη πηδήξει-βιάσει; Χρειάζεσαι dna για απόδειξη; Σιγά τ' αυγά! Κοίτα γύρω σου τι σκατά συμβαίνει και θα καταλάβεις σε ποια γαμήσια θα έπρεπε να δίναμε βάρος.

16 Μαΐου 2011

Η ώρα καταΓης

Τριήμερο εορταστικό! Τετραήμερο καθισιού αν το τραβήξεις από τα μαλλιά. Παραμονή 25ης, ανήμερα, μια μέρα μετά, δεύτερη μέρα μετά, ή αλλιώς και ΣΚ, πάντως με αυτά και με εκείνα αράξαμε πάλι. Φάγαμε και τη μπακαλιαροσκορδαλιά γιατί αυτά τα δυο πάνε μαζί, όπως ο γύρος με το τζατζίκι ή όπως η ντομάτα με το...αγγούρι….

Μας τα έπρηξαν με την Ωρα της Γης και τη μέρα του Σύμπαντος! Παρόλο που πιστεύω πως ένας κούκος φέρνει την Άνοιξη αν παρασύρει κι άλλους κούκους, δεν συμμετείχα στην ώρα της Γης. Συγκεκριμένα με ειδοποίησε η μητέρα μου πως έφτασε η στιγμή, κι εγώ απλά έσβησα τα πολλά τα φώτα και την τηλεόραση που στη τελική δεν είχε και τίποτα να δεις. Γενικό διακόπτη δεν κατέβασα κι αν είναι να εξαφανιστεί τον ανθρώπινο είδος από τον δικό μου γενικό που έμεινε αναμμένος, ε δε πειράζει, ας καώ στο πυρ το εξώτερον.

Έμαθε τώρα η καραΚουλάρα την ώρα της Γης! Ξαφνικά εκεί που φύτευε το μαϊδανό στο κήπο κάποιος της το σφύριξε και μου έγινε η πρώτη και η καλύτερη οικολόγα! Όταν μου μαγειρεύει διακόσιες πενήντα δύο ώρες στη κουζίνα το λαγό και το κουνέλι και το τρώει μετά, καθώς τα σάλια της πασπαλισμένα από σάλτσα, πέφτουν και λερώνουν το σεμέν της καλής τραπεζαρίας από κερασιά, εκεί η Ώρα της Γης γίνεται ώρα της ηδονής.

Και στη τελική δεν φταίει η καραΚουλάρα για τα χάλια μας. Μην την αδικώ την γυναίκα και την ξεφτιλίζω τζάμπα για ένα κυνήγι! Όταν σήμανε ο συναγερμός να κατέβουν οι διακόπτες, κατέβηκαν εκείνοι που έπρεπε ή θα μου δημιουργήσουν εμένα το ψυχολογικό και τις τύψεις ενώ κάποιοι θα συνεχίζουν να αρρωσταίνουν το σύμπαν ακάθεκτοι;

Και δεν θέλω να ακούσω μαλακίες τύπου ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί! Γιατί εγώ τα σβήνω τα φώτα μου, όχι μόνο την Ώρα της Γης, αλλά γενικώς, γιατί όταν η ΔΕΗ μου πιάνει τον κώλο και μου τον χουφτώνει κατά πως θέλει, δεν μπορώ να αντισταθώ και ούτε καν να φωνάξω! Κάνω τουμπεκί και τα σκάω κι ας τσούζει! Γιατί όταν μου βιάζουν τη τσέπη με αναγκάζουν να κάνω Ώρα της Γης, όλες τις ώρες της σύντομης ζωής μου!

Επιπλέον το νιώθω πως δεν είμαι μόνη σε αυτή τα γη και πως δεν είναι ιδιοκτησία του ντάντη μου το περιβάλλον και κατ' επέκταση και δική μου ιδιοκτησία. Και αύριο που θα έρθουν τα παιδιά μου εδώ, θέλω κάτι να βρουν όρθιο. Γι’ αυτό δεν έχουμε ανάγκη καμία Ωρα της Γης, για να αφυπνιστούμε. Ή γεννιέσαι έτοιμος σε αυτά τα θέματα ή γαμησέ τα κι άφησε τα. Και όχι, δε φταίω εγώ! Αυτό είναι το κυριότερο!

27 Μαρτίου 2011

Πολιτική ανάλυσις ή παράλυσις

Κουλοί μου αναγνώστες,

Μόνο σε σας μπορώ να απευθυνθώ και μόνο εσείς μπορείτε να με καταλάβετε, να μου χαιδέψετε τη διαδικτυακή μου μπούκλα και να μου δώσετε και καμία λύση στο πρόβλημά μου. Δεν είμαι καλά. Περνάω μια δύσκολη φάση αυτό το καιρό, για κάποιο προσωπικό μου ζήτημα, αλλά εκτός αυτού ήρθαν και οι δύσκολες γυναικείες μέρες και όπως ήταν αναμενόμενο οι δικές μου δύσκολες γυναικείες μέρες είναι και κουλές και με ρίχνουν στο κρεβάτι του πόνου για μια δυο μέρες και καμιά φορά άμα βαριέμαι που ζω και τρίτη μέρα! Ε μετά πιάνεται το κορμί από το καθισιό και σηκώνομαι.

Ένας λόγος για να σηκωθείς από το κρεβάτι μια ώρα αρχίτερα είναι να το πάρεις απόφαση πως δεν έχει τίποτα η τιβί για να χαζέψεις (κι άλλο). Που λέτε βρήκα ευκαιρία να ενημερωθώ, ή να δείξω καλή πίστη και να προσπαθήσω να ενημερωθώ από την τηλεόραση! Γιατί εδώ και αρκετό διάστημα, ενημερώνομαι από άλλα μέσα. Για το κανάλι star δε θα θέλατε να μιλήσω! Είναι εκτός πραγματικότητος! Αλλά στις ειδήσεις των υπόλοιπων καναλιών εντάξει βλέπεις το ρεζουμέ του τι συμβαίνει στο κόσμο σήμερα, εκτός από την Ελλάδα...

Να ξεκινήσω να μιλώ για την γνωστή τοις πασι Γιαπωνία. Ο Γιωργάκης (που τελικά τον κακομάθαμε με τα υποκοριστικά κι αλίμονό μας) μιλάει τα ελληνικά όπως μιλάει μια Κούλα τα Αγγλικά. Και αυτό το ξέραμε λίγο ή πολύ. Εκείνο που δε ξέραμε, αν και το είχαμε υποψιαστεί ως γατόνια, είναι πως δεν ντρέπεται για τις κοτσάνες που εκτοξεύει. Δεν τον ενοχλεί ρε παιδί μου. Δεν του καίγεται καρφί. Σου λέει έχω άλλα χαρίσματα! Ποια είναι αυτά, δε ξέρουμε ακόμη, αλλά που θα πάει, θα τα μάθουμε αν κάνουμε υπομονή καμιά πεντακοσαριά χρόνια.

Θα γυρνούσε τώρα ένας πρώην φίλος μου και θα έλεγε, μα μη κρίνεις τους ανθρώπους από το τρόπο που μιλάνε, ούτε από τις σπουδές και τις δουλειές τους! Δεν κρίνω τους ανθρώπους γενικώς! Ε και πως να κρίνω δηλαδή τον πρωθυπουργό της χώρας, από το πόσες ορθοπεταλιές κάνει το δευτερόλεπτο ή από το πόσα γιαούρτια σκέφτεται να τον κεράσει με ορμή ο λαός; Συγγνώμη κιολας αλλά ναι θα τον κρίνω και από αυτό και από όλες αυτές τις πολιτικές του επιλογές. Που τελικά αρχίζω να βεβαιώνομαι πως είναι απόλυτα δικές του!

Στην Ιαπωνία που λέτε, έγινε μεγάλη ζημιά. 9.οοο άνθρωποι αναπαύτηκαν εν ειρήνη και πόσοι ακόμη αγννούνται. Μιλάμε για φρικτές ειδήσεις από αυτό το μέτωπο και αν συνυπολογίσουμε και την οικολογική καταστροφή η οποία θα αυξάνεται με το καιρό και θα εξαπλώνεται, μήπως, λέω, μήπως ήρθε η ώρα να πιστέψουμε όντως τα σενάρια περί του τέλους του κόσμου; Διάβαζα σήμερα πως η ραδιενέργεια αν μείνει μέσα στο νερό ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, εξατμίζεται! Πως εξατμίζεται ας πούμε το μαλλί της γριάς αν το αφήσεις εκτεθειμένο; Ε, κάπως έτσι. Αλλά αυτό δεν αποτελεί επιχείρημα για να ευλογούμε ό,τι κακό μπορεί να προκαλέσει μια τεχνολόγια που εν τέλει δεν υπηρετεί τον άνθρωπο και δεν τον θέτει διόλου ως αυτοσκοπό.

Διαβάσαμε και στον φίλο τον Twisted κάποιες μαλακοαμερικανιές που γράφτηκαν στο fb από χαζοαμερικανάκια που μίλησαν για την τιμωρία δήθεν της Ιαπωνίας για όσα συνέβησαν στο Περλ Χάρμπορ. Εντάξει, θα το αφήσω ασχολίαστο γιατί με χαζοαμερικανιές σαν αυτές και σαν κάτι άλλες σειρές που έγιναν του συρμού, δεν ασχολούμαι, που να μη σώσω! Προτιμώ εντόπιες μαλακιες να βλέπω να χαίρομαι και λίγο πχ με τον Τρύφωνα που χόρεψε τάγκο! Αλλά εδώ ταιριάζει και αυτό περι κακίας που συζητούσαμε τις προάλλες. Πως ο άνθρωπος καταφέρνει και συνδέει τα πάντα με τα πάντα, είναι πραγματικά άξιο ανάλυσης από ειδικούς ψυχολόγους-ψυχιάτρους.

Και περνάμε τώρα στον πόλεμο! Ποιος να μας το έλεγε και να το πιστεύαμε, πως η Ελλάδα θα έδινε χείρα βοηθείας στις δυνάμεις που αντιμάχονται τον Καντάφι. Ο Κων Καν μου θύμισε πως λίγος είναι ο καιρός που πέρασε από τότε που ζητούσε αυτόγραφο ο δικός μας από τον μποτοξαρισμένο Καντάφι! Ναι, βέβαια, τραβήχτηκε ο ηγέτης, λένε οι κακές οι γλώσσες σε ταξιδάκι του στην Ιταλία. Αμέ! Η Άτζελα, οι real housewives of Athens, και ο ηγέτης....Καλωσήλθες και πάλι τρελό καρναβάλι!

Δεν είναι για γέλια! Μιλάμε εδώ για ένα θέατρο του παραλόγου να παίζεται μπροστά στα μάτια μας και να μας ζητείται να συμμετέχουμε κρατώντας τα μάτια κλειστά και όχι ανοιχτά. Έβλεπα στις ειδήσεις να πανηγυρίζουν και να κοκορεύονται τα Γαλλάκια για το Ντε Γκολ, το μεγαλύτερο λέει αεροπλανοφόρο, που έχει δεν ξέρω κι εγώ πόσα χιλιόμετρα μήκος, χωράει δε ξέρω κι εγώ πόσα και ποίας τεχνολογίας αεροπλάνα, τα οποία θα εξοντώσουν τον εχθρό! Είμαστε σοβαροί άνθρωποι;;;;;; Κοκορευόμαστε για μια τεχνολογία που σκοτώνει κόσμο; Στη τελική ρίξτε στον Καντάφι να τελειώνουμε, αφού αυτόν θέλετε και αφού αποδείχθηκε πως δεν είναι και το καλύτερο παιδί, αλλά μη κοκορεύεστε για τα Ντε κώλο και για το πόσο έτοιμοι είμαστε να αλληλοεξοντωθούμε. Ήμαρτον.

23 Μαρτίου 2011

Υπόδουλοι forever

Τρελαθήκαμε αυτές τις μέρες! Ωχου! Άλλοι δε θέλανε να πάνε να ψηφίσουν κι είχαν δίκιο, άλλοι πήγαν να ψηφίσουν και δεν ξεκόλλησαν από τα χρώματα, αν και ξέρουν να φωνάζουν στα άσχημα, άλλοι πήγαν και ψήφισαν μικρά κόμματα για να στείλουν λέει ένα μήνυμα! Σε ποιο κινητό το έστειλαν το μήνυμα, δεν ξέρω. Αλλά φαίνεται πως όλοι οι πολιτικάντηδες είχαν κλειστά τα κινητά τους και είχαν σήμα μπανάνα και μήνυμα δεν έλαβαν ούτε από τους μεν ούτε από τους δε!

Σε τι σκατά κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας; Διάβαζα αναλύσεις που με έπειθαν πως πρέπει να πάω να ψηφίσω, κι άλλες που με έπειθαν να μην πάω! Τελικά έκανα του κεφαλιού μου γιατί έτσι είμαι εγώ. Διαβάζω, ακούω, ζυγιάζω, αλλά στο τέλος εγώ θα αποφασίσω τι θα κάνω, αν θα ψηφίσω, τι θα ψηφίσω και γιατί! Τώρα αας μην αναφερθώ στα κριτήρια γιατί θα νυχτοξημερώσουμε!

Πάντως έχει πλάκα το όλο σκηνικό. Όλοι να τους βρίζουμε, όλοι να είμαστε δυσαρεστημένοι από τις πολιτικές που ακολουθούν, όλοι να λέμε τη γνώμη μας, αλλά τελικά να μην μας λαμβάνει υπόψιν κανείς. Και τέλος τέλος πάντα εμείς οι Έλληνες να κάνουμε τα ίδια λάθη!

Νιώθω πως η κατάσταση αυτής της χώρας, δεν θα αλλάξει ούτε με την δημοκρατική μας ψήφο, ούτε με την αποχή μας, ούτε με τίποτα! Η πορεία της έχει προδιαγραφεί, κι αν ξέρεις λίγο Ιστορία, θα δεις πως όλα κλωθωγυρίζουν γύρω από το ίδιο σκηνικό! Τελικά μόνο οι επαναστάσεις φέρνουν αλλαγές, αλλά το dna δεν αλλάζει! Ακόμη κι αν βγούμε στους δρόμους και ξηλώσουμε καρέκλες, μπορεί να βγούμε από τον ένα ζυγό, αλλά θα φλερτάρουμε με άλλο ζυγό!

Υπόδουλοι για πάντα θα είμαστε, στους απαίδευτους εαυτούς μας και στις δικές μας νοσηρές νοοτροπίες.

ΥΓ Εκλογές τέλος, θα επανέλθω στις κουλές μου ιστορίες, εκεί τουλάχιστον, γελάμε και λίγο!

8 Νοεμβρίου 2010

Ψηφοεπαίτες

Σήμερα βγήκα στο μπαλκόνι μέσα στο μεσημέρι, εδώ στο πατρικό μου που την έχω αράξει ωσάν πασάς από τότε που γυψώθηκα, έφτιαξα κι ένα νες καφέ φραπέ (μπες και συ σ'ενα κόσμο, μαγικό) και χάζευα το απέναντι άδειο μαγαζί.
Πριν ένα χρόνο το είχε νοικιάσει ένας κρεοπώλης, πολύυυυυ καλό παιδί. Η Couloμάνα είπε να τον στηρίξει στην αρχή, μα μετά τον έστειλε στο γεροδιάολο διότι μία την έκλεβε στα ρέστα και μία στα γραμμάρια. Κι η μάνα μου να ξέρετε, δεν είναι καμία χαζοβιόλα. Δε χαμπαριάζει από αυτά! Έτσι και της την κάνεις; Ουέ κι αλίμονο! Στο κρατάει Μανιάτικο για αιώνες! Σε αυτό ευτυχώς δεν της έμοιξα!

Ο κρεοπώλης που λέτε έδινε 1000 ευρώ νοίκι και η εξυπνοπούλου η ιδιοκτήτρια (γνωστή και ως Εβραία) του έκανε αύξηση 500 ευρώ. Δεν άντεξε το πολύυυυυ καλό παιδί, μάζεψε τα κρέατα του, τα ψυγεία του και την πονηριά του και μετακόμισε κάπου αλλού!
Έτσι το μαγαζί μένει ανοίκιαστο μήνες, γιατί δεν έχει βρεθεί ακόμη ο μαλάκας που θα πληρώσει 1500 ευρώ νοίκι και μεταξύ μας αν βρεθεί να με χέσετε.

Άλλο ήθελα να πω....κι αλλού με πήγε η σκέψη! Α ναι! Λοιπόν που λέτε απολάμβανα τον καφέ μου στο μπαλκόνι, το οποίο κοιτάει σε έναν μικρό δρόμο, ο οποίος συναντά στα δέκα μέτρα μια μικρή λεωφόρο! Αλλά όταν μιλάμε για λεωφόρο στην επαρχία, καταλαβαίνετε τι εννοούμε! Υπάρχουν δυο ρεύματα κυκλοφορίας, με φόβο να στουκάρει ο πήγαινε με τον έλα.
Κι εκεί που αμέριμνη τραβώ μια ρουφηξιά από τα φτηνά μου πλέον τσιγάρα (ναι ρε φίλε άλλαξα μάρκα, έχεις πρόβλημα; κι αν τα αυξήσουν κι άλλο θα το κόψω το ρημάδι γιατί αρκετά μαλάκας πιάστηκα τόσα χρόνια)-(πάλι ξεφεύγω από το θέμα και sorry, που είχα μείνει; Α, ναι: τσιγάρα) ξαφνικά στην σιγή του μεσημεριού ακούω μια φωνή από το υπερπέραν να φωνάζει το ονομά μου.

-Coulaaaaa σε θέλω.
Ένα μηχανάκι, σταματάει κάτω από το μπαλκόνι μου και αρχίζει ο (ας τον πούμε) Αντρέας να μου ανοίγει τη καρδιά του, σαν τον Ρωμαίο κάτω από το μπαλκόνι της Ιουλιέτας.
Να σας θυμίσω κάπου εδώ πως μου είχε γίνει πρόταση από μεγάλο πράσινο κόμμα, για να κατέβω σύμβουλος, και τους διαολόστειλα δεόντως!!!
Τον Αντρέα όμως τον πείσανε, και είναι λογικό γιατί αυτός είναι χωμένος μέσα σε μεγάλα κόλπα και έχει φτιάξει περιουσίες και για τα τρισέγγονα του με αυτά και με εκείνα.
Άρχισε λοιπόν μεσούντος του μεσημεριού τον θρήνο και την ψηφοεπαιτεία.
-Coula, χρειαζόμαστε στήριξη! Ξέρω πόσο λογική είσαι, και είδες πόσα έργα έκανε ο πράσινος δήμαρχος. Τώρα είναι η ώρα να ψηφίσουμε σωστά για να συνεχιστεί το έργο (πάντα το πράσινο έργο, για να μην ξεχνιόμαστε).
-Θα δούμε ρε Αντρέα! Δεν έχω ψάξει ακόμη το θέμα και δεν ξέρω τι θα ψηφίσω...

Δεν είμαι άνθρωπος αγενής! Δεν θα σε πάρω από τα μούτρα αν διαφωνώ μαζί σου. Το πολύ πολύ να εντοπίσουμε τη διαφωνία και να ακολουθήσει ο καθένας τον δρόμο του. Στη χειρότερη κατεβάζω και κανένα καντήλι, μόνο άμα μου πρήξεις τα άντερα. Διαφορετικά, είμαι Παναγίτσα.
Ο Αντρέας μου έπρηξε και τα άντερα και τα συκώτια και όλη τη κοιλιακή μου χώρα. Οπότε φαντάζεστε την έγινε στην Couloοδό μας. Ο Αντρέας συνεχίζει και επιμένει:

-Να φέρετε και τη γιαγιά να ψηφίσει.
-Που να την φέρουμε κυρ Αντρέα; Η γιαγιά είναι κλινήρης εδώ και μερικές μέρες, έχει χτυπήσει άσχημα στη κεφάλα και κόλλησε και γαστρεντερίτιδα. Δεν θα ψηφίσει φέτος.
-Σώπα βρε παιδί μου, θα έρθω εγώ να την πάρω να την πάω. Θα της έχω έτοιμο το φάκελο και απλά θα τον πετάξει στη κάλπη.
(Κάπου εδώ η Coula μας αρχίζει και φορτώνει επικίνδυνα:
-Αντρέα έλα να την πάρεις και κράτα τη για κανα χρόνο.Είπαμε δεν θα ψηφίσει η γιαγιά φέτος. Πάει και τελείωσε.
(Με νιώθει φορτωμένη και δεν επιμένει άλλο)
-Εντάξει, να έρθετε όμως όλοι οι υπόλοιποι, να με στηρίξετε και να στηρίξετε και τον πράσινο δήμαρχο.
(Αυτό ήταν αρχίζει το coulo-παραλήρημα)
-Αντρίκο, με το συμπαθειο, αλλά ό,τι γουστάρουμε θα κάνουμε τη ψήφο μας! Μόνο αυτή μας έμεινε ρε μεγάλε. Όλα τα άλλα τα χειραγωγείτε εσείς. Άντε μου και στο διάολο και εσύ και ο πράσινος δήμαρχός σου.
-Καλά βρε Coula, μην αρπάζεσαι έτσι. Απλά οφείλουμε να υποστηρίξουμε την παράταξη.
-Δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ δεν οφείλω τίποτα και σε κανέναν.
-Όλοι οφείλουμε Coula μου, πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας.
-Αντρέα; Ο γύψος πονάει όταν σκάσει στο κεφάλι. Κι έτσι όπως είσαι σαν τον Ρωμαίο από κάτω θα σου έρθει καπέλο. Το νου σου.
-Καλά, έφυγα τώρα, γιατί έχω κάτι δουλειές. Ξέρω πως δεν θα με απογοητεύσεις. Καλό μεσημέρι.
-Καλό μεσημέρι, και να είσαι σίγουρος πως αυτή τη φορά θα απογοητεύσω εσένα και όχι τον εαυτό μου. Έλα γειά σου!

Κι αφού έβγαζα καπνούς από τα αυτιά, παράτησα τον νες καφέ φραπέ που δεν με έβαλε τελικά σε ένα κόσμο μαγικό και τα φτηνά τσιγάρα μου στο μπαλκόνι, μπήκα μέσα κι έριξα έναν ύπνο σούπερ .....για να ηρεμήσω!

 27 Οκτωβρίου 2010

Φορτηγατζού θα γίνω

Λοιπόν για να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία! Σταμάτα να γκρινιάζεις πως σου κλείνουν το δρόμο οι φορτηγατζήδες. Σταμάτα να τους κατηγορείς πως σου ενοχλούν την κατά τα άλλα βολεμένη σου ζωούλα. Πάντα ο εργαζόμενος έχει δίκιο, και πάντα αυτός τη πληρώνει. Τι να κάνουν δηλαδή για να ακουστούν; Θα κλεισουν το δρόμο, δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο! Γιατί να σου πω και κάτι; Δεν είναι δικός σου ο δρόμος! Δικός τους είναι! Αυτοί δουλεύουν πάνω του και τον τρώνε στη μάπα καθημερινά. Και ναι θα τον κλείσουν και θα παρκάρουν τα φορτηγά τους εκεί και το κάθε εμπόρευμα που περιμένεις να έρθει, θα περιμένει κι εκείνο, με όποιο κόστος!

Ας πάψουμε να λέμε πάντα μια κακιά κουβέντα σε όσους απεργούν, σε όσους αντιστέκονται, σε όσους παλεύουν για τα όποια δίκια τους! Ας δείξουμε λίγη κατανόηση! Ξέρω, ξέρω, πολλά είναι τα αποτελέσματα από αυτή την στάση που κάνουν. Ξέρω πως δημιουργούνται προβλήματα! Όμως πρέπει να αρχίσουμε λίγο να κατανοούμε και τον διπλανό μας! Εντάξει εσύ θα αράξεις στον καναπέ σου και θα μου πεις πως τάχα δε βλέπεις ειδήσεις γιατί είναι όλοι ψεύτες και υποκριτές. Και θα κάνεις ένα βήμα πίσω από τα προβλήματα του τόπου γιατί μπορεί να μην σε αγγίζουν, μπορεί να έχεις βολευτεί και να είσαι πασάς! Αλλά ας επιτρέψεις τουλάχιστον σε όποιον αδικείται και θέλει, να ξεκουνήσει από το καναπέ του και να βγει στο δρόμο, να το κάνει βρε αδερφέ! Κι ας αργήσεις λίγο στη δουλειά σου, κι ας ταλαιπωρηθείς λίγο στο δρόμο! Ρε φίλε, ακόμη κι αν δεν διαβάζεις τις ειδήσεις, κατάλαβε πως δεν είναι βλάκας ο καθένας να κάθεται τόσες μέρες μακρια από τη δουλειά του και να φωνάζει για ψύλλου πήδημα!

Κι επιτέλους ας βγούμε λίγο από τα κλουβιά της βόλεψής μας κι ας προσπαθήσουμε να δούμε τι παίζει παραέξω!!! Η ζωή δεν είναι το δικό σου δικαίωμα, αλλά και τα δικαιώματα των άλλων! Κι αν η δική σου ζωή ειναι με ροδοπέταλα σπαρμένη, δεν είναι ίδια με των υπόλοιπων που πατάνε αγκάθια! Αι σιχτίρ λοιπόν κι εσύ και η γκρίνια σου!

ΥΓ Αφιερωμένο σε σένα που με έπρηξες από το πρωί επειδή οι φορτηγατζήδες τάχα σε ενοχλούν! Μη κάνεις τη πάπια, ξέρω πως με διαβάζεις! Βολεμένε μαλάκα!

29 Σεπτεμβρίου 2010

H κατάρα μου να δέρνει τη σκιά σου

Ο Έλληνας δε χαμπαριάζει! Όταν πιέζεται πολύ, όταν πνίγεται από την αδικία, όταν του κόβεται η ανάσα και το δίκιο του το βλέπει να πετιέται στα σκουπίδια ωσάν χαλασμένη ρέγγα που βρωμάει αισχρά, εκεί λίγο πριν καταρρεύσει, παίρνει δύναμη και αρχίζει να μουτζώνει με ένα "πάρτα ρε μπιπ στα μούτρα σου, πάρτα να μη στα χρωστάω ασυγχώρητε" και επιστρέφει στην παλιά καλή μέθοδο της κατάρας.

Η κατάρα μου να δέρνει τη σκιά σου, άτιμε πολιτικάντζη που ήρθες με ένα επίθετο και έναν κάλο στο κεφάλι να με κυβερνήσεις και να μου τα φας όλα κι εσύ και η πελατεία σου! Εφιάλτες να σε δέρνουν στα ονειρά σου, αμόρφωτε Γιωργοκώστα και να μπεις στη φυλακή κι εσύ και η φατρία που σέρνεις πίσω σου! Αλήτη!

Όμως πρέπει να το παραδεχτούμε...πως ξέρει να ελίσσεται ο Γιωργοκώστας! Στο σκύψιμο είναι καλός. Θυμάστε ένα παπούτσι που πετάχτηκε στη μούρη ενός άλλου καραγκιοζάκου κι εκείνος έσκυψε και τη γλίτωσε τη παπουτσιά; Κι είχαμε πει τότε όλοι: ...μωρέ μπράβο αντανακλαστικά...μα να μην τον πετύχει το σαραντάρι νούμερο να του κάνει τη μούρη πατούσα! Κρίμα!

Ετσι κι ο δικός μας ήρωας ο GeorgoCostas. Σκύβει και σκύβει τόσο καλά που οι κατάρες των Ελλήνων δεν βρίσκουν στόχο και σαν αποτυχημένοι πιστολέροsss απλά συνεχίζoυν να καταριούνται μέχρι η κουφάλα η μοίρα να οδηγήσει την κατάρα προς τη σωστή κατεύθυνση!

Περαστικά στη κυρία Άντα που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο. Και στην κυρία γιατρίνα -σε μια νύχτα- Νατάσσα, που ταλαιπωρήθηκε τόσο πολύ με μια ασθένεια που τη βάφτισαν διδακτορικό.
Κυρίες μου, όταν βλέπετε τους συζύγους σας να σκύβουν, να σκύβετε κι εσείς γρήγορα γρήγορα, γιατί τόσες κατάρες ενός ολόκληρου λαού, δε μπορεί, όλο και σε κάποια κεφάλα θα πέσουν!

ΥΓ Μη με πείτε κακιά...έναν απλό συνειρμό έκανα μεσούντος πυρετού και μεσούσης ανακαινίσεως!
ΥΓ2 Έχω κολλήσει με ένα τραγούδι αυτές τις μέρες! Το ακούω στο κρεβάτι του πόνου και ίσως να πεθάνω ψιθυρίζοντας : Δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε, εγώ το λέω φονικό, μη πάει ο νους σου στο κακό, με το μπαμπάκι θα σφαχτούμε....είναι αργά και ίσως νωρίς να τρέξει μεταξύ μας αίμα...πανικός...και θα'ναι θαύμα αν σωθούμε...θα δικαστούμε για πράξεις και για παραλείψεις.
ΥΓ3 Η Coula ενίοτε πολιτικολογεί, τρέμετε ΜΜΕ.

Καλά στερνά

9 Σεπτεμβρίου 2010

Φέρτε αυγά να ρίξουμε

Είστε έτοιμοι να αρχίσουμε να πετάμε αυγά; Σήμερα το πρωί με έπιασε μια απίστευτη ανία και αποφάσισα να διαβάσω καμιά εφημερίδα, να δω τι γίνεται στο κόσμο. Έχω δηλώσει τη θέση μου για τους δημοσιογράφους, κι έτσι από τις εφημερίδες διαβάζω μόνο κάποια άρθρα, γραμμένα απο πανεπιστημιακούς καθηγητές και από κανένα άλλο ισορροπημένο άτομο, από αυτά που απορείς να τα βλέπεις να αρθρογραφούν αλλά όταν τα δεις χαίρεσαι (εννοείται πως δεν είναι δημοσιογράφοι).

Ρε παιδί μου, δεν φταίνει οι ίδιοι οι άνθρωποι, που εγώ αντιπαθώ τους δημοσιογράφους, δεν γνωρίζω πολλούς προσωπικά, αλλά να... είναι που εγώ έχω αλλιώς μέσα στο μυαλό μου την έννοια δημοσιογραφία και πιστεύω πως όλοι αυτοί δεν υπηρετούν αυτήν, αλλά κάποιο άλλο επάγγελμα. Ψευδολογία να το πω, Κιτρινολογία να το πω, μαλακία να το πω, πάντως δεν είναι δημοσιογραφία.

Διάβαζα λοιπόν πως ο Γιωργάκης (αρχίστε να ρίχνετε αυγά ανενόχλητοι) εχει απογοητεύσει το κόσμο με την πολιτική γραμμή που ακολουθεί. Έφαγε πολύ κράξιμο ο καημενούλης. Κατηγορήθηκε πως δεν είναι ειλικρινής. Για να πάρει, γράφανε, μια πολιτική απόφαση, πετάει πρώτα στον κοσμάκη μια αηδία-πλάνο και περιμένει αντιδράσεις. Αν δει πως τον παίρνει, την εφαρμόζει, αν όμως δει πως ο κλοιός της αντίδρασης τον πνίγει, δεν την εφαρμόζει ή την θέτει σε λειτουργία και μετά την ανακαλεί ως ανέφικτη.

Καημένε Γιωργάκη σε καταλαβαίνω απόλυτα. Είναι πολύ δύσκολο να λέγεσαι πρωθυπουργός μιας χώρας αλλά να μην είσαι. Κάτι παρόμοιο με τους δημοσιογράφους δηλαδή, λέγονται έτσι, αλλά δεν είναι! Άσχημο πράγμα να άγεσαι και να φέρεσαι και να μην σε καταλαβαίνει κανείς. Άσχημο πράγμα να σε θεωρούν υπαίτιο για όλα, ενώ στην ουσία είσαι προβατάκι και ακολουθείς τους απο πάνω! Αλλά Γιωργάκη όλα κι όλα...τους απο πάνω εσύ τους έφερες! Μη το ξεχνάς αυτό! Κι εγώ το κάνω αυτό καμιά φορά, όταν ξερω πως δεν είμαι καλή σε κάτι, φωνάζω κάποιον άλλο να μου κάνει τη δουλειά...μόνο που εγώ δεν είμαι πρωθυπουργός.

Και βρε Γιώργο, μην επηρεάζεσαι απ' όσα ακούς για τέταρτους δρόμους και μαλακίες. Εσύ συνέχισε να ακολουθείς τον έναν και μοναδικό δρόμο, που ξέρεις να τον πορεύεσαι σωστά, αυτόν της φυλακής. Και πάρε μαζί σου και τους δικούς σου...ξέρεις εσύ τώρα, μη στα λέω εγώ!

Τι άλλο διάβασα; Α ναι, ελευθέρωσαν, γράφανε, κάποιες οικολογικές οργανώσεις (αυγά κι εδώ....για την δηθενιά τους) διάφορα κουνελάκια για να τα σώσουν απο τη σφαγή. Δεν ξέρω αν αυτό ήταν εξυπνάδα, αλλά είτε έτσι, είτε διαφορετικά αυτά ήταν καταδικασμένα. Μαθημένα να μην μπορούν να επιβιώσουν στον φυσικό τους χώρο, κάποια έπαθαν θερμοπληξία και κάποια επέστρεψαν στην ζεστή φωλίτσα τους για να τα σφάξουν στην ώρα τους. Οικολόγοι και δολοφόνοι συγκεντρωθείτε.

Αυτοί είμαστε οι άνθρωποι.....να εφευρίσκουμε τρόπους ώστε να υπάρχουν ζώα που δεν μπορούν να επιβιώσουν στη φύση, αλλά μόνο μέσα στα λαμπρά κλουβάκια που τους φτιάχνουμε...(αυγά αυγά αυγά λέμε, με δύναμη)
Θα το καταλάβουμε το λάθος όταν δεν θα μπορούμε ούτε εμείς, ωσάν χειροτερα ζώα, να επιβιώσουμε στη φύση. (Να πας στο διάστημα ρε ανισόρροπε να ζήσεις, αλλά να αφήσεις το ζωικό βασίλειο εκεί που κάθεται. Αι σιχτίρ συγχίστηκα πάλι!)

Α!! Μη το ξεχάσω, είδα στην τηλεόραση μια επανάληψη από την εκπομπή της ξερόλας (δηθεν)δημοσιογράφου Βίκυς Φλέσσα (τώρα ρίξτε αβέρτα αυγά, να φτιάξουμε ομελέτα). Ας της πει κάποιος, πως είναι ζώον και πως όσο και να την κρύβει, φαίνεται η ημιμάθειά της. Τεσπα δεν είναι το θεμα μας η δηθενιά της κυρίας -τα ξέρω όλα, τα αναλύω όλα-, αλλά ο καλεσμένος της, ψυχίατρος Ματθαίος Γιωσαφάτ(τέρμα τα αυγά και οι μαλακίες). Είπε διάφορα πράγματα για την ψυχανάλυση και για τις σχέσεις μεταξύ γονέων-παιδιών, συζύγων, βρεφών-μητέρων. Ειλικρινά αν κάποια αναγνωστρια μας εγκυμονεί ή δουλεύει τις διαδικασίες (ζουζουνιές προγραμματισμένες) για να κάνει παιδάκι πρέπει να δει την εκπομπή αυτή. Θα πάθει πλάκα.

Δυο σημεία να αναφέρω μόνο που μου έκαναν εντύπωση! Η σεξουαλικότητα ενός ανθρώπου συνδέεται άμεσα με την στάση της μάνας του απέναντί του, κατά τους οχτώ πρώτους μήνες της υπαρξής του. Το χάδι της μάνας, η μυρωδιά της, τα αγγίγματα της, το βλέμμα της και το στήθος της, όταν κρατάει στην αγκαλιά το βρέφος μοιάζουν με την πρώτη σεξουαλική συνεύρεση του ατόμου! Σε όλη του τη ζωή το άτομο επιθυμεί να βρει -είτε άντρας είτε γυναίκα- αυτήν την ζεστασιά-σχέση ασφάλειας και αγάπης, που του χάριζε η μάνα του, τους πρώτους οχτώ μήνες της ζωής του. Αν δεν του τη χάριζε, ουέ κι αλίμονο, απο εκεί ξεκινούν πολλά προβλήματα και ψυχολογικά και ψυχοσωματικά. Έτσι εξηγείται και η εναλλαγή ερωτικών συντρόφων, δηλαδή η αναζήτηση ενός μοντέλου σχέσης (σαν αυτήν της μάνας) που την στερήθηκε, ή που το στιγμάτισε έντονα! Το βρέφος ερωτεύεται τους γονείς του! Αυτός είναι ο πρώτος του έρωτας και τον αναζητά κυκλικά σε όλη του τη ζωή!

Για να μην λέω όμως παπαριές και ανακρίβειες γιατί ειδική δεν είμαι, αν κάποιος θέλει να δει την συνέντευξη, να σπεύσει εδώ. Την προτείνω ανεπιφύλακτα! (Όπου θα μιλάει η ξερόλας τρέξτε το βιντεάκι, όλο μαλακίες λέει.)

Λοιπόν κάπου εδώ σας αφήνω. Να έχετε όλοι μια καλή εβδομάδα, με όσο γίνεται πιο λίγες στεναχώριες και όσο περισσότερα χαμόγελα μπορείτε.

29 Αυγούστου 2010