Η ζωή είναι λίγη και τα νεύρα μου τσατάλια! Σήμερα με πήρε ο ύπνος! Είχα
βάλει ξυπνητήρι για τις 5 το πρωί! Έπρεπε να ξυπνήσω να διαβάσω, μετά
να κάνω κάτι δουλειές άλλες, μετά να πάω για ψώνια και μετά να επιστρέψω
να ξαναδιαβάσω! Ομως δε γαμιέται και το ξυπνητήρι και οι δουλειές; Αι
στα κομμάτια πια! Γίναμε μηχανές και τρέχουμε σα μαλάκες! Όχι, η ζωή από
αρχές Ιουνίου πρέπει να βιώνεται σε μια παραλία. Όλα τα άλλα είναι
μπούρδες, χαζοσυμβάσεις, χαζοπρέπει!
Ξύπνησα αργοπορημένα στις 8. Έβαλα τα πάντα όλα από δουλειές στη κατάψυξη κι ενώ θα έπρεπε τώρα να κάνω διατριβή στους Βυζαντινούς συγγραφείς, έχω αράξει στο μπαλκόνι, μου έφερε και η αστακούλα εναν φρέντο από την γαμάτη καπουτσινιέρα της και γράφω στο facebook ό,τι μαλακία μου έρθει! Κορίτσια σας ευχαριστώ που με καταλαβαίνετε και σχολιάζετε τα ασχολίαστα.
Ξέρω ξέρω, μείνανε όλα πίσω! Χέστηκα! Και τι θα γίνει τώρα; Ο χρόνος κυλάει και δε θα προλάβεις! Χέστηκα δις! ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ. Μα είναι μόνο η αρχή, ψιθυρίζει ο κακός μα οργανωτικός χαρακτήρας μου, μην είσαι μπούφος! Μπούφος ήθελα να είμαι. Να μη καταλαβαίνω τίποτα, να μη με νοιάζει τίποτα, να μην με προβληματίζει τίποτα. Ναι, χίλιες φορές μπούφος, χωρίς προγράμματα, σχεδιασμούς, διαβάσματα. Το απόλυτο τίποτα μπορώ να έχω;
Άραγε κελαηδάει ο μπούφος; Θα ήθελα να είμαι αραχτή, ως μπούφος, πάνω σε ένα κλαδί αγριοελιάς και να τραγουδάω. Ρε λες να ηταν να γίνω καλιτέχνισσα του κώλου και να μην το ξέρω τόσα χρόνια; Να χεζόμουν στο τάλιρο γκαρίζοντας: Ω ω ω, τρελέ μου σ'αγαπω; Και μη σου κάνει εντύπωση η αγριοελιά. Την είδα στον ύπνο μου! Ήμουνα λεει μπούφος πάνω σε μια αγριοελιά και κελαηδούσα. Τέλεια!
Αμερικλάνε άκου: Χτες Κυριακή ανεβαίνω στη Φιλοσοφική, είχα κάτι εξετάσεις να δώσω που μεταφέρθηκαν λόγω της απεργίας της Τετάρτης. Κάθομαι σε ενα παγκάκι να ηρεμήσω. Να κάνω μινι επανάληψη, να συμμαζέψω το ασυμμάζευτο μυαλό μου. Με πλησιάζει μια Κινεζούλα, η Κιμ. Μου ζητάει ένα τσιγάρο. Απορώ και εξίσταμαι και της λέω: Ο Αμερικλάνος σε έστειλε; Δε του φτάνουν όλα όσα περνάει από τους Κινέζους και προσευχήθηκε στον Θεό των Αμερικλάνων και συνάμα των Κινέζων να με βασανίσει κι εμένα το είδος;
Δε καπνίζω μάνα μου, της είπα κι εκείνη καταστεναχωρήθηκε. Σκέφτηκα να της πω, παρε λεφτά, πήγαινε στο περίπτερο, αγόρασε ένα βαρύ camel κι έλα να το εξαφανίσουμε παρέα, αλλά συγκρατήθηκα. Στη συνέχεια, δεύτερη Κινέζα άρχισε να με ρωτάει για το μάθημα και ζητούσε διάφορες πληροφορίες! Μόλις άρχισα να της λέω, αγχώθηκε, πετάχτηκαν τα μάτια της έξω. Σκέφτηκα να σταματήσω να διαφωτίζω το κόσμο με τις γνώσεις μου και να της δώσω τη διεύθυνση του Αμερικλάνου να πάει να τον πρήξει κι αυτόν να συνέλθει.
Όπως καταλαβαίνετε η ευφυία μου, πνέει τα λοίσθια! Κουράστηκα ρεεεεεε! Με ακούει κανείς;;;;;;;;;
20 Ιουνίου 2011
Ξύπνησα αργοπορημένα στις 8. Έβαλα τα πάντα όλα από δουλειές στη κατάψυξη κι ενώ θα έπρεπε τώρα να κάνω διατριβή στους Βυζαντινούς συγγραφείς, έχω αράξει στο μπαλκόνι, μου έφερε και η αστακούλα εναν φρέντο από την γαμάτη καπουτσινιέρα της και γράφω στο facebook ό,τι μαλακία μου έρθει! Κορίτσια σας ευχαριστώ που με καταλαβαίνετε και σχολιάζετε τα ασχολίαστα.
Ξέρω ξέρω, μείνανε όλα πίσω! Χέστηκα! Και τι θα γίνει τώρα; Ο χρόνος κυλάει και δε θα προλάβεις! Χέστηκα δις! ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ. Μα είναι μόνο η αρχή, ψιθυρίζει ο κακός μα οργανωτικός χαρακτήρας μου, μην είσαι μπούφος! Μπούφος ήθελα να είμαι. Να μη καταλαβαίνω τίποτα, να μη με νοιάζει τίποτα, να μην με προβληματίζει τίποτα. Ναι, χίλιες φορές μπούφος, χωρίς προγράμματα, σχεδιασμούς, διαβάσματα. Το απόλυτο τίποτα μπορώ να έχω;
Άραγε κελαηδάει ο μπούφος; Θα ήθελα να είμαι αραχτή, ως μπούφος, πάνω σε ένα κλαδί αγριοελιάς και να τραγουδάω. Ρε λες να ηταν να γίνω καλιτέχνισσα του κώλου και να μην το ξέρω τόσα χρόνια; Να χεζόμουν στο τάλιρο γκαρίζοντας: Ω ω ω, τρελέ μου σ'αγαπω; Και μη σου κάνει εντύπωση η αγριοελιά. Την είδα στον ύπνο μου! Ήμουνα λεει μπούφος πάνω σε μια αγριοελιά και κελαηδούσα. Τέλεια!
Αμερικλάνε άκου: Χτες Κυριακή ανεβαίνω στη Φιλοσοφική, είχα κάτι εξετάσεις να δώσω που μεταφέρθηκαν λόγω της απεργίας της Τετάρτης. Κάθομαι σε ενα παγκάκι να ηρεμήσω. Να κάνω μινι επανάληψη, να συμμαζέψω το ασυμμάζευτο μυαλό μου. Με πλησιάζει μια Κινεζούλα, η Κιμ. Μου ζητάει ένα τσιγάρο. Απορώ και εξίσταμαι και της λέω: Ο Αμερικλάνος σε έστειλε; Δε του φτάνουν όλα όσα περνάει από τους Κινέζους και προσευχήθηκε στον Θεό των Αμερικλάνων και συνάμα των Κινέζων να με βασανίσει κι εμένα το είδος;
Δε καπνίζω μάνα μου, της είπα κι εκείνη καταστεναχωρήθηκε. Σκέφτηκα να της πω, παρε λεφτά, πήγαινε στο περίπτερο, αγόρασε ένα βαρύ camel κι έλα να το εξαφανίσουμε παρέα, αλλά συγκρατήθηκα. Στη συνέχεια, δεύτερη Κινέζα άρχισε να με ρωτάει για το μάθημα και ζητούσε διάφορες πληροφορίες! Μόλις άρχισα να της λέω, αγχώθηκε, πετάχτηκαν τα μάτια της έξω. Σκέφτηκα να σταματήσω να διαφωτίζω το κόσμο με τις γνώσεις μου και να της δώσω τη διεύθυνση του Αμερικλάνου να πάει να τον πρήξει κι αυτόν να συνέλθει.
Όπως καταλαβαίνετε η ευφυία μου, πνέει τα λοίσθια! Κουράστηκα ρεεεεεε! Με ακούει κανείς;;;;;;;;;
20 Ιουνίου 2011
