Μητσάρας ο παπάρας

Στα πλαίσια της γνωστής μου γκρίνιας για το θέατρο του παραλόγου στις αταίριαστες σχέσεις, σήμερα θα καταπιαστώ με τον Μητσάρα τον βαρύμαγκα και υπέρμαχο της άποψης "όλα τα λεφτά λελούδια για τα μικρά τα κοπελούδια". Ο Μητσάρας είναι εξήντα χρόνων. Παντρεμένος, με 4 παιδιά, χωρισμένος με την γυναίκα του πια και αλλοπαρμένος από μια πιτσιρίκα. Παράτησε τη σύζυγο του όταν αυτή εμφάνισε καρκίνο στο στήθος και το ένα θυσιάστηκε στο βωμό της υγείας.

Ο Μητσάρας χωρίς ντροπές κυκλοφορεί την πιτσιρίκα και το παίζει ροκ και γαμιάς της γειτονιάς με ένα μαλλί ως τους ώμους και μια μηχανή κυβισμού. Κι η νεαρά του τρώει τα ολίγα ή και τα πολλά του λεφτά, εκείνα που θα έτρωγαν σε άλλη περίπτωση τα παιδιά του. Ο γεροντοέρως του χτύπησε τη κεφάλα και τον έκανε άλλον άνθρωπο, πιο ελεύθερο, πιο χαλαρουίτα, πιο ανέμελο και πιο σεξουλιάρη (έτσι νομίζει το ζώον). Κι η απορία μου είναι η εξής. Η πιτσιρίκα δεν σιχαίνεται να συνουσιάζεται με ένα γερασμένο κορμί που ήδη μυρίζει χώμα; Δεν λυπάται το νεανικό της κορμί και τα στητά της στήθη που τα χαράμισε για να τα αγκαλιάζει ένα ραμολιμέντο;

Κι εκείνος; Ξανάνιωσε από τα κόλπα της κατεργάρας πιτσιρίκας, ω ναι, στην ηλικία της κόρης του και ξέχασε τι σημαίνει οικογένεια, σεβασμός, συντροφικότητα, αγάπη; Που πας ρε καραμήτρο τελειωμένε πορνόγερε; Που πας ρε κούκλα μου και τι θυσιάζεις ακριβώς για να τρως και να πίνεις και στον γέρο να το δίνεις;

Ή στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζω!

12 Ιουλίου 2011