Ασυνάρτητα

Αγαπημένοι κουλοί μου αναγνώστες,

σας καλωσορίζω σε μια ακόμη ακαταλαβίστικη επί της ουσίας ανάρτηση! Ας βάλω και πάλι μια προειδοποίηση: Δεν θα γράψω κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, οπότε μπορείτε, αν έχετε άλλες δουλειές, να με αγνοήσετε! Τώρα αν θέλετε να πάρετε μια γεύση κουλαμάρας, αράξτε, ανάψτε ένα τσιγαράκι, πιείτε ένα ποτάκι ή ένα καφεδάκι, ανάλογα την ώρα που θα σας πετύχει η κουλαμάρα μου στο δόξα πατρί και απολαύστε την ακατάσχετη πολυλογία μου...μπλα...μπλα...μπλα...

Ένας μήνας πέρασε από τη στιγμή που πήρα την απόφαση να ανοίξω το...κάτι δικό μου...που λέγαμε και από τη στιγμή που σα την αλλοπαρμένη, έτρεχα για να το υλοποιήσω και να του δώσω σάρκα και οστά. Έδωσα πολλές μάχες με τη γραφειοκρατία, πάλεψα με θεούς και δαίμονες για άδειες, για ρεύματα, τηλέφωνα και λοιπές εκκρεμότητες. Περνούσαν ολόκληρα 15ωρα και δεν έπαιρνα χαμπάρι από κούραση. Θυμήθηκα κι έναν φίλο που μου έλεγε πως έχουμε πολλές σωματικές αντοχές, αλλά δεν τις θέτουμε σε εφαρμογή...(ισως γιατι δεν χρειαστηκε ως ώρας...προσθέτω εγώ).

Σήμερα, είναι Κυριακή. Υποτίθεται πως από χτες το βραδάκι έχω κλείσει το φροντιστήριο και ξεκουράζομαι για να συγκεντρώσω δυνάμεις για την νέα εβδομάδα που έρχεται. Όμως εγώ νιώθω ένα τεράστιο πτώμα από τη κούραση. Κι έχω τόση υπερένταση που μου είναι αδύνατον να κοιμηθώ. Αύριο αρχίζει ένας νέος μήνας. Και θα είναι όλα διαφορετικά. Το πρόγραμμα είναι τόσο σφιχτό που μόνο η Κυριακή μένει επί της ουσίας. Κι αυτή μισή...γιατι την υπόλοιπη μισή σαπίζω στον ύπνο.

Μπήκα σε δύσκολα νερά και κολυμπάω. Ευτυχώς προς το παρόν φαίνεται πως είμαι σε πολύ καλή φόρμα, παρά τη κούραση που παραλύει τα μέλη μου. Ειδικά τα βράδια. Εκεί που θέλω να κλείσω τα μάτια μου και να ονειρευτώ κάτι όμορφο, κάποιον όμορφο... ξενυχτάω επικίνδυνα. Προσπαθώ να μην κάθομαι στον υπολογιστή γιατί είναι διαφορετικό να ξενυχτάς κοιτώντας το ταβάνι, διαφορετικό να ξενυχτάς κάνοντας σεξ (πχ) και διαφορετικό να ξενυχτάς κουράζοντας τα μάτια σου στο λαπιτόπιον.

Η επαρχία είναι τρέλα. Γνώρισα ήδη τρεις μαναβηδες, τέσσερις αρτοποιούς και καμιά δεκαριά βιβλιοπωλεία...για να συνεργάζομαι. Μη ρωτήσετε τι τους θέλω τους μαναβηδες! Αγοράζω μπανάνες και αγγούρια και καμιά τομάτα που και που, να έχω και να πετάω! Πέρασαν τουλάχιστον 15 Αλβανίδες πολύτεκνες να ζητήσουν δουλειά με μόνο 3 ευρώ την ώρα για καθάρισμα. Το είπα στη μάνα μου και με αγριοκοίταξε. Τα έχουμε πει αγαπημένοι μου αναγνώστες...με την καθαριότητα έχω ένα μικρό πρόβλημα! Δε χορεύει ο λύκος, αλλά βαριέμαι τη λεπτομέρεια! Είμαι του όσα βλέπει η πεθερά αλλά και μη μας φάνε τα ποντίκια. Σκέφτηκα πως αν έχω και μια κυρία να έρχεται να καθαρίζει ίσως να ξεκουράζομαι! Η μανα μου λέει, πως μονη μου θα τα κάνω καλύτερα! Της πρότεινα να έρχεται εκείνη για δουλειές, να της δίνω πέντε ευρώ και να τελειώνουμε. Συμφώνησε!!!!

Ο κουμπάρος μου (που του βάφτισα την κόρη, την Μαρισόφη) μου είπε μια κουβέντα και με προβλημάτισε αρκετά. Είπε πως με το βήμα αυτό που έκανα, θα χάσω δέκα χρόνια προσωπικής ζωής. Στην αρχή γέλασα. Σκέφτηκα πως αν θέλω να κάνω τις ζουζουνιές μου, δε με σταματάει τίποτα. Αλλά μόλις πέρασαν οι πρώτες εβδομάδες, συνειδητοποίησα...πως μάλλον έχει δίκιο! Νιώθω τόσο συγκεντρωμένη σε αυτό που έχω να κάνω που δε με νοιάζει τίποτα άλλο γύρω μου (εκτός από την ανιψιά μου  την Αιμιλία). Ήρθε ένας συνάδελφος πριν λίγες μέρες και συζητήσαμε λίγο και μου ζήτησε το τηλέφωνο μου να πάμε για κανένα ποτό, μιας και επέστρεψα μόνιμα στην πόλη. Κατάλαβα πως με φλέρταρε μετά από καναδυο μέρες που μου το επεσήμανε η αδερφή μου, μιας και ο συνάδελφος περνούσε κάθε μέρα από το φροντιστήριο, χωρίς να έχει λόγους.

Επιπλέον τις λίγες φορές που βγαίνω για κανένα ποτό, ούτε καν κοιτάζω γύρω μου αν παίζει κάτι καλό, αν γίνεται κανένα παιχνίδι. Πίνω τη βότκα μου ήσυχη ήσυχη, συζητάω για το φροντιστήριο και γυρίζω σπίτι έχοντας στο νου μου τα θέματα που πρέπει να διεκπεραιωθούν την επόμενη μέρα. Ξυπνάω το πρωί και στο μυαλό μου έχω μόνο τα παιδάκια μου, τα βιβλιαράκια μου και τις όποιες άλλες δουλειές εκκρεμουν.

Είχε δίκιο ο κουμπάρος μου. Θα περάσει αρκετός καιρός μέχρι να στρώσει το πράγμα και να ελυθερώσω το νου μου από το φροντιστήριο και να χωθώ και πάλι σε καμιά σχέση τρελιάρα, έτσι για το σεξ και την διασκέδαση. Άλλωστε ξέρω καλά μέσα μου, πως ό,τι κι αν γίνει αυτό το διάστημα στη ζωή μου, όποιον κι αν γνωρίσω, το θέμα έρωτας και η Cούλα μάλλον ολοκλήρωσαν το κύκλο τους. Ξέρω ποιος είναι το άλλο μου μισό. Και ξέρω πως δεν θα τον έχω ποτέ. Κι εκείνος το ξέρει πως είμαι το άλλο του μισό. Κι εκείνος ξέρει πως δεν θα με έχει ποτέ. Το θέμα  έ ρ ω τ α ς  κλείνει και ας μιλάμε από εδώ και στο εξής για κάτι συμβατικό.

Ρε σεις σα να νύσταξα! Πάω να οριζοντιωθώ...πριν με πιάσει η υπερένταση πάλι.

Καληνύχτα.
Καλή εβδομάδα.
Καλό μήνα.

Φιλιά πολλά ρε αλανάκια!!!!!

ΥΓ Ακόμη δεν έχω ιντερνετ στη δουλειά! Όταν θα μπινελικώσω τη wind θα σας τα πω αναλυτικά. Μα έλεος! Τόση δουλειά έχουν πια και καθυστερούν τόσο; Όχι τίποτα άλλο, θα κάθομαι τα πρωινά στο γραφείο μου και θα σας έρχομαι και καμιά βόλτα! 

Ι Οκτωβρίου 2012