ΠαραληΡήματα: Αυτοκτονώ

Η αυτοκτονία θεωρώ πως ποτέ δεν είναι λύση για τα προβλήματα του ανθρώπου. Κρύβει δόσεις δειλίας και ανασφάλειας. Δεν ηρωοποιώ κανέναν αυτόχειρα επειδή επέλεξε να τερματίσει τη ζωή του επειδή θεώρησε μια τέτοια στάση αξιοπρεπή. Όσα χρέη, όσα προβλήματα, όσα θέματα κι αν έχει κανείς η λύση δεν είναι η αυτοκτονία. Από την Ιστορία μαθαίνουμε πως ήρωας δεν είναι αυτός που παραδίδει τα όπλα, αλλά αυτός που μάχεται μέχρι τέλους, χωρίς να γυρίζει τη πλάτη και χωρίς να εγκαταλείπει τη θέση μάχης. Ισως αν το δω πιο ψύχραιμα να κατανοήσω πως ένας 77χρονος άνθρωπος παρέδωσε το πνεύμα του για να δηλώσει μια κάποια αντίδραση στην βία που υφιστάμεθα όλοι. Όμως μέσα σε πνεύμα απόγνωσης, μελαγχολίας και κατάθλιψης τα προβλήματα δεν λύνονται, αλλά επιτείνονται. Κι η αφαίρεση της ζωής μας δεν μοιάζει να προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας.

Εξάλλου σε μια τόσο δύσκολη εποχή ανασφάλειας και οικονομικής-πολιτικής-κοινωνικής-ανθρωπιστικής κρίσης, αν δε σεβαστούμε εμείς οι ίδιοι τη ζωή μας, ποιος περιμένουμε να το κάνει για μας;

ΥΓ Δε θα πάω σήμερα στο Σύνταγμα γιατί οι δικοί μου ήρωες...δε θέλω να αυτοκτονούν...

4 Απριλίου 2012