Πέρλες με φόρμες

Περπατούσα στα μαγαζια κρατώντας το καρότσι με την ανιψιά μέσα. Κατεβήκαμε μια βόλτα να χαζέψουμε βιτρίνες! Και τι έγινε που εκείνη είναι δυομιση μηνών; Ξέρετε πως χαζεύει τις βιτρίνες; Που να έμοιαξε άραγε το παιδί; Λοιπόν άλλο θέλω να πω, αλλα η άτιμη με αποσυντονίζει. Περπατούσα λοιπόν στις βιτρίνες και τη βλέπω να πλησιάζει με ένα καρότσι κι αυτή, η ας την πούμε Ευφροσύνη. Το περιεχόμενο του καροτσιού της κοιμόταν και ήταν απόλυτα δικό της.

Δεν έχω πρόβλημα με το ντύσιμο που μπορεί να δω να κινείται στο δρόμο! Σέβομαι πως κάθε άνθρωπος επιλέγει να ντύνεται όπως γουστάρει, όπως νιώθει άνετα και όπως τον οδηγεί η τσέπη του. Όμως υπάρχουν κάποια πράγματα που όταν τα βλέπεις δε μπορείς να κρατηθείς παρόλο που διανύουμε την Βουβή Εβδομάδα και δεν πρέπει να μιλάμε και πολύ!

Για να έρθω στο point της αναρτησης και εγώ και η Ευφροσύνη φορούσαμε φόρμες και σπορτέξ. Βόλτα τα μωρά βγάλαμε, δεν θα φορούσαμε και δωδεκάποντα. Όμως αγαπημένη μου Ευφροσύνη και κάθε Ευφροσύνη σε παρακαλώ είναι γελοίο να φοράς τη φόρμα σου, το σπορτεξάκι σου και να κοτσάρεις στα αυτιά σου πέρλες!!!!!!! Δηλαδή υπάρχει και ένα όριο στη βλακεία του εγκεφάλου! Βάλε το ρουζάκι σου, φόρα έναν κρίκο, ένα φουλάρι, ένα κάτι, αλλά οι πέρλες με τη φορμα και το σπορτέξ δε πάνε. Πως να στο δώσω να το καταλάβεις! Υποβιβάζεις τις πέρλες ή αναβαθμίζεις τη φόρμα. Και τα δυο μαλακια είναι!

Ομως ειλικρινά την πέρλα θα τη δεις πχ σε μια νύφη ή σε μια καλοντυμενη γυναίκα, ενώ η φόρμα θα σε συντροφευσει στο γυμναστήριο όπου θα σκούζεις και θα ιδρώνεις σα γουρούνι! Δε πάει κοριτσάρα μου πέρλα και φόρμα. Ειλικρινά δεν πάει! Είναι σα να φοράς ένα καλό φόρεμα δαντελένιο σα το δικό μου το τέλειο από τα βαφτίσια της Μαρισόφης μου της βαφτιστήρας και να κοτσάρεις από κάτω ένα σπορτέξ, ή να πιάνεις το μαλλί μια χαζοαλογουρά με λαστιχάκι σε χρώμα πορτοκαλί.

Να είμαστε λιγο σοβαροί και συνετοί. Δηλαδή οκ την πέρλα την έχεις κι αν δεν είναι φο μπράβο σου και εύγε. Αλλά δεν είναι για όλες τις ώρες. Της χαλάς το image. Πως να στο πω αλλιώς; Θα έτρωγες πχ σε ένα εστιατόριο πρώτο πιάτο χαβιάρι, δεύτερο πιάτο καλοψημένη μπριζόλα και για επιδόρπιο χαλβά; Δε γίνεται μανίτσα μου! Θέλει κάτι πιο σικ. Όχι ότι έχω πρόβλημα με τον χαλβά! Θα τον τσάκιζα αν είχα τώρα ένα κομμάτι.

Δε ξέρω κιόλας. Η δική μου αισθητική είναι λίγο περίεργη. Δε μπορώ να βλέπω πάνω σε μια γυναίκα πολλά στυλ σε ένα. Θέλω να βλέπω πχ το τζιν με το σταράκι που λένε και τα παιδιά, με ένα μακό από πάνω. Και μια ωραία φούστα πχ με ένα ωραίο τακουνάκι. Δε γίνεται να φοράς πάνω σου όλα όσα βρίσκεις μπροστά σου! Για να μη μιλήσω τώρα για το βάψιμο.

Ή που πάω γυμναστήριο και μου σκάει η άλλη με τη φόρμα, τα σπορτέξ και το κραγιόν δέκα στρώσεις, με τον σοβά τη πούδρα άλλες δέκα στρώσεις και το ρουζ μπορδοροδοκοκκινο; Και μπαίνουμε αερόμπικ και μετά απο μια ώρα της τρέχουν όλα και είναι σα καρναβαλος;; Δε ξερω, εκνευριζομαι με αυτά. Η που τη βλέπεις στο διάδρομο να τρέχει, έχει ιδρώσει μέχρι και στο βρακί, αλλά το κραγιόν ακούνητο! Δε μπορώ.

Τελοσπάντων, ας συνοψίσω: Πέρλες με φόρμες δεν ταιριάζουν!

4 Απριλίου 2012