5. Έρχονται Άγιες Μέρες και θέλω να τις
σεβαστώ. Είμαι ΧΟ (χριστιανή ορθόδοξη ντε) όχι μόνο στην ταυτότητα (που
ακόμη δεν έχω αλλάξει τη παλιά) αλλά και στην ζωή μου. Γεννήθηκα μια
γλυκιά μέρα του Απρίλη και μου είπαν πως η γιαγιά μου στεκόταν άγρυπνος
φρουρός πάνω μου, μη με κλέψουν, μη με πουλήσουν, μη μου πάρουν τα
όργανα και λοιπά. Μου είχε βάλει πάνω μου ολόκληρο εικονοστάσι για να με
φυλάνε οι Άγιοι και η Παναγία και ο Χριστός. Ένα μεγάλο κομποσκοίνι
ήταν περασμένο στη κούνια μου και (μου είπαν πως) μια μέρα κόντεψα να
πνιγώ γιατί πήγα να το φάω ολόκληρο. Στο τσακ με πρόλαβε η γιαγιά (θεός
σχωρέστην και καλό παράδεισο να έχει η γλυκούλα μου).
10. Όταν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, απαιτείται γενική καθαριότητα του σπιτιού! Κι εντάξει αν έστρωσες τα χαλιά σου νωρίτερα, έχεις κάνει ήδη άλλη μία γενική, αλλά είπαμε αλλάξανε οι εποχές και τα χαλιά κάπου τώρα τα στρώσαμε γιατί το κρύο άργησε μια δυάδα μήνες. Όμως για τις μέρες που έρχονται χρειάζεται να αλλάξεις και όλα τα σεμεδάκια έτσι ώστε να έρθει να δέσει ο Αι Βασίλης στο σεμέν του τραπεζιού με το μελομακάρονο στη πιατέλα με χαραγμένο δεντράκι πάνω του. Αν δεν βάλεις σεμεδάκι και κοφτό δε θα χαρείς την άγια μέρα. Στο λέω να το ξέρεις. Μη μου πεις μετά ότι δε σε προειδοποίησα.
15.Στόλισαν οι γείτονες και το εξωτερικό των σπιτιών με λαμπιόνια και δεντράκια και Αι Βασίληδες που δήθεν τάχα σκαρφαλώνουν στα μπαλκόνια! χελόοοοοουυυυυυ ο Αι Βασίλης μπαίνει από την καμινάδα, δεν την χρειάζεται την αναρρίχηση, έχει και τον Ρούντολφ για τις ταχυμεταφορές, αλλά όπως τον βολεύει τον καθένα. Γιατί αν δεν έχεις τζάκι, δε μπορείς να κλείσεις και την μπαλκονόπορτα και τον φωταγωγό. Το νου σου, γιατί δώρο δε θα έχει φέτος αν δεν αφήσεις πρόσβαση για να μπει ο Κόκα Κόλας.
30. Χτες βράδυ φυσούσε μανιασμένα και ακουγόταν ένα γκλιν γκλον από το απέναντι μπαλκόνι, μεχρι τις δυο τη νύχτα (μετά δεν άκουγα γιατί αποκοιμήθηκα γαλήνια). Κάποιο κουδούνισμα, εξαιρετικά ενοχλητικό με έκανε να σιχτιρίσω, αλλά κρατήθηκα γιατί έχω υποσχεθεί φέτος δεν θα γκρινιάξω για τα παρατράγουδα των ΧριστουγεννοΠρωτοχρονιών. Αυτό το γκλιν γκλον που λέτε μου έκανε τα νεύρα κρόσσια και την καρδιά κομμάτια. Ναι, μου θύμησε ένα άλλο γκλιν γκλον που έβαζε η γιαγιά στο παράθυρο για να βλέπει πότε φυσάει και πότε έχει νοτιά. Το βγάλαμε όταν πέθανε.
45. Κι ενώ προσπαθούσα να κωφεύσω μπας και χαλαρώσει το είναι μου, από ένα δύσκολο Σάββατο, εκείνο το γκλιν γκλον με έκανε να θέλω να βγω έξω και να ξηλώσω ό,τι είχε κρεμαστεί και φώτιζε και έκανε ήχους. Θέλουμε να κοιμηθούμε κύριοςςςςςς! Τι μου έφερες όλα τα εξαρτήματα για μπεμπέ λιλή στη γειτονιά, χώστα στο δωμάτιό σου και άσε μας ήσυχους! Ουφ, ας ηρεμήσω λίγο....εντάξει Γιαγιά Αντιγόνη; Πως με κόβεις; Συγκρατούμαι! Βαθιές ανάσες....ένα δύο...τέσσσσερα!
60. Αφού λοιπόν κοιμήθηκα λιγάκι με τη βοήθεια μιας αυτοσχέδιας χαλαρωτικής άσκησης: σηκώνεις το δεξί χέρι ψηλά και το κρατάς έτσι μέχρι να σε πάρει ο ύπνος, ξύπνησα το πρωί για το μνημόσυνο της γιαγιάς με μυρμηγκιασμένο χέρι. Το είχα ξεχάσει όρθιο στον ύπνο. Βάζω χαμηλά παπούτσια, μαύρο φόρεμα, ύφος θλίψης και φτάνω στην εκκλησία. Ο κόσμος έκλαιγε, οι συγγενείς ήρθαν και έχασαν αναπνοή από τους λυγμούς κι εγώ ήρθα κι έδιωξα το ύφος της θλίψης και άρχισα να κανω καραγκιοζιές στη μάνα μου που έκλαιγε για τη μάνα της και για άλλους.
75. Μετά ήρθε ο καφές. Σαβουριάστηκαν παξιμαδάκια γλυκανίσου και κανέλας, καταναλώθηκε μπόλικο κονιάκ για πρωί και άδειασε η κασέλα με τα mini τσουρεκάκια (προσκομίδια) και τα κεικ πορτοκαλιού (νηστίσιμα). Το στάρι δε; Όλα τα λεφτά. Με τα μούτρα έπεσαν πάνω οι θλιμμένοι συγγενείς. Αχ βρε γιαγιά, μου είχες πει κάποτε: Coula εμένα θα μου κάνετε άραγε μνημόσυνα, όταν φύγω; Και βέβαια γιαγιαCούλα μου, της είχα πει τότε και το εννοούσα. Και να είμαι τώρα εδώ να νιώθω καλά, γιατί ό,τι υποσχέθηκα έγινε.
80. Όταν είσαι ΧΟ πιστεύεις σε μια ιδιόρυθμη σχέση του εαυτού σου με την άλλη ζωή. Παρακαλάς το Θεό να σε πάρει στον Παράδεισο και εσένα και τους δικούς σου ανθρώπους. Βιώνεις κάθε τελετουργία στην εκκλησία, βάσει της πίστης σου και μπορεί να ακούγεται αυτό γελοίο σε πολλούς από σας που είστε άθεοι, (ουστ παλιάνθρωποι....χαχαχα) αλλά για μένα τα Χριστούγεννα δεν είναι η γιορτή του Αι Κόκα Κόλα, ούτε η χαρά των παιχνιδάδικων, ούτε η γαμογιρλάντα και το λαμπιόνι, είναι η γέννηση του Χριστού και το μέγιστο μήνυμα, αυτό της αγάπης και τελεία και παύλα μαζί.
85. Έτσι και το μνημόσυνο, δεν είναι η μάσα στο καφέ ούτε τα δάκρυα της λύπης για την απουσία του άλλου και το κενό που δημιουργήθηκε στη δική μας εγωιστική παρτούλα, αλλά η ουσία. (Κι εμένα μου λείπει η σύνταξη της γιαγιάς, και αν θέλετε να ξέρετε, ο ταχυδρόμος μας το είπε καθαρά, πως αν την πάρουμε όσο θα έρχεται, μέχρι να ενημερωθει για το θάνατο της γιαγιάς ο ΟΓΑ -τα ζα μου αργα- θα έχουμε κυρώσεις.)
90. Οι μνήμες, τα πρότυπα, οι συμβουλές, η αγάπη που λάβαμε από τον άνθρωπο που έφυγε, αυτά ειναι που μετράνε. Πήγα στην εκκλησία και προσευχήθηκα για την ψυχή της να πάει στον Παράδεισο, εκεί που ήθελε η ίδια, και μετά ρε παιδιά δεν μπορούσα να κλαψω γιατί η γιαγιά μου έζησε μια ζωή που επέλεξε, γεμάτη, έντονη, καθως πρέπει, δυναμική, με χαμόγελα, με αστεισμούς, με, με, με, με...(μπορώ να μιλάω αιώνες για τη γιαγιά μου).
95. Η ουσία είναι πως δεν πέρασε απαρατήρητη από τη ζωή αυτή. Μας έδωσε όλα όσα μπορούσε να δώσει, μας χάραξε δρόμους και μας έδειξε τι σημαίνει να παλεύεις με νύχια και με δόντια για να τα καταφέρεις. Δε μπορώ να κλάψω για έναν τέτοιο άνθρωπο παρά μόνο να γελάσω δυνατά από την ευτυχία που μου δίνει η σκέψη πως την γνώρισα, πως με μεγάλωσε, πως με δίδαξε και πως με έκανε άνθρωπο.
100. ΦΤΟΥ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ: Μη μένουμε στα γύρω γυρω όταν η ουσία είναι μία, η αγάπη μωρέ, η αγάπη.
ΥΓ Τα φύλαξα και βγήκα κι αν δε σας βρήκα στις κρυψώνες σας όπερ σημαίνει ότι σας φάνηκαν ασύνδετα μεταξύ τους τα όσα έγραψα, τότε νικήσατε και τα ξαναφυλάω! Θα ψάξω καλύτερα τις κρυψώνες σας μα όταν φυλάξετε εσείς δεν θα βρείτε τη δική μου!
Όμορφη Κυριακή
5 Δεκεμβρίου 2010
