Ο Έλληνας δε χαμπαριάζει! Όταν πιέζεται πολύ, όταν πνίγεται από την
αδικία, όταν του κόβεται η ανάσα και το δίκιο του το βλέπει να πετιέται
στα σκουπίδια ωσάν χαλασμένη ρέγγα που βρωμάει αισχρά, εκεί λίγο πριν
καταρρεύσει, παίρνει δύναμη και αρχίζει να μουτζώνει με ένα "πάρτα ρε
μπιπ στα μούτρα σου, πάρτα να μη στα χρωστάω ασυγχώρητε" και επιστρέφει
στην παλιά καλή μέθοδο της κατάρας.
Η κατάρα μου να δέρνει τη σκιά σου, άτιμε πολιτικάντζη που ήρθες με ένα επίθετο και έναν κάλο στο κεφάλι να με κυβερνήσεις και να μου τα φας όλα κι εσύ και η πελατεία σου! Εφιάλτες να σε δέρνουν στα ονειρά σου, αμόρφωτε Γιωργοκώστα και να μπεις στη φυλακή κι εσύ και η φατρία που σέρνεις πίσω σου! Αλήτη!
Όμως πρέπει να το παραδεχτούμε...πως ξέρει να ελίσσεται ο Γιωργοκώστας! Στο σκύψιμο είναι καλός. Θυμάστε ένα παπούτσι που πετάχτηκε στη μούρη ενός άλλου καραγκιοζάκου κι εκείνος έσκυψε και τη γλίτωσε τη παπουτσιά; Κι είχαμε πει τότε όλοι: ...μωρέ μπράβο αντανακλαστικά...μα να μην τον πετύχει το σαραντάρι νούμερο να του κάνει τη μούρη πατούσα! Κρίμα!
Ετσι κι ο δικός μας ήρωας ο GeorgoCostas. Σκύβει και σκύβει τόσο καλά που οι κατάρες των Ελλήνων δεν βρίσκουν στόχο και σαν αποτυχημένοι πιστολέροsss απλά συνεχίζoυν να καταριούνται μέχρι η κουφάλα η μοίρα να οδηγήσει την κατάρα προς τη σωστή κατεύθυνση!
Περαστικά στη κυρία Άντα που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο. Και στην κυρία γιατρίνα -σε μια νύχτα- Νατάσσα, που ταλαιπωρήθηκε τόσο πολύ με μια ασθένεια που τη βάφτισαν διδακτορικό.
Κυρίες μου, όταν βλέπετε τους συζύγους σας να σκύβουν, να σκύβετε κι εσείς γρήγορα γρήγορα, γιατί τόσες κατάρες ενός ολόκληρου λαού, δε μπορεί, όλο και σε κάποια κεφάλα θα πέσουν!
ΥΓ Μη με πείτε κακιά...έναν απλό συνειρμό έκανα μεσούντος πυρετού και μεσούσης ανακαινίσεως!
ΥΓ2 Έχω κολλήσει με ένα τραγούδι αυτές τις μέρες! Το ακούω στο κρεβάτι του πόνου και ίσως να πεθάνω ψιθυρίζοντας : Δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε, εγώ το λέω φονικό, μη πάει ο νους σου στο κακό, με το μπαμπάκι θα σφαχτούμε....είναι αργά και ίσως νωρίς να τρέξει μεταξύ μας αίμα...πανικός...και θα'ναι θαύμα αν σωθούμε...θα δικαστούμε για πράξεις και για παραλείψεις.
ΥΓ3 Η Coula ενίοτε πολιτικολογεί, τρέμετε ΜΜΕ.
Καλά στερνά
9 Σεπτεμβρίου 2010
Η κατάρα μου να δέρνει τη σκιά σου, άτιμε πολιτικάντζη που ήρθες με ένα επίθετο και έναν κάλο στο κεφάλι να με κυβερνήσεις και να μου τα φας όλα κι εσύ και η πελατεία σου! Εφιάλτες να σε δέρνουν στα ονειρά σου, αμόρφωτε Γιωργοκώστα και να μπεις στη φυλακή κι εσύ και η φατρία που σέρνεις πίσω σου! Αλήτη!
Όμως πρέπει να το παραδεχτούμε...πως ξέρει να ελίσσεται ο Γιωργοκώστας! Στο σκύψιμο είναι καλός. Θυμάστε ένα παπούτσι που πετάχτηκε στη μούρη ενός άλλου καραγκιοζάκου κι εκείνος έσκυψε και τη γλίτωσε τη παπουτσιά; Κι είχαμε πει τότε όλοι: ...μωρέ μπράβο αντανακλαστικά...μα να μην τον πετύχει το σαραντάρι νούμερο να του κάνει τη μούρη πατούσα! Κρίμα!
Ετσι κι ο δικός μας ήρωας ο GeorgoCostas. Σκύβει και σκύβει τόσο καλά που οι κατάρες των Ελλήνων δεν βρίσκουν στόχο και σαν αποτυχημένοι πιστολέροsss απλά συνεχίζoυν να καταριούνται μέχρι η κουφάλα η μοίρα να οδηγήσει την κατάρα προς τη σωστή κατεύθυνση!
Περαστικά στη κυρία Άντα που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο. Και στην κυρία γιατρίνα -σε μια νύχτα- Νατάσσα, που ταλαιπωρήθηκε τόσο πολύ με μια ασθένεια που τη βάφτισαν διδακτορικό.
Κυρίες μου, όταν βλέπετε τους συζύγους σας να σκύβουν, να σκύβετε κι εσείς γρήγορα γρήγορα, γιατί τόσες κατάρες ενός ολόκληρου λαού, δε μπορεί, όλο και σε κάποια κεφάλα θα πέσουν!
ΥΓ Μη με πείτε κακιά...έναν απλό συνειρμό έκανα μεσούντος πυρετού και μεσούσης ανακαινίσεως!
ΥΓ2 Έχω κολλήσει με ένα τραγούδι αυτές τις μέρες! Το ακούω στο κρεβάτι του πόνου και ίσως να πεθάνω ψιθυρίζοντας : Δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε, εγώ το λέω φονικό, μη πάει ο νους σου στο κακό, με το μπαμπάκι θα σφαχτούμε....είναι αργά και ίσως νωρίς να τρέξει μεταξύ μας αίμα...πανικός...και θα'ναι θαύμα αν σωθούμε...θα δικαστούμε για πράξεις και για παραλείψεις.
ΥΓ3 Η Coula ενίοτε πολιτικολογεί, τρέμετε ΜΜΕ.
Καλά στερνά
9 Σεπτεμβρίου 2010
