Χαλοουυυυυυυ! Τι μου κάνετε cουλοί μου
αναγνώστες; Πώς την έχετε την διάθεσή σας; Όλα καλά; Δε θέλω μιζέριες
και παράπονα. Δε θέλω μίρλες και κατσουφιές! Σε βλέπω εσένα εκεί, που
πας να κατσουφιάσεις, για σύνελθε. Σήμερα θα μιλήσω για πολλά ζητήματα.
Αχταρμάς η ανάρτηση κι άντε να βρω τίτλο μετά. Έτσι την πατάω όταν γράφω
γενικές σκέψεις. Κι αφού σκέφτομαι εκατό διαφορετικούς τίτλους που να
ψιλοταιριάζουν, στο τέλος διαλέγω τον πιο πρόστυχο! Τυχαίο; Δε νομίζω!
Κάπως έτσι βλέπετε εσείς στις λίστες σας τους ζουμερούς ελκυστικούς
τίτλους μου, σκάτε μύτη στο ιστολόγιο μου και μετά από την πρώτη με
δεύτερη παράγραφο διαπιστώνετε πως ήταν άνθρακας ο θησαυρός και τσόντα
εδώ δεν παίζει. Πάμε παρακάτω.
Σήμερα πήγα σε μεγάλο κατάστημα παιχνιδιών για να αγοράσω κάποια σχολικά είδη. Σας έχω μιλήσει στο παρελθόν για την τρέλα μου να αγοράζω τα πάντα για το γραφείο! Δεν είναι υπερκαταναλωτισμός μάνα μου, γιατί τα χρησιμοποιώ όλα. Μόνο τα τετράδια έχουν κάνει βουνό αλλά κάποια στιγμή θα τα δώσω εκεί που πρέπει. Οκ, και τα στυλό μου είναι πολλά, αλλά δε με βολεύουν.
Καθώς χάζευα τους διαδρόμους με τα άπειρα πράγματα, χρήσιμα και άχρηστα ανάλογα με το ποιος τα αγοράζει, αλλά κυρίως καθώς χάζευα το κόσμο που χανόταν στα διάφορα είδη και με το στόμα ανοιχτό προσπαθούσε να ξεσκαρτάρει στο μυαλό του τι θέλει και τι δε θέλει, καθώς γονείς τρέχαν πανικόβλητοι με τα χαρτάκια φωτοτυπιες για να συγκεντρώσουν τα τετράδια, μολύβια κλπ σχολικά είδη που απαιτούσε η δασκάλα ή το φροντιστήριο αγγλικών, εγω πέρασα και μπήκα στο κόσμο της Barbie.
Σας μιλάω ειλικρινά και με το χέρι στη καρδιά: η Barbie ασχήμυνε. Εγώ σαν ήμουν μικρή τη θυμάμαι μια θεά με μακριά ξανθά μαλλιά, μακριά πόδια και όμορφα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο! Οι κούκλες που έβλεπα να μου χαμογελούν στα ράφια ήταν αίσχος! Εγώ αν έκανα ποτέ κόρη, δεν υπήρχε περίπτωση να αγοράσω αυτά τα εκτρώματα στα μωρά μου! Θα τρομάζουν με τον πατέρα τους και να τρομάζουν και με τα παιχνίδια τους; Ε, όχι!
Θα μου πεις τώρα, πως είσαι σίγουρη πως θα τρομάζουν με τον πατέρα τους! Ε, όσο να' ναι τα μικρά παιδιά τρομάζουν με τα γουρούνια! Θα μου πεις και πως είσαι σίγουρη πως θα πάρεις γουρούνι κι εσύ! Δεν είμαι σίγουρη, αλλά μεγάλο ποσοστό των αντρών ανήκει σε αυτό το είδος των ζώων, στους χοίρους, αααα και στα γαϊδούρια. Ποια είμαι εγώ που θα ξεφύγω;
Οι κούκλες Barbie που λέτε μεγάλη αποτυχία. Δε ξέρω, μου έκανε εντύπωση αυτό. Κρίμα είναι γιατί αλλιώς τις θυμάμαι εγώ και άλλες μου βγήκαν. Αφού σκέφτομαι να ξεθάψω μερικές δικές μου από τα παλιά και να τις βάλω δίπλα δίπλα με τις νέες. Σίγουρα υπάρχει διαφορά. Αρχικά στα ρούχα! Τι τρεμπανάλ ρούχα φοράνε στις Barbie τη σήμερον ημέρα; Αν είχε χέρια να κουνήσει θα γδυνόταν η άμοιρη κούκλα. Καλύτερα να έμενε τσιτσίδι παρά με όλα αυτα τα στρας που τη φορτώσανε τη δόλια. Σαν λατέρνα πολυτελείας και λίγα λέω. Μόνο κάτι φασιονίστας μου άρεσαν που φορούσαν μαύρα ρούχα και είχαν μαύρα μακριά μαλλιά.
Και τώρα που είπα μαλλιά.....Αμ τα μαλλιά; Κάποτε είχαν όλες αυτές οι κούκλες μακριά μαλλιά μέχρι τον κώλο! Θα ξεχάσω εγώ το ξύλο που έφαγα από τη μάνα μου, όταν πήγα και κούρεψα αγορίστικα όλες μου τις Barbie? Περίεργο ψυχισμό είχα από μικρή, τώρα που το σκέφτομαι. Τωρα, όλες κοντά μαλλιά, άντε μέχρι τον ώμο, κακοκουρεμένες και χάλια χάλια χάλια. Πιο χάλια δε γινόταν! Εντάξει, όχι και πολύ κοντά, αλλά μέχρι το κώλο δεν ήταν! Τι να κόψει ρε παιδιά η ανιψιά μου που σε λίγους μήνες έρχεται στο κόσμο; Πως να ευχαριστηθεί το παιδί όταν μου τις κοντοκουρεύετε τις barbie? Βάλτε εκεί λίγες τρίχες παραπάνω να έχουμε να τσουρομαδάμε;
Κατά τα άλλα στο μεγάλο κατάστημα μου έσπασαν τα νεύρα για άλλη μια φορά αυτά τα επιτηδευμένα λαλάκια που ενώ ακούς το παιδικό άσμα, από πίσω σου περνούν μηνύματα: Ψώνισεεεεε, ψώνισεεεεε, θες κι άλλοοοο, τα θες όλααααα. Και κάπου εκεί ανάμεσα: Μη κλέψειςςςςςςς!Είναι όλα φτηνάααα, πάρτα όλααααα! Που να μη σώσετε!
Όχι πως τα πιστεύω αυτά αλλά πραγματικά αυτά τα τραγούδια μου σπάνε τα νεύρα και είναι αυτό λόγος να γεμίσω το καροτσάκι μου με ό,τι νά ΄ναι και να ξεκουμπιστώ μια ώρα αρχίτερα. Και τελικά γυρίζω στο σπίτι, ανοίγω τον υπολογιστή και πάω να γράψω ανάρτηση, όταν ξαφνικά ένας πόνος στο λαιμό μου δε με αφήνει να καταπιώ. Σηκώνομαι, βάζω θερμόμετρο, ανακαλύπτω να τώρα μόλις, πως έχω τσιμπημένο πυρετό, ξανακάθομαι να συνεχίσω την ανάρτηση και αντιλαμβάνομαι πως είναι Παρασκευή και έρχεται ΣΚ! Ε, όχι......όχι....όχι....! Άρχισαν τα όργανα γι' αυτόν τον Χειμώνα. Και άρχισαν νωρίς.
Για να πω την αλήθεια, από το camping είχα ενοχλήσεις στο λαιμό και από χτες βράδυ που ξενύχτησα και ήπια και κάπνισα και έγινα αλήτισσα του δρόμου, νιώθω μια άσχημη διάθεση! Παιδί μου, δεν είμαι εγώ γι' αυτά! Καλά με λένε ξενερωτάκι μερικοί μερικοί! Τεσπα, θα χαπακωθώ και θα δούμε πως θα κυλήσει το ΣΚ, αλλιώς κάθε 5 ώρες θα κάνω ανάρτηση!
Ο Αμερικλάνος τέλος αποφάσισε να παρατήσει την ανάγνωση του Χάλι Πότερ και να γράψει τα δικά του χάλια! Επειδή ύστερα από πολύ καιρό, γέλασα με ανάρτησή του, απολαύστε εδώ το πρώτο κεφάλαιο της συγγραφικής του έξαρσης!
Αυτά από μένα, και εις άλλα με υγεία!
Φιλιά σε όλους και καλό ΣΚ
Σήμερα πήγα σε μεγάλο κατάστημα παιχνιδιών για να αγοράσω κάποια σχολικά είδη. Σας έχω μιλήσει στο παρελθόν για την τρέλα μου να αγοράζω τα πάντα για το γραφείο! Δεν είναι υπερκαταναλωτισμός μάνα μου, γιατί τα χρησιμοποιώ όλα. Μόνο τα τετράδια έχουν κάνει βουνό αλλά κάποια στιγμή θα τα δώσω εκεί που πρέπει. Οκ, και τα στυλό μου είναι πολλά, αλλά δε με βολεύουν.
Καθώς χάζευα τους διαδρόμους με τα άπειρα πράγματα, χρήσιμα και άχρηστα ανάλογα με το ποιος τα αγοράζει, αλλά κυρίως καθώς χάζευα το κόσμο που χανόταν στα διάφορα είδη και με το στόμα ανοιχτό προσπαθούσε να ξεσκαρτάρει στο μυαλό του τι θέλει και τι δε θέλει, καθώς γονείς τρέχαν πανικόβλητοι με τα χαρτάκια φωτοτυπιες για να συγκεντρώσουν τα τετράδια, μολύβια κλπ σχολικά είδη που απαιτούσε η δασκάλα ή το φροντιστήριο αγγλικών, εγω πέρασα και μπήκα στο κόσμο της Barbie.
Σας μιλάω ειλικρινά και με το χέρι στη καρδιά: η Barbie ασχήμυνε. Εγώ σαν ήμουν μικρή τη θυμάμαι μια θεά με μακριά ξανθά μαλλιά, μακριά πόδια και όμορφα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο! Οι κούκλες που έβλεπα να μου χαμογελούν στα ράφια ήταν αίσχος! Εγώ αν έκανα ποτέ κόρη, δεν υπήρχε περίπτωση να αγοράσω αυτά τα εκτρώματα στα μωρά μου! Θα τρομάζουν με τον πατέρα τους και να τρομάζουν και με τα παιχνίδια τους; Ε, όχι!
Θα μου πεις τώρα, πως είσαι σίγουρη πως θα τρομάζουν με τον πατέρα τους! Ε, όσο να' ναι τα μικρά παιδιά τρομάζουν με τα γουρούνια! Θα μου πεις και πως είσαι σίγουρη πως θα πάρεις γουρούνι κι εσύ! Δεν είμαι σίγουρη, αλλά μεγάλο ποσοστό των αντρών ανήκει σε αυτό το είδος των ζώων, στους χοίρους, αααα και στα γαϊδούρια. Ποια είμαι εγώ που θα ξεφύγω;
Οι κούκλες Barbie που λέτε μεγάλη αποτυχία. Δε ξέρω, μου έκανε εντύπωση αυτό. Κρίμα είναι γιατί αλλιώς τις θυμάμαι εγώ και άλλες μου βγήκαν. Αφού σκέφτομαι να ξεθάψω μερικές δικές μου από τα παλιά και να τις βάλω δίπλα δίπλα με τις νέες. Σίγουρα υπάρχει διαφορά. Αρχικά στα ρούχα! Τι τρεμπανάλ ρούχα φοράνε στις Barbie τη σήμερον ημέρα; Αν είχε χέρια να κουνήσει θα γδυνόταν η άμοιρη κούκλα. Καλύτερα να έμενε τσιτσίδι παρά με όλα αυτα τα στρας που τη φορτώσανε τη δόλια. Σαν λατέρνα πολυτελείας και λίγα λέω. Μόνο κάτι φασιονίστας μου άρεσαν που φορούσαν μαύρα ρούχα και είχαν μαύρα μακριά μαλλιά.
Και τώρα που είπα μαλλιά.....Αμ τα μαλλιά; Κάποτε είχαν όλες αυτές οι κούκλες μακριά μαλλιά μέχρι τον κώλο! Θα ξεχάσω εγώ το ξύλο που έφαγα από τη μάνα μου, όταν πήγα και κούρεψα αγορίστικα όλες μου τις Barbie? Περίεργο ψυχισμό είχα από μικρή, τώρα που το σκέφτομαι. Τωρα, όλες κοντά μαλλιά, άντε μέχρι τον ώμο, κακοκουρεμένες και χάλια χάλια χάλια. Πιο χάλια δε γινόταν! Εντάξει, όχι και πολύ κοντά, αλλά μέχρι το κώλο δεν ήταν! Τι να κόψει ρε παιδιά η ανιψιά μου που σε λίγους μήνες έρχεται στο κόσμο; Πως να ευχαριστηθεί το παιδί όταν μου τις κοντοκουρεύετε τις barbie? Βάλτε εκεί λίγες τρίχες παραπάνω να έχουμε να τσουρομαδάμε;
Κατά τα άλλα στο μεγάλο κατάστημα μου έσπασαν τα νεύρα για άλλη μια φορά αυτά τα επιτηδευμένα λαλάκια που ενώ ακούς το παιδικό άσμα, από πίσω σου περνούν μηνύματα: Ψώνισεεεεε, ψώνισεεεεε, θες κι άλλοοοο, τα θες όλααααα. Και κάπου εκεί ανάμεσα: Μη κλέψειςςςςςςς!Είναι όλα φτηνάααα, πάρτα όλααααα! Που να μη σώσετε!
Όχι πως τα πιστεύω αυτά αλλά πραγματικά αυτά τα τραγούδια μου σπάνε τα νεύρα και είναι αυτό λόγος να γεμίσω το καροτσάκι μου με ό,τι νά ΄ναι και να ξεκουμπιστώ μια ώρα αρχίτερα. Και τελικά γυρίζω στο σπίτι, ανοίγω τον υπολογιστή και πάω να γράψω ανάρτηση, όταν ξαφνικά ένας πόνος στο λαιμό μου δε με αφήνει να καταπιώ. Σηκώνομαι, βάζω θερμόμετρο, ανακαλύπτω να τώρα μόλις, πως έχω τσιμπημένο πυρετό, ξανακάθομαι να συνεχίσω την ανάρτηση και αντιλαμβάνομαι πως είναι Παρασκευή και έρχεται ΣΚ! Ε, όχι......όχι....όχι....! Άρχισαν τα όργανα γι' αυτόν τον Χειμώνα. Και άρχισαν νωρίς.
Για να πω την αλήθεια, από το camping είχα ενοχλήσεις στο λαιμό και από χτες βράδυ που ξενύχτησα και ήπια και κάπνισα και έγινα αλήτισσα του δρόμου, νιώθω μια άσχημη διάθεση! Παιδί μου, δεν είμαι εγώ γι' αυτά! Καλά με λένε ξενερωτάκι μερικοί μερικοί! Τεσπα, θα χαπακωθώ και θα δούμε πως θα κυλήσει το ΣΚ, αλλιώς κάθε 5 ώρες θα κάνω ανάρτηση!
Ο Αμερικλάνος τέλος αποφάσισε να παρατήσει την ανάγνωση του Χάλι Πότερ και να γράψει τα δικά του χάλια! Επειδή ύστερα από πολύ καιρό, γέλασα με ανάρτησή του, απολαύστε εδώ το πρώτο κεφάλαιο της συγγραφικής του έξαρσης!
Αυτά από μένα, και εις άλλα με υγεία!
Φιλιά σε όλους και καλό ΣΚ
16 Σεπτεμβρίου 2011
