Η καθαρίστρια

Χαλόου γκάις και γκάισες! Χρωστώ την περιγραφή μερικών κουλών καταστάσεων από το νησί και από το camping για να ολοκληρωθούν επιτυχώς τα καλοκαιρινά μου cουλά. Η αλήθεια είναι πως τώρα τελευταία έχω σοβαρευτεί και δε μου πάει. Φταίει που κάθομαι στο λαπιτόπι με τη ψυχή στο στόμα και γράφω τσάτρα Πάτρα Κόρινθος Αθήνα, μιας και το Καλοκαίρι για μένα δεν έχει τελειώσει ακόμη και ειλικρινά μπορώ να είμαι απασχολημένη με καλοκαιρινές αποδράσεις όλη μέρα και μισή νύχτα. Μετά κοιμάμαι γιατί ούτε βαμπίρ είμαι, ούτε σε βαμπίρ είμαι διατεθειμένη να κάνω παρέα. Πάμε λοιπόν να ολοκληρώσουμε τα θερινοcoυλά και να ευχηθούμε και Καλό Χειμώνα. Γιατί ναι ρε φίλε, θέλω να έρθει και ο Χειμώνας, κουράστηκα και θέλω να βγάλω επιτέλους τα χειμωνιάτικα. Να μπορούσα να ξυπνάω το πρωί και ανάλογα με τη διάθεση μου να πηγαίνει κι ο καιρός! Να σκεφτομαι χιονοδρομικό κι έξω να χιονίζει! Να σκέφτομαι τα νησιά κι έξω να σκάει ο τζίτζικας! Καλά! Σκάω εγώ με τα άσχετα και πάω στο κυρίως θέμα.

Βρίσκομαι στο νησί που λέτε και απολαμβάνω τον πρώτο πολύ πρωινό μου καφέ στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου με θέα το απέραντο γαλάζιο. Και καθώς το βλέμμα μου χάνεται και το μυαλό μου σχηματίζει διάφορα σχήματα στον πρωινιάτικο ουρανό -μέχρι και ζώα εσχημάτισε, έναν φίλο μου πχ- νιώθω τις πρώτες αχτίδες του ήλιου να μου τσούζουν τα μάτια. Όπα είπα (λέω) ξημέρωσε για τα καλά και είχαμε πει με τη παρέα να κατέβουμε στο κέντρο για ψώνια, οι ψωνάρες! Ας σηκωθώ να κάνω ένα ντουζάκι να είμαι καθαρούλα και φρέσκια. Και που ξέρεις, όλο και κανένα ρουχαλάκι μπορεί να τσιμπήσω! Εντωμεταξύ λατρεύω και το πολύ πρωινό ντουζάκι! Ειδικά τα Καλοκαίρια -αλλά και τους Χειμώνες- (Καλοκαίρια και Χειμώνες περιμένω να φανείς), που ξυπνάς λούτσα απ' τον ιδρώτα, θες ένα ντουζάκι να στανιάρεις, να ανοίξει το μάτι και οι πόροι του δέρματος και να φρεσκομυρίσεις σαπουνίλα βανίλιας και μελιού.

Κοιτάζω το ρολόι και δείχνει 8 το πρωί. Οκ είχε ξημερώσει νωρίτερα, μη γράφω και ανακρίβειες! Νωρίς είναι ακόμη, σκέφτηκα, αλλά ας ετοιμαστώ εγώ και μέχρι να ξυπνήσει η παρέα να κατέβω στη παραλία να μαζέψω κοχύλια......(θα σας μιλήσω άλλη φορά για την Κινέζα που μάζευε κοχύλια στη παραλία...μεγάλο σούργελο η τύπισσα). Διαπιστώνω πως δεν έχω μαζί μου αφρόλουτρο, αλλά είμαι τυχερή γιατί ένα μίνι μάρκετ κοντά στο χοτελάκι μας εξυπηρετούσε περίφημα. Αρπάζω δέκα ευρώ και κατεβαίνω στη ρεσεψψψψψψιον. Με βλέπει η καθαρίστρια που φεύγω και με χαιρετάει. Στη συνέχεια τρέχω γρήγορα στο μίνι μάρκετ, αγοράζω το αφρόλουτρο κι επιστρέφω στο δωμάτιο γεμάτη χαρά.

Βγάζω τα ρούχα μου και μπαίνω στη ντουζιέρα. Και ξεκινάω το μπανάκι μου! Ε δε χρειάζεται να περιγράψω άλλο ε; Καθώς το νερό αφηνόταν στους ώμους μου και χυνόταν σε όλο το σώμα, ακούω κάποια χράτσα χρούτσα! Όχι, δεν ήταν τα κόκαλά μου που σπάγαν από τη χαλάρωση! Ποντίκια αποκλείεται να ήταν...καλοκαιριάτικα κι έτσι δεν έδωσα σημασία και συνέχισα το ντουζάκι μου τραγουδώντας! Συγκεκριμένα τραγουδούσα: Αν ήσουν θάλασσα θα σε χαράμιζα κι αν ήσουν ανεμος θα σε σφαλιάριζα....Και γενικώς μου αρέσει να αλλάζω τους στίχους των τραγουδιών ή για να λέμε και όλη την αλήθεια δεν θυμάμαι πάντα τους στίχους των πχχχχχιοτικών στιχουργών μας!

Κάπου εδώ να πω πως η πετσέτα μου ήταν αφημένη στο κρεβάτι και με περίμενε να βγω! Οκ, την ξέχασα να την πάρω μέσα. Μετά το τρίψιμο, το λούσιμο και την απολέπιση βγαίνω από το ντούζ ενώ συνέχιζα να σιγοτραγουδώ το ...χαράμιζα...σφαλιάριζα...Και καθώς κουνάμενη και λυγάμενη βγαίνω από το μπάνιο διαπιστώνω πως η πετσέτα μου απείχε 5 βήματα από το σημείο που στεκόμουν παγωμένη πια και βρεγμένη, ενώ μπροστά μου ακριβώς, η καθαρίστρια του ξενοδοχείου με κοιτούσε αποσβολωμένη!

Για πότε έριξα ένα σάλτο και έφτασα τη πετσέτα, δεν το κατάλαβα! Από πότε έχω τέτοιες ικανότητες αιλουροειδούς, δε το ξέρω. Όμως σε λιγότερο από ένα δεύτερο είχα αρπάξει τη πετσέτα και είχα τυλιχτεί σαν το σουβλάκι. Η καθαρίστρια ζήτησε γύρω στις διακόσιες φορές συγγνώμη! Με είχε δει η γυναίκα να βγαίνω από το ξενοδοχείο και νόμιζε πως το δωμάτιο ήταν άδειο. Ήρθε η δόλια να καθαρίσει για να ξεμπερδεύει μια ώρα αρχίτερα αλλά αντί γι' αυτό αντίκρυσε μια Coύλα σε παραλήρημα δεύτερου προγράμματος, γυμνή, βρεγμένη και προφανώς εκνευρισμένη στο τέλος.

Δεν ξέρω τι ψυχολογικά της δημιούργησε το θέαμα, αλλά ήταν δικό της το λάθος! Ποτέ δε κατάλαβα με ποιο σκεπτικό μπαίνουν και καθαρίζουν τα δωμάτια όταν αυτά είναι κατειλημμένα. Ρε κυρία μου, δε θέλω να μου στρώσεις το κρεβάτι, έχω χεράκια κι ας με λένε Coύλα! Και τα σκουπίδια του μπάνιου θα τα πετάξω εγώ και τις πυτζάμες μου δε θέλω να μου τις διπλώνεις σε σχήμα πεταλούδας! Με εκνευρίζουν οι πεταλούδες και εν τέλει με εκνευρίζει η καθαριότητα αν δεν την κάνω όπως θέλω εγω! Φέρε εκεί ένα κωλόχαρτο, άστο και φύγε! Να σου πω, ούτε κι αυτό! Συνήθως στις διακοπές κουβαλάω και κωλόχαρτα! Ε μα πια!!!

Τελικά η καθαρίστρια έφυγε και όποτε την συναντούσα στο μπες ή στο βγες, κοιταγόμασταν και κρυφογελάγαμε! Τι να κάνεις; Αυτά έχει η ζωή! Αυτά τα απρόοπτα. Και αν ηταν καθαριστής δε θα είχαμε κανένα πρόβλημα. Αλλά με τη καθαρίστρια δε πάω! Άσε που είχα δει παλιά μαζί με την ξαδέρφη την Catina μια τσόντα με δυο υπηρέτριες που μπαλαμουτιαζόντουσαν(;) και η μία έλεγε στην άλλη: είσαι και γαμώ τα δουλικά. Και μετά έμπαινε ο σφίχτης και τις τακτοποιούσε και τις δύο. Ρίχναμε πολύ γέλιο με την ξαδέρφη και όταν έβλεπα την καθαρίστρια σκεφτόμουν τη φράση είσαι και γαμώ τα δουλικά και ήθελα να πεθάνω από τα γέλια! Αλλά θα με παρεξηγούσε αν ξεστόμιζα κάτι τέτοιο. Και άντε να την πείσεις μετά πως η ατάκα προερχόταν από τσόντα, ότι δεν είσαι λεσβία ή το ακόμη δυσκολότερο, αντε να την πείσεις πως έβλεπες τσόντες απλά για να γελάς!

Αυτά με την καθαρίστρια και το στριπτίζ. Όφειλα να περιγράψω το περιστατικό για τον Δραπέτη που το ζήτησε! Ο πονηρός!!!! Αυτό βρήκε να ζητήσει!!!Τελοσπάντων!

Τώρα ήθελα να γράψω και για ένα περιστατικό στο camping αλλά έγραψα ήδη πολλά! Την επόμενη φορά να μου θυμίσετε να σας περιγράψω την Κινέζα με όλο τον αστερισμό στο κώλο που μάζευε κοχύλια! Και τώρα που είπα Κινέζα......ξερετε ποιον θυμήθηκα πάλι...που μου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι! Αντε κλείνω κάπου εδώ γιατί εδώ δε μιλάμε για απλό σεντόνι, αλλά για ζουρλομανδύα ολόκληρο!

Τα λέμε συντόμως! Σα να επανέρχομαι στους παλιούς μου καλούς ρυθμούς!
Τσάο μπαμπίνια

13 Σεπτεμβρίου 2011