Σήμερα, μετά από πολύ καιρό, αποφάσισα να μπω στη κουζίνα. Όχι για να δω
τι κάνει, ούτε για να την καθαρίσω, αλλά για να μαγειρέψωωωωωω!!!!
Διαπίστωσα πως πιο πολλά φαγητά ξέρει να μαγειρεύει η δεκάχρονη ανιψιά μου, παρά εγώ!! :(((
Βέβαια δε με λες και άσχετη...αλλά με αυτά και με εκείνα, δεν πολυασχολήθηκα με τη μαγειρική. Αν είχα ασχοληθεί θα έκανα θαύματα, γιατί γενικώς με ό,τι ασχολούμαι και το αγαπάω, το κάνω άριστα! Στη μαγειρική το μόνο που μου αρέσει είναι να τρώω ό,τι μαγειρεύουν οι άλλοι.... :)))
Ντάξξξξ έχω μαγειρέψει για γιορτές, για συναθροίσεις με φίλους, αλλά πάντα παραγγέλνω και μια πίτσα καλού κακού, έτσι για να υπάρχει. Έχω μαγειρέψει και μερικές φορές που είχα πολύ όρεξη για να το κάνω! Τότε έφτιαξα παπάδες! Να γλύφεις όχι μόνο τα δάχτυλά σου, αλλά όλη τη παλάμη!
Η αλήθεια είναι πως αν δεν παντρευτείς νέα, να μάθεις απ' έξω κι έναν τσελεμεντέ για να μπορείς να ανταπεξέλθεις στα τεστάκια που σου βάζει καθε μέρα ο Couλός σου, κι αν είσαι μαθημένη στα φαγητά της μαμάς ή σε μόνιμες δίαιτες με σαλάτες και μαρούλια, ποτέ δεν πρόκειται να μάθεις να μαγειρεύεις καλά. Οπωσδήποτε όμως δε μαγειρεύεις για ένα άτομο. Είναι απόλυτα βαρετό και ακόμη πιο βαρετό να τρως ό,τι έφτιαξες μόνη σου και να μην υπάρχει κάποιος να σου που πει έστω πόσο πολύ απέτυχες το φαγητό!! :)))
Υπάρχουν εκείνες οι γυναίκες που γουστάρουν να μαγειρεύουν, που έχουν φαντασία και που ασχολούνται με τη μαγειρική ακόμη κι αν η δουλειά τους τους τρώει πολύ χρόνο. Ψάχνουν στο νετ για συνταγές, βλέπουν εκπομπές μαγειρικής κι όσο να πεις είναι η χαρά της κοιλιάς του Couλού! Αλλά και αυτές κάνουν το χόμπι τους!
Συνήθως όμως οι γυναίκες μαγειρεύουν για όλη την οικογένεια, αν έχουν και παιδιά, και τότε είναι που καταντάει η μαγειρική αγγαρεία. Έχει μεγάλη διαφορά το να θες να μαγερέψεις από το να πρέπει να μαγειρέψεις. Σίγουρα με το καιρό η συνήθεια γίνεται επιτυχία και φτιάχνουν τα άπειρα τέλεια φαγητά, όπως πχ η μαμά μου, και μάλιστα σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Για μένα λοιπόν η μαγειρική είναι Τέχνη κι εγώ δεν είμαι καλλιτέχνης! Πρέπει να το παλέψω, να το δουλέψω το θέμα, και να ασχοληθώ λίγο παραπάνω, αν κάποια στιγμή το αποφασίσω και το θελήσω! Φυσικά γελάω όταν μου λένε κάτι κυράτσες πως ο έρωτας περνάει από το στομάχι! Διαφωνώ κάθετα πως πρέπει να ξέρεις να μαγειρεύεις για να παντρευτείς ή για να κάνεις μια σχέση. Αν ο Couλός με θέλει μόνο για τη μαγειρική μου ας παντρευτεί τη Βέφα ή το λιγότερο τον σεφ του κοντινού εστιατορίου (κι ας είναι και Κινέζος).
Είναι λίγο πρωτόγονο να συνδυάζουμε την σχέση με την μαγειρική. Για μένα το ιδανικό είναι να μαγειρεύει μαζί το ζευγάρι, κάνοντας ταυτόχρονα μαζί και άλλες δραστηριότητες :)))
Και μπορώ να σας αποδείξω ότι έχω δίκιο. Αν πχ μια γυναίκα δεν δουλεύει ενώ ο άντρας της δουλεύει, τότε είναι υποχρεωμένη να έχει το σπίτι της καθαρό και να μαγειρεύει και να κάνει τα πάντα όλα! Αυτή είναι η δουλειά της. Κι όταν έρθει ο αγαπημένος της ψόφιος από τη δουλειά να τον περιποιηθεί σαν καλή δούλα και κυρά και να τον φροντίσει. Της βγάζω το καπέλο!
Τι γίνεται όμως όταν δουλεύουν και οι δυο; Όταν και οι δύο γυρνάνε ψόφιοι από τη δουλειά και δεν ξέρουν πως να συμμαζέψουν τα κορμιά τους από τη κούραση; Δεν είναι το πιο δίκαιο και το πιο λογικό να μπουν κι οι δυο μαζί στη κουζίνα και προσπαθώντας ο ένας να χαλαρώνει τον άλλο να μαγειρέψουν μια μπουκιά φαϊ; Να φάνε μαζί; Να μαζέψουν μαζί το τραπέζι; Να ξαπλώσουν μαζί να ξεκουραστούν; Δεν ξέρω!!! Λέω εγώ τώρα!!!!
Σκεφτείτε την εξής περίπτωση, να δουλεύει μόνο η γυναίκα και ο άντρας να μην δουλεύει! Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι άδικο να μαγειρεύει και πάλι η γυναίκα για να μην χαλάσει η εικόνα του Ανατολίτη αγά; Δεν θα πρέπει να φορέσει ποδίτσα ο κύριος και να βοηθήσει το γυναικάκι του; Και όχι μόνο με τη μαγειρική αλλά και με άλλες δουλειές του σπιτιού!!!!
Αυτό το παραδοσιακό μοτίβο πως η κουζίνα ανήκει στη γυναίκα, μου ακούγεται πολύ ντεμοντέ και η μαμά μου, μου λέει πως με αυτά τα μυαλά δεν πρόκειται να παντρευτώ ποτέ! Μη σώσω και παντρευτώ αν κριθώ μόνο από τον τρόπο που κόβω το κρεμμύδι ή από το αν ξέρω να μαγειρεύω παστιτσάδες και παπουτσάκια! Αλλού είναι το μυστικό μάνααααα!!!!
Είμαι σίγουρη πως από άλλη οπτική αντιμετωπίζει μια παντρεμένη γυναίκα με παιδιά το θέμα μαγειρική! Και βλέπω και μια φίλη μου που παντρεύτηκε πρόσφατα πως κάνει πολλές προσπάθειες για να ανταπεξέλθει στη κουζίνα! Το σίγουρο είναι πως αργά ή γρήγορα θα μάθει, αν ασχοληθεί. Κι εκείνη και όλες μας, είτε παντρεμένες είτε ελεύθερες!
Εκείνο που εγώ πρεσβεύω είναι το εξής: Όπως στο μπάνιο (μπανιέρα), όπως στην κρεβατοκάμαρα (κρεβάτι), όπως στο σαλόνι (καναπέ) ...... έτσι και στη κουζίνα είναι πολύ πιο σέξυ να μπαίνεις με παρέα......
Έτσι κι αλλιώς παντού και πάντα μαθαίνεις.......................
ΥΓ1 Τα παγκάτα couλάκια βγαίνουν πιο χαριτωμένα!!!!
ΥΓ2 Τελικά μάπα βγήκε αυτό που μαγείρεψα!!!! Του χρόνου πάλι!!!!
21 Μαΐου 2010
Διαπίστωσα πως πιο πολλά φαγητά ξέρει να μαγειρεύει η δεκάχρονη ανιψιά μου, παρά εγώ!! :(((
Βέβαια δε με λες και άσχετη...αλλά με αυτά και με εκείνα, δεν πολυασχολήθηκα με τη μαγειρική. Αν είχα ασχοληθεί θα έκανα θαύματα, γιατί γενικώς με ό,τι ασχολούμαι και το αγαπάω, το κάνω άριστα! Στη μαγειρική το μόνο που μου αρέσει είναι να τρώω ό,τι μαγειρεύουν οι άλλοι.... :)))
Ντάξξξξ έχω μαγειρέψει για γιορτές, για συναθροίσεις με φίλους, αλλά πάντα παραγγέλνω και μια πίτσα καλού κακού, έτσι για να υπάρχει. Έχω μαγειρέψει και μερικές φορές που είχα πολύ όρεξη για να το κάνω! Τότε έφτιαξα παπάδες! Να γλύφεις όχι μόνο τα δάχτυλά σου, αλλά όλη τη παλάμη!
Η αλήθεια είναι πως αν δεν παντρευτείς νέα, να μάθεις απ' έξω κι έναν τσελεμεντέ για να μπορείς να ανταπεξέλθεις στα τεστάκια που σου βάζει καθε μέρα ο Couλός σου, κι αν είσαι μαθημένη στα φαγητά της μαμάς ή σε μόνιμες δίαιτες με σαλάτες και μαρούλια, ποτέ δεν πρόκειται να μάθεις να μαγειρεύεις καλά. Οπωσδήποτε όμως δε μαγειρεύεις για ένα άτομο. Είναι απόλυτα βαρετό και ακόμη πιο βαρετό να τρως ό,τι έφτιαξες μόνη σου και να μην υπάρχει κάποιος να σου που πει έστω πόσο πολύ απέτυχες το φαγητό!! :)))
Υπάρχουν εκείνες οι γυναίκες που γουστάρουν να μαγειρεύουν, που έχουν φαντασία και που ασχολούνται με τη μαγειρική ακόμη κι αν η δουλειά τους τους τρώει πολύ χρόνο. Ψάχνουν στο νετ για συνταγές, βλέπουν εκπομπές μαγειρικής κι όσο να πεις είναι η χαρά της κοιλιάς του Couλού! Αλλά και αυτές κάνουν το χόμπι τους!
Συνήθως όμως οι γυναίκες μαγειρεύουν για όλη την οικογένεια, αν έχουν και παιδιά, και τότε είναι που καταντάει η μαγειρική αγγαρεία. Έχει μεγάλη διαφορά το να θες να μαγερέψεις από το να πρέπει να μαγειρέψεις. Σίγουρα με το καιρό η συνήθεια γίνεται επιτυχία και φτιάχνουν τα άπειρα τέλεια φαγητά, όπως πχ η μαμά μου, και μάλιστα σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Για μένα λοιπόν η μαγειρική είναι Τέχνη κι εγώ δεν είμαι καλλιτέχνης! Πρέπει να το παλέψω, να το δουλέψω το θέμα, και να ασχοληθώ λίγο παραπάνω, αν κάποια στιγμή το αποφασίσω και το θελήσω! Φυσικά γελάω όταν μου λένε κάτι κυράτσες πως ο έρωτας περνάει από το στομάχι! Διαφωνώ κάθετα πως πρέπει να ξέρεις να μαγειρεύεις για να παντρευτείς ή για να κάνεις μια σχέση. Αν ο Couλός με θέλει μόνο για τη μαγειρική μου ας παντρευτεί τη Βέφα ή το λιγότερο τον σεφ του κοντινού εστιατορίου (κι ας είναι και Κινέζος).
Είναι λίγο πρωτόγονο να συνδυάζουμε την σχέση με την μαγειρική. Για μένα το ιδανικό είναι να μαγειρεύει μαζί το ζευγάρι, κάνοντας ταυτόχρονα μαζί και άλλες δραστηριότητες :)))
Και μπορώ να σας αποδείξω ότι έχω δίκιο. Αν πχ μια γυναίκα δεν δουλεύει ενώ ο άντρας της δουλεύει, τότε είναι υποχρεωμένη να έχει το σπίτι της καθαρό και να μαγειρεύει και να κάνει τα πάντα όλα! Αυτή είναι η δουλειά της. Κι όταν έρθει ο αγαπημένος της ψόφιος από τη δουλειά να τον περιποιηθεί σαν καλή δούλα και κυρά και να τον φροντίσει. Της βγάζω το καπέλο!
Τι γίνεται όμως όταν δουλεύουν και οι δυο; Όταν και οι δύο γυρνάνε ψόφιοι από τη δουλειά και δεν ξέρουν πως να συμμαζέψουν τα κορμιά τους από τη κούραση; Δεν είναι το πιο δίκαιο και το πιο λογικό να μπουν κι οι δυο μαζί στη κουζίνα και προσπαθώντας ο ένας να χαλαρώνει τον άλλο να μαγειρέψουν μια μπουκιά φαϊ; Να φάνε μαζί; Να μαζέψουν μαζί το τραπέζι; Να ξαπλώσουν μαζί να ξεκουραστούν; Δεν ξέρω!!! Λέω εγώ τώρα!!!!
Σκεφτείτε την εξής περίπτωση, να δουλεύει μόνο η γυναίκα και ο άντρας να μην δουλεύει! Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι άδικο να μαγειρεύει και πάλι η γυναίκα για να μην χαλάσει η εικόνα του Ανατολίτη αγά; Δεν θα πρέπει να φορέσει ποδίτσα ο κύριος και να βοηθήσει το γυναικάκι του; Και όχι μόνο με τη μαγειρική αλλά και με άλλες δουλειές του σπιτιού!!!!
Αυτό το παραδοσιακό μοτίβο πως η κουζίνα ανήκει στη γυναίκα, μου ακούγεται πολύ ντεμοντέ και η μαμά μου, μου λέει πως με αυτά τα μυαλά δεν πρόκειται να παντρευτώ ποτέ! Μη σώσω και παντρευτώ αν κριθώ μόνο από τον τρόπο που κόβω το κρεμμύδι ή από το αν ξέρω να μαγειρεύω παστιτσάδες και παπουτσάκια! Αλλού είναι το μυστικό μάνααααα!!!!
Είμαι σίγουρη πως από άλλη οπτική αντιμετωπίζει μια παντρεμένη γυναίκα με παιδιά το θέμα μαγειρική! Και βλέπω και μια φίλη μου που παντρεύτηκε πρόσφατα πως κάνει πολλές προσπάθειες για να ανταπεξέλθει στη κουζίνα! Το σίγουρο είναι πως αργά ή γρήγορα θα μάθει, αν ασχοληθεί. Κι εκείνη και όλες μας, είτε παντρεμένες είτε ελεύθερες!
Εκείνο που εγώ πρεσβεύω είναι το εξής: Όπως στο μπάνιο (μπανιέρα), όπως στην κρεβατοκάμαρα (κρεβάτι), όπως στο σαλόνι (καναπέ) ...... έτσι και στη κουζίνα είναι πολύ πιο σέξυ να μπαίνεις με παρέα......
Έτσι κι αλλιώς παντού και πάντα μαθαίνεις.......................
ΥΓ1 Τα παγκάτα couλάκια βγαίνουν πιο χαριτωμένα!!!!
ΥΓ2 Τελικά μάπα βγήκε αυτό που μαγείρεψα!!!! Του χρόνου πάλι!!!!
21 Μαΐου 2010
