Ζουμε σε ρυθμούς απελπισίας.... Όπου και να γυρεις τη ματιά σου σε
κυνηγάνε βυζιά. Κάποτε είχα δηλώσει πως θα πάψω να βλέπω τηλεόραση,
γιατί μας έχει πεθάνει στο βυζί, πως θα την στείλω για ανακύκλωση και θα
βρω την ησυχία μου! Και μετά ήρθε η Ρούλα! Ήταν αδιανόητο να μην παίζει
Ρούλα καθώς εγώ θα διαβάζω τα μαθήματά μου ή κανένα βιβλίο ή τις
σκέψεις σας, ή έστω και τα μάτια του αγαπημένου Couλού μου. Πολύ
κατηγόρησαν την Ρουλάρα τη θεά επειδή επανήλθε στη τηλεόραση! Εμένα μου
αρέσει αυτός ο αέρας που αποπνέει, όταν ανεβαίνει στη σκηνή. Σε κερδίζει
ρε παιδί μου, κι ας μην έχει το στητό βυζί άλλων φρέσκων προσώπων που
το παίζουν τηλεπαρουσιάστριες! Γιατί κατά γενική ομολογία, άλλο να είσαι
κάτι και άλλο να το παίζεις οτι είσαι κάτι. Μηχανάκι μέτρησης
τηλεθέασης δεν έχω στο σπίτι, αλλά αν είχα θα μετρούσε μόνο Ρούλα και το
Μίλα μου Βρώμικα, μια σειρά που ξεκίνησα να τη βλέπω εξαιτίας του
τίτλου και μετά εξαιτίας του Γεράσιμου που τον θεωρώ μακράν τον καλύτερο
κωμικό ηθοποιό.
Ας επαναφέρω τη couλή μου σκέψη που πάλι ομολογουμένως χάθηκε...
Κι εκεί που είπα πως θα πάψω επιτέλους να βλέπω βυζιά στην τηλεόραση, γιατί όσο να 'ναι δεν είμαι άντρας για να τα βλέπω και να φτιάχνομαι, βγήκα μια βόλτα στο κόσμο! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα πετάνε όλα έξω....οι τιβισταρ. Τηλεόραση αγαπητές μου βυζομπαλούσες βλέπουν περισσότερο οι γυναίκες και λιγότερο (νομίζω) οι άντρες. (Εκτός από έναν πρώην μου που ήταν κολλημένος με την τηλεόραση και σε λίγο θα έβγαζε στο κεφάλι κεραίες αν δεν προλάβαινα να του τοποθετήσω εκεί τα κέρατα).
Η αλήθεια είναι πως η τηλεόραση δυστυχώς είναι και αυτή σμίκρυνση της κοινωνίας. Κι εξηγούμαι: Μεσολάβησε το τριήμερο και σκόρπισαμε οι χριστιανοί στις εξοχές για να μαζέψουμε λίγο ήλιο. Μας τα χάλασε ο καιρός κάποιες στιγμές, αλλά ένα καφεδάκι στη παραλία, ακόμη και με ψιλόβροχο δε πιστεύω να χάλαγε κανέναν ε; Κι εκεί που κάθεσαι ήρεμα χωμένη σε μια μπαμπού καρέκλα και σκέφτεσαι πως πρέπει να πάρεις καινούριο μαγιό, πως θα έρθει η άδεια σου και θα πας τις αναθεματισμένες διακοπές σου, οι οποίες αργούν χαρακτηριστικά, εκεί που ονειρεύεσαι έναν Couλό να σε κρατάει αγκαλιά πλάι στο κύμα και να σου χαιδεύει τα μαλλιά και ψιλοζεις το ονειρό σου, εκεί που θυμάσαι πως άφησες κάτι εκκρεμότητες στη δουλειά αλλά αι σιχτίρ δεν θα σου χαλάσουν το τριήμερο, εκεί που αφήνεσαι στη δροσερή γεύση ενός φρέντο καπουτσίνο και βουτάς και ένα κουλουράκι μέσα να παπαριάσει (κι ας σε κοροιδεύει η παρέα που επιμένει πως το κουλουράκι το βουτάμε στο ζεστό καφέ και όχι στον κρύο), εκεί που το αεράκι σου χτυπάει το πρόσωπο και παίρνεις ανάσες χαλάρωσης και φρεσκάδας, εκεί που ακούς τις απίστευτα μίζερες συζητήσεις των παντρεμένων φίλων σου για το πόσα κιλά ρούχα χωράει ένα πλυντήριο, τι χρώμα κουρτίνες θα πήγαιναν σε σαλόνι με έπιπλα κερασιάς, πόση ώρα πρέπει να τρίβει κανείς το παντζούρι για να μη λερωθεί ποτέ ξανά, και τι να μαγειρέψει αύριο καθεμία, εκεί που σε παίρνουν χαμπάρι ότι βαριέσαι και αρχίζουν να σε ρωτάνε πως τα πας με την σεξουαλική σου και όχι μόνο ζωή,εκεί που δεν τους απαντάς αφήνοντας ένα μυστήριο να πλανιέται στον αέρα ενώ στην ουσία ξέρεις καλά πως έχεις τσακωθεί με το σεξ τους τελευταίους μήνες, εκεί που ακούγονται αγαπημένα τραγούδια και σε ταξιδεύουν σε μια παραλία μακριά από σκουτούρες....ξαφνικά....απρόσμενα...και χωρίς έλεος....εμφανίζονται από την άκρη του δρόμου οι βυζομπαλούσες.
Ως επί το πλείστον είναι ξανθιές με μπλουκλωτά μακριά μαλλιά, με μακριά αδύνατα πόδια, με τζιν θεόστενα που διαγράφουν ακόμη και τη μια και μόνη τρίχα που ξέφυγε από το ξυράφι τους ή με φουστάκια ως το ποπο (ενώ εσύ ψάχνεις και δεν τους βρίσκεις ίχνος κυταρίτιδας), με μπλουζάκια κοντά που επιδεικνύουν τους κοιλιακούς φέτες και τα μπράτσα τα γυμνασμένα. Σιχτιρίζεις ή δεν σιχτιρίζεις; Εδώ ήρθες για να αποφύγεις τις barbie της τηλεόρασης, για να σκεφτείς και να σχεδιάσεις το Καλοκαίρι που έρχεται και που είναι δικό σου, που θες να γίνεις ένα με τη φύση και να ανακαλύψεις όλες τις πτυχές του εαυτού σου που στις κλέβει καθημερινά η αστική ρουτίνα και η δουλειά και νατες πάλι αυτές με τα βυζιά έξω να προκαλούν ό,τι αρσενικό τυγχάνει να πίνει το καφέ του γύρω σου.
Και κάπου εκεί εξαφανίζεσαι κι εσύ από την ίδια τη ζωή σου. Κάθεσαι σα χάνος (και μάλιστα χωρίς να είσαι λεσβία) και παρακολουθείς τις υπερπαραγωγές που περνάνε από μπροστά σου σε μια επαρχιακή πόλη. Μα που βρέθηκαν αυτές εδώ; Τι σκατά; Με πήραν από πίσω την τρισκαταραμένη ώρα που έφευγα από την Αθήνα; Με κατασκοπεύουν; Πόλεμο νέυρων μου κάνουν; Εντάξει... είπα θα αρχίσω λίγη δίαιτα, είπα θα κάνω μερικές ανταύγειες να φωτίσει λίγο η μούρη μου, είπα πως θα πάω για ψώνια να αγοράσω κι εγώ το κατιτίς μου το σέξυ και το παρδαλό, αλλά γιατί μου τα θυμίζετε όλα αυτά τώρα που ήρθα στη μάμη μου, που έφαγα σα βόδι (γιατί τέτοιες ευκαιρίες τις εκμεταλλευεσαι δεόντως όταν η μάμη είναι θεά στη κουζίνα), που άφησα πίσω γκόμενους, φίλους, άγχος, έντονους ρυθμούς, που ακόμη και στο μπλοκ άφηνα μόνο τραγούδια αναζητώντας την ψυχική μου ηρεμία για τρεις (μόνο τρεις) μερούλες!
Η βυζομπαλούσα θα σε κυνηγάει παντού φτωχή μου Coύλα και κάθε Κούλα. Μη το βάλεις κάτω, σε παρακαλώ. Εσύ είσαι άνθρωπος αυτές είναι σιλικονάτες και ψεύτικες. Εσύ είσαι αληθινή, αυτές είναι φούσκες που θα σκάσουν γρήγορα, κυρίως όταν ανοίξουν το στόμα τους! (Αν ανοίξουν τα πόδια τους, μην το σκεφτείς....δε συγκρίνεσαι και δεν τις πιάνεις....γι' αυτό μείνε στην ευτυχία που σου δίνει η αίσθηση πως ο εγκέφαλος τους υπολειτουργεί).
Πολλοί θα πουν η Couλα ζήλεψε, τζούλντισε που λέει κι η γιαγιά μου. Όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα! Νιώθω τόση κούραση σαν τις βλέπω και μόνο. Πόση ώρα περιποίησης μπορεί να αντέξει ένα ανθρώπινο γυναικείο σώμα; Πόσο χρήμα πρέπει να ξοδευτεί για να γίνει το μαλλί μαλλούρα και να το βυζί βυζόμπαλο, πόσος ιδρώτας μπορεί να χυθεί σε ένα γυμναστήριο; Πόση δυστυχία μπορεί να αντέξει κατά βάθος μια τέτοια γυναίκα όταν παρόλα αυτά αποτελεί μόνο ένα θέαμα και όχι ένα βίωμα; Και ποιοι, αχ ποιοι, χαρακτήρες Couλού, θα προσεγγίσουν τέτοιες γυναίκες; Τις λυπάμαι ήδη! Όχι γιατί θα κακοπεράσουν, διότι ειδικά στο κρεβάτι θα ονομαστούν θεές. Είμαι σίγουρη πως η βυζομπαλούσα το ξέρει καλύτερα το κάμα σούτρα από κάθε ανθρώπινη, καθημερινή, εργαζόμενη, αγχώδη Couλα (ανεξαρτήτως ύψους) και σε αυτό το τομέα επιβεβαιώνεται με κάθε ευκαιρία! Αλλά αχ ποια γυναίκα θα ήθελε απλά να είναι ένα μπιμπελό; Ποια θα ήθελε να αντικατασταθεί με κάποιο άλλο μπιμπελό, όταν αυτή θα σπάσει; Γιατί θα σπάσει. Αυτό είναι βέβαιο! Ή θα σπάσει δηλαδή ή θα σκάσει!
Ποια γυναίκα αντέχει να είναι απλώς ένα εργαλείο επίδειξης και επιβεβαιώσης ενός γ@μι@ Couλού;
Ποια γυναικα το μπορεί να βάζει σε λήθαργο το μυαλό της, που ναι το έχει και μάλιστα το βάζει σε λειτουργία εντελώς χρησιμοθηρικά και πονηρά;
Ποια γυναίκα το μπορεί να παίζει τη κότα;
Να μη μιλάει;
Να μη σκέφτεται;
Να μην αντιδρά;
Ποια γυναίκα ειναι αυτή που χορταίνει μόνο με βλέμματα που σκάνε πάνω της αντί για φιλιά;
Ποια γυναίκα αντέχει να της κάνουν έρωτα μόνο στο κορμί και όχι και στο μυαλό;
Κι όμως είναι πολλές και αυτό το τριήμερο με πήραν από πίσω για να με ρίξουν ψυχολογικά! Όμως όχι!!!! Μια Couλα, δεν το βάζει ποτέ κάτω! Αντιστέκεται και τις περισσότερες φορές νικά!
Εις υγείαν της επερχόμενης νίκης!!!
25 Μαΐου 2010
Ας επαναφέρω τη couλή μου σκέψη που πάλι ομολογουμένως χάθηκε...
Κι εκεί που είπα πως θα πάψω επιτέλους να βλέπω βυζιά στην τηλεόραση, γιατί όσο να 'ναι δεν είμαι άντρας για να τα βλέπω και να φτιάχνομαι, βγήκα μια βόλτα στο κόσμο! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα πετάνε όλα έξω....οι τιβισταρ. Τηλεόραση αγαπητές μου βυζομπαλούσες βλέπουν περισσότερο οι γυναίκες και λιγότερο (νομίζω) οι άντρες. (Εκτός από έναν πρώην μου που ήταν κολλημένος με την τηλεόραση και σε λίγο θα έβγαζε στο κεφάλι κεραίες αν δεν προλάβαινα να του τοποθετήσω εκεί τα κέρατα).
Η αλήθεια είναι πως η τηλεόραση δυστυχώς είναι και αυτή σμίκρυνση της κοινωνίας. Κι εξηγούμαι: Μεσολάβησε το τριήμερο και σκόρπισαμε οι χριστιανοί στις εξοχές για να μαζέψουμε λίγο ήλιο. Μας τα χάλασε ο καιρός κάποιες στιγμές, αλλά ένα καφεδάκι στη παραλία, ακόμη και με ψιλόβροχο δε πιστεύω να χάλαγε κανέναν ε; Κι εκεί που κάθεσαι ήρεμα χωμένη σε μια μπαμπού καρέκλα και σκέφτεσαι πως πρέπει να πάρεις καινούριο μαγιό, πως θα έρθει η άδεια σου και θα πας τις αναθεματισμένες διακοπές σου, οι οποίες αργούν χαρακτηριστικά, εκεί που ονειρεύεσαι έναν Couλό να σε κρατάει αγκαλιά πλάι στο κύμα και να σου χαιδεύει τα μαλλιά και ψιλοζεις το ονειρό σου, εκεί που θυμάσαι πως άφησες κάτι εκκρεμότητες στη δουλειά αλλά αι σιχτίρ δεν θα σου χαλάσουν το τριήμερο, εκεί που αφήνεσαι στη δροσερή γεύση ενός φρέντο καπουτσίνο και βουτάς και ένα κουλουράκι μέσα να παπαριάσει (κι ας σε κοροιδεύει η παρέα που επιμένει πως το κουλουράκι το βουτάμε στο ζεστό καφέ και όχι στον κρύο), εκεί που το αεράκι σου χτυπάει το πρόσωπο και παίρνεις ανάσες χαλάρωσης και φρεσκάδας, εκεί που ακούς τις απίστευτα μίζερες συζητήσεις των παντρεμένων φίλων σου για το πόσα κιλά ρούχα χωράει ένα πλυντήριο, τι χρώμα κουρτίνες θα πήγαιναν σε σαλόνι με έπιπλα κερασιάς, πόση ώρα πρέπει να τρίβει κανείς το παντζούρι για να μη λερωθεί ποτέ ξανά, και τι να μαγειρέψει αύριο καθεμία, εκεί που σε παίρνουν χαμπάρι ότι βαριέσαι και αρχίζουν να σε ρωτάνε πως τα πας με την σεξουαλική σου και όχι μόνο ζωή,εκεί που δεν τους απαντάς αφήνοντας ένα μυστήριο να πλανιέται στον αέρα ενώ στην ουσία ξέρεις καλά πως έχεις τσακωθεί με το σεξ τους τελευταίους μήνες, εκεί που ακούγονται αγαπημένα τραγούδια και σε ταξιδεύουν σε μια παραλία μακριά από σκουτούρες....ξαφνικά....απρόσμενα...και χωρίς έλεος....εμφανίζονται από την άκρη του δρόμου οι βυζομπαλούσες.
Ως επί το πλείστον είναι ξανθιές με μπλουκλωτά μακριά μαλλιά, με μακριά αδύνατα πόδια, με τζιν θεόστενα που διαγράφουν ακόμη και τη μια και μόνη τρίχα που ξέφυγε από το ξυράφι τους ή με φουστάκια ως το ποπο (ενώ εσύ ψάχνεις και δεν τους βρίσκεις ίχνος κυταρίτιδας), με μπλουζάκια κοντά που επιδεικνύουν τους κοιλιακούς φέτες και τα μπράτσα τα γυμνασμένα. Σιχτιρίζεις ή δεν σιχτιρίζεις; Εδώ ήρθες για να αποφύγεις τις barbie της τηλεόρασης, για να σκεφτείς και να σχεδιάσεις το Καλοκαίρι που έρχεται και που είναι δικό σου, που θες να γίνεις ένα με τη φύση και να ανακαλύψεις όλες τις πτυχές του εαυτού σου που στις κλέβει καθημερινά η αστική ρουτίνα και η δουλειά και νατες πάλι αυτές με τα βυζιά έξω να προκαλούν ό,τι αρσενικό τυγχάνει να πίνει το καφέ του γύρω σου.
Και κάπου εκεί εξαφανίζεσαι κι εσύ από την ίδια τη ζωή σου. Κάθεσαι σα χάνος (και μάλιστα χωρίς να είσαι λεσβία) και παρακολουθείς τις υπερπαραγωγές που περνάνε από μπροστά σου σε μια επαρχιακή πόλη. Μα που βρέθηκαν αυτές εδώ; Τι σκατά; Με πήραν από πίσω την τρισκαταραμένη ώρα που έφευγα από την Αθήνα; Με κατασκοπεύουν; Πόλεμο νέυρων μου κάνουν; Εντάξει... είπα θα αρχίσω λίγη δίαιτα, είπα θα κάνω μερικές ανταύγειες να φωτίσει λίγο η μούρη μου, είπα πως θα πάω για ψώνια να αγοράσω κι εγώ το κατιτίς μου το σέξυ και το παρδαλό, αλλά γιατί μου τα θυμίζετε όλα αυτά τώρα που ήρθα στη μάμη μου, που έφαγα σα βόδι (γιατί τέτοιες ευκαιρίες τις εκμεταλλευεσαι δεόντως όταν η μάμη είναι θεά στη κουζίνα), που άφησα πίσω γκόμενους, φίλους, άγχος, έντονους ρυθμούς, που ακόμη και στο μπλοκ άφηνα μόνο τραγούδια αναζητώντας την ψυχική μου ηρεμία για τρεις (μόνο τρεις) μερούλες!
Η βυζομπαλούσα θα σε κυνηγάει παντού φτωχή μου Coύλα και κάθε Κούλα. Μη το βάλεις κάτω, σε παρακαλώ. Εσύ είσαι άνθρωπος αυτές είναι σιλικονάτες και ψεύτικες. Εσύ είσαι αληθινή, αυτές είναι φούσκες που θα σκάσουν γρήγορα, κυρίως όταν ανοίξουν το στόμα τους! (Αν ανοίξουν τα πόδια τους, μην το σκεφτείς....δε συγκρίνεσαι και δεν τις πιάνεις....γι' αυτό μείνε στην ευτυχία που σου δίνει η αίσθηση πως ο εγκέφαλος τους υπολειτουργεί).
Πολλοί θα πουν η Couλα ζήλεψε, τζούλντισε που λέει κι η γιαγιά μου. Όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα! Νιώθω τόση κούραση σαν τις βλέπω και μόνο. Πόση ώρα περιποίησης μπορεί να αντέξει ένα ανθρώπινο γυναικείο σώμα; Πόσο χρήμα πρέπει να ξοδευτεί για να γίνει το μαλλί μαλλούρα και να το βυζί βυζόμπαλο, πόσος ιδρώτας μπορεί να χυθεί σε ένα γυμναστήριο; Πόση δυστυχία μπορεί να αντέξει κατά βάθος μια τέτοια γυναίκα όταν παρόλα αυτά αποτελεί μόνο ένα θέαμα και όχι ένα βίωμα; Και ποιοι, αχ ποιοι, χαρακτήρες Couλού, θα προσεγγίσουν τέτοιες γυναίκες; Τις λυπάμαι ήδη! Όχι γιατί θα κακοπεράσουν, διότι ειδικά στο κρεβάτι θα ονομαστούν θεές. Είμαι σίγουρη πως η βυζομπαλούσα το ξέρει καλύτερα το κάμα σούτρα από κάθε ανθρώπινη, καθημερινή, εργαζόμενη, αγχώδη Couλα (ανεξαρτήτως ύψους) και σε αυτό το τομέα επιβεβαιώνεται με κάθε ευκαιρία! Αλλά αχ ποια γυναίκα θα ήθελε απλά να είναι ένα μπιμπελό; Ποια θα ήθελε να αντικατασταθεί με κάποιο άλλο μπιμπελό, όταν αυτή θα σπάσει; Γιατί θα σπάσει. Αυτό είναι βέβαιο! Ή θα σπάσει δηλαδή ή θα σκάσει!
Ποια γυναίκα αντέχει να είναι απλώς ένα εργαλείο επίδειξης και επιβεβαιώσης ενός γ@μι@ Couλού;
Ποια γυναικα το μπορεί να βάζει σε λήθαργο το μυαλό της, που ναι το έχει και μάλιστα το βάζει σε λειτουργία εντελώς χρησιμοθηρικά και πονηρά;
Ποια γυναίκα το μπορεί να παίζει τη κότα;
Να μη μιλάει;
Να μη σκέφτεται;
Να μην αντιδρά;
Ποια γυναίκα ειναι αυτή που χορταίνει μόνο με βλέμματα που σκάνε πάνω της αντί για φιλιά;
Ποια γυναίκα αντέχει να της κάνουν έρωτα μόνο στο κορμί και όχι και στο μυαλό;
Κι όμως είναι πολλές και αυτό το τριήμερο με πήραν από πίσω για να με ρίξουν ψυχολογικά! Όμως όχι!!!! Μια Couλα, δεν το βάζει ποτέ κάτω! Αντιστέκεται και τις περισσότερες φορές νικά!
Εις υγείαν της επερχόμενης νίκης!!!
25 Μαΐου 2010
