Σήμερα δε μπόρεσα να πετάξω χαρταετό. Έβρεχε από το πρωί και μου τον επέστρεφε ο θεός στη μούρη. Αμόλαγα γκαλούνπα
και μετά μια πορδή μαζί γιατί τράβαγε δυναμικά ο αετός από την άλλη
μεριά. Με τα πολλά το παράτησα το άθλημα και στρώθηκα κάτω από μια τέντα
να ατενίζω τα παιδάκια που παίζανε και φωνάζανε σαν υστερικά: Μαμά
βρέχει! Μαμά κοίτα πόσο ψηλά πήγε ο αετός του Δημητράκη! Μαμά πότε θα
φάμε λαγάνα; (Αθηνάααα που είσαι ρε γμτ να κάνουμε εκείνους τους
παιδικούς φόνους;) Ενώ εγώ δεν μπορούσα να φάω τίποτα γιατί μισώ όλα
αυτα τα της Καθαράς Δευτέρας.
Σήμερα δε μπόρεσα να πετάξω χαρταετό. Σκεφτόμουν τα δυο αδέσποτα που λέει και ο Νίκατσου (Άδωνι και Βορίδη) που εντάχθηκαν στη ΝΔ. Πως θα ζήσει τώρα το ΛΑΟΣ χωρίς αυτούς; Πως θα ζήσει ο λαός του λάος χωρίς τσιρίδια και εθνικιστικά τερτίπια; Στεναχωρήθηκα για την ορφάνια του Καρατζαφέρη.
Σήμερα δε μπόρεσα να πετάξω χαρταετό. Σκεφτόμουν τον καημένο, δύσμοιρο, χτυπημένο με μπουνιές από τη μοίρα Πετροκωτσόπουλο. Έχασε τα πάντα. Επένδυσε όλη τη περιουσία του και την έχασε. Πως θα τραβήξει τώρα τη μούρη το Τζενάκι; Πως θα μαθαίνουμε ποιος πηδήχτηκε με ποιον και που διασκεδασε τη νύχτα το κάθε παρτάλι; (Συγγνώμη Partalia, δεν αναφέρομαι σε σας).
Σήμερα δε μπόρεσα να πετάξω χαρταετό. Σκεφτόμουν πότε θα γίνουν εκλογές, τι θα ψηφίσω για να ψοφήσω μετά, πως θα αντιμετωπίσω τον πασοκατζή πατέρα που θα προσπαθήσει να με πείσει πως όλα θα είναι αλλιώς μετά από τουτες τις εκλογές, το 4% του Πασοκ που ολοένα και μικραίνει και τον Τσίπρα. Αχ αυτός ο Τσίπρας...
Σήμερα δε μπορούσα να πετάξω χαρταετό. Σκεφτόμουν αν τα λουκούμια είναι νηστίσιμα και τι θα τρώω τώρα που άρχισε επίσημα η νηστεία και τα λαδερά δε τα θέλω γιατί παχαίνουν. Υπάρχει άραγε ακόμη εκείνο το γλυκανάλατο νηστίσιμο (πες το και φυτικό) τυρί που παίρναμε κάποτε; Αν ναι, θα το τσακίσω.
Σήμερα δε μπορούσα να πετάξω χαρταετό. Σκεφτόμουν πόσο μαλάκας μπορεί να είναι ένας Νταλάρας. Ή για να είμαστε και ειλικρινείς, ενας Νταράλας. Δε μας χέζεις ρε Νταράλα που διείδες τη σωτηρία της χώρας στο Μνημόνιο και πήρες αμπάριζα τις εκπομπές να μας το εντυπώσεις στο νου; Ουστ επαναστάτη της κακιάς ώρας.
Σήμερα δε μπορούσα να πετάξω χαρταετό. Σκεφτόμουν τα νέα κόμματα που ιδρύονται σιγά σιγά. Αχ κάψε με Καμένε μου. Ταϊσέ με Ψωμιάδη μου. Και βλέπουμε τι αλλο θα σκάσει μύτη εν όψει εκλογών.
Σήμερα δε μπορούσα να πετάξω χαρταετό. Γιατί δεν είμαι πια παιδί και θυμώνω.
Καλή Σαρακοστή αγαπημένοι μου!
27 Φεβρουαρίου 2012
Σήμερα δε μπόρεσα να πετάξω χαρταετό. Σκεφτόμουν τα δυο αδέσποτα που λέει και ο Νίκατσου (Άδωνι και Βορίδη) που εντάχθηκαν στη ΝΔ. Πως θα ζήσει τώρα το ΛΑΟΣ χωρίς αυτούς; Πως θα ζήσει ο λαός του λάος χωρίς τσιρίδια και εθνικιστικά τερτίπια; Στεναχωρήθηκα για την ορφάνια του Καρατζαφέρη.
Σήμερα δε μπόρεσα να πετάξω χαρταετό. Σκεφτόμουν τον καημένο, δύσμοιρο, χτυπημένο με μπουνιές από τη μοίρα Πετροκωτσόπουλο. Έχασε τα πάντα. Επένδυσε όλη τη περιουσία του και την έχασε. Πως θα τραβήξει τώρα τη μούρη το Τζενάκι; Πως θα μαθαίνουμε ποιος πηδήχτηκε με ποιον και που διασκεδασε τη νύχτα το κάθε παρτάλι; (Συγγνώμη Partalia, δεν αναφέρομαι σε σας).
Σήμερα δε μπόρεσα να πετάξω χαρταετό. Σκεφτόμουν πότε θα γίνουν εκλογές, τι θα ψηφίσω για να ψοφήσω μετά, πως θα αντιμετωπίσω τον πασοκατζή πατέρα που θα προσπαθήσει να με πείσει πως όλα θα είναι αλλιώς μετά από τουτες τις εκλογές, το 4% του Πασοκ που ολοένα και μικραίνει και τον Τσίπρα. Αχ αυτός ο Τσίπρας...
Σήμερα δε μπορούσα να πετάξω χαρταετό. Σκεφτόμουν αν τα λουκούμια είναι νηστίσιμα και τι θα τρώω τώρα που άρχισε επίσημα η νηστεία και τα λαδερά δε τα θέλω γιατί παχαίνουν. Υπάρχει άραγε ακόμη εκείνο το γλυκανάλατο νηστίσιμο (πες το και φυτικό) τυρί που παίρναμε κάποτε; Αν ναι, θα το τσακίσω.
Σήμερα δε μπορούσα να πετάξω χαρταετό. Σκεφτόμουν πόσο μαλάκας μπορεί να είναι ένας Νταλάρας. Ή για να είμαστε και ειλικρινείς, ενας Νταράλας. Δε μας χέζεις ρε Νταράλα που διείδες τη σωτηρία της χώρας στο Μνημόνιο και πήρες αμπάριζα τις εκπομπές να μας το εντυπώσεις στο νου; Ουστ επαναστάτη της κακιάς ώρας.
Σήμερα δε μπορούσα να πετάξω χαρταετό. Σκεφτόμουν τα νέα κόμματα που ιδρύονται σιγά σιγά. Αχ κάψε με Καμένε μου. Ταϊσέ με Ψωμιάδη μου. Και βλέπουμε τι αλλο θα σκάσει μύτη εν όψει εκλογών.
Σήμερα δε μπορούσα να πετάξω χαρταετό. Γιατί δεν είμαι πια παιδί και θυμώνω.
Καλή Σαρακοστή αγαπημένοι μου!
27 Φεβρουαρίου 2012
