Κυριακή, κοντή γιορτή! Άλλο ένα θύμα-φίλη, χώθηκε στα δεσμά του γάμου! Η
Coύλα παρούσα με το φουστανάκι της, το πεδιλάκι της, το κομμωτηριακι
της, το βαψιματάκι της, το μακιγιαζάκι της! Cούλα άνθρωπος. Καλά που
παντρεύεται και κανας γνωστός και γίνομαι άνθρωπος. Όμως αυτο ήταν! Μας
τέλειωσαν οι ελεύθερες φίλες. Παντρεύτηκαν όλες! Τέρμα τα τζέρτζελα και
τα μπέρμπελα. Ό,τι φάγαμε φάγαμε, ό,τι ήπιαμε ήπιαμε, κι ό,τι άρπαξε ο
κώλος μας, άρπαξε.
Επειδή η ώρα είναι περασμένη, δεν θα σας πρήξω με το πως πέρασα. Σε γενικές γραμμές, ή νύφη ήταν πολύ ωραία, ο γαμπρός λίγο ξινός, αλλά οκ υποφέρεται, το μυστήριο έγινε με 20 παπάδες παρόντες και μαζί και τον δεσπότη της περιοχής, που παρεπιπτόντως έμαθα πως αν καλέσεις έναν δεσπότη στο γάμο σου, θα πρέπει να του στάξεις 500 ευρώ.....και μάλιστα παίρνεις και απόδειξη, το τραπέζι έγινε σε έναν πολύ ωραίο χώρο, το φαγητό ήταν μέτριο, οι καλεσμένοι ήταν πάρα πολλοί, όλο το σόι της κουτσοκουλής Μαρίας και ακόμη περισσότεροι, ο χορός ήταν πολύ κλαμπατσίμπαλο και Έφη Θώδη πριν το ζουρλομανδύα, και γενικά περάσαμε καλά!
Και μετά από όλο το νταβαντούρι, επιστροφή στο σπίτι. Με ρύζια μέχρι το βρακί, λές και εγώ ήμουν η νύφη, με τσακισμένο μαλλί, με απόν βάψιμο, αλλά με πολύ μεγάλη όρεξη για μπλόκιν. Ε, είχαμε και καιρό να τα πούμε, εμείς ε; Λίγο η θάλασσα, λίγο τα γαμο-κρεβάτια, λίγο τα μπάτσελορ, έφυγε και αυτή η εβδομάδα! Ωστόσο, τώρα, μέσα στην ησυχία της νυκτός, αποφάσισα να σας αποχαιρετήσω με ένα coυλοπόστ, εφόσον αύριο φεύγω για Κέρκυρα. Και τώρα που θα κλείσω το λαπιτόπι, μη νομίζετε πως θα κοιμηθώ, γιατί πρέπει να ετοιμάσω τα πράγματά μου, κάτι που έπρεπε ήδη να το κάνω από χτες, αλλά εγώ αλώνιζα στις παραλίες και μάλιστα κατακάηκε το κορμί μου κι ας ήμουν κάτω από ομπρέλες!
Τα είδη της λίστας σβήνουν ένα ένα, και χαίρομαι πολύ που θα πάω κι εγώ λίγες μέρες διακοπές σε νησί, γιατί εκεί θα δω μια αγαπημένη μου φίλη, που μένει μόνιμα, θα ξεκουραστώ, θα λιαστώ, θα κολυμπήσω, θα δω αξιοθέατα, θα κάνω κλάμπιν, φαστφούντιν, αράξιν και χαλάριν.
Κάτι βρακιά μου έμειναν να πλύνω, αλλά αν δεν στεγνώσουν μέχρι το πρωί, δεν θα τα πάρω μαζί.
Μένει να τοποθετηθούν όλα στις βαλίτσες. Ψιλοσέρνομαι, αλλά θα το κάνω τώρα, να ξεμπερδεύω.
Αγαπημένοι μου cουλοαναγνώστες, για μια εβδομάδα, θα σας αφήσω στην ησυχία σας! Τα couλά μου πάνε διακοπές να γεμίσουν τις μπαταρίες τους για να έχω να σας τα περιγράφω όλο τοΧειμώνα.
Κι επειδή ξέρετε πόση αδυναμία σας έχω και πως δεν σας αλλάζω με τίποτα σας αφιερώνω το ακόλουθο τραγουδάκι, σας εύχομαι να περάσετε κι εσείς όσο πιο τέλεια γίνεται και σας φιλώ στα μούτρα με καλή και κουλή διάθεση.
Θα μου λείψετε ατιμούλια μου, αλλά από επόμενη Τρίτη επιστρέφω δριμύτερη και πιο coυλή από ποτέ.
Χαμογελάστε, ερωτευτείτε και ζήστε ανέμελα, έστω για λίγο. Φιλιά σε όλους! Καλές διακοπές να έχουμε!
(Βάλτε δυνατά τη φωνή και απολαύστε το, σας το αφιερώνω και ειδικά το στίχο: Ένα θα άφηνα ίδιο...εσάς αγάπες μου)
12 Ιουλίου 2010
Επειδή η ώρα είναι περασμένη, δεν θα σας πρήξω με το πως πέρασα. Σε γενικές γραμμές, ή νύφη ήταν πολύ ωραία, ο γαμπρός λίγο ξινός, αλλά οκ υποφέρεται, το μυστήριο έγινε με 20 παπάδες παρόντες και μαζί και τον δεσπότη της περιοχής, που παρεπιπτόντως έμαθα πως αν καλέσεις έναν δεσπότη στο γάμο σου, θα πρέπει να του στάξεις 500 ευρώ.....και μάλιστα παίρνεις και απόδειξη, το τραπέζι έγινε σε έναν πολύ ωραίο χώρο, το φαγητό ήταν μέτριο, οι καλεσμένοι ήταν πάρα πολλοί, όλο το σόι της κουτσοκουλής Μαρίας και ακόμη περισσότεροι, ο χορός ήταν πολύ κλαμπατσίμπαλο και Έφη Θώδη πριν το ζουρλομανδύα, και γενικά περάσαμε καλά!
Και μετά από όλο το νταβαντούρι, επιστροφή στο σπίτι. Με ρύζια μέχρι το βρακί, λές και εγώ ήμουν η νύφη, με τσακισμένο μαλλί, με απόν βάψιμο, αλλά με πολύ μεγάλη όρεξη για μπλόκιν. Ε, είχαμε και καιρό να τα πούμε, εμείς ε; Λίγο η θάλασσα, λίγο τα γαμο-κρεβάτια, λίγο τα μπάτσελορ, έφυγε και αυτή η εβδομάδα! Ωστόσο, τώρα, μέσα στην ησυχία της νυκτός, αποφάσισα να σας αποχαιρετήσω με ένα coυλοπόστ, εφόσον αύριο φεύγω για Κέρκυρα. Και τώρα που θα κλείσω το λαπιτόπι, μη νομίζετε πως θα κοιμηθώ, γιατί πρέπει να ετοιμάσω τα πράγματά μου, κάτι που έπρεπε ήδη να το κάνω από χτες, αλλά εγώ αλώνιζα στις παραλίες και μάλιστα κατακάηκε το κορμί μου κι ας ήμουν κάτω από ομπρέλες!
Τα είδη της λίστας σβήνουν ένα ένα, και χαίρομαι πολύ που θα πάω κι εγώ λίγες μέρες διακοπές σε νησί, γιατί εκεί θα δω μια αγαπημένη μου φίλη, που μένει μόνιμα, θα ξεκουραστώ, θα λιαστώ, θα κολυμπήσω, θα δω αξιοθέατα, θα κάνω κλάμπιν, φαστφούντιν, αράξιν και χαλάριν.
Κάτι βρακιά μου έμειναν να πλύνω, αλλά αν δεν στεγνώσουν μέχρι το πρωί, δεν θα τα πάρω μαζί.
Μένει να τοποθετηθούν όλα στις βαλίτσες. Ψιλοσέρνομαι, αλλά θα το κάνω τώρα, να ξεμπερδεύω.
Αγαπημένοι μου cουλοαναγνώστες, για μια εβδομάδα, θα σας αφήσω στην ησυχία σας! Τα couλά μου πάνε διακοπές να γεμίσουν τις μπαταρίες τους για να έχω να σας τα περιγράφω όλο τοΧειμώνα.
Κι επειδή ξέρετε πόση αδυναμία σας έχω και πως δεν σας αλλάζω με τίποτα σας αφιερώνω το ακόλουθο τραγουδάκι, σας εύχομαι να περάσετε κι εσείς όσο πιο τέλεια γίνεται και σας φιλώ στα μούτρα με καλή και κουλή διάθεση.
Θα μου λείψετε ατιμούλια μου, αλλά από επόμενη Τρίτη επιστρέφω δριμύτερη και πιο coυλή από ποτέ.
Χαμογελάστε, ερωτευτείτε και ζήστε ανέμελα, έστω για λίγο. Φιλιά σε όλους! Καλές διακοπές να έχουμε!
(Βάλτε δυνατά τη φωνή και απολαύστε το, σας το αφιερώνω και ειδικά το στίχο: Ένα θα άφηνα ίδιο...εσάς αγάπες μου)
12 Ιουλίου 2010
