Ύστερα από πολλές ώρες μέσα σε
ένα λεωφορείο του Κτέλ, με μια ιδέα δροσιάς στο πέρασμα για τη Κέρκυρα η
Coύλα μας συνάντησε τις πρώτες αναποδιές που βάλθηκαν με μανία να της
χαλάσουν τη πρώτη μέρα των διακοπών. Εκεί που ο γλάρος φλέρταρε με τον
αφρό του πλοίου, κι εκεί που η Coύλα ρέμβαζε τη συνουσία τους,
ανεπαίσθητα ένα αεράκι άρπαξε από τα μάτια της τα γυαλιά ηλίου της, τα
οποία ως άλλος δύτης βούτυξαν στα απύθμενα νερά του Ιονίου και χάθηκαν
μονομιάς.
Ήταν που ήταν γκάβακλας η δικιά σας, τώρα δεν έβλεπε τη μύτη της! Κι είχε κάνει μια σκέψη πριν ξεκινήσει από το σπίτι, να φορέσει τους φακούς επαφής της και τα γυαλιά ηλίου χωρίς μυωπία, αλλά με τόση γκαντεμιά το ζηλιάρικο αεράκι ήταν ικανό να της κλέψει και τους φακούς της! Έτσι αποφάσισε να το παίξει αλλοδαπός μαφιόζος με ένα γυαλί ηλίου ολημερίς καρφωμένο στο μάτι! Δε ξεκινήσαμε καλά αγαπημένοι μου! Τοίχο τοίχο, κάγκελο κάγκελο έφτασε ως το λεωφορείο. Κι απο τα Κτελ την παρέλαβε η φίλη της! Απευθείας στο σπίτι με χαχανητά και νοσταλγικές μνήμες για τα φοιτητικά χρόνια! Χάχανα και καρπούζι, χάχανα και σουβλάκια, χάχανα και μπύρες! Μπαλκονάτη η πρώτη βραδιά και ναι οι διακοπές άρχισαν!
Το επόμενο μεσημέρι, γιατί μεσημέρι ξυπνήσαμε, αποφασίσαμε να πάμε να κάνουμε το πρώτο μας μπάνιο! Φτάσαμε σε κοντινή παραλία, και σαν τις γοργόνες αρχίσαμε τις απλωτές. Βουτιές, μακροβούτια, κατακόρυφα....σα χαζά κάναμε! Ώσπου έπεσε στην αντίληψή μου....ένα νεροποδήλατο! Λύσσαξα να πάμε να νοικιάσουμε ενα! Η φίλη απηύδησε και μου έκανε το χατήρι! Φορέσαμε τα σορτσάκια μας, τα καπέλα μας, εγώ δανεικά γυαλιά ηλίου, παντοφλίνες και βουρ στο μινι σκαφίδιο!
Και το ταξίδι άρχισε! Στην μια πλευρά βράχια και καφετέριες και στην άλλη πλευρά το απέραντο γαλάζιο! Θυμήθηκα παλιές εποχές που με χαμένα πια αδερφια κάναμε τρελές βόλτες με νεροποδήλατα και σταματούσαμε στη μέση του πουθενά και κάναμε βουτιές! Πάνε όμως αυτά τα χρόνια! Πέρασαν και φύγανε!
Ξαφνικά, εκεί που νεροποδηλατούσαμε ανέμελα, που σφίγγαν οι μυς στα μπούτια και ο ιδρώτας έρεε στο μέτωπο, συναντάμε ένα μεγάλο ξενοδοχείο με μια ιδιωτική μικρή παραλία, την οποία όριζαν μεγάλοι βράχοι! Η φαεινή μου ιδέα να πλησιάσουμε με το νεροποδήλατο στην ακτή δεν μας βγήκε σε καλό!
Απλωμένος σε εναν βράχο ήταν ένας άντρας γυμνός, μαυρισμένος, κοντοκουρεμένος, κούκλος. Οι κοιλιακοί του έλαμπαν και χρυσάφιζαν μαζί, από τα λάδια! Στο κάτω μέρος του....ξέρετε τώρα που εννοώ...είχε πιάσει δουλειά μια μαυρισμένη βυζομπαλούσα! Εμείς βλέπαμε τη πλάτη της, ο κούκλος έβλεπε εμάς, κι εκείνη έβλεπε το....καταλαβαίνετε τωρα! Βασικά δεν το έβλεπε μόνο, αλλά το...περιποιόταν για τα καλά! Κι εκείνος μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας άρχισε να γλύφει τα χείλη του χαμογελώντας μας. Εμείς βάλαμε τα γέλια και αποφασίσαμε να τρέξουμε λίγο πιο γρήγορα και να αφήσουμε το ζεύγος να συνεχίσει τα τρελά του παιχνίδια! Κάπου εκεί με έπιασε κράμπα και μάλιστα με σταματημένο το νεροποδήλατο μπροστά στους μαυρισμένους τουρίστες.
Η φίλη μου μάταια πάλευε μόνη της με τα πετάλια για να φύγουμε! Μη ξέροντας να χρησιμοποιεί το λεβιέ αντί να απομακρύνει το νεροποδήλατο από το επίμαχο μέρος, ολοένα και πλησίαζε! Ο τύπος το ευχαριστιόταν! Ξέρετε σε μερικούς ανθρώπους αρέσει να τους βλέπουν κατά τη διάρκεια των ζουζουνιών. Κι ενώ εμείς είχαμε κοκινίσει από ντροπή στην ιδέα πως θα μας περνούσαν για ματάκηδες, εκείνος με λάγνο βλέμμα άρχισε να μας κάνει νοήματα να πλησιάσουμε! Μόλις η μαυρισμένη βυζομπαλούσα κατάλαβε τι γινόταν, σταμάτησε τη δουλειά και γύρισε να δει τι συμβαίνει!
Σας μιλάω ειλικρινά....πιο μεγάλα, τσουπωτά, σταθερά, φουσκωτά και δροσερά βυζιά δεν έχω ξαναματαδεί! Αντιθέτως το εργαλείο του κούκλου.....μάπα το καρπούζι!
Ευτυχώς όταν κι αυτή άρχισε να μας κάνει νοήματα να πλησιάσουμε, μου πέρασε η κράμπα και πήρα πάνω μου τη σωτηρία μας! Βούτηξα το λεβιέ, τον έστριψα επιδέξια και κάνοντας ορθοπεταλιές φύγαμε άρον άρον από την ιδιωτική παραλία της κολάσεως! Το ζεύγος βούτηξε στο νερό και άρχισε να κολυμπάει προς το μέρος μας! Ότι χεστήκαμε από το φόβο μας δε μπορώ να σας το περιγράψω! Αν ειμασταν σε αγώνες νεροποδήλατου, θα είχαμε βγει πρώτες αφήνοντας όλους τους άλλους χιλιόμετρα πίσω! Σταματήσαμε να ποδηλατούμε, μόνο όταν είχαμε φτάσει σε απόσταση ασφαλείας και το ζεύγος είχε εγκαταλείψει την προσπάθεια να μας πλησιάσει και γύριζε πίσω!
Η φίλη μου, μου ξέκοψε τις ιδέες για νεροποδήλατα και λοιπές δραστηριότητες και πήγαμε να φάμε κάτι και να ξεκουραστούμε προτού γευτώ την πρώτη νυχτερινή έξοδο στη πανέμορφη Κέρκυρα!
20 Ιουλίου 2010
