Γύρισα από το camping γεμάτη με όμορφες εικόνες. Γαλάζια υπέροχη
θάλασσα, ηρεμία μέσα μου κι έξω μου, απόλυτη χαλάρωση. Μια καρέκλα που
γίνεται ξαπλώστρα και απλώστρα μη σας πω γιατί πάνω της άπλωνα το κορμί
μου, με έπεισε πως η ζωή είναι ωραία είτε έχεις είτε όχι καλή παρέα. Εγώ
είχα. Και βρήκα κι εκεί. Κανένα coυλό δεν έχω να σας περιγράψω από την
καμπιγκοκατάσταση! Εκτός του ότι ήμουν αδιάθετη και δεν ευχαριστήθηκα το
μπάνιο όσο θα ήθελα! Το ευχαριστήθηκα λίγο. Αλλά ακόμη και αν τυχαίνει
μια στραβή, που είμαι πια μαθημένη, ξέρω να εφευρίσκω τρόπους να
προσπερνώ τα κακά και να χτίζω τα όμορφα, όπερ και εγένετο! Πέρασα
τέλεια!
Γύρισα Κυριακή βραδάκι με όλη την καλή διάθεση του κόσμου. Μα σαν μπαίνω στο σπίτι, με περίμενε μια είδηση σε χρώμα φερετρί!!!! Πέθανε ένας πρώτος ξάδερφος της cουλομαμάς μου. Εγώ να θέλω να τους περιγράψω κάθε λεπτομέρεια της απόδρασής μου και οι γονείς να με πλακώνουν με ιατρικές πληροφορίες και απεριόριστες λεπτομέρειες για το πως απεβίωσε ο θείος. Μόνο όταν έφυγαν για να πάνε να τον ξενυχτήσουν, κι αφού μάζεψα κι έπλυνα τα πράγματά μου και εμένα την ίδια και ξάπλωσα, αργά πια, συνειδητοποίησα πως δεν λυπήθηκα ούτε για ένα δευτερόλεπτο γι' αυτόν τον θείο.
Έχω χάσει πολύ πιο κοντινά μου πρόσωπα και σε πολύ μικρότερη ηλικία για να θρηνήσω για έναν άνθρωπο που όταν με συναντούσε στον δρόμο ούτε καλημέρα δεν μου έλεγε, που πέθανε ο αδερφός του και στην κηδεία του δε πήγε και που ήταν τσακωμένος με όλους αλλά και με τον εαυτό του. Αρνήθηκα να μπω σε θανατερή διάθεση και απλά θυμήθημα τη Couloγιαγιά μου. Θα θυμάστε πως τον περασμένο Οκτώβρη ξεψύχησε πλάι μου.
Εκείνο που θα πρέπει να αναφέρω είναι πως ο θειος που πεθανε χτες, παρολο που δε μίλαγε με κανέναν στο σόι, έδειξε άπειρο σεβασμό στη γιαγιά μου, και παραβρέθηκε στην κηδεία της τιμώντας την. Αλλωστε πως να το κάνουμε; Τον είχε μεγαλώσει. Έτσι τον παραδέχτηκα αλλά στην δική του κηδεία δεν πήγα. Με ξέρετε πια, δεν γουστάρω τις δηθενιές.
Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το ΠΣΚ μου. Και σήμερα Δευτέρα όλα μοιάζουν διαφορετικά, ρουτινιάρικα και μίζερα. Ας ελπίσουμε πως το βραδάκι, θα στρώσουν! Καλή εβδομάδα σε όλους.
ΥΓ Η ανάρτηση αφιερώνεται στην Αθηνά.........όπου και με δίδαξε σχετικά με το φερετρί χρώμα, μωβ επί της ουσίας. Αθηνά μου, θα σου αφιερώσω και άλλη μία ανάρτηση σχετικά με την βάφτιση που θα πραγματοποιηθεί με εμένα νονά σε λίγες μέρες και θα έρθεις στα ίσια σου με τις τελετές για να μη λες πως σου αφιερώνω μόνο αναρτήσεις με κηδείες! Φιλιά πολλά!
12 Σεπτεμβρίου 2011
Γύρισα Κυριακή βραδάκι με όλη την καλή διάθεση του κόσμου. Μα σαν μπαίνω στο σπίτι, με περίμενε μια είδηση σε χρώμα φερετρί!!!! Πέθανε ένας πρώτος ξάδερφος της cουλομαμάς μου. Εγώ να θέλω να τους περιγράψω κάθε λεπτομέρεια της απόδρασής μου και οι γονείς να με πλακώνουν με ιατρικές πληροφορίες και απεριόριστες λεπτομέρειες για το πως απεβίωσε ο θείος. Μόνο όταν έφυγαν για να πάνε να τον ξενυχτήσουν, κι αφού μάζεψα κι έπλυνα τα πράγματά μου και εμένα την ίδια και ξάπλωσα, αργά πια, συνειδητοποίησα πως δεν λυπήθηκα ούτε για ένα δευτερόλεπτο γι' αυτόν τον θείο.
Έχω χάσει πολύ πιο κοντινά μου πρόσωπα και σε πολύ μικρότερη ηλικία για να θρηνήσω για έναν άνθρωπο που όταν με συναντούσε στον δρόμο ούτε καλημέρα δεν μου έλεγε, που πέθανε ο αδερφός του και στην κηδεία του δε πήγε και που ήταν τσακωμένος με όλους αλλά και με τον εαυτό του. Αρνήθηκα να μπω σε θανατερή διάθεση και απλά θυμήθημα τη Couloγιαγιά μου. Θα θυμάστε πως τον περασμένο Οκτώβρη ξεψύχησε πλάι μου.
Εκείνο που θα πρέπει να αναφέρω είναι πως ο θειος που πεθανε χτες, παρολο που δε μίλαγε με κανέναν στο σόι, έδειξε άπειρο σεβασμό στη γιαγιά μου, και παραβρέθηκε στην κηδεία της τιμώντας την. Αλλωστε πως να το κάνουμε; Τον είχε μεγαλώσει. Έτσι τον παραδέχτηκα αλλά στην δική του κηδεία δεν πήγα. Με ξέρετε πια, δεν γουστάρω τις δηθενιές.
Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το ΠΣΚ μου. Και σήμερα Δευτέρα όλα μοιάζουν διαφορετικά, ρουτινιάρικα και μίζερα. Ας ελπίσουμε πως το βραδάκι, θα στρώσουν! Καλή εβδομάδα σε όλους.
ΥΓ Η ανάρτηση αφιερώνεται στην Αθηνά.........όπου και με δίδαξε σχετικά με το φερετρί χρώμα, μωβ επί της ουσίας. Αθηνά μου, θα σου αφιερώσω και άλλη μία ανάρτηση σχετικά με την βάφτιση που θα πραγματοποιηθεί με εμένα νονά σε λίγες μέρες και θα έρθεις στα ίσια σου με τις τελετές για να μη λες πως σου αφιερώνω μόνο αναρτήσεις με κηδείες! Φιλιά πολλά!
12 Σεπτεμβρίου 2011
