Κάνοντας επιλογές

Λίγο περισσότερο από έναν χρόνο η Coύλα και τα coυλά της, εκπέμπουν διαδικτυακά και έχω παρατηρήσει πως πολλοί bloggers έχουν εξαφανιστεί. Κάποιοι λείψανε για λίγο, κάποιοι επανήλθαν και ξαναχάθηκαν και κάποιοι εξαφανίστηκαν εντελώς και χωρίς καμία προειδοποίηση.

Εκτίμησα και απαξίωσα πολύ κόσμο σε αυτό το σχεδόν ετήσιο ταξίδι μου στη μπλογκόσφαιρα. Γνώρισα πολλούς τρόπους σκέψεις, θύμωσα με πολλά άτομα που σκέφτονταν ίσως διαφορετικά από μένα, σιχτίρισα άτομα που με έβρισκε ιδιαίτερα κάθετη η στάση τους για τη ζωή.

Όμως παραδειγματίστηκα και από κάποιους που πραγματικά αποτέλεσαν για μένα τα ιστολόγιά τους πεδίο μελέτης και έρευνας της ζωής. Γέλασα απίστευτα με κάποιους άλλους σε σημείο που να περιμένω εναγωνίως να φανεί νέα ανάρτησή τους στη λίστα μου.

Καθώς περνούσαν οι μέρες, διαπίστωσα πως οι αναγνώστες μου άλλαξαν, οι σχολιαστές μου άλλαξαν από πέρσι περίπου τέτοιο καιρό μέχρι τώρα. Το ίδιο το ιστολόγιο πέρασε κι αυτό από κάποιες φάσεις που λίγοι ίσως τις αντιλήφθηκαν και τις κατανόησαν, ή αν θέλετε, δεν τις παρεξήγησαν.

Τέλος διαπληκτίστηκα με κάποια άτομα, άλλοτε για χαζομάρες λόγους, άλλοτε για πιο σοβαρούς, άλλοτε γιατί έφταιγαν, άλλοτε γιατί έφταιγα. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη σε όσους πλήγωσα και σε όσους δεν φέρθηκα και όπως θα έπρεπε. Είμαι άνθρωπος κι εγώ και μερικές φορές κάνω απαίσια λάθη. Μακάρι να γυρνούσα το χρόνο πίσω. Μα δε γίνεται αυτό.

Θα με ρωτήσετε γιατί τα γράφω όλα αυτά. Ίσως να αναρωτηθείτε πως ένα ταξίδι έφτασε στο τέλος του και περνάω τους τίτλους του τέλους με αυτή την ανάρτηση. Ίσως να πιστέψατε κάποιοι πως δεν έχω κάτι άλλο να πω. Απάντηση δε θα πάρετε γιατί ειλικρινά δεν ξέρω τι θα κάνω με τη Coula μου! Την αγαπάω πολύ και ξέρω πως την αγαπάτε κι εσείς το ίδιο.

Αυτό φάνηκε άλλωστε από τους περίπου 400 ανθρώπους που πέρασαν κάποτε απο εδώ μέσα σε έναν μόνο χρόνο που διανύθηκε. Φαίνεται από τα 9150 περίπου σχόλια που καταγράφηκαν εδώ και που τα περισσότερα ήταν χιουμοριστικά. Φαίνεται από τα πετυχημένα διαδικτυακά πάρτυ που κάναμε, από τους κουλοδιαγωνισμούς και τις συμμετοχές σας.

Η αγκαλιά σας ήταν πολύ μεγάλη για την Coula μου και τα cουλά της, και ειλικρινά δε ξέρω πως να σας ευχαριστήσω γι' αυτό. Να ξέρετε πως ομορφαίνατε μια πολύ άσχημη και δύσκολη καθημερινότητα ενός ανθρώπου.

Δεν θα πω αντίο, γιατί δεν ξέρω αν είμαι σε φάση να το πω, και θέλω να φανώ συνεπής όταν το πω. Εκείνο που με βεβαιότητα θα σας πω, είναι πως περνάω κάποια τρελά ζόρια και θα χρειαστεί να λείψω για κάποιο διάστημα. Νομίζω πως δεν θα αντέξω και πολύ μακριά σας, αλλά προς το παρόν χρειάζομαι ανάσα για να δω τι θα κάνω με κάποια θέματα που προέκυψαν στη ζωή μου και με θέλουν 100% αφοσιωμένη σε αυτά.

Να μου προσέχετε τη Coula μου και τα couλά της. Τις νύχτες αργά που ο ύπνος δε θα με παίρνει έτσι κι αλλιώς, θα σας διαβάζω όσο μπορώ. Τα λέμε λοιπόν σε λίγες μέρες.

Τα φιλιά μου όλα, σε όλους. Να χαμογελάτε. Υποσχεθείτε το! Να χαμογελάτε και για μένα.

25 Μαρτίου 2011