Σήμερα ξημέρωσε η τρίτη μέρα χωρίς τσιγάρο. Θέλω να πλακώσω όλο το κόσμο
στο ξύλο, αλλά το αποφάσισα! Τέλος το ρημάδι! Δε θα μου καθοδηγεί αυτό
τη ζωή μου! Κάποτε είχα διαβάσει ένα βιβλίο. Δεν θυμάμαι ακριβώς το
τίτλο αλλά περίπου αναφερόταν στο πως θα κόψει κανείς το τσιγάρο μια και
για πάντα. Είχα γελάσει απίστευτα μόλις το τέλειωσα και είχα ψιθυρίσει
τότε: Αυτά τα πράγματα απλά δε γίνονται.
Κι όμως γίνονται τα πάντα. Αρκεί να το θες και να το βάλεις πείσμα. Τρίτη πρωί λοιπόν κι ενώ είχα καπνίσει σαν τρελή τη Δευτέρα το βράδυ και είχα ξεφύγει από τον συνηθισμένο αριθμό που είχα θέσει ως όριο, ξυπνάω και δεν βρίσκω στο πακέτο μου κανένα τσιγάρο. Φτιάχνω ένα καφέ αλλά είχε πολύ κρύο για να βγω έξω να πάρω τσιγάρα. Πίνω μια γουλιά καφέ και κάπου εκεί κατάλαβα πόσο εθισμένη στη νικοτίνη ήμουν.
Καθισα αναπαυτικά στον καναπέ μου, ήπια μερικές γουλιές καφέ και το αποφάσισα. Θα έβγαινα έξω αλλά δεν θα αγόραζα πακέτο. Τέλος! Το ίδιο μεσημέρι, είχα τεντωμένα νεύρα και οξύ πονοκέφαλο. Προτίμησα να κοιμηθώ αρκετά, παρά να κάθομαι και να κλαίω τη μοίρα μου για την απόφαση που είχα πάρει. Μόλις ξύπνησα αργά το απόγευμα, άνοιξα ένα βιβλίο για να ξεχαστώ αλλά τα νεύρα μου δεν ήταν και πολύ καλά.
Αφού τσακώθηκα με όσους άτυχους με πήραν τηλέφωνο, μπήκα στο νετ, αλλά δεν είχα καμία διάθεση να διαβάσω κανέναν, ούτε καν να απαντήσω στα σχολιά μου. Έκλεισα τον υπολογιστή και άρχισα φασίνα στο σπίτι για να ξεχαστώ. Το ίδιο βράδυ ήθελα να κουτουλήσω το κεφάλι μου στο τοίχο! Σκεφτόμουν πως δεν έπρεπε να το κάνω αυτό στον εαυτό μου! θα έπαιρνα ένα πακέτο τσιγάρα απλά για να το έχω στο σπίτι, κι έτσι αν πιεζόμουν πολύ να άναβα ένα.
Ομως τη Τετάρτη το πρωί, με έπιασε και πάλι το πείσμα και δεν αγόρασα το πακέτο. Η μέρα και πάλι κύλησε άσχημα! Έντονα νεύρα, εκνευρισμός και πονοκέφαλος. Ομως νομίζω πως πέρασαν τα δύσκολα! Εδώ και αρκετές ώρες είμαι καλύτερα και σχεδόν δεν το αποζητάω! Εντάξει, ομολογώ πως τώρα αν είχα ένα θα το έκανα, αλλά θα φροντίσω όσο περνάει από το χέρι μου, να μην εφοδιαστώ!
Τελικά το τσιγάρο είναι σαν τον γκόμενο! Μπορείς να τον διώξεις χωρίς ενοχές σε μια μόνο στιγμή, αλλά τις μοναχικές σου βραδιές τον αποζητάς απελπισμένα! Θα τα καταφέρω, γιατί απεχθάνομαι τις εξαρτήσεις.
13 Ιανουαρίου 2011
Κι όμως γίνονται τα πάντα. Αρκεί να το θες και να το βάλεις πείσμα. Τρίτη πρωί λοιπόν κι ενώ είχα καπνίσει σαν τρελή τη Δευτέρα το βράδυ και είχα ξεφύγει από τον συνηθισμένο αριθμό που είχα θέσει ως όριο, ξυπνάω και δεν βρίσκω στο πακέτο μου κανένα τσιγάρο. Φτιάχνω ένα καφέ αλλά είχε πολύ κρύο για να βγω έξω να πάρω τσιγάρα. Πίνω μια γουλιά καφέ και κάπου εκεί κατάλαβα πόσο εθισμένη στη νικοτίνη ήμουν.
Καθισα αναπαυτικά στον καναπέ μου, ήπια μερικές γουλιές καφέ και το αποφάσισα. Θα έβγαινα έξω αλλά δεν θα αγόραζα πακέτο. Τέλος! Το ίδιο μεσημέρι, είχα τεντωμένα νεύρα και οξύ πονοκέφαλο. Προτίμησα να κοιμηθώ αρκετά, παρά να κάθομαι και να κλαίω τη μοίρα μου για την απόφαση που είχα πάρει. Μόλις ξύπνησα αργά το απόγευμα, άνοιξα ένα βιβλίο για να ξεχαστώ αλλά τα νεύρα μου δεν ήταν και πολύ καλά.
Αφού τσακώθηκα με όσους άτυχους με πήραν τηλέφωνο, μπήκα στο νετ, αλλά δεν είχα καμία διάθεση να διαβάσω κανέναν, ούτε καν να απαντήσω στα σχολιά μου. Έκλεισα τον υπολογιστή και άρχισα φασίνα στο σπίτι για να ξεχαστώ. Το ίδιο βράδυ ήθελα να κουτουλήσω το κεφάλι μου στο τοίχο! Σκεφτόμουν πως δεν έπρεπε να το κάνω αυτό στον εαυτό μου! θα έπαιρνα ένα πακέτο τσιγάρα απλά για να το έχω στο σπίτι, κι έτσι αν πιεζόμουν πολύ να άναβα ένα.
Ομως τη Τετάρτη το πρωί, με έπιασε και πάλι το πείσμα και δεν αγόρασα το πακέτο. Η μέρα και πάλι κύλησε άσχημα! Έντονα νεύρα, εκνευρισμός και πονοκέφαλος. Ομως νομίζω πως πέρασαν τα δύσκολα! Εδώ και αρκετές ώρες είμαι καλύτερα και σχεδόν δεν το αποζητάω! Εντάξει, ομολογώ πως τώρα αν είχα ένα θα το έκανα, αλλά θα φροντίσω όσο περνάει από το χέρι μου, να μην εφοδιαστώ!
Τελικά το τσιγάρο είναι σαν τον γκόμενο! Μπορείς να τον διώξεις χωρίς ενοχές σε μια μόνο στιγμή, αλλά τις μοναχικές σου βραδιές τον αποζητάς απελπισμένα! Θα τα καταφέρω, γιατί απεχθάνομαι τις εξαρτήσεις.
13 Ιανουαρίου 2011
