Ελεύθερο κατούρημα

Κι εφόσον ο καιρός δε λέει να χαλάσει παρά φτιάχνει συνεχώς κι ενώ το παίζουμε ακόμη τουρίστες του Καλοκαιριού μιας και η θάλασσα είναι πιο λαμπερή, πιο καθαρή και πιο απολαυστική από ποτέ και καθώς αποχαιρετίσαμε και από το blogroll παλιούς blogger που είτε επέλεξαν να μας εγκαταλείψουν είτε επέλεξαν να διαβάζονται ύστερα από πρόσκληση, συνεχίζουμε ακάθεκτοι εγώ, η Cούλα και τα coυλά της. (Σα πολλοί να μαζευτήκαμε, αλλά τελοσπάντων.)

Μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας κυριολεκτικά και καμπινιαστήκαμε. Τι εννοώ; Όχι, δε μπήκαμε σε καμπίνες για άλλα νησιά και άλλα μέρη, αλλά πήγαμε camping. Νομίζω πως αν με άφηνες ελεύθερη να αποφασίσω, θα μπορούσα να κάνω για πάντα διακοπές σε camping.

Ξεκινάω με δυο μικρα σακ βουαγιάζ! Ίδια, ολόιδια, το τονίζω αυτο! Στο ένα είχα πάρει διάφορα πράγματα που θεωρούσα χρήσιμα αν και αποδείχτηκαν άχρηστα και στο άλλο, είδη ρουχισμού. Ενα καλό ρούχο για κανένα ποτάκι σε κανένα ξεχασμένο μπιτσόμπαρο κοντά εκεί, τα μαγιό μου, ένα ζευγάρι νορμάλ παπούτσια και όχι την χύμα σαγιονάρα που ήδη φορούσα από τον πηγαιμό, μερικά ανάλαφρα ρουχαλάκια μπάνιου και τα εσώρουχά μου. (κυρίως κίτρινα και μωβ.....!!!)

Έρχεται η παρέα να με πάρει και είπαμε να φορέσουμε από το σπιτι μαγιό για να κάνουμε μια βουτιά σε μια υπέροχη παραλία που βρίσκεται πολύ κοντά στο camping. Λίγο πριν πάμε να στήσουμε τις σκηνές είπαμε να αρπάξουμε μια δροσιά. Όπερ και εγένετο. Κάνουμε τη βουτιά μας και ανοίγουμε τα μπαγάζια μας για να βρούμε πετσέτες και ψάθες. Υπέροχη μέρα, υπέροχη παρέα, καλή διάθεση και πολλά μα πολλά χάχανα! Πήραμε κι ένα φρεντάκι από μια καντίνα της κακιάς ώρας και μαζευτήκαμε να φύγουμε για την κατασκήνωση.

Ποιος μαλάκας ξέχασε την μια από τις δυο ίδιες τσάντες μου έξω από το πορτμπαγκάζ, δε θα μάθουμε ποτέ. Κανείς δεν έπαιρνε την ευθύνη! Εγώ παρόλα αυτά, ξέμεινα χωρίς δείγμα βρακιού, με ένα μαγιό, ένα μπλουζάκι και μια τζιν βερμούδα. Τέλεια; Τέλεια. Διότι, όταν φτάσαμε, και καθώς αναζητούσα τη τσάντα μου για να βάλω μια τάξη στα πράγματά μου, ανακαλύπτω πως ήταν εκεί μόνο η μία. Η άλλη είχε ξεμείνει στην κοντινή παραλία που είχαμε κάνει στάση.

Παρακαλούσα το Θεό αυτή που σώθηκε να έχει μέσα τα ρούχα μου και να έχει χαθεί η άλλη με τα συμπράγκαλα που κουβαλούσα μαζί. Όμως όοοοοχι, πότε ο Θεός και το Σύμπαν μου έκαναν τη χάρη; Προσπαθήστε να θυμηθείτε απ' όσα έχετε διαβάσει ως ώρας! Μην βασανίζεστε! Ποτέ! Έτσι και τώρα ανοίγω μανιασμένα το φερμουάρ και τι αντικρύζω; Βιβλία, σταυρόλεξα, καλλυντικά, κρέμες, βούρτσες και παπαρίτσες τιρκουάζ. Τι θα φοράμε Coula 3 μέρες στο camping? Σταυρόλεξα και καλλυντικά!!!! Κι από κάτω; Ένα μαγιό όλο κι όλο κι αυτό ηδη βρεγμένο από το πρώτο μπάνιο. Τα γυναικολογικά μου άρχισαν να τρέμουν ήδη, πρώτα από το φόβο και ύστερα από το κρύο.

Βουτάω ένα αυτοκίνητο και τρέχω να σώσω την τσάντα μου και την υγεία μου! Μάταιος κόπος. Το σακβουγιάζ μου είχε κάνει φτερά στον άνεμο! Έψαξα όλη τη παραλία, καλύτερα κι από ρακοσυλλέκτη, ρώτησα στη καντίνα, παραφύλαξα άλλα αυτοκίνητα παρκαρισμένα λίγο πιο δίπλα από το επίμαχο σημείο που είχαμε αράξει εμείς λίγο πιο πριν. Τίποτα! Φρούδες ελπίδες! Μάζεψα τον τσαλαπατημένο μου εγωισμό, πήρα μια βαθιά ανάσα κι επέστρεψα πίσω!

Την πρώτη μέρα όλα έβαιναν καλώς. Έβγαλα το μαγιο, το έπλυνα, φόρεσα μια πετσέτα μέχρι να στεγνώσει και το έπαιζα η Κλεοπάτρα που βγήκε από το μασάζ. Μετά φορούσα το μαγιο μου και την μια αλλαξιά ρούχα που μου έμεινε. Την έπλυνα προσεχτικά, μα το τζην δεν στέγνωσε ποτέ, παρά μόνο πάνω μου. Το βραδάκι τυλίχτηκα με ένα σεντόνι και κοιμήθηκα κλειδώνοντας κυριολεκτικά τη σκηνή μου! Την επόμενη μέρα, άρχισαν τα όργανα.

Από το πρωί είχα εμετούς, πονόκοιλο και ζαλάδες. Μια κρύωνα, μια ζεσταινόμουν. Τα πόδια μου ήταν κομμένα και ήθελα απεγνωσμένα ένα μωβ ή κίτρινο βρακί να φορέσω! Υπέφερα. Για να μην δημιουργώ και πρόβλημα στη παρέα, αποφάσισα να εγκαταλείψω τη προσπάθεια για καμπίνιασμα. Μάζεψα τα πράγματα μου, τα άχρηστα πια και γύρισα πίσω. Από εκεί πήγαμε νοσοκομείο όπου διαγνώστηκε ένα γερό κρύωμα, πήρα και κάτι φαρμακάκια και όλα καλά κι όλα ωραία.

Ο τραγικός απολογισμός ήταν να χαθούν: ένα φόρεμα από τα αγαπημένα μου, ένα ζευγάρι πέδιλα, δυο μαγιο, μια πετσέτα μπάνιου κι ένα σεντόνι από τη προίκα μου, 3 μπλουζάκια βαμβακερά, ενα παντελόνι και δυο σορτσάκια παραλίας και φυσικά τα μωβ και κίτρινα βρακιά μου!!!!! RIP αγαπημένα μου ρουχαλάκια. Θα σας θυμάμαι πάντα με αγάπη. Να σας χαίρονται όποιοι σας φορούν.

ΥΓ Γιαγιά Αντιγόνη, θέλω να μου πεις λεπτομερώς για το κατέβασμα του φορέματος στο λεωφορείο, πραγματικά θα νιώσω καλύτερα.
ΥΓ Μαχαίρη, θυμάσαι καμιά καλή παρόμοια ιστορία με την Μαρικούλα σου;
ΥΓ Αμερικλάνε, να σκάσεις και να πλαντάξεις, γιατί σίγουρα θα πέρασες καλυτερα εσυ! Γμτ! Σάτιρε!

ΥΓ Κάνω αυτό το ΣΚ μια ύστατη προσπάθεια..μπας και αυτή τη φορά ευχαριστηθώ το camping! Τα λέμε από Δευτέρα!!!! Φιλιά σε όλους!!!

8 Σεπτεμβρίου 2011