Με λένε Coύλα και είμαι καλά παρόλο που μπήκε ο Σεπτέμβρης! Διάβαζα σε
διάφορα blogs για τη μελαγχολία που δημιουργεί αυτός ο μήνας! Χμ, εγώ
τον αντιμετωπίζω ως μια νέα αρχή, τα έχουμε πει αυτά και μη τα ξαναλέμε.
Από την άλλη κάθε εποχή ειναι χρήσιμη! Εγώ κουράστηκα με το Καλοκαίρι.
Οκ, κάναμε μπάνια, βγήκαμε, ήπιαμε, περάσαμε πολύ καλά, αλλά αρκετά!
Είναι ώρα να περάσουμε στο επόμενο στάδιο.
Θέλω τα τρουά καρ μου, τις ζακετούλες μου, τα φθινοπωρινά συναχάκια μου, θέλω τα φύλλα των δέντρων πεταμένα κάτω, θέλω τις πρώτες βροχές να μου βρέχουν τα ξεβαμμένα από τον ήλιο μαλλιά μου, θέλω και λίγο κρυάκι. Εντάξει ίσως είναι νωρίς για όλα αυτα γιατί η ζέστη καλά κρατεί και γιατί δεν έχω ολοκληρώσει τα καλοκαιρινά μου coυλά, αλλά οκ σιγά σιγά όλα θα γίνουν.
Σήμερα blogiστηκα αρκετά. Πέρασα από πολλά ιστολόγια και διαπίστωσα διάφορα πράγματα. Αρχικά μου λείπει ο IonnKorr. Που σκατά χάθηκε αυτός; Γιατί έφυγε; Ποια τον αποπήρε; Θέλω να τα μάθω όλα, αλλά απάντηση καμιά. Διαπίστωσα και άλλες απουσίες που όλο το Καλοκαίρι δεν είχα παρατηρήσει γιατί έλειπα κι εγώ αρκετά. Έλα παίδες, για να συγκεντρωνόμαστε! Πως θα περάσει ο Χειμώνας αν είμαστε κι εδώ σκορποχώρι; Επιπλέον ζούμε και δύσκολες στιγμές ως Έλληνες, πρέπει να δώσουμε τα χέρια και να αρχίσουμε όλοι μαζί τον αγώνα της επιβίωσης.
Σας χρωστάω λοιπόν το σκηνικό με τη φούστα στο νησί. Την αγόρασα από ένα κινέζικο μαγαζί! Ναι, ψωνίζω κι απο αυτά. Ο κώλος μου δε θέλει μόνο μάρκες ή και μάρκες, θέλει και τον κινέζο του. Μπήκα την είδα. Μαύρη μακριά τσιγγάνικη! Ωραία λέω! Θα ταιριάζει με το ωραίο σοκολατί χρώμα που τσάκωσα το Καλοκαίρι. Μακό απαλό με ραφές απαλές...αυτό μας έφαγε. Φούστα καλοκαιρινή ανάλαφρη και δροσερή. Ένα από τα βραδάκια στο νησί, τη φόρεσα με ένα μακό μπλουζάκι και τους κοθόρνους μου! Πολύ μου άρεσα! Μου έκανε ωραία γάμπα....Βασικά την έκρυβε τη γάμπα αλλά εγώ την ένιωθα πιο ωραία.
Η παρέα λύσσαξε! Μα τι ωραία φούστα, μα πόσο σου πάει, μα πόσο σέξυ είναι που είναι τόσο μακρυά...μέχρι τον αστράγαλο παρακαλώ. Χαιρόμουν κι εγώ και την κουνούσα πέρα δώθε! Κουνούσα και το κώλο για να την κουνάει με τη σειρά του. Θαύμα. Ώσπου βρέθηκε ο κακός ο άνθρωπος, μια καραβλαχάρα δεύτερη που είχαμε μαζί η οποία για να μου μπει στο μάτι είπε πως πρέπει να προσέχουμε τα κινέζικα ρούχα γιατί οι ραφές τους νοσούν. Χαχανισαμε λίγο με τους υπόλοιπους και συνεχίσαμε την όμορφη βραδιά μας.
Καθώς περπατούσαμε στα σοκάκια του νησιού, κάποιοι από τη παρέα παρατηρούσαν πως αρκετός κόσμος είχε εστιάσει στα οπίσθια μου! Μου το λένε και δικαιώνομαι πως αγόρασα την πιο σέξυ φούστα! Εκτός από γάμπες, μου κάνει και ωραίο κώλο...Θαύμα. Να σκάσει η καραβλαχάρα η δεύτερη που είχε να πει και για τις κινέζικες ραφές. Περπατούσα λοιπόν με μεγάλη αυτοπεποίηθηση.....ωσπου.....ανακαλυψα μαζί με τη παρέα....πως περπατούσα με σημαία μου μια φουστα. Κάπου είχε πιαστεί, είχε ξηλωθεί όλη η ραφή από πίσω, κρεμόταν σε τρία κομμάτια και τα οπίσθια μου ήταν σε κοινή θέα ούτε κι εγώ ξέρω πόση ώρα.
Ευτυχώς να λέτε που φορούσα καλό μαύρο βρακι και δεν έγινα και πολύ ρόμπα, εδώ πάει και το ξεκούμπτωτη ή μάλλον ξηλωμένη. Δε θα ξεχάσω ποτέ μια φίλη μου σε πιο μικρή ηλικία, η οποία φορούσε ενα λευκό παντελόνι, και όταν αυτό της ξηλώθηκε, φάνηκε το λευκό εσώρουχό της με ένα δείγμα κιτρινίλας στο πίσω μέρος. Μπουχαχαχαχαχαχαχα Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη σε όσους τρώνε αυτή την ώρα διαβαζοντάς με.
Λοιπον η δευτεράντζα η τελευταία πήρε το αίμα της πίσω! Της τη φύλαξα σε όλες τις διακοπές για να την ρεζιλέψω κι εγώ με ένα τρόπο, αλλά μάταια...τα μπέρμπερι έχουν καλές ραφες! Ρε δε πάτε στο διάολο κι εσείς και οι μάρκες σας; Οκ, δεν ξαναψωνίζω από κινέζους αλλά η φούστα αυτή μου άρεσε, θα την ράψω γερά και θα την ξαναφορέσω! Ακούς κακίστρω; Ακούω, να λες. Μαλάκω! i sixtir! Τι τα θυμήθηκα τώρα πάλι; Καλά έκανα εγώ και το ανεφερα περιληπτικά το περιστατικό. Τώρα πρέπει να ξαναπάω για ψυχανάλυση! Ακούς Evil Chef; Ετοιμάσου!
Αυτά με τις φούστες και με την αλλαγή εποχής! Θα τα ξαναπούμε σύντομα! Ζεσταίνομαι στο blogging σιγά σιγά και πάλι! Φιλούρες Φθινοπωρινές σε όλους!
2 Σεπτεμβρίου 2011
Θέλω τα τρουά καρ μου, τις ζακετούλες μου, τα φθινοπωρινά συναχάκια μου, θέλω τα φύλλα των δέντρων πεταμένα κάτω, θέλω τις πρώτες βροχές να μου βρέχουν τα ξεβαμμένα από τον ήλιο μαλλιά μου, θέλω και λίγο κρυάκι. Εντάξει ίσως είναι νωρίς για όλα αυτα γιατί η ζέστη καλά κρατεί και γιατί δεν έχω ολοκληρώσει τα καλοκαιρινά μου coυλά, αλλά οκ σιγά σιγά όλα θα γίνουν.
Σήμερα blogiστηκα αρκετά. Πέρασα από πολλά ιστολόγια και διαπίστωσα διάφορα πράγματα. Αρχικά μου λείπει ο IonnKorr. Που σκατά χάθηκε αυτός; Γιατί έφυγε; Ποια τον αποπήρε; Θέλω να τα μάθω όλα, αλλά απάντηση καμιά. Διαπίστωσα και άλλες απουσίες που όλο το Καλοκαίρι δεν είχα παρατηρήσει γιατί έλειπα κι εγώ αρκετά. Έλα παίδες, για να συγκεντρωνόμαστε! Πως θα περάσει ο Χειμώνας αν είμαστε κι εδώ σκορποχώρι; Επιπλέον ζούμε και δύσκολες στιγμές ως Έλληνες, πρέπει να δώσουμε τα χέρια και να αρχίσουμε όλοι μαζί τον αγώνα της επιβίωσης.
Σας χρωστάω λοιπόν το σκηνικό με τη φούστα στο νησί. Την αγόρασα από ένα κινέζικο μαγαζί! Ναι, ψωνίζω κι απο αυτά. Ο κώλος μου δε θέλει μόνο μάρκες ή και μάρκες, θέλει και τον κινέζο του. Μπήκα την είδα. Μαύρη μακριά τσιγγάνικη! Ωραία λέω! Θα ταιριάζει με το ωραίο σοκολατί χρώμα που τσάκωσα το Καλοκαίρι. Μακό απαλό με ραφές απαλές...αυτό μας έφαγε. Φούστα καλοκαιρινή ανάλαφρη και δροσερή. Ένα από τα βραδάκια στο νησί, τη φόρεσα με ένα μακό μπλουζάκι και τους κοθόρνους μου! Πολύ μου άρεσα! Μου έκανε ωραία γάμπα....Βασικά την έκρυβε τη γάμπα αλλά εγώ την ένιωθα πιο ωραία.
Η παρέα λύσσαξε! Μα τι ωραία φούστα, μα πόσο σου πάει, μα πόσο σέξυ είναι που είναι τόσο μακρυά...μέχρι τον αστράγαλο παρακαλώ. Χαιρόμουν κι εγώ και την κουνούσα πέρα δώθε! Κουνούσα και το κώλο για να την κουνάει με τη σειρά του. Θαύμα. Ώσπου βρέθηκε ο κακός ο άνθρωπος, μια καραβλαχάρα δεύτερη που είχαμε μαζί η οποία για να μου μπει στο μάτι είπε πως πρέπει να προσέχουμε τα κινέζικα ρούχα γιατί οι ραφές τους νοσούν. Χαχανισαμε λίγο με τους υπόλοιπους και συνεχίσαμε την όμορφη βραδιά μας.
Καθώς περπατούσαμε στα σοκάκια του νησιού, κάποιοι από τη παρέα παρατηρούσαν πως αρκετός κόσμος είχε εστιάσει στα οπίσθια μου! Μου το λένε και δικαιώνομαι πως αγόρασα την πιο σέξυ φούστα! Εκτός από γάμπες, μου κάνει και ωραίο κώλο...Θαύμα. Να σκάσει η καραβλαχάρα η δεύτερη που είχε να πει και για τις κινέζικες ραφές. Περπατούσα λοιπόν με μεγάλη αυτοπεποίηθηση.....ωσπου.....ανακαλυψα μαζί με τη παρέα....πως περπατούσα με σημαία μου μια φουστα. Κάπου είχε πιαστεί, είχε ξηλωθεί όλη η ραφή από πίσω, κρεμόταν σε τρία κομμάτια και τα οπίσθια μου ήταν σε κοινή θέα ούτε κι εγώ ξέρω πόση ώρα.
Ευτυχώς να λέτε που φορούσα καλό μαύρο βρακι και δεν έγινα και πολύ ρόμπα, εδώ πάει και το ξεκούμπτωτη ή μάλλον ξηλωμένη. Δε θα ξεχάσω ποτέ μια φίλη μου σε πιο μικρή ηλικία, η οποία φορούσε ενα λευκό παντελόνι, και όταν αυτό της ξηλώθηκε, φάνηκε το λευκό εσώρουχό της με ένα δείγμα κιτρινίλας στο πίσω μέρος. Μπουχαχαχαχαχαχαχα Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη σε όσους τρώνε αυτή την ώρα διαβαζοντάς με.
Λοιπον η δευτεράντζα η τελευταία πήρε το αίμα της πίσω! Της τη φύλαξα σε όλες τις διακοπές για να την ρεζιλέψω κι εγώ με ένα τρόπο, αλλά μάταια...τα μπέρμπερι έχουν καλές ραφες! Ρε δε πάτε στο διάολο κι εσείς και οι μάρκες σας; Οκ, δεν ξαναψωνίζω από κινέζους αλλά η φούστα αυτή μου άρεσε, θα την ράψω γερά και θα την ξαναφορέσω! Ακούς κακίστρω; Ακούω, να λες. Μαλάκω! i sixtir! Τι τα θυμήθηκα τώρα πάλι; Καλά έκανα εγώ και το ανεφερα περιληπτικά το περιστατικό. Τώρα πρέπει να ξαναπάω για ψυχανάλυση! Ακούς Evil Chef; Ετοιμάσου!
Αυτά με τις φούστες και με την αλλαγή εποχής! Θα τα ξαναπούμε σύντομα! Ζεσταίνομαι στο blogging σιγά σιγά και πάλι! Φιλούρες Φθινοπωρινές σε όλους!
2 Σεπτεμβρίου 2011
