Το πρωινό της Κυριακής ήταν δύσκολο! Αποβραδίς όπως ήδη θα διαβάσατε σε
προηγούμενη ανάρτηση η Coula μας, σαν καλή χριστιανή, ντύθηκε σαν την
λατέρνα και πήγε εκκλησία. Εκεί κουτσομπόλεψε λίγο με τις φίλες της τα
δρώμενα γύρω της, αναπόλησε παλιές καλές και κακές στιγμές, έψαλλε το
Χριστός Ανέστη με συνοδεία μπουρλότων και φυσικά έμεινε στην εκκλησία ως
αργά γιατί μετά από 50 σχεδόν μέρες νηστείας κοινώνησε!
Η επιστροφή στο σπίτι ακολούθησε από χαράς ξεφάντωμα με μαγειρίτσες και άλλα εθιμοτυπικά φαγητά, όπως αυγά, τζατζίκια, τυριά και δεν συμαζεύεται! Η πρώτη μετά νηστείας επίσκεψη στην τουαλέτα δεν άργησε να έρθει.
Ώρα 5 το πρωί και μετά από την πρώτη εξόδιο κατάσταση η Coula μας ξάπλωσε για ύπνο! Φυσικά στριφογύρισε σαν το αρνί στο κρεβάτι και καποια στιγμή ζζζζζζζζ την πήρε ο ύπνος! Στο γλυκό το όνειρο, να και τα κλαμπατσίμπαλα από την γειτονιά!
Ωρα 10, το αρνί σουβλιζόταν, το κοκορέτσι το ίδιο! Όλα στην αυλή μύριζαν πτωμαϊνη! Έτσι είναι! Μέχρι να ψηθεί το αρνί και η αντεροκατάσταση, επικρατεί μια μυρωδιά σφαγείου! Κάπου εκεί αποφάσισε η Coula πως θα γίνει vegeterian! Το περίεργο κατάλοιπο από το πασχαλινό έθιμο της σούβλας είναι η γλώσσα του σουβλιζόμενου ζώου! Έχετε παρατηρήσει πως αράζει κάπου στην άκρη του στόματος και τα μάτια πετάγονται όξω; Αχ καημένα μου αρνάκια και κατσικάκια! Ειλικρινά τώρα που το σκέφτομαι προτιμώ να μην υπήρχε αυτό το βίαιο έθιμο.
Ένα πτώμα στη σούβλα και ο περίγυρος να τρίβει τα δάχτυλά του....Σαν κανίβαλλοι ρε παιδιά, που περιμένουν πάνω από την φωτιά πότε θα ανοίξει η πέτσα για να την τραβήξουν και να χαρούν με τις 1000 θερμίδες τη μπουκιά! Αλλά ας μην μιζεριάσουμε μέρες που είναι!
Ώρα 11, τα πρώτα κομμάτια από το κοκορέτσι αφαιρούνται και αρχίζει η δοκιμή! Κόψε άλλο λίγο, εγώ δεν πρόλαβα, ωραίο είναι, το πέτυχες στο αλάτι, έπρεπε να το είχαμε κάνει πιο χοντρό ή μάλλον πιο λεπτό, αστο λίγο ακόμη, χαμήλωσε τη φωτιά, κατέβασε το λίγο, ανέβασε το λίγο, γύρνα το λίγο, κάντο πιο κει, βάλε αλουμινόχαρτο, κόψε άλλο λίγο ντε να καταλάβουμε τη γεύση, δώσε λίγο στην θεία Γιαννούλα που ήρθε να πει τα Χρόνια Πολλά, κόψε ακόμη λίγο για το καλό, μην τσιγκουνέυεσαι, κόψε απο δώ, κόψε από κει, κέρασε τον θείο Θρασύβουλα που έχει πένθος και δεν σουβλίσανε φέτος, φέρε λίγο σκόρδο και λίγο λάδι να το πασπαλίσουμε, ξανακόψε, ξαναφέρε, μμμμ πολύ ωραίο, μμμμμμμ καλύτερο από πέρσι ε;μμμμμμμμμ γεια στα χέρια σου, μα που πέτυχες τόσο νόστιμη συκωταριά, φέρε μερικά πιατάκια, από τα μικρά, φέρε πιρούνια, κόψε μια τοματούλα για να γλιστράει στην καταπιόνα το άντερο, φέρε καμιά μπίρα παγωμένη, πιάσε και λίγο κρασάκι.
Με αυτά και με εκείνα, το κοκορέτσι δε πρόκαμε να μείνει ως το μεσημέρι!
Ωρα 12, η μουσική στο τέρμα, και να οι γυροβολιές και όπα και λάκια και το κρασί να ρέει και δώστου τσαλιμάκια ο θείος Χαράλαμπος και η θεία Μαρίτσα! Ελάτε παιδιά να φέρετε μια γυροβολιά. Μην ντρέπεσαι Coula, έλα σύρε το χορό και του χρόνου παντρεμένη. Να οι ευχές, να τα μελιστάλακτα λόγια. Στην υγειά μας βρε παιδιά και στα καλύτερα που έρχονται! Όπα και ξανά όπα και δώστου χορό! Απόκαμε το σόι, ξέπνοο άραξε γύρω από την φωτιά και από το αρνί.Ο ήλιος κατούρησε όλη την ομήγυρη και σαν ζαβλακωμένο κοτόπουλο η Coula ένιωθε πως την σουβλίζανε κι εκείνη.
Ώρα 1, έτοιμο το σφαχτάρι μας, το αρνί κατεβαίνει από τη σούβλα, διαμελίζεται, και τοποθετείται σε μεγάλες πιατέλες! Το τραπέζι στρώνεται με όλα τα ανοιξιάτικα χρώμα σε τραπεζομάντηλο και πάνω του αυγά κόκκινα, τυριά, τζατζίκια, τυροκαυτερές, ρώσικες, αλάτια, πιπέρια, σαλάτες πράσινες, κόκκινες, άσπρες. Όλα τα καλούδια του Θεού εκτός από το κοκορέτσι που θυσιάστηκε από το πρωί για να κορέσει την μανία για φαγητό!
Ωρα 2, απόλυτη ησυχία! Ένα πτώμα εξαφανίζεται! Δε χρειάζεται να το ψάξουμε! Η απουσία του αποτυπώνεται στις κοιλιές των ομοτράπεζων. Ο μόνος ήχος είναι αυτός των πιρουνιών και της μασέλας της γιαγιάς που μπαινοβγαίνει. Αυτό θα πει καταβρόχθισμα! Οι μεγαλύτεροι αρχίζουν να παραπονιόνται ότι τους έπεσε βαρύ το αρνί, οι νεότεροι συνεχίζουν με κρασάκι και σιγά σιγά ανάβει η συζήτηση και έρχονται τα γέλια και τα ρεψίματα!
Πιάσε μια σόδα, πολύ ωραία ήταν όλα, μπράβο Coula, άντε και διπλή του χρόνου, και στο σπίτι σου να κάνουμε Πάσχα. Και αρχίζουν πάλι οι ευχές και ο καημός να παντρευτεί η Coula. Όλοι ανησυχούν πλην αυτής! Ξέρει πως όταν φύγουν όλοι θα μείνει στη κουζίνα ως τις 5 να μαζέψει τον αμάζευτο και να πλύνει τον άπλυντο, γιατί ο Coulos ούτε και φέτος της πήρε πλυντήριο πιάτων.
Εκεί που όλοι ροχαλίζουν, που τα άγρια ένστικτα περιτυλίχτηκαν με τα έθιμα, που η γιορτή κόπασε και η μουσική σίγασε, η Coula μας αφού έπλυνε έναν τόνο πιάτα και άλλα σκέυη, κάθισε σε μια γωνιά της κουζίνας, άναψε ένα τσιγάρο και ένιωσε πραγματικά την απουσία...
Χριστός Ανέστη
Ας αναστηθούμε κι εμείς και οι νεκροί μας!
(ΥΓ Να είστε όλοι καλά και τώρα....... τέρμα το διάλειμμα, τα κεφάλια μέσα)
6 Απριλίου 2010
Η επιστροφή στο σπίτι ακολούθησε από χαράς ξεφάντωμα με μαγειρίτσες και άλλα εθιμοτυπικά φαγητά, όπως αυγά, τζατζίκια, τυριά και δεν συμαζεύεται! Η πρώτη μετά νηστείας επίσκεψη στην τουαλέτα δεν άργησε να έρθει.
Ώρα 5 το πρωί και μετά από την πρώτη εξόδιο κατάσταση η Coula μας ξάπλωσε για ύπνο! Φυσικά στριφογύρισε σαν το αρνί στο κρεβάτι και καποια στιγμή ζζζζζζζζ την πήρε ο ύπνος! Στο γλυκό το όνειρο, να και τα κλαμπατσίμπαλα από την γειτονιά!
Ωρα 10, το αρνί σουβλιζόταν, το κοκορέτσι το ίδιο! Όλα στην αυλή μύριζαν πτωμαϊνη! Έτσι είναι! Μέχρι να ψηθεί το αρνί και η αντεροκατάσταση, επικρατεί μια μυρωδιά σφαγείου! Κάπου εκεί αποφάσισε η Coula πως θα γίνει vegeterian! Το περίεργο κατάλοιπο από το πασχαλινό έθιμο της σούβλας είναι η γλώσσα του σουβλιζόμενου ζώου! Έχετε παρατηρήσει πως αράζει κάπου στην άκρη του στόματος και τα μάτια πετάγονται όξω; Αχ καημένα μου αρνάκια και κατσικάκια! Ειλικρινά τώρα που το σκέφτομαι προτιμώ να μην υπήρχε αυτό το βίαιο έθιμο.
Ένα πτώμα στη σούβλα και ο περίγυρος να τρίβει τα δάχτυλά του....Σαν κανίβαλλοι ρε παιδιά, που περιμένουν πάνω από την φωτιά πότε θα ανοίξει η πέτσα για να την τραβήξουν και να χαρούν με τις 1000 θερμίδες τη μπουκιά! Αλλά ας μην μιζεριάσουμε μέρες που είναι!
Ώρα 11, τα πρώτα κομμάτια από το κοκορέτσι αφαιρούνται και αρχίζει η δοκιμή! Κόψε άλλο λίγο, εγώ δεν πρόλαβα, ωραίο είναι, το πέτυχες στο αλάτι, έπρεπε να το είχαμε κάνει πιο χοντρό ή μάλλον πιο λεπτό, αστο λίγο ακόμη, χαμήλωσε τη φωτιά, κατέβασε το λίγο, ανέβασε το λίγο, γύρνα το λίγο, κάντο πιο κει, βάλε αλουμινόχαρτο, κόψε άλλο λίγο ντε να καταλάβουμε τη γεύση, δώσε λίγο στην θεία Γιαννούλα που ήρθε να πει τα Χρόνια Πολλά, κόψε ακόμη λίγο για το καλό, μην τσιγκουνέυεσαι, κόψε απο δώ, κόψε από κει, κέρασε τον θείο Θρασύβουλα που έχει πένθος και δεν σουβλίσανε φέτος, φέρε λίγο σκόρδο και λίγο λάδι να το πασπαλίσουμε, ξανακόψε, ξαναφέρε, μμμμ πολύ ωραίο, μμμμμμμ καλύτερο από πέρσι ε;μμμμμμμμμ γεια στα χέρια σου, μα που πέτυχες τόσο νόστιμη συκωταριά, φέρε μερικά πιατάκια, από τα μικρά, φέρε πιρούνια, κόψε μια τοματούλα για να γλιστράει στην καταπιόνα το άντερο, φέρε καμιά μπίρα παγωμένη, πιάσε και λίγο κρασάκι.
Με αυτά και με εκείνα, το κοκορέτσι δε πρόκαμε να μείνει ως το μεσημέρι!
Ωρα 12, η μουσική στο τέρμα, και να οι γυροβολιές και όπα και λάκια και το κρασί να ρέει και δώστου τσαλιμάκια ο θείος Χαράλαμπος και η θεία Μαρίτσα! Ελάτε παιδιά να φέρετε μια γυροβολιά. Μην ντρέπεσαι Coula, έλα σύρε το χορό και του χρόνου παντρεμένη. Να οι ευχές, να τα μελιστάλακτα λόγια. Στην υγειά μας βρε παιδιά και στα καλύτερα που έρχονται! Όπα και ξανά όπα και δώστου χορό! Απόκαμε το σόι, ξέπνοο άραξε γύρω από την φωτιά και από το αρνί.Ο ήλιος κατούρησε όλη την ομήγυρη και σαν ζαβλακωμένο κοτόπουλο η Coula ένιωθε πως την σουβλίζανε κι εκείνη.
Ώρα 1, έτοιμο το σφαχτάρι μας, το αρνί κατεβαίνει από τη σούβλα, διαμελίζεται, και τοποθετείται σε μεγάλες πιατέλες! Το τραπέζι στρώνεται με όλα τα ανοιξιάτικα χρώμα σε τραπεζομάντηλο και πάνω του αυγά κόκκινα, τυριά, τζατζίκια, τυροκαυτερές, ρώσικες, αλάτια, πιπέρια, σαλάτες πράσινες, κόκκινες, άσπρες. Όλα τα καλούδια του Θεού εκτός από το κοκορέτσι που θυσιάστηκε από το πρωί για να κορέσει την μανία για φαγητό!
Ωρα 2, απόλυτη ησυχία! Ένα πτώμα εξαφανίζεται! Δε χρειάζεται να το ψάξουμε! Η απουσία του αποτυπώνεται στις κοιλιές των ομοτράπεζων. Ο μόνος ήχος είναι αυτός των πιρουνιών και της μασέλας της γιαγιάς που μπαινοβγαίνει. Αυτό θα πει καταβρόχθισμα! Οι μεγαλύτεροι αρχίζουν να παραπονιόνται ότι τους έπεσε βαρύ το αρνί, οι νεότεροι συνεχίζουν με κρασάκι και σιγά σιγά ανάβει η συζήτηση και έρχονται τα γέλια και τα ρεψίματα!
Πιάσε μια σόδα, πολύ ωραία ήταν όλα, μπράβο Coula, άντε και διπλή του χρόνου, και στο σπίτι σου να κάνουμε Πάσχα. Και αρχίζουν πάλι οι ευχές και ο καημός να παντρευτεί η Coula. Όλοι ανησυχούν πλην αυτής! Ξέρει πως όταν φύγουν όλοι θα μείνει στη κουζίνα ως τις 5 να μαζέψει τον αμάζευτο και να πλύνει τον άπλυντο, γιατί ο Coulos ούτε και φέτος της πήρε πλυντήριο πιάτων.
Εκεί που όλοι ροχαλίζουν, που τα άγρια ένστικτα περιτυλίχτηκαν με τα έθιμα, που η γιορτή κόπασε και η μουσική σίγασε, η Coula μας αφού έπλυνε έναν τόνο πιάτα και άλλα σκέυη, κάθισε σε μια γωνιά της κουζίνας, άναψε ένα τσιγάρο και ένιωσε πραγματικά την απουσία...
Χριστός Ανέστη
Ας αναστηθούμε κι εμείς και οι νεκροί μας!
(ΥΓ Να είστε όλοι καλά και τώρα....... τέρμα το διάλειμμα, τα κεφάλια μέσα)
6 Απριλίου 2010
