Αλόχα αγαπημένοι μου κουλοί αναγνώστες. Σήμερα εκπομπή δεν έχει, λόγω
ανειλημμένων υποχρεώσεων. Την επόμενη όμως Δευτέρα, με τόσα θέματα που
έχω μαζέψει, δε θα μας φτάσει ούτε πεντάωρο, αλλά θα προσπαθήσουμε να τα
συμπτύξουμε.
Έρχεται και ο Πάσχας και χαίρομαι. Θα πάμε φέτος κάπου υπέροχα, οικογενειακώς. Στα εξωτικά Γιάννενα. Θα έχουμε και το ανιψουλάκι μου μαζί μας, πράγμα που σημαίνει πως πάλι η σίστερ θα σύρει ένα ολόκληρο σπίτι μαζί της.
Αυτό που όταν πιάνεις μια ηλικία, όταν πας διακοπές, θες μαζί ακόμη και το δικό σου μαξιλάρι, ποτέ δε το κατάλαβα. Βρε βάλε εκεί ένα βρακί κι ένα σουτιέν στη τσάντα και φύγαμε. Δε το λέω για τη σίστερ τώρα, γιατί το μπεμπέ μας δε φοράει ακόμη σουτιέν.
Το λέω γενικά. Ξεκινάς να πας ένα διήμερο στη Θεσσαλονίκη πχ και πας και παίρνεις μαζί σου, του κώλου σου το χαβά. Εντάξει πάρε του κώλου σου το χαβά μαζί, οπωσδήποτε, αλλά όχι και τη παραμικρή χαζομάρα που στη τελική όταν σου λείψει, κάνει τη διαφορά στις διακοπές.
Ειδικά το Καλοκαίρι καταλαβαίνω όσους πχ δεν επιλέγουν το camping, που όπως ξέρετε είναι η αδυναμία μου. Εκεί παίρνεις μόνο τα απαραίτητα. Σκηνή και γκόμενο. Αλλά και σε πιο πολιτισμένες διακοπές αν έχεις μαζί σου ακόμη και το ανοιχτήρι της μπίρας πχ, ε δεν πας διακοπές, απλά μετακομίζεις το σπίτι σου για δέκα μέρες.
Πολύ Καλοκαιρινή βγήκε αυτή η ανάρτηση. Όπως καταλαβαίνετε θέλω να έρθει το Καλοκαίρι. Και η Άνοιξη δε με χαλάει και χαίρομαι τη λιακάδα αυτών των ημερών μαζί με τον φίλο μου τον tremens. Αλλά οι διακοπές και το Καλοκαιράκι είναι άλλο πράγμα. Και αργούν ακόμη.
Άντε καλά, θα κάνω focus, στη λαμπάδα της Μαρισόφης μου, στα άλλα δώρα της και στον επερχόμενο κύριο Πάσχα. Πάω να φάω καμιά μπανάνα τώρα, να έρθω στα ίσια μου γιατί όταν έρχεται η Άνοιξη, είναι σα να μπαίνει η Άνοιξη... Θέλουμε όλα τα όντα να ζουζουνίσουμε παράφορα.
Δε το νιώθετε;;;
Όχι;;;;
Ψεύτες!!!
Φιλιά πολλά
19 Μαρτίου 2012
Έρχεται και ο Πάσχας και χαίρομαι. Θα πάμε φέτος κάπου υπέροχα, οικογενειακώς. Στα εξωτικά Γιάννενα. Θα έχουμε και το ανιψουλάκι μου μαζί μας, πράγμα που σημαίνει πως πάλι η σίστερ θα σύρει ένα ολόκληρο σπίτι μαζί της.
Αυτό που όταν πιάνεις μια ηλικία, όταν πας διακοπές, θες μαζί ακόμη και το δικό σου μαξιλάρι, ποτέ δε το κατάλαβα. Βρε βάλε εκεί ένα βρακί κι ένα σουτιέν στη τσάντα και φύγαμε. Δε το λέω για τη σίστερ τώρα, γιατί το μπεμπέ μας δε φοράει ακόμη σουτιέν.
Το λέω γενικά. Ξεκινάς να πας ένα διήμερο στη Θεσσαλονίκη πχ και πας και παίρνεις μαζί σου, του κώλου σου το χαβά. Εντάξει πάρε του κώλου σου το χαβά μαζί, οπωσδήποτε, αλλά όχι και τη παραμικρή χαζομάρα που στη τελική όταν σου λείψει, κάνει τη διαφορά στις διακοπές.
Ειδικά το Καλοκαίρι καταλαβαίνω όσους πχ δεν επιλέγουν το camping, που όπως ξέρετε είναι η αδυναμία μου. Εκεί παίρνεις μόνο τα απαραίτητα. Σκηνή και γκόμενο. Αλλά και σε πιο πολιτισμένες διακοπές αν έχεις μαζί σου ακόμη και το ανοιχτήρι της μπίρας πχ, ε δεν πας διακοπές, απλά μετακομίζεις το σπίτι σου για δέκα μέρες.
Πολύ Καλοκαιρινή βγήκε αυτή η ανάρτηση. Όπως καταλαβαίνετε θέλω να έρθει το Καλοκαίρι. Και η Άνοιξη δε με χαλάει και χαίρομαι τη λιακάδα αυτών των ημερών μαζί με τον φίλο μου τον tremens. Αλλά οι διακοπές και το Καλοκαιράκι είναι άλλο πράγμα. Και αργούν ακόμη.
Άντε καλά, θα κάνω focus, στη λαμπάδα της Μαρισόφης μου, στα άλλα δώρα της και στον επερχόμενο κύριο Πάσχα. Πάω να φάω καμιά μπανάνα τώρα, να έρθω στα ίσια μου γιατί όταν έρχεται η Άνοιξη, είναι σα να μπαίνει η Άνοιξη... Θέλουμε όλα τα όντα να ζουζουνίσουμε παράφορα.
Δε το νιώθετε;;;
Όχι;;;;
Ψεύτες!!!
Φιλιά πολλά
19 Μαρτίου 2012
