Ο άνθρωπος δεν είναι ζώο, είναι άνθρωπος, πλασμένος να κοιτάει ψηλά
(βλέπε ετυμολογία λέξης: άνω θρώσκω, όπερ σημαίνει κοιτάζω ψηλά). Όταν
το χρήμα μπήκε ενεργά στη ζωή του έπρεπε να αποφασίσει που θα στρέψει το
βλέμμα του, πέρα από το άνω! Κάποιοι έσκυψαν το κεφάλι χαμηλά και ενώ
δεν ήταν ζώα, σαν ζώα δούλευαν, ζούσαν και υπήρχαν, δέχονταν τη
σφαλιάρα, τη φτώχεια, τη μιζέρια κι ανέχονταν την εκμετάλλευση! Κάποιοι
έσκυψαν κι αυτοί το κεφάλι, αλλά αυτή τη φορά στη τσέπη τους και
αποφάσισαν να ζουν με πολυτέλεια, με ανέσεις, εις βάρος των άλλων, σαν
ζώα πάλι, με μόνο στόχο το κέρδος!
Όμως ο άνθρωπος όπως είπαμε είναι άνθρωπος και κάποτε παλιά, το 1886 περίπου, στην Αμερική πρώτα, ξύπνησε και σήκωσε κεφάλι και άρχισε να διεκδικεί τα αυτονόητα. Να μη δουλεύει σα ζώο εφόσον είναι άνθρωπος. Που δηλαδή και τα ζώα δεν δούλευαν και τόσο πολύ, άρα χειρότερα από ζώο. Μετά από εξεγέρσεις, απεργίες και μια βόμβα που έσκασε σε πλήθος 400.000 ατόμων με πολλά θύματα, άρχισε να μπαίνει μια μικρή τάξη στο χάος της εκμετάλλευσης. Για να θυμάται ο άνθρωπος (γιατί άνθρωπος είναι και ξεχνάει που και που πόσο κορόιδο πιάστηκε), καθιερώθηκε η Πρωτομαγιά σαν παγκόσμια ημέρα της εργατικής τάξης.
Στην Ελλάδα αργήσαμε λίγο! Βλέπετε είμαστε γενικά λίγο καθυστερημένοι οι Νεοέλληνες, τίποτα δε πήραμε από τους παππούδες-προγόνους μας. Το θυμηθήκαμε γύρω στο 1893, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Μπουρδέλο ήταν η ζωή της εργατιάς. Τον είχανε πιει για τα καλά! Μόνο δουλεύανε και οι αποδοχές τους; Άστα να παν στο διάλο!
Τα αιτήματα των εργατών ορίστηκαν ως εξής και δες τώρα πόσο αυτονόητα ακούγονται στα αυτιά μας ενώ τότε δεν ίσχυε τίποτα.
Και λίγο καλύτερα, διατυπώθηκαν αργότερα! Δες τώρα και μάθαινε Coula μου!
Ακολούθησαν πολλά χρόνια απεργιών, πάλης, αγώνων, από εργάτες, από καπνεργάτες στη Θεσσαλονίκη, από ανθρώπους που έφτυναν αίμα, που ζούσαν και εργάζονται υπό άθλιες συνθήκες, που ζητούσαν ανθρώπινες συνθήκες ζωής εφόσον γαμώ το κεφάλαιο, ήταν άνθρωποι. Τραυματίες, δολοφονημένοι, φυλακισμένοι υπήρξαν πολλοί, πολλοί έκαναν την εξέγερσή τους, την ανατροπή τους και εν μέρει κατόρθωσαν να κερδίσουν όσα ζητούσαν.
Χεσμένα έχω τα κόμματα που το παίζουν πιο πολύ εργατικά απ’ τ’ άλλα και πιο πολύ φιλολαϊκά απ’ τα’ άλλα. Χεσμένα έχω τα κόμματα γενικώς!!!! Χέστηκα για τα χρώματα στα κόμματα που αύριο θα μας το παίξουν υπέρμαχοι και υπερασπιστές εκείνων των ανθρώπων που πάλεψαν και πέτυχαν να μπορούν να σηκώσουν το κεφάλι ψηλά, σαν άνθρωποι.
Εγώ ένα ξέρω να πω: Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία. Δεν γιορτάζουμε την ανθισμένη φύση, δεν χαιρόμαστε για τα λουλουδάκια που έσκασαν και δεν το παίζουμε αύριο ειδικά φυσιολάτρες, δεν θέλω να ακούω μαλακίες γιατί τα παίρνω η Coula, αλλά τιμάμε το αίμα που χύθηκε και την πάλη που έγινε για να μπορούμε εμείς σήμερα να δουλεύουμε αξιοπρεπώς! Τώρα αν είσαι μαλάκας και πας για τα πολλά και χτυπάς στο γραφείο δωδεκάωρα για τρεις κι εξήντα είσαι άξιος της μίζερης μοίρας σου! Κορόιδο!
Καλή εργατική Πρωτομαγιά να έχουμε! Μην ανησυχείτε, δεν θα αργήσει ο καιρός που πάλι στους δρόμους θα είμαστε. Απειλητικά σύννεφα μας πιέζουν να σκύψουμε πάλι το κεφάλι!!!! Αλλά επειδή άνθρωποι είμαστε ….κι επειδή θυμόμαστε…και παραδειγματιζόμαστε, κι επειδή την Ιστορία μας την διαβάζουμε…θα σκύψουμε μόνο για έναν λόγο καθαρά προσωπικό και σεξουαλικό και για τίποτα άλλο!!!!!! Το νου σας και τα μάτια σας ανοιχτά!
CU
30 Απριλίου 2010
Όμως ο άνθρωπος όπως είπαμε είναι άνθρωπος και κάποτε παλιά, το 1886 περίπου, στην Αμερική πρώτα, ξύπνησε και σήκωσε κεφάλι και άρχισε να διεκδικεί τα αυτονόητα. Να μη δουλεύει σα ζώο εφόσον είναι άνθρωπος. Που δηλαδή και τα ζώα δεν δούλευαν και τόσο πολύ, άρα χειρότερα από ζώο. Μετά από εξεγέρσεις, απεργίες και μια βόμβα που έσκασε σε πλήθος 400.000 ατόμων με πολλά θύματα, άρχισε να μπαίνει μια μικρή τάξη στο χάος της εκμετάλλευσης. Για να θυμάται ο άνθρωπος (γιατί άνθρωπος είναι και ξεχνάει που και που πόσο κορόιδο πιάστηκε), καθιερώθηκε η Πρωτομαγιά σαν παγκόσμια ημέρα της εργατικής τάξης.
Στην Ελλάδα αργήσαμε λίγο! Βλέπετε είμαστε γενικά λίγο καθυστερημένοι οι Νεοέλληνες, τίποτα δε πήραμε από τους παππούδες-προγόνους μας. Το θυμηθήκαμε γύρω στο 1893, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Μπουρδέλο ήταν η ζωή της εργατιάς. Τον είχανε πιει για τα καλά! Μόνο δουλεύανε και οι αποδοχές τους; Άστα να παν στο διάλο!
Τα αιτήματα των εργατών ορίστηκαν ως εξής και δες τώρα πόσο αυτονόητα ακούγονται στα αυτιά μας ενώ τότε δεν ίσχυε τίποτα.
- Την Κυριακήν καθ΄όλην την ημέραν να κλείουν τα καταστήματα.
- Να περιορισθή η εργασία των εργατών εις οκτώ ώρας από δώδεκα και πλέον που εργάζονται.
- Οι εν ενεργεία παθόντες εργάται να συντρέχωνται υπο του κράτους και των συναδέλφων των.
Και λίγο καλύτερα, διατυπώθηκαν αργότερα! Δες τώρα και μάθαινε Coula μου!
- Την Κυριακήν να κλείωνται τα καταστήματα καθ’ όλην την ημέραν και οι εργάται ν΄αναπαύωνται.
- Οι εργάται να εργάζωνται επί 8 ώρας την ημέραν και ν΄ απαγορευθή η εργασία εις τους ανηλίκους.
- Να απονέμεται σύνταξις εις τους εκ της εργασίας παθόντας και καταστάντας ανικάνους προς συντήρησιν εαυτών και της οικογενείας των.
Ακολούθησαν πολλά χρόνια απεργιών, πάλης, αγώνων, από εργάτες, από καπνεργάτες στη Θεσσαλονίκη, από ανθρώπους που έφτυναν αίμα, που ζούσαν και εργάζονται υπό άθλιες συνθήκες, που ζητούσαν ανθρώπινες συνθήκες ζωής εφόσον γαμώ το κεφάλαιο, ήταν άνθρωποι. Τραυματίες, δολοφονημένοι, φυλακισμένοι υπήρξαν πολλοί, πολλοί έκαναν την εξέγερσή τους, την ανατροπή τους και εν μέρει κατόρθωσαν να κερδίσουν όσα ζητούσαν.
Χεσμένα έχω τα κόμματα που το παίζουν πιο πολύ εργατικά απ’ τ’ άλλα και πιο πολύ φιλολαϊκά απ’ τα’ άλλα. Χεσμένα έχω τα κόμματα γενικώς!!!! Χέστηκα για τα χρώματα στα κόμματα που αύριο θα μας το παίξουν υπέρμαχοι και υπερασπιστές εκείνων των ανθρώπων που πάλεψαν και πέτυχαν να μπορούν να σηκώσουν το κεφάλι ψηλά, σαν άνθρωποι.
Εγώ ένα ξέρω να πω: Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία. Δεν γιορτάζουμε την ανθισμένη φύση, δεν χαιρόμαστε για τα λουλουδάκια που έσκασαν και δεν το παίζουμε αύριο ειδικά φυσιολάτρες, δεν θέλω να ακούω μαλακίες γιατί τα παίρνω η Coula, αλλά τιμάμε το αίμα που χύθηκε και την πάλη που έγινε για να μπορούμε εμείς σήμερα να δουλεύουμε αξιοπρεπώς! Τώρα αν είσαι μαλάκας και πας για τα πολλά και χτυπάς στο γραφείο δωδεκάωρα για τρεις κι εξήντα είσαι άξιος της μίζερης μοίρας σου! Κορόιδο!
Καλή εργατική Πρωτομαγιά να έχουμε! Μην ανησυχείτε, δεν θα αργήσει ο καιρός που πάλι στους δρόμους θα είμαστε. Απειλητικά σύννεφα μας πιέζουν να σκύψουμε πάλι το κεφάλι!!!! Αλλά επειδή άνθρωποι είμαστε ….κι επειδή θυμόμαστε…και παραδειγματιζόμαστε, κι επειδή την Ιστορία μας την διαβάζουμε…θα σκύψουμε μόνο για έναν λόγο καθαρά προσωπικό και σεξουαλικό και για τίποτα άλλο!!!!!! Το νου σας και τα μάτια σας ανοιχτά!
CU
30 Απριλίου 2010
