Σε κάποιες περασμένες εκλογές, μια couloξαδέρφη δικηγόρος, μου ζήτησε να
πάω μαζί της ως γραμματέας για να την βοηθήσω. Ήξερε πόσο ψείρας είμαι
και πόσο λεπτολόγος σε ζητήματα γραφειοκρατικά και είδε στο πρόσωπό μου
το τέλειο θύμα. Δεν είχε και γκόμενο εκείνη την εποχή γιατί συνήθως
έπαιρνε κάποιον από αυτούς ως γραμματέα, οπότε κι εγώ το είδα ως χάρη
που μου έγινε γιατί θα έπαιρνα και κάτι λεφτάκια από το πουθενά. Δεν
ήταν όμως λεφτά του πουθενά, γιατί Couλοί μου αναγνώστες, ξεπατώθηκα η
γυναίκα στο να γράφω και να μετράω!
Το ραντεβού ήταν κάπου στις έξι το πρωί. Πρέπει να είχα μαζί μου 4 στυλό διαφορετικού χρώματος που δεν ήξερα ακριβώς πως θα με εξυπηρετούσαν, αλλά υπάκουσα και τα πήρα μαζί μου! Άλλωστε δε μπήκα σε έξοδα γιατί η μολυβοθήκη μου είναι η χαρά των χρωμάτων και των σχεδίων. Και είναι πιο πλούσια ακόμη κι από τη τσέπη μου!
Με τη τσίμπλα στο μάτι, με ένα καφεδάκι από περίπου Γρηγόρη και με ένα τσιγάρο στο στόμα που καπνιζόταν μόνο του από τη τρομάρα μου μην αργήσω, κατέφτασα λιγουλάκι αργοπορημένη στο κεντρικότερο εκλογικό τμήμα της περιοχής μας. Η ξαδέρφη είχε φτάσει πιο νωρίς. Κατά τύχη μας έτυχε να τακτοποιηθούμε σε γυμναστήριο του σχολείου και όχι σε τάξη, κι έτσι ευτυχώς μπορούσαμε να καπνίζουμε ανενόχλητες κι οι δύο. Μόνο που όταν έσκασε η στιγμή που άνοιξαν οι κάλπες, δεν προλάβαμε όχι τσιγάρο να κάνουμε, αλλά ούτε τα γκομενικά μας να πούμε οι couλοξαδέρφες. Βασικά εγώ δεν πρόλαβα, γιατί η ξαδέρφη μια χαρά τα πέρασε! Ζάχαρη!
Το σύστημα με τα στυλό πέτυχε. Και να πω εν ολίγοις ποιο ήταν για να μαθαίνετε εσείς οι νέοι δικηγόροι. Εκεί που έσβηνα τα ονόματα, και τα σημείωνα στο τετράδιο, ανά πενήντα άλλαζα χρώμα στο στυλό! Με αποτέλεσμα σε κάθε πενήντα ονόματα να μετράμε με βάση το χρώμα και να τσεκάρουμε στην ουσία αν ταίριαζαν τα διαγεγραμμένα ονόματα με τα ονόματα που είχα γράψει στο κατάλογο! Λάθη φυσικά δεν έκανα, αλλά αν είχα κάνει θα τα ψάχναμε μόνο μέσα σε πενήντα ονόματα και όχι σε όλο τον κατάλογο!
Όλο το πρωί κεφάλι δε σήκωσα από τα κιτάπια μου! Η δικηγόρος έβαζε μια τζίφρα στα φακελάκια και κάπνιζε δίπλα μου κοιτάζοντας με να πνίγομαι. Σιγά μη βοηθήσει!Η δουλειά της ήταν η ευθύνη της όλης διαδικασίας. Κατά τις δέκα, έγινε της γριάς το πανηγύρι! Μετά το Δι'ευχών στην εκκλησία πλάκωσαν όλα τα γερόντια να ψηφίσουν και μετά να πάνε για πρωινό στο καφέ του μνημοσύνου της ενορίας τους. Εκτός λοιπόν από την γραφική δουλειά ανέλαβα να βοηθώ τους ηλικιωμένους να ψηφίσουν σωστά. Οι άτιμοι, χεσμένα τα είχαν τα ψηφοδέλτια. Έβγαζαν από τη τσέπη το δικό τους χαρτί, σαν συνταγή γιατρού, και το έβαζαν στο φακελάκι!
Η εφορευτική επιτροπή δε μας έκανε τη χάρη. Οι περισσότεροι δεν ειδοποίησαν για την απουσία τους, και κάποιοι από αυτούς όταν ήρθαν να ψηφίσουν μας είπαν πως έτυχε δουλειά, πως είχαν πόνο στο κεφάλι, πως είχαν μωρό στο σπίτι κι ήταν αδύνατον να λείψουν και άλλες λοιπές δικαιολογίες που ήταν όντως σοβαρές οι περισσότερες. Οι αναπληρωματικοί ούτε που φανήκαν γιατί χεστήκανε να κάνουν το χαμάλη του καθενός και μόνο ένας δάσκαλος μας τίμησε με την παρουσία του και φυσικά κάποιοι εκπρόσωποι από τα κόμματα. Αλίμονο, θα λείπαν τα κοράκια;
Κι ενώ όλη μέρα η Coula παιδευόταν με τα χαρτιά και τα αυχενικά της, ο δάσκαλος ήταν ο μόνος ουσιαστικός βοηθός της! Σκυλί αποδείχτηκε! Ο συγκεκριμένος ήταν δάσκαλος σε μια περιοχή σε σχολείο με αθίγγανους και όταν κάποια στιγμή βρήκαμε λίγο χρόνο να αλλάξουμε δυο κουβέντες, δεν τον άκουσα να πει ούτε μία κακή κουβέντα για το σχολείο που δίδασκε ή για τα παιδιά! Μου έκανε εντύπωση που μιλούσε σα να ήταν παιδιά δικά του! Όταν γνωρίζεις τέτοιους ανθρώπους χαμογελά η ψυχή σου γιατί όχι ρε, τίποτα δεν χάθηκε ακόμη! Τίποτα.
Το αποκορύφωμα της ημέρας εκείνης ήταν ο ερχομός ενός πιτσιρικά (θα έμοιαζε στον Νικόλα της Νικολίτσας). Μπήκε σαν σίφουνας μέσα στο γυμναστήριο και τα ρήμαξε όλα! Έχωσε μια κλωτσιά στο θρανίο που είχα αραδιάσει τα χαρτιά και το αναποδογύρισε! Και να τρέχω σα τη τρελή να μαζεύω τους χάρακες και τα πολύχρωμα στυλό που διασκορπίστηκαν σαν μπάλες εδώ κι εκεί ενώ η ουρά των ψηφοφόρων με αγριοκοίταγε απειλητικά με ύφος που μαρτυρούσε: Αι μαρή κουνήσου, έχει και ωραία μέρα.... μη μας καθυστερείς.
Με χαντακωμένο ηθικό μαζεύτηκα στα γρήγορα και ξαναρχισα δουλειά ενώ με την άκρη του ματιού μου χάζευα τον πιτσιρικά που όσο η μαμά του ψήφιζε, εκείνος πήγε προς τα θρανία που ήταν τα ψηφοδέλτια και άρχισε να τα κλωτσάει με μανία! Ο δάσκαλος μετά βίας έσωσε μερικά ψηφοδέλτια γιατί ο μικρός κρατούσε και μια αμίτα και του την έφερε καπέλο. Το Πασοκ και η ΝΔ γέμισαν άρωμα αμίτας motion, χωρίς να μπορεί όμως να εξαφανιστεί δια παντός η βρώμα από το σκατό που εκ φύσεως ανάβλυζαν.
Μας έφεραν στα γρήγορα νέα ψηφοδέλτια ενώ ο σίφουνας άρχισε να κλωτσάει τη ξαδέρφη με αποτέλεσμα να της αφήσει μελανιές παντού στα πόδια ενώ εκείνη κρατούσε τα νεύρα της μετα βίας για να μην φανεί αγενής, μιας και ήταν δικηγόρος πράμα και είχε να κάνει με έναν μικρό μπόμπιρα! Το πατατάκι που κρατούσε ο μικρός διασκορπίστηκε παντού στο έδαφος μετά από σφαλιάρα που δέχτηκε από τη μάνα του κι έτσι αναγκαστήκαμε να μυρίζουμε τη ρίγανη όλη την υπόλοιπη ημέρα!
Ένα κουλό ακόμη ήταν ο ερχομός ενός παππού! Ο καημένος έφτασε μαζί με το οξυγόνο του για να ψηφίσει! Κι από κοντά ο γιος του, που στην ουσία ψήφισε εκείνος για τον παππού ενώ εκείνον τον έφερε τυπικά. Τέλος έφτασαν και διάφοροι υποψήφιοι που μας γέμισαν με χειραψίες που μύριζαν μοσχοσάπουνο! Με τα αστραφτερά τους χαμόγελα μας έγνεψαν συνωμοτικά λες και κάποιος τους ενημέρωνε πως αυτούς θα ψηφίζαμε και από τη χαρά τους κάνανε μια λεύκανση στα δόντια και φανήκαν κουνάμενοι, λυγάμενοι. Ναι, ναι όλοι! Με μια απίστευτη αυτοπεποίθηση ήρθαν, μας χαμογέλασαν, δέχτηκαν τις ευχές μας και αποχώρησαν.
Το μεσημεράκι μας φέρανε σάντουιτς. Όχι σε όλους, αλλά σε μένα και στην δικηγόρο! Κάθε κόμμα έστελνε και δυο σάντουιτς! Και συναγωνίζονταν ακόμη και σε αυτά. Σάντουιτς τούμπανα έφερναν. Λες και θα τους ψηφίζαμε περισσότερες φορές αν φουσκώνανε τα σάντουιτς με γαλοπούλα καπνιστή και ροκφόρ (σαν την σαπίλα τους). Έφαγε και ο δάσκαλος μαζί μας και συνεχίσαμε την διαδικασία.
Μετά το κλείσιμο της κάλπης ήρθε το χέρι μου και τουμπάνιασε από το γράψιμο! Τόσο γράψιμο ούτε στις Πανελλαδικές εξετασεις δεν είχα κάνει! Τότε που στην Έκθεση περιορισμό λέξεων δεν είχαμε και είχα γράψει θυμάμαι καμια τριανταριά σελίδες με βαθμό 19+ παρακαλώ!
(Ναι ρε φυτουκλάκι ήμουν, έχει πρόβλημα κανείς;)
Κι αφού καταμετρήσαμε τις ψήφους (κι όχι τους ψήφους ρε αμόρφωτη Τρέμη) και κατέγραψα και τα πάντα όλα σε κάτι τετραδια με τετραγωνάκια, που ούτε Μαθηματικός δεν τα γράφει τόσο σωστά, ήρθα και κατέρρευσα η γυναίκα. Η δικηγόρος καθόταν και οργάνωνε τα πάντα, αλλά χεράκι στη δουλειά δεν έβαζε εκτός από κάτι υπογραφές. Αν δεν ήταν ξαδέρφη μου που είχα να τη δω καιρό θα έτρωγε κάτι μπινελίκια....που θα με ακούγατε κι εσείς! Επιπλέον δεν έχετε ιδέα πόσα λεφτά πήρε εκείνη! Κι εγώ πήρα λεφτά, αλλά νομίζω πως ήταν πολύ λίγα σε σχέση με όσα έκανα εκείνη τη μέρα. Απόδειξη; Εγώ πήγα σπίτι κι έπεσα νεκρή για ύπνο ενώ η ξαδέρφη δικηγόρος αφού παρέδωσε τα πάντα, ως είθισται, πήγε για ποτάκι μέχρι πρωίας.
Τέλος να πω πως ο κόσμος έχει πολύ χιούμορ! Το τι βρήκαμε μέσα στα φακελάκια εκείνη τη μέρα δεν έχετε ιδέα! Θέλει ολόκληρη ανάρτηση για να σας περιγράψω τα άκυρα σε εκείνο το εκλογικό τμήμα.
Καλά ήταν εκείνη τη μέρα. Αλλά αν δε με καλέσουν επίσημα ως εφορευτική επιτροπή, δεν ξαναπάω με τίποτα!
9 Νοεμβρίου 2010
Το ραντεβού ήταν κάπου στις έξι το πρωί. Πρέπει να είχα μαζί μου 4 στυλό διαφορετικού χρώματος που δεν ήξερα ακριβώς πως θα με εξυπηρετούσαν, αλλά υπάκουσα και τα πήρα μαζί μου! Άλλωστε δε μπήκα σε έξοδα γιατί η μολυβοθήκη μου είναι η χαρά των χρωμάτων και των σχεδίων. Και είναι πιο πλούσια ακόμη κι από τη τσέπη μου!
Με τη τσίμπλα στο μάτι, με ένα καφεδάκι από περίπου Γρηγόρη και με ένα τσιγάρο στο στόμα που καπνιζόταν μόνο του από τη τρομάρα μου μην αργήσω, κατέφτασα λιγουλάκι αργοπορημένη στο κεντρικότερο εκλογικό τμήμα της περιοχής μας. Η ξαδέρφη είχε φτάσει πιο νωρίς. Κατά τύχη μας έτυχε να τακτοποιηθούμε σε γυμναστήριο του σχολείου και όχι σε τάξη, κι έτσι ευτυχώς μπορούσαμε να καπνίζουμε ανενόχλητες κι οι δύο. Μόνο που όταν έσκασε η στιγμή που άνοιξαν οι κάλπες, δεν προλάβαμε όχι τσιγάρο να κάνουμε, αλλά ούτε τα γκομενικά μας να πούμε οι couλοξαδέρφες. Βασικά εγώ δεν πρόλαβα, γιατί η ξαδέρφη μια χαρά τα πέρασε! Ζάχαρη!
Το σύστημα με τα στυλό πέτυχε. Και να πω εν ολίγοις ποιο ήταν για να μαθαίνετε εσείς οι νέοι δικηγόροι. Εκεί που έσβηνα τα ονόματα, και τα σημείωνα στο τετράδιο, ανά πενήντα άλλαζα χρώμα στο στυλό! Με αποτέλεσμα σε κάθε πενήντα ονόματα να μετράμε με βάση το χρώμα και να τσεκάρουμε στην ουσία αν ταίριαζαν τα διαγεγραμμένα ονόματα με τα ονόματα που είχα γράψει στο κατάλογο! Λάθη φυσικά δεν έκανα, αλλά αν είχα κάνει θα τα ψάχναμε μόνο μέσα σε πενήντα ονόματα και όχι σε όλο τον κατάλογο!
Όλο το πρωί κεφάλι δε σήκωσα από τα κιτάπια μου! Η δικηγόρος έβαζε μια τζίφρα στα φακελάκια και κάπνιζε δίπλα μου κοιτάζοντας με να πνίγομαι. Σιγά μη βοηθήσει!Η δουλειά της ήταν η ευθύνη της όλης διαδικασίας. Κατά τις δέκα, έγινε της γριάς το πανηγύρι! Μετά το Δι'ευχών στην εκκλησία πλάκωσαν όλα τα γερόντια να ψηφίσουν και μετά να πάνε για πρωινό στο καφέ του μνημοσύνου της ενορίας τους. Εκτός λοιπόν από την γραφική δουλειά ανέλαβα να βοηθώ τους ηλικιωμένους να ψηφίσουν σωστά. Οι άτιμοι, χεσμένα τα είχαν τα ψηφοδέλτια. Έβγαζαν από τη τσέπη το δικό τους χαρτί, σαν συνταγή γιατρού, και το έβαζαν στο φακελάκι!
Η εφορευτική επιτροπή δε μας έκανε τη χάρη. Οι περισσότεροι δεν ειδοποίησαν για την απουσία τους, και κάποιοι από αυτούς όταν ήρθαν να ψηφίσουν μας είπαν πως έτυχε δουλειά, πως είχαν πόνο στο κεφάλι, πως είχαν μωρό στο σπίτι κι ήταν αδύνατον να λείψουν και άλλες λοιπές δικαιολογίες που ήταν όντως σοβαρές οι περισσότερες. Οι αναπληρωματικοί ούτε που φανήκαν γιατί χεστήκανε να κάνουν το χαμάλη του καθενός και μόνο ένας δάσκαλος μας τίμησε με την παρουσία του και φυσικά κάποιοι εκπρόσωποι από τα κόμματα. Αλίμονο, θα λείπαν τα κοράκια;
Κι ενώ όλη μέρα η Coula παιδευόταν με τα χαρτιά και τα αυχενικά της, ο δάσκαλος ήταν ο μόνος ουσιαστικός βοηθός της! Σκυλί αποδείχτηκε! Ο συγκεκριμένος ήταν δάσκαλος σε μια περιοχή σε σχολείο με αθίγγανους και όταν κάποια στιγμή βρήκαμε λίγο χρόνο να αλλάξουμε δυο κουβέντες, δεν τον άκουσα να πει ούτε μία κακή κουβέντα για το σχολείο που δίδασκε ή για τα παιδιά! Μου έκανε εντύπωση που μιλούσε σα να ήταν παιδιά δικά του! Όταν γνωρίζεις τέτοιους ανθρώπους χαμογελά η ψυχή σου γιατί όχι ρε, τίποτα δεν χάθηκε ακόμη! Τίποτα.
Το αποκορύφωμα της ημέρας εκείνης ήταν ο ερχομός ενός πιτσιρικά (θα έμοιαζε στον Νικόλα της Νικολίτσας). Μπήκε σαν σίφουνας μέσα στο γυμναστήριο και τα ρήμαξε όλα! Έχωσε μια κλωτσιά στο θρανίο που είχα αραδιάσει τα χαρτιά και το αναποδογύρισε! Και να τρέχω σα τη τρελή να μαζεύω τους χάρακες και τα πολύχρωμα στυλό που διασκορπίστηκαν σαν μπάλες εδώ κι εκεί ενώ η ουρά των ψηφοφόρων με αγριοκοίταγε απειλητικά με ύφος που μαρτυρούσε: Αι μαρή κουνήσου, έχει και ωραία μέρα.... μη μας καθυστερείς.
Με χαντακωμένο ηθικό μαζεύτηκα στα γρήγορα και ξαναρχισα δουλειά ενώ με την άκρη του ματιού μου χάζευα τον πιτσιρικά που όσο η μαμά του ψήφιζε, εκείνος πήγε προς τα θρανία που ήταν τα ψηφοδέλτια και άρχισε να τα κλωτσάει με μανία! Ο δάσκαλος μετά βίας έσωσε μερικά ψηφοδέλτια γιατί ο μικρός κρατούσε και μια αμίτα και του την έφερε καπέλο. Το Πασοκ και η ΝΔ γέμισαν άρωμα αμίτας motion, χωρίς να μπορεί όμως να εξαφανιστεί δια παντός η βρώμα από το σκατό που εκ φύσεως ανάβλυζαν.
Μας έφεραν στα γρήγορα νέα ψηφοδέλτια ενώ ο σίφουνας άρχισε να κλωτσάει τη ξαδέρφη με αποτέλεσμα να της αφήσει μελανιές παντού στα πόδια ενώ εκείνη κρατούσε τα νεύρα της μετα βίας για να μην φανεί αγενής, μιας και ήταν δικηγόρος πράμα και είχε να κάνει με έναν μικρό μπόμπιρα! Το πατατάκι που κρατούσε ο μικρός διασκορπίστηκε παντού στο έδαφος μετά από σφαλιάρα που δέχτηκε από τη μάνα του κι έτσι αναγκαστήκαμε να μυρίζουμε τη ρίγανη όλη την υπόλοιπη ημέρα!
Ένα κουλό ακόμη ήταν ο ερχομός ενός παππού! Ο καημένος έφτασε μαζί με το οξυγόνο του για να ψηφίσει! Κι από κοντά ο γιος του, που στην ουσία ψήφισε εκείνος για τον παππού ενώ εκείνον τον έφερε τυπικά. Τέλος έφτασαν και διάφοροι υποψήφιοι που μας γέμισαν με χειραψίες που μύριζαν μοσχοσάπουνο! Με τα αστραφτερά τους χαμόγελα μας έγνεψαν συνωμοτικά λες και κάποιος τους ενημέρωνε πως αυτούς θα ψηφίζαμε και από τη χαρά τους κάνανε μια λεύκανση στα δόντια και φανήκαν κουνάμενοι, λυγάμενοι. Ναι, ναι όλοι! Με μια απίστευτη αυτοπεποίθηση ήρθαν, μας χαμογέλασαν, δέχτηκαν τις ευχές μας και αποχώρησαν.
Το μεσημεράκι μας φέρανε σάντουιτς. Όχι σε όλους, αλλά σε μένα και στην δικηγόρο! Κάθε κόμμα έστελνε και δυο σάντουιτς! Και συναγωνίζονταν ακόμη και σε αυτά. Σάντουιτς τούμπανα έφερναν. Λες και θα τους ψηφίζαμε περισσότερες φορές αν φουσκώνανε τα σάντουιτς με γαλοπούλα καπνιστή και ροκφόρ (σαν την σαπίλα τους). Έφαγε και ο δάσκαλος μαζί μας και συνεχίσαμε την διαδικασία.
Μετά το κλείσιμο της κάλπης ήρθε το χέρι μου και τουμπάνιασε από το γράψιμο! Τόσο γράψιμο ούτε στις Πανελλαδικές εξετασεις δεν είχα κάνει! Τότε που στην Έκθεση περιορισμό λέξεων δεν είχαμε και είχα γράψει θυμάμαι καμια τριανταριά σελίδες με βαθμό 19+ παρακαλώ!
(Ναι ρε φυτουκλάκι ήμουν, έχει πρόβλημα κανείς;)
Κι αφού καταμετρήσαμε τις ψήφους (κι όχι τους ψήφους ρε αμόρφωτη Τρέμη) και κατέγραψα και τα πάντα όλα σε κάτι τετραδια με τετραγωνάκια, που ούτε Μαθηματικός δεν τα γράφει τόσο σωστά, ήρθα και κατέρρευσα η γυναίκα. Η δικηγόρος καθόταν και οργάνωνε τα πάντα, αλλά χεράκι στη δουλειά δεν έβαζε εκτός από κάτι υπογραφές. Αν δεν ήταν ξαδέρφη μου που είχα να τη δω καιρό θα έτρωγε κάτι μπινελίκια....που θα με ακούγατε κι εσείς! Επιπλέον δεν έχετε ιδέα πόσα λεφτά πήρε εκείνη! Κι εγώ πήρα λεφτά, αλλά νομίζω πως ήταν πολύ λίγα σε σχέση με όσα έκανα εκείνη τη μέρα. Απόδειξη; Εγώ πήγα σπίτι κι έπεσα νεκρή για ύπνο ενώ η ξαδέρφη δικηγόρος αφού παρέδωσε τα πάντα, ως είθισται, πήγε για ποτάκι μέχρι πρωίας.
Τέλος να πω πως ο κόσμος έχει πολύ χιούμορ! Το τι βρήκαμε μέσα στα φακελάκια εκείνη τη μέρα δεν έχετε ιδέα! Θέλει ολόκληρη ανάρτηση για να σας περιγράψω τα άκυρα σε εκείνο το εκλογικό τμήμα.
Καλά ήταν εκείνη τη μέρα. Αλλά αν δε με καλέσουν επίσημα ως εφορευτική επιτροπή, δεν ξαναπάω με τίποτα!
9 Νοεμβρίου 2010
