Ποντικοπαγίδα

Απο εδώ και πέρα μπορείτε να με λέτε και ποντικοπαγίδα! Θα γυρνάω και σε αυτό. Σε μια άλλη μου ζωή μπορεί να διετέλεσα ως φάκα! Μέσα σε λιγότερο από χρόνο έχω καταστρέψει πάνω από δέκα ποντίκια. Μη νομίζετε πως τη στήνω τα βράδια και τα κυνηγάω. Επ' ουδενί! Για τα ποντίκια του λαπιτοπίου μου μιλώ.

Το κακό ξεκίνησε πέρσι τέτοιο καιρό όταν αποφάσισα να απαλλαγώ από το καλωδιωτό ποντίκι και να αντικρίσω με δέος το μέλλον της τεχνολογίας, που λέγεται ασύρματο. Πριν αρχίσετε να γελάτε και να ειρωνεύεστε, να σας ενημερώσω πως δεν είμαι άσχετη με την τεχνολογία, απλά είμαι σχετική όχι σε όλα! Ετσι το λέω εγω! Γενικά δε μου αρέσει να χρησιμοποιώ αρνητικές έννοιες!

Ένας πχιοτικός μου φίλος, μου το έμαθε αυτό, δηλαδή να χρησιμοποιώ τις λέξεις και τις φράσεις με τη θετική τους μορφή. Έτσι, δε με λες άσχετη, με λες σχετική αλλά όχι σε όλα. Δε με λες ντουβάρι στη τεχνολογία, με λες άνθρωπο που προσπαθεί και πετυχαίνει. Δε με λες χαζή αλλά παρ' ολίγον έξυπνη κλπ κλπ

Που λέτε η ξαδέρφη μου η Cατίνα μου πριν έναν χρόνο, μου έκανε δώρο ένα ασύρματο ποντίκι! Το συνδέω, όλα κομπλέ! Νιώθω και μια ψυχική ανάταση γι' αυτό! Ένα βήμα μπροστά! Κάποια στιγμή μιλώντας στο τηλέφωνο και καθώς τσακωνόμουν με έναν φίλο, δίνω μία στο ποντίκι και σκάει στο στοίχο απότομα! Δε θυμάμαι καν γιατί είχα εκνευριστεί τόσο! Άλλη μια φορά είχα πετάξει το κινητό μου κι έγινε χίλια κομμάτια και πιο παλιά είχα πετάξει ένα ποτήρι και είχε σκάσει στο κούτελο της γιαγιάκας μου, Θεος σχωρέστην. Την τρέχαμε μέσα στα αίματα και είχα πολλές τύψεις γιατί το ποτήρι προοριζόταν για έναν άνθρωπο που βρισκόταν πίσω από αυτήν και τελικά τη γλίτωσε!

Γενικά μου αρέσει να πετάω πράγματα, αλλά συνήθως τα πετάω σε τοίχους και ντουλάπες και φυσικά μόνο στις περιπτώσεις που με χαρακτηρίζεις εκτός εαυτού! Δηλαδή στα καλά καθούμενα δε θα σου πετάξω τίποτα! Μόνο μη με θυμώσεις πολύ γιατί αν το κάνεις, ε όλο και κάτι θα σου έρθει ιπτάμενο στη κεφάλα!

Το δεύτερο ασύρματο, μου έπεσε από τον τρίτο όροφο και έγινε λίπασμα στις μαργαρίτες του κήπου! Το τρίτο έσπασε όταν πήγα να του αλλάξω μπαταρία. Άνοιξα τη θήκη και εκεί που πήγα να τη κλείσω, μου έμεινε στα χέρια! Τέταρτο, πέμπτο, έκτο, έβδομο, όγδοο και ένατο είχαν την ίδια τύχη με το τρίτο! Αν κάτι πετυχαίνει, το επαναλαμβάνεις.

Κι ερχόμαστε στο δέκατο. Αυτό που χτες, εντελώς ξαφνικά σταμάτησε να λειτουργεί! Το συγκεκριμένο το είχα χρυσοπληρώσει και τα πήρα άσχημα! Δεν γίνεται να χαλάει από μόνο του! Δεν το σηκώνει ο οργανισμός μου! Ή θα το σπάσω εγώ, ή θα το πετάξω στο τοίχο. Δεν έχει άλλες επιλογές! Στεναχωρήθηκα. Κι έτσι το αποφάσισα! Αποχαιρετώ την τεχνολογική πρόοδο κι επιστρέφω στις καλές εποχές όπου ένα καλωδιάκι ελέγχει εντελώς τη θέση του ποντικιού μου!

ΥΓ Και μη με ρωτήσει κανείς αν δοκίμασα να αλλάξω μπαταρία γιατί τόσο άσχετη δεν είμαι. Τα βασικά τα κατέχω και παραπάνω από τα βασικά.

20 Μαΐου 2011