Η
ζωή κυλάει σχεδόν με τον αυτόματο πιλότο. Ξυπνάς, διαβάζεις, τρως κάτι,
ξαναδιαβάζεις, σέρνεις το κωλο σου στο γυμναστήριο, επιστρέφεις,
ξανατρως χωρις τύψεις, ξαναδιαβάζεις, κοιμάσαι, ξυπνάς, τσιμπάς κάτι
λίγο και ξανά διάβασμα μέχρι να έρθει ο Μορφέας να σε πάρει από παντού.
Έρχεται απειλητικά η εξεταστική βλέπεις, και στις γιορτές μόνο έβγαινες,
πηδιόσουν και σαλιάριζες από εδώ κι απο εκεί! Βιβλίο δεν άνοιξες, οπότε
τώρα σκάσε και διάβαζε.
Η τριτοξαδέρφη σου που δουλεύει σε ένα εργοστάσιο της περιοχής, μαζί με ένα ξεχασμένο στα ράφια εμπόρευμα, που το λένε Στέφανο, έχει τη φαεινή ιδέα να βγείτε όλοι μαζί για ένα καφεδάκι να γνωριστείτε. Άρχισαν να σκάνε τα προξενιά. Γαμησέ τα αναγνώστη μου! Πλήττω θανάσιμα. Λέω το ναι, έτσι για να γελάσουμε και για να έχω θέματα για αναρτήσεις, γιατί είχα μια μικρή έλλειψη έμπνευσης αυτό το διάστημα. Ίσως να φταίει η σελήνη στον μαλάκα.
Ντύνομαι γυναίκα και βγαίνω να τους συναντήσω. Και κάθεται ο Στέφανος σα τρομαγμένο κοτσυφάκι στη γωνίτσα του και τον χαρακτηρίζει μια λέξη: μουγκαφον. Απο που είσαι Στέφανε; Από το Περιγιάλι, πετάγεται η τριτοξαδέρφη. Με τι ασχολείσαι Στέφανε; Στον ποιοτικό έλεγχο δουλεύει, ξαναπετάγεται η τριτοξαδέρφη. Και πόσες σφαλιάρες θες για να ξυπνήσεις και να επικοινωνήσεις με το περιβάλλον σου Στέφανε; Μούγκα και η τριτοξαδέρφη.
Δε μπορώ να καταλάβω πως μερικοί άνθρωποι δεν μιλάνε ΚΑΘΟΛΟΥ! Εγώ εκεί που κάθομαι, νιώθω τις λέξεις να ξεπηδάνε από τα χείλη μου σε ορδές. Οκ, δεν λέω πάντα ό,τι θέλει να ξεπεταχτεί έξω, γιατί τότε θα είχε παρεξηγηθεί ακόμη και η Coύλα μου. Αλλά δε μπορώ να δεχτώ πως θα βρεθώ σε μια παρέα, γνωστή ή άγνωστη και θα κάτσω στη γωνιά μου αμίλητη. Αν δε πω τα πάντα, θα πω τουλάχιστον τα βασικά.
Το πόσο με εκνευρίζει να σε βλέπω να κάθεσαι σε μια καρέκλα και να κοιτάς τους άλλους συμφωνώντας ή διαφωνώντας μόνο με νεύματα, δεν έχεις ιδέα! Θέλω να σε πλακώσω στις σφαλιάρες και να σε πιάσω από τους ώμους και να σε ταρακουνάω μέχρι να ξυπνήσεις. Ρε φίλε, γι' αυτό πήγες σχολείο κι έμαθες γράμματα, για να σχηματίζεις και να προφέρεις λέξεις! μου και α μα, λου και α λα, κου και α κα, όλο μαζί;;;; ΜΑΛΑΚΑ!! Αλλιώς γαμησέ τα καλύτερα. Μείνε αναλφάβητος και τελείωνε δηλαδις....
Δε μπορώ άλλο πια να γνωρίζω βλήματα. Δε γίνεται να είναι όλοι όσοι γνωρίζω εγώ, βλήματα. Θέλω να κάνω μια ευχή εδώ και τώρα, να εξαφανιστούν τα βλήματα παρακαλώ. Δεν αντέχω άλλο. Που είναι ρε γμτ οι έξυπνοι και πνευματώδεις άντρες; Που είναι αυτοί που έστω και με παραμύθια σε κάνουν να πιστεύεις πως δε γνωρίζεις μόνο βλήματα. Δεν είπαμε να μιλάς ασταμάτητα ρε άνθρωπε, ούτε να αναλύσεις βιοχημεία. Δεν είπαμε να είσαι ο Αϊνστάιν, ούτε να είσαι ο πεντάμορφος εραστής που μόνο χύνει χωρίς νερό να πίνει, είπαμε απλά να βγεις λίγο από το κοιμισμένο σύμπαν σου και να μας πεις 5 πληροφορίες για σένα και για τη γαμοζωή σου!
Ε αι στο διάολο Στέφανε και κάθε Στέφανε.
ΥΓ Πάντως να με κάτι τέτοια δε μετανιώνω που κάθομαι και διαβάζω όλη μέρα. Και που βγήκα; Πάλι εκνευρίστηκα! Να μου λείπει λοιπόν. Αγαπημένε μου Ησίοδε με σένα θα τη βγάλω αυτό το μήνα. Και σε ευχαριστώ που υπάρχεις.
ΥΓ Ο τίτλος ήταν παγίδα για τους πονηρούς. Αν και ένας δονητής είναι πολύ καλύτερος από έναν μουγκό μαλάκα.Η τριτοξαδέρφη σου που δουλεύει σε ένα εργοστάσιο της περιοχής, μαζί με ένα ξεχασμένο στα ράφια εμπόρευμα, που το λένε Στέφανο, έχει τη φαεινή ιδέα να βγείτε όλοι μαζί για ένα καφεδάκι να γνωριστείτε. Άρχισαν να σκάνε τα προξενιά. Γαμησέ τα αναγνώστη μου! Πλήττω θανάσιμα. Λέω το ναι, έτσι για να γελάσουμε και για να έχω θέματα για αναρτήσεις, γιατί είχα μια μικρή έλλειψη έμπνευσης αυτό το διάστημα. Ίσως να φταίει η σελήνη στον μαλάκα.
Ντύνομαι γυναίκα και βγαίνω να τους συναντήσω. Και κάθεται ο Στέφανος σα τρομαγμένο κοτσυφάκι στη γωνίτσα του και τον χαρακτηρίζει μια λέξη: μουγκαφον. Απο που είσαι Στέφανε; Από το Περιγιάλι, πετάγεται η τριτοξαδέρφη. Με τι ασχολείσαι Στέφανε; Στον ποιοτικό έλεγχο δουλεύει, ξαναπετάγεται η τριτοξαδέρφη. Και πόσες σφαλιάρες θες για να ξυπνήσεις και να επικοινωνήσεις με το περιβάλλον σου Στέφανε; Μούγκα και η τριτοξαδέρφη.
Δε μπορώ να καταλάβω πως μερικοί άνθρωποι δεν μιλάνε ΚΑΘΟΛΟΥ! Εγώ εκεί που κάθομαι, νιώθω τις λέξεις να ξεπηδάνε από τα χείλη μου σε ορδές. Οκ, δεν λέω πάντα ό,τι θέλει να ξεπεταχτεί έξω, γιατί τότε θα είχε παρεξηγηθεί ακόμη και η Coύλα μου. Αλλά δε μπορώ να δεχτώ πως θα βρεθώ σε μια παρέα, γνωστή ή άγνωστη και θα κάτσω στη γωνιά μου αμίλητη. Αν δε πω τα πάντα, θα πω τουλάχιστον τα βασικά.
Το πόσο με εκνευρίζει να σε βλέπω να κάθεσαι σε μια καρέκλα και να κοιτάς τους άλλους συμφωνώντας ή διαφωνώντας μόνο με νεύματα, δεν έχεις ιδέα! Θέλω να σε πλακώσω στις σφαλιάρες και να σε πιάσω από τους ώμους και να σε ταρακουνάω μέχρι να ξυπνήσεις. Ρε φίλε, γι' αυτό πήγες σχολείο κι έμαθες γράμματα, για να σχηματίζεις και να προφέρεις λέξεις! μου και α μα, λου και α λα, κου και α κα, όλο μαζί;;;; ΜΑΛΑΚΑ!! Αλλιώς γαμησέ τα καλύτερα. Μείνε αναλφάβητος και τελείωνε δηλαδις....
Δε μπορώ άλλο πια να γνωρίζω βλήματα. Δε γίνεται να είναι όλοι όσοι γνωρίζω εγώ, βλήματα. Θέλω να κάνω μια ευχή εδώ και τώρα, να εξαφανιστούν τα βλήματα παρακαλώ. Δεν αντέχω άλλο. Που είναι ρε γμτ οι έξυπνοι και πνευματώδεις άντρες; Που είναι αυτοί που έστω και με παραμύθια σε κάνουν να πιστεύεις πως δε γνωρίζεις μόνο βλήματα. Δεν είπαμε να μιλάς ασταμάτητα ρε άνθρωπε, ούτε να αναλύσεις βιοχημεία. Δεν είπαμε να είσαι ο Αϊνστάιν, ούτε να είσαι ο πεντάμορφος εραστής που μόνο χύνει χωρίς νερό να πίνει, είπαμε απλά να βγεις λίγο από το κοιμισμένο σύμπαν σου και να μας πεις 5 πληροφορίες για σένα και για τη γαμοζωή σου!
Ε αι στο διάολο Στέφανε και κάθε Στέφανε.
ΥΓ Πάντως να με κάτι τέτοια δε μετανιώνω που κάθομαι και διαβάζω όλη μέρα. Και που βγήκα; Πάλι εκνευρίστηκα! Να μου λείπει λοιπόν. Αγαπημένε μου Ησίοδε με σένα θα τη βγάλω αυτό το μήνα. Και σε ευχαριστώ που υπάρχεις.
10 Ιανουαρίου 2012
