Οι Κυριακές είναι μέρες ανάπαυλας. Όμως είναι κι αυτές couλές μέρες και θα εξηγηθώ αμέσως!
Μόλις κάνει να χαράξει ο θεός τη μέρα, τσουπ κάτι γίνεται και θες όσο να'ναι να απλώσεις τη κορμάρα σου στο κρεβάτι και να λιώσεις εκεί δα, μέχρι ο ήλιος να ανέβει στη τούρλα του.
Θα σε σώσει μόνο ένα βαφτίσι, ένα μνημόσυνο ή κάτι τελοσπάντων που ίσως σε ξεκουνήσει από τις 8 για να εκκλησιαστείς. Αλλά και τότε θα πρέπει να φας στη μάπα όλο το σόι σύσσωμο που πάλι θα σε ρωτάει ποτε θα παντρευτείς, και κάτι γείτονες από τα παλιά που εσύ δεν τους θυμάσαι αλλά εκείνοι σε φωνάζουν από μακριά Coulaaaaaaaaaaaaaa κι ο απόηχος φτάνει μέχρι το αυτί του παπά που εκνευρισμένος στο μικρόφωνο μαίνεται: Ποια είναι αυτή η Coula; Για ηρεμήστε αγαπητοί εν Χριστώ αδερφοί! Ρόμπα λοιπόν και πάλι ξύπνησες απότομα και άρχισε στη τσίτα η μέρα.
Αλλά υπάρχει και το ενδεχόμενο της Coulas με τα παιδάκια της που ενώ θέλει κι αυτή να λιώσει σε υπνάκο πρέπει να σηκωθεί πουρνό πουρνό να φτιάξει τα γαλατάκια για τα couλόπαιδα, εκείνα τα γαλατάκια ντε που κάνουν πέτσα από πάνω, γιατί αργεί ο κανακάρης να ξυπνήσει και μέχρι να κουνήσει το ένα πόδι, πάει και βρώμισε το άλλο. Και μετά εισέρχονται στην κουζίνα και την βγάζουν εκεί ως τη μία για να χορτάσουν το λόχο που λέγεται οικογένεια!
Αν δεν έχεις κοινωνική εκδήλωση εχεις λίγη τύχη. Ξυπνάς νωχελικά, πετάς τις πυζάμες σου και μπαίνεις στο μπάνιο. Αν είναι Καλοκαίρι καλά είναι! Αφήνεις το κρύο νεράκι να σε ξυπνάει δροσιστικά και να σε κάνει να μοιάζεις φρέσκο φρατζολάκι. Αν όμως είναι Χειμώνας μέχρι να ρυθμίσεις το ζεστό νερό, τον ήπιες... Σηκώνεται η τρίχα (που αμέλησες να αποτριχώσεις) κάγκελο και μετά αφήνεσαι στα θερμά λουτρά να αναγεννηθεί η ψυχή σου!
Λίγος καφές σε επαναφέρει στην πραγματικότητα! Τον πίνεις στο μπαλκόνι (τον καφέ εννοω) ενώ ήδη κάτι κωλόπαιδα έχουν βγει στη γειτονιά και ουρλιάζουν δαιμονισμένα, χαλώντας την ησυχία ενός όμορφου διαφορετικού πρωινού. Κι αναρωτιέσαι: Αυτά διάβασμα δεν έχουν; Εξετάσεις δεν έχουν; Απαντάει ο καλός σου εαυτός και λεει :Και τι σε νοιάζει εσένα; Αυτά ψυχή δεν έχουν; Εχουν. Πιες το καφέ σου και πάρε δρόμο και άσε τα παιδάκια να βγάλουν από μέσα τους όλη την ένταση που τα διακατέχει, καθώς όλη την εβδομάδα μαντρώνονται στο σχολείο και στα φροντιστήρια. Αυτά βρε είναι πιο κουρασμένα από σενα! Ή βγες να παίξεις ποδόσφαιρο μαζί τους ή πάρε σβάρνα καμιά παραλία να πιεις ενα δεύτερο καφέ να στανιάρεις.
Θυμάσαι αυτόματα τα μικράτα σου, τότε που κορίτσι πράμα σε στήνανε μπροστά από το τέρμα και προσπαθούσες να πιάσεις τα γκολ από τα ξεθεωμένα αγοράκια της ηλικίας σου που πετούσαν τη μπάλα τόσο δυνατά λες κι ήσουν εσύ το ΔΝΤ και θέλαν να σε τιμωρήσουν.
Όμως η Coula μας, αφού έφαγε μερικες γκολιές στη μούρη το έμαθε το τέρμα κι όλοι μετά μαλώνανε για να την έχουν τερματοφυλάκισσα στην ομάδα τους. Αχ παλιές καλές εποχές. Κανένα άγχος για τίποτα. Μόνο το ξύλο ήταν ένα θέμα όταν σκάγαμε με τα αδέρφια μου στο σπίτι και ούρλιαζε η μαμά γιατί δεν μπορούσε να εξηγείσαι τόσες μελανιές σε κοριτσίστικα πόδια!!!
Αγόραζε τις barbie για να με κλείσει μέσα, μα τίποτα εγώ. Έπαιρνα την κούκλα μαζί την τοποθετούσα πλάι στο τέρμα για να βλέπει και έπαιζα ποδόσφαιρο. Αυτόματα οι κακιές σκέψεις για τα παιδάκια που ανέμελα μπορούν να παίζουν σε αυτή τη γειτονιά, σταματάνε. Σε άλλες γειτονιές, δεν μπορούν καν να βγουν έξω. Οπότε Coula σκάσε και προχώρα.
Η μέρα συνεχίζεται! Αρχίζουν να χτυπούν τα τηλέφωνα από τους κουλούς φίλους! Ξύπνησες; Ετοιμάσου! θα περάσουμε να σε πάρουμε να πάμε εκδρομή.
Όχιιιιιιιιιιιιιιιι φωνάζεις! Και ψάχνεις απεγνωσμένα δικαιολογίες! Σήμερα είχες αποφασίσει να κάνεις ότι εσύ θες. Είχες σκοπό να πας μια βόλτα μόνη να δεις αν κουνιούνται οι βάρκες! Να περπατήσεις πλάι στο κύμα κι ας είχε λίγο αεράκι. Να πας ένα σινεμά μόνη σου! Κι έρχονται τώρα αυτοί να σε ξεσηκώσουν και να αναγκαστείς να ακολουθήσεις το δικό τους πρόγραμμα και όχι το δικό σου. Τα πολλά όχι σε κάνουν να φαίνεσαι μίζερη. Άρα λες ναι και ξέρεις πως τελικά πάλι θα πάει στράφι η Κυριακή σου.
Φοράς κάτι απλό παίρνεις και μια ζακέτα και τους συναντάς. Όλοι έχουν όρεξη αλλά εσύ θες να τους στραγγαλίσεις και μετά να τους πετάξεις στη θάλασσα. Το χειρότερο είναι πως ούτε αυτοί έχουν διάθεση και γι' αυτό και σε επέλεξαν για παρέα. Σε θέλουν για καραγκιόζη μόνο που δεν μπορείς πάντα να κάνεις τους άλλους να χαχανίζουν. Θες κι εσύ λίγο να χαχανίσεις με κανένα έξυπνο αστείο του άλλου. Αλλά δυστυχώς δεν το έχουν και πάλι προσπαθείς να φανείς γενναιόδωρη και να τους χαρίσεις όμορφες στιγμές.
Διαπιστώνεις πως το χιούμορ έχει πάψει να υπάρχει στην ψυχοσύνθεση των ανθρώπων. Το αποζητούν όμως τόσο πολύ που σου ρουφάνε το μεδούλι αν το έχεις εσύ. Κι από την άλλη μπορεί να λες εσύ τα couλά σου και μερικοί να μην καταλαβαίνουν τίποτα. Όχι μόνο δεν έχουν χιούμορ αλλά στην απέλπιδα προσπάθεια να στο εκμαιεύσουν, δε μπορούν ούτε και να το καταλάβουν. Κι εκεί θυμώνουν τα μέσα σου αλλά είναι φίλοι και τους αγαπάς και δεν μπορείς να τους πετάξεις και κανένα καντήλι....διότι για βόλτα βγήκατε, κι όχι για πορεία.
Μετά από τα απαραίτητα καφέδια στρώνεστε για μάσα. Κι εκεί διαπιστώνεις γιατί ο τουρισμός νοσεί. Αν είναι να πληρώνεις 50 ευρώ έκαστος για μαλακία βρώση και για νοθευμένη πόση άστα να πάν στο διάολο, καλύτερα να σου κάνει το μαμουλομανούλι το τραπέζι σπίτι της κάθε Κυριακή που θα έχει και γέλιο η φάση και να το διαφημίζεις σε κάθε ποστ, ή ακόμη καλύτερα να κάνεις δίαιτα ες αεί! Στη χειρότερη πάς στη μάνα σου να φας κανα παστίτσιο που το κάνει και σούπερ αλλά θα υποστείς και όλη την άλλη φάση, βλέπε νουθεσίες, συμβουλές, παρατηρήσεις που τις χόρτασες από παιδί και που ίδιες ακόμη μοιάζουν.
Στη συνέχεια, απόκαμαν οι φίλοι σου κι εσύ μαζι και θες να εξαφανιστούν από μπροστά σου! Αποχώρηση τώρα! Επιστρέφεις σπίτι...Εχει φτάσει απόγευμα Κυριακής και ξέρεις πως γλίστρησε απότομα κι αυτή η μέρα. Ανασυγκροτείς τις δυνάμεις σου! Όχι, δεν θα αφήσεις να σε πάρει από κάτω η αποτυχημένη μέρα που κύλησε. Καλά πέρασες. Μη γκρινιάζεις μωρέ. Θα γκρίνιαζες χειρότερα αν τα παιδιά δε σε αναζητούσαν για βόλτα και θα έλεγες που είναι οι φίλοι μου; Πόσο μόνη νιώθω και μαλακιές τούμπανα! Ρε μάθε να ευχαριστείς για ό,τι έχεις! Στη τελική έλα παραδέξου το γούσταρες το σουλάτσο ακόμη κι αν δεν ήταν το ίδιο με εκείνο που είχες κάνει με πρώην Coulous.
E καλά τώρα, δεν συγκρίνεται! Τότε ξέχναγες να γυρίσεις σπίτι και μάλιστα ζουζούνιζες μέχρι να σου βγει η ψυχή, σε οποιοδήποτε σημείο της γης. Ε αυτά είναι που συγκρίνεις και σε πιάνουν τα νεύρα σου!
Κι η ώρα περνάει. Θα πας για ένα ποτό κατά τις 10 με καμιά coulη ευκαιρία που σε κυνηγάει μέρες τώρα, μπορεί να κάνεις και σεξ, για να ξεβουλώσουν τα υδραυλικά σου (αχαχαχαχα), (αν φοράς βρακί της προκοπής), μπορεί και να μην ζουζουνίσεις γιατί δήθεν σε πονάει η κεφάλα, θα διαπιστώσεις πως τελικά τα χνώτα δεν ταιριάζουν, θα επιστρέψεις σπίτι μετανιωμένη για την ευκαιρία που έδωσες ....στον εαυτό σου, θα ανοίξεις λαπιτόπι θα κάνεις μια μπλογκότσαρκα, θα γελάσει το χειλάκι σου γιατί κάπου εκεί μέσα στο νετ το χιούμορ είναι μπόλικο, θα ακούσεις στο τέρμα και δέκα ροκιές που σε φτιάχνουν και θα ξεραθείς στον ύπνο γιατί την άλλη μέρα δουλεύεις!
Άλλη μια Κυριακή χαμένη σε κόσμους που δεν ήθελες μα που διάλεξες τελικά να πας.
ΥΓ Σήμερα θα κάνω ό,τι γουστάρω. Τέλος.
16 Μαΐου 2010
Μόλις κάνει να χαράξει ο θεός τη μέρα, τσουπ κάτι γίνεται και θες όσο να'ναι να απλώσεις τη κορμάρα σου στο κρεβάτι και να λιώσεις εκεί δα, μέχρι ο ήλιος να ανέβει στη τούρλα του.
Θα σε σώσει μόνο ένα βαφτίσι, ένα μνημόσυνο ή κάτι τελοσπάντων που ίσως σε ξεκουνήσει από τις 8 για να εκκλησιαστείς. Αλλά και τότε θα πρέπει να φας στη μάπα όλο το σόι σύσσωμο που πάλι θα σε ρωτάει ποτε θα παντρευτείς, και κάτι γείτονες από τα παλιά που εσύ δεν τους θυμάσαι αλλά εκείνοι σε φωνάζουν από μακριά Coulaaaaaaaaaaaaaa κι ο απόηχος φτάνει μέχρι το αυτί του παπά που εκνευρισμένος στο μικρόφωνο μαίνεται: Ποια είναι αυτή η Coula; Για ηρεμήστε αγαπητοί εν Χριστώ αδερφοί! Ρόμπα λοιπόν και πάλι ξύπνησες απότομα και άρχισε στη τσίτα η μέρα.
Αλλά υπάρχει και το ενδεχόμενο της Coulas με τα παιδάκια της που ενώ θέλει κι αυτή να λιώσει σε υπνάκο πρέπει να σηκωθεί πουρνό πουρνό να φτιάξει τα γαλατάκια για τα couλόπαιδα, εκείνα τα γαλατάκια ντε που κάνουν πέτσα από πάνω, γιατί αργεί ο κανακάρης να ξυπνήσει και μέχρι να κουνήσει το ένα πόδι, πάει και βρώμισε το άλλο. Και μετά εισέρχονται στην κουζίνα και την βγάζουν εκεί ως τη μία για να χορτάσουν το λόχο που λέγεται οικογένεια!
Αν δεν έχεις κοινωνική εκδήλωση εχεις λίγη τύχη. Ξυπνάς νωχελικά, πετάς τις πυζάμες σου και μπαίνεις στο μπάνιο. Αν είναι Καλοκαίρι καλά είναι! Αφήνεις το κρύο νεράκι να σε ξυπνάει δροσιστικά και να σε κάνει να μοιάζεις φρέσκο φρατζολάκι. Αν όμως είναι Χειμώνας μέχρι να ρυθμίσεις το ζεστό νερό, τον ήπιες... Σηκώνεται η τρίχα (που αμέλησες να αποτριχώσεις) κάγκελο και μετά αφήνεσαι στα θερμά λουτρά να αναγεννηθεί η ψυχή σου!
Λίγος καφές σε επαναφέρει στην πραγματικότητα! Τον πίνεις στο μπαλκόνι (τον καφέ εννοω) ενώ ήδη κάτι κωλόπαιδα έχουν βγει στη γειτονιά και ουρλιάζουν δαιμονισμένα, χαλώντας την ησυχία ενός όμορφου διαφορετικού πρωινού. Κι αναρωτιέσαι: Αυτά διάβασμα δεν έχουν; Εξετάσεις δεν έχουν; Απαντάει ο καλός σου εαυτός και λεει :Και τι σε νοιάζει εσένα; Αυτά ψυχή δεν έχουν; Εχουν. Πιες το καφέ σου και πάρε δρόμο και άσε τα παιδάκια να βγάλουν από μέσα τους όλη την ένταση που τα διακατέχει, καθώς όλη την εβδομάδα μαντρώνονται στο σχολείο και στα φροντιστήρια. Αυτά βρε είναι πιο κουρασμένα από σενα! Ή βγες να παίξεις ποδόσφαιρο μαζί τους ή πάρε σβάρνα καμιά παραλία να πιεις ενα δεύτερο καφέ να στανιάρεις.
Θυμάσαι αυτόματα τα μικράτα σου, τότε που κορίτσι πράμα σε στήνανε μπροστά από το τέρμα και προσπαθούσες να πιάσεις τα γκολ από τα ξεθεωμένα αγοράκια της ηλικίας σου που πετούσαν τη μπάλα τόσο δυνατά λες κι ήσουν εσύ το ΔΝΤ και θέλαν να σε τιμωρήσουν.
Όμως η Coula μας, αφού έφαγε μερικες γκολιές στη μούρη το έμαθε το τέρμα κι όλοι μετά μαλώνανε για να την έχουν τερματοφυλάκισσα στην ομάδα τους. Αχ παλιές καλές εποχές. Κανένα άγχος για τίποτα. Μόνο το ξύλο ήταν ένα θέμα όταν σκάγαμε με τα αδέρφια μου στο σπίτι και ούρλιαζε η μαμά γιατί δεν μπορούσε να εξηγείσαι τόσες μελανιές σε κοριτσίστικα πόδια!!!
Αγόραζε τις barbie για να με κλείσει μέσα, μα τίποτα εγώ. Έπαιρνα την κούκλα μαζί την τοποθετούσα πλάι στο τέρμα για να βλέπει και έπαιζα ποδόσφαιρο. Αυτόματα οι κακιές σκέψεις για τα παιδάκια που ανέμελα μπορούν να παίζουν σε αυτή τη γειτονιά, σταματάνε. Σε άλλες γειτονιές, δεν μπορούν καν να βγουν έξω. Οπότε Coula σκάσε και προχώρα.
Η μέρα συνεχίζεται! Αρχίζουν να χτυπούν τα τηλέφωνα από τους κουλούς φίλους! Ξύπνησες; Ετοιμάσου! θα περάσουμε να σε πάρουμε να πάμε εκδρομή.
Όχιιιιιιιιιιιιιιιι φωνάζεις! Και ψάχνεις απεγνωσμένα δικαιολογίες! Σήμερα είχες αποφασίσει να κάνεις ότι εσύ θες. Είχες σκοπό να πας μια βόλτα μόνη να δεις αν κουνιούνται οι βάρκες! Να περπατήσεις πλάι στο κύμα κι ας είχε λίγο αεράκι. Να πας ένα σινεμά μόνη σου! Κι έρχονται τώρα αυτοί να σε ξεσηκώσουν και να αναγκαστείς να ακολουθήσεις το δικό τους πρόγραμμα και όχι το δικό σου. Τα πολλά όχι σε κάνουν να φαίνεσαι μίζερη. Άρα λες ναι και ξέρεις πως τελικά πάλι θα πάει στράφι η Κυριακή σου.
Φοράς κάτι απλό παίρνεις και μια ζακέτα και τους συναντάς. Όλοι έχουν όρεξη αλλά εσύ θες να τους στραγγαλίσεις και μετά να τους πετάξεις στη θάλασσα. Το χειρότερο είναι πως ούτε αυτοί έχουν διάθεση και γι' αυτό και σε επέλεξαν για παρέα. Σε θέλουν για καραγκιόζη μόνο που δεν μπορείς πάντα να κάνεις τους άλλους να χαχανίζουν. Θες κι εσύ λίγο να χαχανίσεις με κανένα έξυπνο αστείο του άλλου. Αλλά δυστυχώς δεν το έχουν και πάλι προσπαθείς να φανείς γενναιόδωρη και να τους χαρίσεις όμορφες στιγμές.
Διαπιστώνεις πως το χιούμορ έχει πάψει να υπάρχει στην ψυχοσύνθεση των ανθρώπων. Το αποζητούν όμως τόσο πολύ που σου ρουφάνε το μεδούλι αν το έχεις εσύ. Κι από την άλλη μπορεί να λες εσύ τα couλά σου και μερικοί να μην καταλαβαίνουν τίποτα. Όχι μόνο δεν έχουν χιούμορ αλλά στην απέλπιδα προσπάθεια να στο εκμαιεύσουν, δε μπορούν ούτε και να το καταλάβουν. Κι εκεί θυμώνουν τα μέσα σου αλλά είναι φίλοι και τους αγαπάς και δεν μπορείς να τους πετάξεις και κανένα καντήλι....διότι για βόλτα βγήκατε, κι όχι για πορεία.
Μετά από τα απαραίτητα καφέδια στρώνεστε για μάσα. Κι εκεί διαπιστώνεις γιατί ο τουρισμός νοσεί. Αν είναι να πληρώνεις 50 ευρώ έκαστος για μαλακία βρώση και για νοθευμένη πόση άστα να πάν στο διάολο, καλύτερα να σου κάνει το μαμουλομανούλι το τραπέζι σπίτι της κάθε Κυριακή που θα έχει και γέλιο η φάση και να το διαφημίζεις σε κάθε ποστ, ή ακόμη καλύτερα να κάνεις δίαιτα ες αεί! Στη χειρότερη πάς στη μάνα σου να φας κανα παστίτσιο που το κάνει και σούπερ αλλά θα υποστείς και όλη την άλλη φάση, βλέπε νουθεσίες, συμβουλές, παρατηρήσεις που τις χόρτασες από παιδί και που ίδιες ακόμη μοιάζουν.
Στη συνέχεια, απόκαμαν οι φίλοι σου κι εσύ μαζι και θες να εξαφανιστούν από μπροστά σου! Αποχώρηση τώρα! Επιστρέφεις σπίτι...Εχει φτάσει απόγευμα Κυριακής και ξέρεις πως γλίστρησε απότομα κι αυτή η μέρα. Ανασυγκροτείς τις δυνάμεις σου! Όχι, δεν θα αφήσεις να σε πάρει από κάτω η αποτυχημένη μέρα που κύλησε. Καλά πέρασες. Μη γκρινιάζεις μωρέ. Θα γκρίνιαζες χειρότερα αν τα παιδιά δε σε αναζητούσαν για βόλτα και θα έλεγες που είναι οι φίλοι μου; Πόσο μόνη νιώθω και μαλακιές τούμπανα! Ρε μάθε να ευχαριστείς για ό,τι έχεις! Στη τελική έλα παραδέξου το γούσταρες το σουλάτσο ακόμη κι αν δεν ήταν το ίδιο με εκείνο που είχες κάνει με πρώην Coulous.
E καλά τώρα, δεν συγκρίνεται! Τότε ξέχναγες να γυρίσεις σπίτι και μάλιστα ζουζούνιζες μέχρι να σου βγει η ψυχή, σε οποιοδήποτε σημείο της γης. Ε αυτά είναι που συγκρίνεις και σε πιάνουν τα νεύρα σου!
Κι η ώρα περνάει. Θα πας για ένα ποτό κατά τις 10 με καμιά coulη ευκαιρία που σε κυνηγάει μέρες τώρα, μπορεί να κάνεις και σεξ, για να ξεβουλώσουν τα υδραυλικά σου (αχαχαχαχα), (αν φοράς βρακί της προκοπής), μπορεί και να μην ζουζουνίσεις γιατί δήθεν σε πονάει η κεφάλα, θα διαπιστώσεις πως τελικά τα χνώτα δεν ταιριάζουν, θα επιστρέψεις σπίτι μετανιωμένη για την ευκαιρία που έδωσες ....στον εαυτό σου, θα ανοίξεις λαπιτόπι θα κάνεις μια μπλογκότσαρκα, θα γελάσει το χειλάκι σου γιατί κάπου εκεί μέσα στο νετ το χιούμορ είναι μπόλικο, θα ακούσεις στο τέρμα και δέκα ροκιές που σε φτιάχνουν και θα ξεραθείς στον ύπνο γιατί την άλλη μέρα δουλεύεις!
Άλλη μια Κυριακή χαμένη σε κόσμους που δεν ήθελες μα που διάλεξες τελικά να πας.
ΥΓ Σήμερα θα κάνω ό,τι γουστάρω. Τέλος.
16 Μαΐου 2010
