Βαλεντύνε Βαλεγδύνε

Έχω δηλώσει άπειρες φορές, σε σημείο που θα γίνω κουραστική, πως με εκνευρίζει ο,τιδήποτε είναι δήθεν και δεν είναι αυθεντικό και αυθόρμητο! Τα στημένα και τα τυποποιημένα καλό θα είναι να μένουν έξω απ' τη ζωή μου, είτε μιλάμε για πράγματα είτε για ανθρώπους. Γι' αυτό λοιπόν και μιας και ξημέρωσε μια άγια μέρα..(μπουχαχαχαχα) έχουμε και λέμε:

Παράτα με! Την αγάπη σου και το ενδιαφέρον σου, θα τα δω στα δύσκολα, όταν θα είμαι κομμάτια και θα σου σπάω τα νεύρα κι ενώ εσύ θα θες να με δείρεις από τα νεύρα σου, θα μένεις δίπλα μου. Όταν είμαστε στα όριά μας θα μου αποδείξεις πόσο με εκτιμάς κι όχι όταν το ρολόι χτυπήσει 12:01.

Παράτα με! Την αγάπη σου θα τη δω, όταν θα διαφωνούμε κάθετα σε διάφορα θέματα, γιατί δε μπορούμε να συμφωνούμε σε όλα! Όταν θα ζητήσω να με ακούσεις, ενώ θα ξέρω πως δεν μπορείς να με βοηθήσεις, όταν θα θελήσω να είσαι κοντά ακόμη κι αν δεν περνάει τίποτα από το χέρι σου! Και τότε θα δεις και τη δική μου αγάπη, όταν θα θες να μιλήσεις και θα σε ακούω ενώ συνήθως έχω μάθει να μιλάω.

Παράτα με! Πάμε για φαγητό ξαφνικά ένα βραδάκι που μετά από τη δουλειά σου θα θες σαν τρελός να βλέπεις εμένα μόνο, κάτω από το φως των κεριών και να αλληλοταϊζόμαστε επειδή γουστάρουμε εκείνη τη στιγμή, την άσχετη στιγμή. Θα έρθω και στο κινέζικο, κι ας μη το τρώω, αν ξέρω πως τρελαινεσαι γι' αυτό.

Παράτα με! Πάρε με να πάμε μια εκδρομή στη θάλασσα, να τρέξουμε στη παραλία, να μυρίσουμε αλμύρα να κλάψουμε αγκαλιά έτσι, επειδή έβγαλε ήλιο, να φάμε πλάι στο κύμα, κι ας κάνει ψοφόκρυο, να μας παίρνει ο άνεμος τα μαλλιά και τα μυαλά, μια τυχαία μέρα πριν να μιζεριάσουμε στο σπίτι.

Παράτα με! Πάρε μου ένα όμορφο δώρο, επειδή το είδες και με θυμήθηκες! Επειδή εκείνη τη στιγμή, ανεξαρτήτως της μέρας πέρασα φευγαλέα από το μυαλό σου ή έμεινα και λίγο παραπάνω! Πάρε μου κάτι που να το δω και να χαμογελάσω και να είμαι εγώ αυτό, όχι τα απωθημένα των γυναικών που κατά καιρούς γνώρισες.

Παράτα με! Κάνε μου έρωτα όποτε θες, όπως θες, όποτε θέλω, όπως θέλω, όποτε θέλουμε, όπως θέλουμε. Χωρίς αφύπνιση στο κινητό. Χωρίς προγραμματισμένη ηδονή, χωρίς τα ίδια εσώρουχα με χτες, μια απλή καθημερινή νύχτα, λίγο πριν ξέπνοα αφεθείς στην αγκαλιά μου, ενώ την άλλη μέρα θα δουλεύουμε, μα σημασία δε θα έχει.

Παράτα με! Ένα μπουκέτο λουλούδια, κι ένα κουτί γλυκά, πιο πολύ θα με εκπλήξουν μια κρύα άσχετη μέρα, παρά σήμερα. Είμαι αλλεργική στα λουλούδια, τα γλυκά παχαίνουν και κοσμήματα δε φοράω λόγω ιδεολογίας (και αλλεργίας)! Μη το κάνεις, όλα στράφι θα πάνε! Τζάμπα δηθενιά.

Παράτα με! Αν δεν είσαι ρομαντικός, μη το παίζεις ρομαντικός, γιατί ηθοποιός δεν είσαι και δεν προλαβαίνεις να γίνεις σε μια μέρα και για μία μέρα! Και δεν αξίζει κιόλας! Δείξε μου την γαιδουριά σου! Μπορεί αυτήν να αγάπησα κατά βάθος!

Παράτα με! Εγώ δεν είμαι από τα κοριτσάκια που με ένα κόσμημα, ένα τριαντάφυλλο και μια τούρτα θα πετάξω στα ουράνια και θα ονειρευτώ την ευτυχία. Σου χαρίζομαι για πολύ λιγότερα και για πολύ φτηνότερα, αρκεί να νιώσω πως είσαι εκεί, όλες τις στιγμές.

Παράτα με... και κράτα με ακόμη κι όταν θα σου λέω: Παράτα με!

ΥΓ Εν ολίγοις: Αρνούμαι να γιορτάσω τον έρωτα μαζοποιημένα. Είναι σα να μου λέτε, σήμερα πρέπει να μιλήσεις γιατί είναι η μέρα της λέξης! Σήμερα πρέπει να χέσεις γιατί είναι η μέρα της κουράδας. Ε, όχι λοιπόν, θα μιλάω, θα χέζω και θα γαμ...μαι, όποτε γουστάρω!

14 Φεβρουαρίου 2011