Περιδιαβαίνοντας στα blogs στάθηκα με θαυμασμό και απορία μαζί, στην ανάρτηση της Ιδιοσυχνότητας με τίτλο Τα 45 πράγματα που μου έμαθε η ζωή.
Πρόκειται για ένα άρθρο που έγραψε η Ρεγγίνα Μπρέτ, συνταξιούχος
δημοσιογράφος και αναφέρει σε μεγάλη πια ηλικία τι την δίδαξε η μέχρι
τότε ζωή της. Για περισσότερες λεπτομέρειες διαβάστε την ανάρτηση και θα
σας προβληματίσουν και τα 45. Εγώ κράτησα τα 3 από αυτά (ως συνήθως τα
τρία παίρνω, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) και σας τα παρουσιάζω γιατί μου
έκαναν μεγάλη εντύπωση.
Στην 28η θέση λοιπόν αναφέρει: "Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα, δεν είναι δική σου δουλειά." Είναι γεγονός πως αναλωνόμαστε πάρα πολύ αναλύοντας και επεξηγώντας τι σκέφτονται οι άλλοι για μας, ποια γνώμη σχηματίζουν και που στηρίζονται γι' αυτό. Κάποιοι μάλιστα ζουν μια ολόκληρη ζωή χτίζοντας την καθημερινότητά τους έτσι ώστε να είναι αρεστή στους άλλους, με αποτέλεσμα να φτάνουν στο τέλος της ζωής τους και να διαπιστώνουν πως αυτή η ζωή δεν πλησιάζει καν σε αυτό που επιθυμούσαν να ζήσουν. Μέγιστο δράμα. Πολύ σοφό συμπέρασμα λοιπόν, αυτό της Ρεγγίνας.
Μην αναρωτιέστε αν με ακούτε καμιά φορά να λέω: Χέστηκα τι πιστεύεις για μένα. Είναι μέσα σ' αυτό το πλαίσιο σκέψης.
Στη 31η θέση αναφέρει: "Μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά. Κανείς άλλος δεν το κάνει". Εδώ θα μπορούσα να υποκλιθώ μπροστά στη κυρά Ρεγγίνα. Αν αναλογιστούμε το μέγεθος της ασημαντότητάς μας, θα καταλάβουμε πόσο γελοίοι μοιάζουμε όταν μιλάμε συνεχώς για τον εαυτό μας και αν θεωρούμε πως γαμάμε και δέρνουμε και τελειωμό δεν έχουμε. Οι άλλοι πραγματικά μας βλέπουν σαν σκατά που φρέσκα φρέσκα χύθηκαν στη χέστρα και πατώντας το καζανάκι θα εξαφανιστούν δια παντός.
Μην αναρωτιέστε αν με ακούτε καμιά φορά να λέω: Κατούρα και λίγο. Είναι μέσα σ' αυτό το πλαίσιο σκέψης.
Στην 45η θέση, τέλος, αναφέρει: "Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου παρά μόνο εσύ". Εδώ τα λόγια είναι περιττά α α α α που λέει και η αοιδός. Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις για να νιώσεις καλά και να χαμογελάσεις ακόμη και μέσα στις πιο άσχημες συνθήκες. Εσύ επιλέγεις, εσύ αποφασίζεις, στο χέρι σου είναι όσο κουλό κι αν είναι αυτό.
Μην αναρωτιέστε αν με ακούτε καμιά φορά να λέω: Κούνα λίγο το κώλο σου. Είναι μέσα σ' αυτό το πλαίσιο σκέψης.
ΥΓ Καίγεται η Αθήνα, φάγαμε λίγο ξύλο παραπάνω από το συνηθισμένο σήμερα, αλλά δε θέλω να μιλήσω γι' αυτό! Χέστηκα τι πιστεύεις για μένα, Κατούρα και λίγο, Κούνα λίγο το κώλο σου και ίσως να γίνει λίγο καλύτερος αυτός ο κόσμος.
20 Οκτωβρίου 2011
Στην 28η θέση λοιπόν αναφέρει: "Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα, δεν είναι δική σου δουλειά." Είναι γεγονός πως αναλωνόμαστε πάρα πολύ αναλύοντας και επεξηγώντας τι σκέφτονται οι άλλοι για μας, ποια γνώμη σχηματίζουν και που στηρίζονται γι' αυτό. Κάποιοι μάλιστα ζουν μια ολόκληρη ζωή χτίζοντας την καθημερινότητά τους έτσι ώστε να είναι αρεστή στους άλλους, με αποτέλεσμα να φτάνουν στο τέλος της ζωής τους και να διαπιστώνουν πως αυτή η ζωή δεν πλησιάζει καν σε αυτό που επιθυμούσαν να ζήσουν. Μέγιστο δράμα. Πολύ σοφό συμπέρασμα λοιπόν, αυτό της Ρεγγίνας.
Μην αναρωτιέστε αν με ακούτε καμιά φορά να λέω: Χέστηκα τι πιστεύεις για μένα. Είναι μέσα σ' αυτό το πλαίσιο σκέψης.
Στη 31η θέση αναφέρει: "Μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά. Κανείς άλλος δεν το κάνει". Εδώ θα μπορούσα να υποκλιθώ μπροστά στη κυρά Ρεγγίνα. Αν αναλογιστούμε το μέγεθος της ασημαντότητάς μας, θα καταλάβουμε πόσο γελοίοι μοιάζουμε όταν μιλάμε συνεχώς για τον εαυτό μας και αν θεωρούμε πως γαμάμε και δέρνουμε και τελειωμό δεν έχουμε. Οι άλλοι πραγματικά μας βλέπουν σαν σκατά που φρέσκα φρέσκα χύθηκαν στη χέστρα και πατώντας το καζανάκι θα εξαφανιστούν δια παντός.
Μην αναρωτιέστε αν με ακούτε καμιά φορά να λέω: Κατούρα και λίγο. Είναι μέσα σ' αυτό το πλαίσιο σκέψης.
Στην 45η θέση, τέλος, αναφέρει: "Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου παρά μόνο εσύ". Εδώ τα λόγια είναι περιττά α α α α που λέει και η αοιδός. Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις για να νιώσεις καλά και να χαμογελάσεις ακόμη και μέσα στις πιο άσχημες συνθήκες. Εσύ επιλέγεις, εσύ αποφασίζεις, στο χέρι σου είναι όσο κουλό κι αν είναι αυτό.
Μην αναρωτιέστε αν με ακούτε καμιά φορά να λέω: Κούνα λίγο το κώλο σου. Είναι μέσα σ' αυτό το πλαίσιο σκέψης.
ΥΓ Καίγεται η Αθήνα, φάγαμε λίγο ξύλο παραπάνω από το συνηθισμένο σήμερα, αλλά δε θέλω να μιλήσω γι' αυτό! Χέστηκα τι πιστεύεις για μένα, Κατούρα και λίγο, Κούνα λίγο το κώλο σου και ίσως να γίνει λίγο καλύτερος αυτός ο κόσμος.
20 Οκτωβρίου 2011
