Τιμές και δόξες

Χαίρετε χαίρετε. Καιρό έχουμε να τα πούμε. Τι μου κάνετε; Πως είστε; Πως περνάτε; Τι σκέφτεστε; Δύσκολοι καιροί για σκέψεις ε; Ζήσαμε και την παράνοια της 28ης Οκτωβρίου. Συγγνώμη δηλαδή, αλλά τι ακριβώς περίμεναν οι πολιτικοί αυτής της χώρας; Πως θα παρελάζαμε μπροστά τους κάνοντας και τεμενάδες; Ε ρε κάτι μούτζες που έπεσαν! Έχω ξαναπεί πως τα παιδιά έχουν πολλά να μας πούν. Αρκεί να ανοίξουμε τα αυτιά μας.

Ο κος Παπούλιας ζει σε άλλο κόσμο έτσι; Του έκανε τόση εντύπωση η ακύρωση που δέχτηκε. Δε το περίμενε; Δεν οσμίστηκε τη φωτιά που άναψε; Ξεχνάει από ποιο χώρο προέρχεται; Η Ιστορία συνεχίζει να γράφεται και γράφεται μανιωδώς. Όσα καλά και να έκανες στο παρελθόν, μετράει και το τώρα κύριε μου. Πάρε τον γερασμένο κώλο σου και ανέλαβε την ευθύνη που σου αναλογεί και το μπάχαλο που οι δικοί σου δημιούργησαν και άμε και στο διάολο δηλαδίς. Αν θες δηλαδή να κερδίσεις μια θέση στην Ιστορία με μη μελανά χρώματα.

Ρε παιδιά τι παράνοια ε; Ξέρω ξέρω, κρύβονται συμφέρονται, απειλές και πολύ χρήμα παρόλο που χρήμα δεν υπάρχει. Αλλά πόσο ξεφτίλες είναι πια; Γιατί δεν φεύγουν; Που να πάνε; Δε ξέρω που να πάνε. Στα πολλά τα σπίτια τους, αλλά να φύγουν, να πάνε αλλού. Τα κάνανε σκατά και απαιτούν και σεβασμό; Θεωρούν τους εαυτούς τους επισήμους; Που αν ήμουν μαθήτρια θα το έριχνα το αυγό στη μούρη της Διαμαντοπούλου περνώντας από μπροστά της. Είχε πάρει και ύφος καρδιναλίου. Ε, της χρειαζόταν ένα γιαουρτάκι στη μάπα έτσι για μίνι μποτοξάκι. Έλεος κυρά μου. Ισοπέδωσες τη παιδεία και θες και να σε τιμήσουμε κι όλας. Ι sixtir κι εσυ.

Θα επανέλθω δριμύτερη με νεάκια coυλά και χαριτωμένα. Και θα απαντήσω και στα σχόλιά σας και θα έρθω και στα σπιτικά σας. Αλλά από Δευτέρα όμως ε; Φιλιά σε όλους

30 Οκτωβρίου 2011