Ευρήματα παραλίας

Σήμερα ένα δροσερό αεράκι μας αγκάλιασε. Κάπου κάπου γινόταν δαιμονισμένο, αλλά το 'θελες, γιατί λιώσαμε τις προηγούμενες μέρες. Αποφάσισα λοιπόν να πάω στη παραλία μπας και φανώ τυχερή και δεν πετύχω το κοπάδι με τις τσούχτρες που λένε πως κυκλοφορούσε στα νερά μας. Συγκεκριμένα είδα ένα γειτονάκι ετών έντεκα, τον Σούλη (από το Αναστάσιος, μα τι μαλακία κι αυτή να μεταλλάσσουν οι γονείς τα βαφτιστικά ονόματα πάντα προς το χειρότερο; Μα είναι τώρα όνομα το Σούλης;). Ο Σούλης που ήδη είχε πάρει το μπάνιο του το πρωί στη θάλασσα τον ρώτησα αν είδε πουθενά καμιά τσούχτρα και μου είπε όχι.Πείστηκα να πάω κι εγώ για καμιά απλωτή και μετά καμια ξαπλωτή. Πήρα ένα βιβλιαράκι που διαβάζω αυτό το καιρό, ωραιότατο, έφτιαξα κι έναν ζουμερό καφέ, φορτώθηκα με τη τσαντάρα που είχε μέσα τα πάντα όλα για την παραλία και ξεκίνησα κουνάμενη λυγάμενη!Να'το, το καλό της επαρχίας. Σε δέκα λεπτά με τα πόδια έχεις φτάσει στη παραλία. Περπατώντας στην άμμο ήρθαν στο φως διάφορα ευρήματα που θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας!

1) Πεταμένες γόπες από θεριακλήδες Ελληνάρες: Μα καλά πόσο δύσκολο είναι να βάζεις τις γόπες σου σε ένα σακουλάκι και να τις πετάς στον κάδο φεύγοντας; Πόσο δύσκολο είναι να χρησιμοποιείς το κυπελάκι από τον καφέ σου, όταν τελειώνει σαν σταχτοδοχείο και να το παίρνεις μαζί σου φεύγοντας; Έχεις σκεφτεί ρε Ελληνάρα πως το ίδιο σου το παιδί μπορεί να βάλει στο στόμα του ή και να καταπιεί ακόμη τη γόπα σου, όταν το φέρνεις στη παραλία να παίξει; Κανείς δε σου έχει πει πως τα παιδιά σε μικρές ηλικίες δοκιμάζουν τα πάντα στο στόμα;

2) Κουτάκια απο αναψυκτικά: Εντάξει καψώθηκες, φούντωσες απο τον ήλιο, άναψες! Καταλαβαίνω την ανάγκη σου να θες να δροσιστείς με ένα κουτάκι αναψυκτικό. Δεν είναι τυχαίο που βρίσκω συνήθως κουτάκια απο λεμονίτες! Μάλλον συνοδεύονται απο το φαγητό σου που παίρνεις στη παραλία. Καλά κάνεις και συνδυάζεις θάλασσα και εκδρομή, αλλά μην μας λερώνεις την ακτή βρε άνθρωπε του θεού. Πόση κούραση δημιουργεί η κίνηση να βάλεις το κουτάκι στην τσάντα σου και να το πετάξεις στην πρώτη ανακύκλωση; Χαμένε! Ε, χαμένε! Κάποιοι αφήνουν και τα υπολείμματα των φαγητών τους! Εκεί πες δε βαριέσαι! Πεινάει και ο γλάρος, περνάει και κανα σκυλάκι!

3) Καλαμάκια και ποτηράκια από καφέδες και λοιπά ροφήματα: Δες εύρημα ένα! Αν τα συνδυάσεις μπορεις να πιεις καφέ, να καπνίσεις το τσιγαράκι σου και να έχεις μετά και τασάκι! Ζώο, έ ζώο!

4) Φλούδες απο καρπούζι: Αν διάβασες κάπου πως αποτελούν το τέλειο λίπασμα για τα λουλούδια σου, να τις χώσεις στις γλάστρες σου, γιατί στην άμμο καραγκιοζάκο δε πρόκειται να φυτρώσει ούτε αράχνη! Άσε τις μαλακίες περί κηπουρικής και συγκεντρώσου.

5) Σακούλες σούπερ μάρκετ: Καλά αυτές τις ξερνάει και η θάλασσα! Μεγάλη απορία το έχω αυτό! Υπάρχει Βασιλόπουλος και Jumbo και κάτω από το νερό; Γιατί ίσως αυτό να εννοεί η διαφήμιση: Υπάρχουμε παντού!!! Θέλει και η πέρκα το ζαμπόν της και η σουπιά καινούρια σχολική τσάντα! Για να μην πω για το καλαμάρι που γουστάρει μπυρόνια και λεμονίτες! Μα δεν εξηγείται σε κάθε θαλασσοταραχή να ξερνάει η θάλασσα σακούλες! Τσούχτρες ναι, να το καταλάβω! Μα σακούλες;;;;

6) Καπότες: Ναι καλά ακούσατε, καπότες, προφυλακτικά χρησιμοποιημένα. Κι εδώ σκέφτομαι για άλλη μια φορά τα μικρά παιδιά που παίζουν ανέμελα στη παραλία και έχουν τη συνήθεια να βάζουν στο στόμα κάθε τι περίεργο! Καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη σου Ελληνάρα εραστή, να πηδήξεις τη γκόμενα στη παραλία! Και ρομαντικό είναι και δροσιστικό και μπορεί να μην θες να την παρουσιασεις στους γονείς σου (γιατί με αυτούς ζεις ακόμη κι ας είσαι ολόκληρο γαιδούρι) άρα η παραλία είναι λύση ανάγκης της φωτιάς του έρωτα που σου καίει τα σωθικά! Την άλλη μέρα ρε φίλε γιατί να βγουν τα δικά μου σωθικά έξω από την σιχασιά;
Κάνε τη δουλειά σου, κουτούπωσε το κορίτσι, φόρα και το σκουφάκι μην τύχει παρατράγουδο, μα μετά μάζεψε τα στοιχεία του εγκλήματος...και μη με ρωτήσεις τι να τα κάνεις! Φάτα ρε μάγκα! Έλεοςςςςςς

7) Διάφορα ευρήματα: λαστιχάκια για τα μαλλιά, ξεχασμένα μπαλάκια από τους Ελληνάρες με σώματα φέτες που παίζουν ρακέτες στο κέντρο της παραλίας, καπελάκι που το πήρε ο αέρας και βαρέθηκαν να το κυνηγήσουν, ενα κοχύλι, όμορφα σχηματισμένες πέτρες.

Μη με πείτε κουλή που τόσα ευρήματα ήρθανε στο φως μου, γιατί αν παρατηρήσετε προσεχτικά τη παραλία μπορεί να βρείτε ακόμη πιο κουλά ευρήματα από τα δικά μου!

ΥΓ1 Κάποιοι μου αναφέρατε πως δεν φαίνομαι ως αναγνώστης σας πια. Δεν έκανα κάτι εγώ, ούτε έχω διαγραφεί από τους ιστότοπους που έχω εγγραφεί ως ώρας! Κάτι παίζεται με τον blogger.

ΥΓ2 Να περάσετε μια όμορφη Κυριακή αύριο! Κι αν βρεθείτε σε παραλία θα δείτε πόσο δίκιο έχω! Να είστε όλοι, μα όλοι, μα όλοι, μα όλοι, καλά και να χαμογελάτε αισιόδοξα!

22 Αυγούστου 2010