Νυχτερινά Παραληρήματα (I)

Σήμερα συνέβη κάτι μαγικό. Πήγα στο γυμναστήριο το μεσημέρι. Με πλάκωσε ο Ζαν στα μπινελίκια γιατι έφαγα καρυδόπιτα πετυχησιά και ταλιατέλες αλα κρεμ το ΣΚ και μετά με έβαλε να κάνω 40 λεπτά ελλειπτικό, ενώ παράλληλα μιλούσαμε για διάφορα θέματα. Ξέρετε ε; Είναι πιο δύσκολο να κάνεις γυμναστική μιλώντας. Σου βγαίνει η γλώσσα έξω. Ήρθα κι έλιωσα η γυναίκα. Μόλις κατέβηκα από το μηχάνημα του σατανά, ξάπλωσα κατω και αν δε με συνέφερε ο Ζαν με κλωτσιές θα άφηνα κάπου εκεί το πνεύμα μου και θα γινόταν το γυμναστήριο τόπος προσκυνήματος του σκηνώματος της Αγιας Coulas.

To απόγευμα είχα την ευκαιρία να ανακαλύψω τι σημαίνει να είσαι τούβλο και κουτσό άλογο και οι γονείς σου να θέλουν να σε σπρώξουν με το ζόρι σε σπουδές. Αφου δε τραβάει το άλογο κυρά Μαρίκα μου; Τι τα θες τι τα ζητάς; Άσε το παιδί να παίξει τώρα που είναι η ώρα του και στη τελική δε γίνεται να σπουδάσουμε και όλοι! Μα επιμονή όμως που έχουν κάποιοι γονείς; Νομίζουν πως γέννησαν τον Αϊνστάιν και πως το παιδί τους κάποτε θα ανακαλύψει τα πιο βαθιά μυστικά του σύμπαντος και θα μείνει στην Ιστορία! Ηρεμήστε λίγοοοοο. Μη πιέζετε τα παιδιάααα. Έλα μη τα πάρω τωρα η εκπαιδευτικός.... (λέμε τώρα).

Το βραδάκι έμαθα τι πάει να πει να τρωει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει. Καθώς ήμουν στο τηλ, μου περιέγραφε η μαμαCoula τι μαγείρεψε! Και εκανα μια πίτα και εμεινε ζυμάρι και πέταξα πάνω λίγο τυρί και πιπεριά κι έκανα και πίτσα και εμεινε λίγο ζυμάρι και το τηγανισα και το τρώμε με μελάκι τωρα με τον πατέρα σου! Κι εγώ που είμαι; Γιατί δεν είμαι εκεί να καταβροχθίζω, κι είμαι εδώ να γουργουρίζει το στομάχι; Γιατί ο τόνος μανίτσα μου τι να σου κάνει; Ας όψεται ο Ζαν που τον σκέφτομαι που με σκέφτεται και ηρεμεί το μέσα μου! Ε ρε τι έχει να γίνει το Καλοκαίρι.

Βασικά βαριέμαι αδυσώπητα και ήθελα να θάψω τίποτις, αλλά δε μου βγαίνει κάτι αυτή τη στιγμή. Ποιον να θάψω, ποιον να θάψω; Ποιον να ξεμπροστιάσω; Χμ, λές; Λες να είναι η ώρα; Λες να κάνω τώρα το ξεμπρόστιασμα; Λες να σας αποκαλύψω τα ανομολόγητα μυστικά; Λες να ήρθε η ώρα της κρίσης; Ε καλά μη λες πολλά γιατί με ζάλισες! Άσε θα κανω αναρτηση-αποκάλυψη άλλο βράδυ που θα μου εισαι πιο χαλαρός αναγνώστης και δε θα νυστάζεις.

Να γράψω κι αυτό και να κλείσω! Έχω παρατηρήσει πως ένα μεγάλο ποσοστό των αναγνωστών μου έχουν μια ιδιαίτερη αγάπη στο αλκοόλ. Μπεκροκανάτες και βάλε. Ρε που σας βρήκα εσάς; Και ποιος εγώ έτσι; Που ένα πίνω, τρία με πίνουν πριν τα πιω. Να σας πω την αλήθεια, τώρα τελευταία και με δυο ποτά δε μεθάω. Αλλά τα ρημάδια έχουν θερμίδες λένε οι ειδικοί και πρέπει να τα αποφεύγουμε. Αλλά αι σιχτίρ θερμίδες είχε και η καρυδόπιτα αλλά την τσακίσαμε το ΣΚ. Ας πάει και το παλιάμπελο. Λίγος διαδρομος παραπάνω και στρώσαμε.

Να γράψω κι αυτό και να κλείσω! Τη Πέμπτη 9-11 το βράδυ, μη πάτε πουθενά. Θα σας πω γιατί! Σας χρειάζομαι επειγόντως! Θα γίνει σχετική ανάρτηση για το τι θα συμβεί ακριβώς, το που και το πότε. Απ' εξω απ'εξω να σας πω πως θα μπορούμε να επικοινωνήσουμε μέσω μιας ραδιοφωνικής εκπομπής που θα είμαι καλεσμένη, του λατρεμένου Παύλου. Λεπτομέρειες θα σας πω αύριο με σχετική ανάρτηση.

Να γράψω κι αυτό και να κλεισω. Θα μοιράσω χριστουγεννιάτικα δώρα. Ναι ρε βιβλία θα είναι! Έχεις πρόβλημα; Από σήμερα λοιπόν και για καμιά δεκαριά μέρες, όποιος αφήνει σχόλιο θα συμμετέχει σε κλήρωση για να κάνει δικό του ένα από τα coula μου αναγνώσματα! Είδατε; Γλύκανα λίγο! Μπήκα στο πνεύμα των ημερών.

Αυτά απο εμένα. Κάπου εκεί στις 12:37 πμ καληνυχτίζω τους βραδινούς και καλημερίζω καπάκι τους πρωινούς.

Φιλούμπες ατελείωτες
Σώπα...έκλεισα...

14 Δεκεμβρίου 2011