Όταν το σύμπαν έχει κέφια

Ξέρω πως ανυπομονείτε να μάθετε για το φοβερό και τρομερό τετραήμερο μου στη φύση! Σας ξενέρωσα λίγο με τη μπεμπέ Λιλή, αλλά οκ ήθελα να ξεκουραστώ λίγο η γυναίκα! Είδατε σε τι περιβάλλον έρχεστε έ; Που να σκάσουν οι οχτροί μου πιο ωραίο δεν θα μπορούσα να το κάνω το μπλόγκι μου! Τουλάχιστον μόνη μου! Αλλά με τη βοήθεια ενός φίλου που θα τον κρατήσω ανώνυμο, θα γίνει ακόμη καλύτερο!

Πάμε τώρα στο ζουμί!!!
Σας έχω μιλήσει για την ξαδέρφη μου την Cατίνα! Έχουμε μεγαλώσει με την ίδια couλαμάρα στον εγκέφαλο. Αυτές τις 4 μέρες τις περάσαμε μαζί. Αυτή βέβαια είναι παντρεμένη και είχε μαζί και την ουρά της, τον Couλό της δηλαδή! Εγώ είμαι ελεύθερο πουλί κι όπως σε κάθε εκδρομή ευελπιστώ να βρω τον Couλό μου εκεί που πάω! Έστω και προσωρινά. Βέβαια μη βιαστείτε να με χαρακτηρίσετε ελευθερίων ηθών γιατί τις περισσότερες φορές κάνω πίσω ή κάνω απλά οφθαλμόλουτρα! Αλλά αν τύχει κάτι πολύ καλό, αφαιρώ στο δευτερόλεπτο τη βράκα της γιαγιάς και ορμάω στο ψητό!

Μαζί μας ήταν κι ένας φίλος ο Χρηστάρας. Όχι, μην πάει ο νους σας στο πονηρό. Ο Χρηστάρας δεν ήταν το προξενιό μου, αλλά είναι φίλος πολλά χρόνια και συνεννοούμαστε απόλυτα! Να φανταστείτε διοργανώναμε και βραδιές ταινίας με την Cατίνα και με τον Χρηστάρα. Κάθε Τετάρτη διάλεγε και κάποιος μια ταινία και μαζευόμασταν. Το τι φόλες έχουμε δει, δεν έχετε ιδέα! Αχ λατρεμένες εποχές! Μετρημένο παιδί ο Χρηστάρας, μορφωμένο παιδί, με ώριμη σκέψη και καλή δουλειά. Όποια ενδιαφέρεται να στείλει πμ παρακαλώ.

Να τα πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.
Φτάσαμε στο προορισμό μας στο ντάλα του μεσημεριού! Ξεκινήσαμε αργά και φτάσαμε αργά κι έτσι σαν πεινασμένα λιοντάρια σαβουρώσαμε ό,τι βρήκαμε μπροστά μας, χωρίς έλεος! Πιτόγυρα με τζατζίκια να τρέχουν και να γεμίζουν τα στομάχια μας! Άλλο να το περιγράφω και άλλο να το ζω! Στη συνέχεια εγκατασταθήκαμε στο ξενοδοχείο, τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας και δώσαμε ραντεβού λίγο αργότερα για μα βόλτα στα πέριξ, για έναν καφέ και φυσικά για να βολιδοσκοπήσουμε τις παραλίες της περιοχής.

Και ναι εκείνη τη στιγμή που ο φρέντο (μέτριος με γάλα) κατέβαινε παγωμένος στην καταπιόνα μου, τον είδα από μακριά, τον ιδανικό Couλό μου. Φορούσε ένα τζιν παντελόνι κι από πάνω ένα φανελάκι! Αχ, τι θέα! Ο πρώτος ντουβρουτζάς μου ήρθε κάπου εκεί! Σκουντάω την ξαδέρφη, εκείνη την ουρά της κι η ουρά της τον Χρηστάρα. Αρχίζουμε λοιπόν να καταστρώνουμε θεωρίες συνωμοσίας για να προσεγγίσουμε τον θεό! Θεό θα τον λέμε προσωρινά....μέχρι να σας αποδείξω πως ο Θεός είναι ένας και δεν πρόκειται να τον βρείτε σε καφετέρια, ούτε καν σε παραλία!

Κάθισε δίπλα μας ο θεός και άνοιξε μια εφημερίδα....αθλητική ήταν νομίζω! Ό,τι αντιπαθώ σε αυτή τη ζωή είναι να βλέπω Couλούς να χάνονται μέσα σε μια αθλητική εφημερίδα λες και ετοιμάζονται να παραδώσουν πτυχιακή για να μην πω διατριβή. Όμως το βλέμμα του τον πρόδωσε διότι συχνά πυκνά βολευόταν πάνω μου! Αν κατάφερα να παρασύρω ένα αντρικό βλέμμα από μια αθλητική εφημερίδα προς τα πάνω μου, είμαι σε καλό δρόμο και το τετραήμερο ξεκινούσε με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Αμέσως ο Χρηστάρας σκούντηξε την ουρά, η ουρά την ξαδέρφη κι η ξαδέρφη εμένα, μπας και πάρω μπρος και ξυπνήσω! Σηκώθηκα κι εγώ και πήγα στη τουαλέτα!
Κάπου εδώ θα κάνω μια μικρή παρένθεση! Πολλοί από σας θα αναρωτιέστε γιατί επέλεξα για κεντρική εικόνα του μπλογκίου μου μια τύπισσα που χέζει στη τουαλέτα. Κάποιοι θα πείτε είναι τρελή αυτή η Coύλα, θα γελάσετε και θα συνηθίσετε να με διαβάζετε με φάτσα φόρα μια χέστρα με ένα χαρτί υγείας στο πλάι, κάποιοι θα με χαρακτηρίσετε ανισόρροπη, κάποιοι θα θαυμάσετε την εικόνα που όσο να ναι είναι καλλιτεχνική και κάποιοι θα πατήσετε το Χ και δεν θα ξαναπατήσετε το βλέμμα σας στα couλά μου! Οι πιο κακεντρεχείς θα θεωρήσουν όσα γράφω σκατά και θα πουν και τον κακό το λόγο, αλλά δε βαριέστε, έτσι είναι η ζωή, δε μπορούμε να αρέσουμε σε όλους!

Ωστόσο θέλω να σας πληροφορήσω και νομίζω πως όλοι το ξέρετε, πως τις πιο σημαντικές αποφάσεις, τις παίρνουμε πάνω στη λεκάνη! Πολλές σκέψεις μας γεννιούνται εκεί, πολλές επιλογές μας αυτοκριτικάρονται εκεί. Πολλές αλλαγές στη ζωή μας τις αποφασίζουμε εκεί. Είναι ιερό μέρος η τουαλέτα! Ο χρόνος αφόδευσης είναι τέτοιος που σου δίνει το περιθώριο να σκεφτείς πέντε πράγματα παραπάνω! Εκτός αν είσαι δυσκοίλιος οπότε εκεί πονάει το όλο θέμα και κυριολεκτικά και μεταφορικά, ή αν είσαι ευκοίλιος οπότε δεν προλαβαίνεις ούτε το όνομα σου να ψελλίσεις. Η Cούλα μας ένα απλό κατούρημα πήγε να κάνει γιατί είχε πιει ίσαμε 2 λίτρα νερό. Ώρα για χέσιμο και για σκέψεις δεν είχε υπήρχε!

Στην επιστροφή έπαιξαν λίγο τα ματάκια, χαχάνισαν λίγο τα χειλάκια, αλλά ως εκεί. Όταν ο άλλος σου λέει ξύπνα δεν μπορώ να καταλάβω τι εννοεί!!! Να πάω δηλαδή εγώ να την πέσω στο θεό; Εντάξει δεν περιμένω τον ιππότη αλλά δε γίνομαι αυτά που κοροϊδεύω. Άλλωστε πάντα πίστευα πως ό,τι είναι να γίνει θα γίνει και ό,τι είναι να μην γίνει δεν θα γίνει που να χτυπάς το κώλο σου κάτω και στις δυο περιπτώσεις!

Η μεγαλύτερη χαρά μας ήταν όταν ο θεός έμενε στο ίδιο ξενοδοχείο με μας και μάλιστα χωρίς να συνοδεύεται από μια βυζομπαλούσα βεβαίως βεβαίως! Γιατί συνήθως έτσι γίνεται, εκεί που κοιτάς ένα ωραίο γκομενάκι, σκάει από δίπλα και μια βυζομπαλούσα και σιχτιρίζεις την ώρα και τη στιγμή που εφευρέθηκε η σιλικόνη και το λέιζερ. Όμως αυτή τη φορά στάθηκα τυχερή. Και λίγο πριν βγούμε για ποτό άραξα στην λεκάνη και άρχισα να σκέφτομαι, αν είναι ποτέ εφικτό να χωράει σε ένα ωραίο σώμα ένα δυνατό μυαλό. Οι Αρχαίοι Έλληνες ήξεραν τι έλεγαν με το σοφό ρητό τους, αλλά στις μέρες μας, πρέπει όλοι να το ομολογήσουμε πως σπάνια θα βρεις κορμί που να σκέφτεται ή μυαλό που να κινείται αεράτα! Οι ανησυχίες μου λοιπόν ήταν δεδομένες, διότι όσο να ναι θα προτιμούσα το μυαλό παρά το κορμί, αλλά αν σου κάτσουν και τα δυο;;;; Ε ρε γλέντια!

Ο δρόμος ήταν ανοιχτός και το μπαράκι ανοιχτό το βράδυ όπου και συναντηθήκαμε! Το ζεύγος Cατίνα Cατινος, απολάμβαναν από μια μαργαρίτα, ο Χρηστάρας πλεύρισε μια βυζομπαλούσα κι έκανε παιχνίδι κι εγώ άρχισα να συζητάω με τον θεό. Ούτε και ξέρω πως βρέθηκαν τα σκαμπό μας δίπλα δίπλα, ούτε ξέρω πως ήρθαν τα πρώτα κεράσματα και οι πρώτες συζητήσεις! Κι άρχισαν οι συστάσεις!
Πως σε λένε; Από που είσαι; Πως κι εδώ; Εσένα πως σε λένε; Από πού είσαι; Πως κι εδώ; Λύθηκαν οι απορίες! Κάτω από αστέρια φωτεινά έμαθα τα βασικά και ναι ήμουν σίγουρη πως ούτε λιγουράκης ήταν, ούτε βλήμας, ούτε παρτάκιας και παρταόλας, ούτε τσιγκούνης, ούτε επηρμένος! Ήταν μια χαρά παιδί και μιλούσαμε πολύ ώρα χωρίς να καταλάβουμε πόσο γρήγορα κυλάει η βραδιά!

Κάπου εκεί διαπιστώνεις πως ήταν ιδέα σου πως ήσουν μουντζωμένη, πως όλα θα γίνουν στην ώρα τους και πως η τύχη επιτέλους σταμάτησε να παίζει ταμπούρλο στη κεφάλα σου κι άρχισε να σου χαμογελάει! Επίσης συνειδητοποιείς πως δεν θα κάνεις σεξ γιατί γαμώτο έχεις φορέσει τη βράκα της γιαγιάς γιατί ήξερες πως μπορεί να πιεις λίγο παραπάνω και δεν είμαστε για μαλακίες πρώτη μέρα εις τας εξοχάς!

Έτσι το πρώτο βράδυ κύλησε ήρεμα. Την επόμενη μέρα ήπιαμε το καφεδάκι μας και απλώσαμε τις κορμάρες μας στη παραλία που είχαμε ψαρέψει από την προηγούμενη. Εκτός από τον Χρηστάρα που χάσαμε τα ίχνη του μέχρι τη μέρα που ήταν να φύγουμε! Καλοπέρασε ο δικός σου!

Κάπου είχα ακούσει πως αν βάζεις baby oil στο σώμα, μαυρίζεις πιο γρήγορα! Πασαλείφτηκα κι εγώ με το λαδάκι της μπεμπέ Λιλή και ήρθα και τσουρουφλίστηκα η χριστιανή! Αντί να μαυρίσω, ροδοκοκκίνισα τόσο πολύ που είτε έβλεπες αρνάκι στο φούρνο, είτε έβλεπες τη Coύλα ξαπλωμένη, ήταν το ίδιο και το αυτό! Ευτυχώς που ήταν κοντά μια ταβερνούλα γιατί θα με τρώγανε ζωντανή και καλοψημένη! Κι εγώ θα με έτρωγα γιατί η θάλασσα ανοίγει την όρεξη.

Χτυπήσαμε κάτι μπριζολάκια περιποιημένα, ήπιαμε και δυο τρία μπορεί και τέσσερα παγωμένα μπιρόνια κι επιστροφή στο ξενοδοχείο για χαλάρωμα! Βγαίνω κι εγώ να απλώσω το μαγιό μου και να τος ο θεός στο παραδίπλα μπαλκόνι. Καλησπέρα, καλησπέρα! Τι κάνεις; Καλά, εσύ; Καλά! Φάγατε; Ναι, εσύ; Όχι ακόμη, περιμένω κάτι φίλους! Τι κάνεις το βράδυ; Δεν έχουμε κανονίσει κάτι! Πάμε για ποτό; Πάμε! Στις 10 ραντεβού στη πισίνα; Έγινε!

Κι έτσι η Couλα μας, ειδοποίησε το σόι πως το βράδυ θα έβγαινε για νέκταρ με τον θεό, πήρε έναν υπνάκο, άφησε έναν υπνάκο, και μόλις ξύπνησε η ώρα ήταν περασμένη! Έκανε ένα μπάνιο, φόρεσε κάτι ανάλαφρο που σημασία δεν έχει, και κατέβηκε στη πισίνα, όπου ο θεός ήδη απολάμβανε ένα απεριτίφ!
Και πριν προλάβει η δικιά μας να πλησιάσει τον θεό, στραβοπατάει και πέφτει! Τρώει ένα τόσο δυνατό τούμπο που το κωλομέρι ακόμη και σήμερα πονάει!

Αυτές τις στιγμές του απόλυτου ρεζιλέματος, κι αφού είσαι πεσμένη κάτω, σκέφτεσαι αστραπιαία ποια θα ήταν η καλύτερη αντίδρασή σου….
1) Να το παίξεις πως στραμπούλιξες το πόδι σου για να σε πάει ο θεός για εντριβές στο κρεβάτι σου και φυσικά να μείνει εκεί ως την αιωνιότητα;
2) Να μαζέψεις όση αυτοπεποίθησή σου δεν έσπασε καθώς έπεφτες, να το παίξεις coολ, να σηκωθείς και να συνεχίσεις την πορεία προς τον θεό;
3) Να αφεθείς στο πάτωμα με το κεφάλι σκυμμένο και να σιχτιρίζεις την ώρα και την στιγμή που δανείστηκες το δωδεκάποντο της ξαδέρφης επειδή ξέχασες να πάρεις μαζί καμία γοβίτσα από αυτές τις δικές σου τις ξεκούραστες;

Τελικά τίποτα από τα παρακάτω δεν έγιναν. Ο θεός πλησίασε τη Coύλα μας, την πήρε από το χέρι και αποχώρησαν από την πισίνα ενώ παράλληλα της ψιθύριζε στο αυτί: «Μη σε νοιάζει ποιοι μας κοιτάζουν. Ζηλεύουν. Σε δέκα βήματα θα έχουμε χαθεί από το οπτικό τους πεδίο». Πράγματι αράξαμε σε ένα όμορφο μπαράκι και αρχίσαμε να μιλάμε πιο θερμά, και να κάτι ψευτοχάδια και να κάτι ψευτοαγγίγματα. Όλα έδειχναν πως το βράδυ θα εξελισσόταν σε κόλαση ερωτισμού και γιατί όχι και σεξισμού!!!

Τα ποτά έρεαν άφθονα, το βρακί της γιαγιάς ήταν καλά κρυμμένο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου γιατί μια φορά τη κάνεις τη μαλακία, μετά βάζεις μυαλό και άρχισαν να πέφτουν και τα πρώτα φιλιά…πρώτα απαλά, μετά λίγο πιο οικεία και κατά το ξημέρωμα αυτά τα παθιασμένα….ξέρετε τώρα…μη τα λέω εγώ.

Η παραλία ήταν το ιδανικό μέρος για ερωτικές ζουζουνιές αλλά δεν είμαστε και τίποτα άστεγα, είχαμε δόξα τω θεώ δυο ολόκληρα δωμάτια ξενοδοχείου για να διαλέξουμε ένα για να ξεφαντώσουμε! Επιστρέψαμε λοιπόν σχεδόν αγριεμένοι και μπουκάραμε στο δικό του δωμάτιο! Χωρίς πολλά λόγια θα πω πως: εκεί που η τύχη σου κάνει έρωτα, εκεί και σε σκαμπιλίζει η πουτάνα. Το τσίου τσίου του θεού….δεν.
Με τίποτα σας λέω. Το τι προσπάθειες κατέβαλε και η Coύλα μας και ο θεός, δεν λέγεται σε μία και μόνη ανάρτηση. Αποκαμωμένα σπουργιτάκια που δεν πέταξαν (άντε πάλι η εμμονή με τα πτηνά…ευτυχώς δεν ήταν κοτσυφάκια αυτή τη φορά) η Couλα κι ο θεός, μαζέψαν τα κουβαδάκια τους κι ο καθένας την έκανε για τη δική του παραλία!

Και λες τώρα εσύ με το φτωχό σου το μυαλό, είναι λογικό να μην του κάνει κουκου την πρώτη φορά, αλλά αυτό δε σημαίνει πως τέλειωσε ο κόσμος! Άλλωστε ω ναι είχαμε περάσει πολύ ωραία πριν από αυτό το μικρό ατύχημα! Το παλιοάγχος κάνει τα πουλιά να χάνουν τα φτερά τους! Αλλά ευκαιρία δεύτερη θα δώσεις. Δε θα δώσεις;
Ξημέρωσε ο πραγματικός Θεός τη μέρα και να το ζευγαράκι της καταστροφής συναντάει τα ξαδέρφια της Coύλας! Να οι οικειότητες, να τα καφέδια, να οι κοινές πολιτικές πεπεοιθήσεις, να οι κοινές θρησκευτικές πεποιθήσεις, να τα σούξου μούξου με τον Cατίνο o θεός, να τα αθλητικά, να οι αναλύσεις, να τη η σούπερ παρέα! Το μεσημέρι όλοι μαζί για μπάνιο, μετά για φαγητό, μετά για καφέ, μετά βόλτα στη πόλη! Το τελευταίο βράδυ μου μαζί σου να το ζήσω ήταν η Coύλα μας! Τρίτο και φαρμακερό βράδυ, και μάλιστα με κανόνες. Δεν πίνουμε πολύ και γρήγορα γρήγορα κατευθυνόμαστε προς το δωμάτιο μου αυτή τη φορά! Που ξέρεις το περιβάλλον μπορεί να λειτουργήσει πιο θετικά.

Πουντο πουντο το δαχτυλίδι, πουθενά το δαχτυλίδι. Χιλιάδες φιλιά, χιλιάδες αγκαλιές αλλά το σπουργίτι σπουργίτι και η σπηλιά άδεια κι έρμη από θησαυρό. Τελικά αράξαμε με κάτι νορθάκια στο κρεβάτι κι αρχίσαμε να αναλύουμε το σύμπαν, που δεν μας ευνοεί, γιατί εγώ είμαι Κριός ενώ εκείνος σπουργίτι, γιατί εγώ είμαι ψηλή ενώ εκείνος μετρίου αναστήματος, γιατί εγώ γελάω πολύ ενώ εκείνος είναι σοβαρός γιατί εγώ έχω να κάνω σχέση αρκετό καιρό ενώ εκείνος είχε χωρίσει μόλις με το…αγόρι του……..!!!!!!!!!!!!!


ΥΓ H ανάρτηση είναι αφιερωμένη στον γλυκό μου Mahler

3 Ιουνίου 2010