Ήταν πολύ όμορφη εκείνη η βραδιά! Αν ξεκινάς για βόλτα με όρεξη από το
σπίτι, όλα μοιάζουν θαυμάσια! Κι αν νιώθεις και μια ομορφιά να ξεχύνεται
από το είναι σου, προτού ξεκινήσεις τη βόλτα λες πάει τέλειωσε, σήμερα
θα πιάσω γκόμενο και θα ναι και καλός.
Θα μου πείτε τώρα και τι είναι ο γκόμενος για να τον πιάσεις; Πεταλούδα; Θυμήθηκα τώρα έναν Κύπριο φίλο που κυνηγούσε πεταλούδες τις έπιανε και τις σκότωνε σαν ήταν παιδί και το διασκέδαζε κιόλας με τους φίλους του!
Θυμήθηκα και τη μάνα μου που κάθε τρεις και λίγο με φωναζε και μου έλεγε: Πιάσε το αλάτι, πιάσε το πιπέρι, πιάσε μου δυο πιάτα! Η τιμωρίας της ψηλής γυναίκας!
Θυμήθηκα το σουβλατζή της γειτονιάς (που παρεπιπτόντως το σουβλάκι του τα σπάει) που του φωνάζαμε :πιάσε ένα με απ'όλα με μπόλικο τζατζικάκι!
Ο γκόμενος ουτε πεταλουδα ειναι, ουτε πιάτο, ούτε σουβλακόπιτα, και μα την αλήθεια, δεν πιάνεται εύκολα! Και μη βιαστειτε να με πείτε περίεργη και μίζερη και απαιτητική και ψωνάρα! Θα εξηγηθώ ευθύς αμέσως! Ας μαζέψω λίγο το συλλογισμό μου! Δώστε μου λίγα δευτερόλεπτα.........
Ήταν πολύ όμορφη εκείνη η βραδιά! Καλοκαιράκι, ανάλαφρο ντυσιματάκι, ανάλαφρη διάθεση, αεράκι που δροσίζει αραιά και που τις μασχαλίτσες (χαχαχαχα), όλα ένα θαύμα! Μια βραδιά που πρέπει να την εκμεταλλευτείς! Και η Couλα μας την εκμεταλλεύτηκε δεόντως!
Στο μπαράκι είχε μαζευτεί η παρέα και τα πρώτα ποτάκια είχαν ήδη καταναλωθεί, όταν το μελανούρι το ψηλό από απέναντι πλησίασε μαζί με το ψηλό σκαμπό του! Κι άρχισαν οι συζητήσεις γνωριμίας! Ονόματα, περιοχές, ασχολίες! Το μελανούρι έμοιαζε να ξέρει να φλερτάρει και αυτό αποτέλεσε τον πρώτο προβληματισμό της βραδιάς! Ρε μήπως πέσαμε σε έμπειρο απιστήμονα του είδους; Οι γυναίκες φοβούνται το έμπειρο το μάτι και ειδικά αν είναι μελαχρινό και σπιρτόζικο!
Με τα πολλά η διάθεση είχε φτάσει στα καλύτερά της και αποφάσισε το μελανούρι και η Coυλα μας να πάνε μια βόλτα να δουν την ανατολή του ήλιου στη θάλασσα! Έτσι όπως σας τα λέω ακριβως! Τωρα αν τύχαινε εκτός απο ανατολή του ήλιου να ανατείλει και τίποτις άλλο, ε δε σε χάλασε ε;;; Με τίποτα!
Βγαίνουμε από το μπαράκι γεμάτοι ζωντάνια για ζωή! Νυστάζει κανείς τέτοιες στιγμές; Όοοοοοχιιιιιι!!!!! Πλησιάζουμε προς το αυτοκίνητο του και τι να δω! Καμπριο παρακαλώ! Νατος κι αλλος προβληματισμός: μας την έπεσε βουτυρόπαιδο, μαμάκιας στάνταρ, που κάνει μούρη με τα λεφτά του μπαμπά κλπ κλπ κλπ! Αλλά πάντα πρέπει να δίνουμε μια δευτερη ευκαιρία-σκέψη στους άλλους διότι ποτέ δε ξέρεις.....μπορεί ένα κάμπριο να είναι αποτέλεσμα σφοδρού ιδρώτα και κόπωσης....(λέμε τώρα)
Και φτάνουμε σε ένα υπέροχο μέρος! Ρομαντισμός στο φουλ! Το τοπίο υπέροχο και η όρεξη για ζουζουνιές να ανεβαίνει! Κι εκεί που αρχίζουμε τα πρώτα γουτσου γουτσου, ξέρετε τώρα, μη σας τα λέω εγώ, νιώθει η Couλα μας στον αυχένα της μια πίεση! Όχι, όχι, δεν ηταν εγκεφαλικό! Ήταν η πίεση ενός χεριού με ώθηση καθοδική!
Πρώτη σκέψη: Τι ωραία που είναι να σε χαιδεύουν στον αυχένα!!!
Η πίεση στο πίσω μέρος του κεφαλιού εντάθηκε (με καθοδική πάντα πορεία) και η Coύλα μας κατάλαβε πως κάτι συμβαίνει περίεργο! Τι ακριβώς θέλει ένα χέρι όταν σπρώχνει ένα κεφάλι προς τα κάτω;
Δεύτερη σκέψη: Έτσι στενάχωρα που είμαστε δεν θα ξέρει που να βολέψει το χέρι του ο άνθρωπος! Γαμώ τα στενάχωρα κάμπριο!
Η πίεση στο πίσω μέρος του κεφαλιού έγινε βίαιη. Το κεφάλι και να μη θέλει, μέσα σε λίγα λεπτά θα σκύψει υποχρεωτικώς προς τα κάτω γιατί όταν η πίεση αυξάνεται και δεν υπάρχει δύναμη ανάλογη να τη σταματήσει δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
Τρίτη σκέψη: Στα δγιάλα μαλάκα!
Η τρίτη σκέψη δεν περιορίστηκε σε σκέψη αλλά πήρε σάρκα και οστά, έγινε λέξεις και ακούστηκε δυνατά!
Το μελανούρι σταμάτησε να πιέζει προς τα κάτω τη κεφάλα της Cούλας μας γιατί μπορεί η κάθε Coύλα να μην έχει σωματική δύναμη, αλλά η δύναμη των λέξεων είναι πολύ πιο ισχυρή και μάλιστα πολύ πιο προσβλητική!
Έλα όμως που ένας κακομαθημένος βουτυρομπεμπες, ένα πλουσιόπαιδο που τα θέλει όλα εδώ και τώρα, γιατί έτσι τον έχουν μάθει οι γονείς του, δεν ανέχεται από τη κάθε Coύλα να ακούει το όχι ή το περίμενε ή το δε θέλω;
Σας πληροφορώ έβαλε μπρος την αμαξάρα του και έφυγε! Κι έμεινε η Coύλα να κοιτάζει την ανατολή του ήλιου σε μια υπέροχη παραλία, ένα ξημέρωμα απίστευτα όμορφο! Με ένα σμς σε λιγότερο από μισή ώρα τη μάζεψε ένας φίλος αφού φάγανε και κάτι σουβλακόπιτες και γέλασαν με το όλο περιστατικό!
Συμπέρασμα: Πάει ο καιρός που με ένα καλό αυτοκίνητο, με λίγα φράγκα και με λίγη μούρη σκύβανε οι γυναίκες λέγοντας και ευχαριστώ! Δεν ξέρω για τις άλλες, αλλά εμείς οι Coύλες θα σκύβουμε άμα γουστάρουμε! Τελεία και παύλα!
14 Ιουνίου 2010
Θα μου πείτε τώρα και τι είναι ο γκόμενος για να τον πιάσεις; Πεταλούδα; Θυμήθηκα τώρα έναν Κύπριο φίλο που κυνηγούσε πεταλούδες τις έπιανε και τις σκότωνε σαν ήταν παιδί και το διασκέδαζε κιόλας με τους φίλους του!
Θυμήθηκα και τη μάνα μου που κάθε τρεις και λίγο με φωναζε και μου έλεγε: Πιάσε το αλάτι, πιάσε το πιπέρι, πιάσε μου δυο πιάτα! Η τιμωρίας της ψηλής γυναίκας!
Θυμήθηκα το σουβλατζή της γειτονιάς (που παρεπιπτόντως το σουβλάκι του τα σπάει) που του φωνάζαμε :πιάσε ένα με απ'όλα με μπόλικο τζατζικάκι!
Ο γκόμενος ουτε πεταλουδα ειναι, ουτε πιάτο, ούτε σουβλακόπιτα, και μα την αλήθεια, δεν πιάνεται εύκολα! Και μη βιαστειτε να με πείτε περίεργη και μίζερη και απαιτητική και ψωνάρα! Θα εξηγηθώ ευθύς αμέσως! Ας μαζέψω λίγο το συλλογισμό μου! Δώστε μου λίγα δευτερόλεπτα.........
Ήταν πολύ όμορφη εκείνη η βραδιά! Καλοκαιράκι, ανάλαφρο ντυσιματάκι, ανάλαφρη διάθεση, αεράκι που δροσίζει αραιά και που τις μασχαλίτσες (χαχαχαχα), όλα ένα θαύμα! Μια βραδιά που πρέπει να την εκμεταλλευτείς! Και η Couλα μας την εκμεταλλεύτηκε δεόντως!
Στο μπαράκι είχε μαζευτεί η παρέα και τα πρώτα ποτάκια είχαν ήδη καταναλωθεί, όταν το μελανούρι το ψηλό από απέναντι πλησίασε μαζί με το ψηλό σκαμπό του! Κι άρχισαν οι συζητήσεις γνωριμίας! Ονόματα, περιοχές, ασχολίες! Το μελανούρι έμοιαζε να ξέρει να φλερτάρει και αυτό αποτέλεσε τον πρώτο προβληματισμό της βραδιάς! Ρε μήπως πέσαμε σε έμπειρο απιστήμονα του είδους; Οι γυναίκες φοβούνται το έμπειρο το μάτι και ειδικά αν είναι μελαχρινό και σπιρτόζικο!
Με τα πολλά η διάθεση είχε φτάσει στα καλύτερά της και αποφάσισε το μελανούρι και η Coυλα μας να πάνε μια βόλτα να δουν την ανατολή του ήλιου στη θάλασσα! Έτσι όπως σας τα λέω ακριβως! Τωρα αν τύχαινε εκτός απο ανατολή του ήλιου να ανατείλει και τίποτις άλλο, ε δε σε χάλασε ε;;; Με τίποτα!
Βγαίνουμε από το μπαράκι γεμάτοι ζωντάνια για ζωή! Νυστάζει κανείς τέτοιες στιγμές; Όοοοοοχιιιιιι!!!!! Πλησιάζουμε προς το αυτοκίνητο του και τι να δω! Καμπριο παρακαλώ! Νατος κι αλλος προβληματισμός: μας την έπεσε βουτυρόπαιδο, μαμάκιας στάνταρ, που κάνει μούρη με τα λεφτά του μπαμπά κλπ κλπ κλπ! Αλλά πάντα πρέπει να δίνουμε μια δευτερη ευκαιρία-σκέψη στους άλλους διότι ποτέ δε ξέρεις.....μπορεί ένα κάμπριο να είναι αποτέλεσμα σφοδρού ιδρώτα και κόπωσης....(λέμε τώρα)
Και φτάνουμε σε ένα υπέροχο μέρος! Ρομαντισμός στο φουλ! Το τοπίο υπέροχο και η όρεξη για ζουζουνιές να ανεβαίνει! Κι εκεί που αρχίζουμε τα πρώτα γουτσου γουτσου, ξέρετε τώρα, μη σας τα λέω εγώ, νιώθει η Couλα μας στον αυχένα της μια πίεση! Όχι, όχι, δεν ηταν εγκεφαλικό! Ήταν η πίεση ενός χεριού με ώθηση καθοδική!
Πρώτη σκέψη: Τι ωραία που είναι να σε χαιδεύουν στον αυχένα!!!
Η πίεση στο πίσω μέρος του κεφαλιού εντάθηκε (με καθοδική πάντα πορεία) και η Coύλα μας κατάλαβε πως κάτι συμβαίνει περίεργο! Τι ακριβώς θέλει ένα χέρι όταν σπρώχνει ένα κεφάλι προς τα κάτω;
Δεύτερη σκέψη: Έτσι στενάχωρα που είμαστε δεν θα ξέρει που να βολέψει το χέρι του ο άνθρωπος! Γαμώ τα στενάχωρα κάμπριο!
Η πίεση στο πίσω μέρος του κεφαλιού έγινε βίαιη. Το κεφάλι και να μη θέλει, μέσα σε λίγα λεπτά θα σκύψει υποχρεωτικώς προς τα κάτω γιατί όταν η πίεση αυξάνεται και δεν υπάρχει δύναμη ανάλογη να τη σταματήσει δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
Τρίτη σκέψη: Στα δγιάλα μαλάκα!
Η τρίτη σκέψη δεν περιορίστηκε σε σκέψη αλλά πήρε σάρκα και οστά, έγινε λέξεις και ακούστηκε δυνατά!
Το μελανούρι σταμάτησε να πιέζει προς τα κάτω τη κεφάλα της Cούλας μας γιατί μπορεί η κάθε Coύλα να μην έχει σωματική δύναμη, αλλά η δύναμη των λέξεων είναι πολύ πιο ισχυρή και μάλιστα πολύ πιο προσβλητική!
Έλα όμως που ένας κακομαθημένος βουτυρομπεμπες, ένα πλουσιόπαιδο που τα θέλει όλα εδώ και τώρα, γιατί έτσι τον έχουν μάθει οι γονείς του, δεν ανέχεται από τη κάθε Coύλα να ακούει το όχι ή το περίμενε ή το δε θέλω;
Σας πληροφορώ έβαλε μπρος την αμαξάρα του και έφυγε! Κι έμεινε η Coύλα να κοιτάζει την ανατολή του ήλιου σε μια υπέροχη παραλία, ένα ξημέρωμα απίστευτα όμορφο! Με ένα σμς σε λιγότερο από μισή ώρα τη μάζεψε ένας φίλος αφού φάγανε και κάτι σουβλακόπιτες και γέλασαν με το όλο περιστατικό!
Συμπέρασμα: Πάει ο καιρός που με ένα καλό αυτοκίνητο, με λίγα φράγκα και με λίγη μούρη σκύβανε οι γυναίκες λέγοντας και ευχαριστώ! Δεν ξέρω για τις άλλες, αλλά εμείς οι Coύλες θα σκύβουμε άμα γουστάρουμε! Τελεία και παύλα!
14 Ιουνίου 2010
