Αγαπώ τα μέσα μαζικής μεταφοράς! Θες γιατί βολεύουν πια πάρα πολύ; Θες
γιατί κάνεις οικονομία και προστατεύεις το περιβάλλον; Θες γιατί το
πάρκιν θέλει να έχεις το θεό μπάρμπα για να το πετύχεις; Αγαπώ τα μέσα
μαζικής μεταφοράς! Έχω ξαναγράψει πως τα χρησιμοποιώ πολύ και μάλιστα τα
αντιμετωπίζω και ως μια ευκαιρία για κοινωνική έρευνα!
Μέσα στα λεωφορεία βλέπεις τα πάντα! Κάθε είδους άνθρωπο, τρελό, μουρλό, κουλό, γέρο, νέο, θεό, άξεστο, λιγούρη, σοβαρό, μετρημένο, κοντό, ψηλό, χοντρό, αδύνατο. Με τικ στο πρόσωπο, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, προβληματισμένο, χαρούμενο, κουρασμένο, ορεξάτο....τα πάντα!!! Κοιτώντας τους ανθρώπους και με την παρατηρητικότητα που με διακρίνει θα μπορούσα να γράφω μια ανάρτηση και κάτι παραπάνω για κάθε άτομο που συναντάω στο μετρό και στα λεωφορεία!
Όμως γενικά δε θα το κάνω εκτός από σήμερα που θα σας περιγράψω με τον μοναδικό κουλό μου τρόπο μια γυναίκα που σήμερα με γονάτισε ψυχολογικά. Την τύπισσα θα την ονομάζω Αλέκα. Φυσικά και δεν ξέρω πως τη λένε! Οπότε Αλέκα θα τη φωνάζουμε, γιατί Couλα αυτή δεν είναι με τίποτα, δεν ανήκει στη κατηγορία μας! (Για μας τις Couλες λέω)
Ώρα αιχμής! Ο ήλιος καίει και για όσες ξεχύθηκαν στους δρόμους η μέρα μοιάζει δύσκολη. Η Αλέκα μας, αποφάσισε σήμερα να βγει στην Ερμού για ψώνια! Και τη γύρισε όλη, είμαι σίγουρη γι' αυτό, κι ας μην ήμουν μαζί της! Ενδεχομένως να έκανε κι ένα διάλειμμα να πιει ένα καφέ γιατί οι τσάντες που κρατούσε, χωρίς διάλειμμα, θα της είχαν κόψει τα χέρια και θα είχε λιποθυμήσει από το βάρος! Αρχίζει να δημιουργείται κάτω από τα μπρατσάκια της μια λιμνούλα από ιδρώτα. Μάλλον δύο, μία δεξιά, μία αριστερά. Το ραντάκι που φοράει βρέχεται ελαφρώς αλλά με λίγο αεράκι που την χτυπάει, αμέσως στεγνώνει! Ένα ίχνος μένει στα σημεία. Σε λίγη ώρα οι λιμνούλες είναι λίγο μεγαλύτερες! Ο ιδρώτας αφήνει τα ίχνη του κάτω από τις μασχάλες λίγο ακόμη πιο χαμηλά. Η πλάτη της μουσκεύει. Ίσως και η σχισμή ανάμεσα στο στήθος της, αλλά αυτό δε μας ενδιαφέρει, διαφορετικά θα σας περιέγραφα πως η Αλέκα κάνει σεξ!!!!!
Όταν τα ψώνια ή τα λεφτα ή η όρεξη για ψώνια τελειώνει ή όταν τα χέρια αδυνατούν να σηκώσουν άλλο βάρος, η Αλέκα μας πάει στη στάση να πάρει το λεωφορείο για το σπίτι, φορτωμένη σαν γαιδούρι, αλλά ικανοποιημένη! Φαίνεται η μούρη της που λάμπει γιατί κοιτάζει αχόρταγα τις τσάντες που παρεπιπτόντως καθεμία προερχόταν κι από ένα πολύ καλό κατάστημα!
Τις κοιτάζει και σκέφτεται: Πούστη Αλέκο θα πεθάνεις με οσα αγόρασα!!!
Η Αλέκα είναι ωραία γυναίκα, μετρίου αναστήματος, γύρω στα 45. Έχει ένα καλοχτενισμένο μαλλί, φοράει ένα τζιν θεόστενο που της τονίζει τα πόδια και τον πωπό και ένα ραντάκι κόκκινο που όπως είπαμε κάτω από τις (α)μασχάλες είναι μούσκεμα! Τη βλέπεις και σκέφτεσαι: Κοίτα πως κρατιέται η πουτάνα στην ηλικία της!!!! Τη θαυμάζεις είτε ζηλοφθονα, είτε όχι! Όταν φτάσεις στην ηλικία της θα θες να έχεις τέτοιο σώμα! Η αλήθεια να λέγεται!
Μπαίνουμε μαζί στο λεωφορείο! Θέση για να κάτσουμε δεν υπάρχει ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα! Η Couλα μας πιάνει παράθυρο! Ο κλιματισμός υπολειτουργεί στα λεωφορεία με αποτέλεσμα η ιδρωτσίλα να περιφέρεται στην ατμόσφαιρα σε σημείο που να σκέφτεσαι πως αν δεν κατέβεις τώρα κάτω, θα κάνεις εμετό στη μούρη της γριάς που γυρίζει η καημένη από το Ικα!
Η Αλέκα βολεύει τις τσαντάρες της ανάμεσα στα πόδια, τις κοιτάει με το ύφος αρπακτικού μη τυχόν και κανείς της αφαιρέσει τους θησαυρούς με τους οποίους θα αποτελειώσει τον Αλέκο της, στέκεται δίπλα στη Couλα μας και.....αρχίζει το μαρτύριο!!!!
Σηκώνει το χέρι να πιαστεί από τη χειρολαβή.....Ένας κάκτος κατοικεί κάτω από το μπράτσο της! Ιιιιιιιιουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ. Κι άλλος ένας κάτω από το άλλο!
Ο κάκτος παρόλο που γενικά δεν χριάζεται νερό είναι λούτσα.....Ιιιιιιιιιουυυυυυυυυυυ.
Η Couλα μας είναι αδύνατον να κουνηθεί, να αλλάξει θέση, να μην βλέπει την σιχαμάρα την ίδια! Είναι σφηνωμένη ανάμεσα σε έναν πακιστανό που δεν ξέρει αν της ακουμπάει τον κώλο της το χέρι του ή τίποτα άλλο, κι ανάμεσα σε έναν παππού που ο καημένος τα έχει χαμένα! Δεν ξέρει που να πρωτοκοιτάξει ο καψερός! Μπροστά του παρελάζουν βυζιά, ημιβυζιά και λίπια! Ξέρετε τι λέω, εκείνες τις κοπέλες που δεν έχουν καθρέφτη σπίτι τους και παρά τα μπόλικα περιττά κιλά τους φοράνε ξώβυζα, ξώπλατα, ξέκωλα! Η χαρά της σιχασιάς! Μασχαλίλες μέσα στη μπόχαλη! Ιουυυυυυυυυυυυυυυυυυυ
Η Αλέκα μας, ίσως και να φοράει αποσμητικό! Αλλά οι κάκτοι είναι ένα θέαμα που ειλικρινά με βγάζει από τα ρούχα μου! Βρε Αλέκα μου, βάλε το κωλοξυράφι πριν βγεις και ξούρισε τους κάκτους, αφού σκοπεύεις να το φορέσεις το ραντάκι το άτιμο που σου πάει κιόλας! Κάνε ένα λέιζερ δώρο στον εαυτό σου, στη τελική! Πάνω από 100 ευρώ δεν θα σου πάρει ένας γιατρός κι επιπλέον έδωσες τόσα λεφτά σε ρούχα, παπούτσια κλπ, στη μασχάλη κάνεις οικονομία;
Θα μου πείτε τώρα, μα πως κάνεις έτσι; Εσένα δε σου έχει τύχει να βιάζεσαι και να μην ξυρίσεις μασχάλη; ΟΧΙ ΔΕ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ!
Το θέμα δεν είναι το μόνο το θέαμα! Έχουν δει τα ματάκια μου........μέσα στα λεωφορεία και το μετρό.......τα άπειρα σιχασιάρικα θεάματα. Είμαι σχεδόν μαθημένη να βλέπω και να μυρίζω μέχρι αηδίας! Εντωμεταξύ έχω και μία ευαισθησία στη μύτη και μυρίζω ο,τιδήποτε πολύ γρήγορα. Αν καίγεται κάτι σε δέκα τετράγωνα μακριά, εγώ ψαχνω αμέσως να βρω τι καίγεται! Αν μυρίσω ένα μπιφτέκι, μπορώ να σου πω ακριβώς τα υλικά που έχουν μπει μέσα χωρις να το δοκιμάσω, μόνο από τη μυρωδιά! Οπότε καταλαβαίνετε, πως έχω μάθει να οσμίζομαι τα πάντα και δεν γίνεται συνεχώς να λιποθυμάω αν κάτι βρωμάει και το αντιληφθώ! Έχω δουλέψει πολύ την ανοχή της οσμής μου αλλά και το κράτημα της αναπνοής μέχρι να απομακρυνθώ (αν μπορώ και προλαβαίνω) από το σημείο της μπόχαλης!
Αγαπητοί μου Couλοί αναγνώστες μπορείτε να μείνετε σε αυτό το σημείο του ποστ και να μην διαβάσετε παρακάτω. Ειλικρινά μέχρι εδώ μπορείτε να σταματήσετε και να αφήσετε το σχόλιό σας ή να απομακρυνθείτε από το ιστολόγιο!
Μην επιμένε να διαβάζετε παρακάτω!!!!
Δεν αξίζει το κόπο.
Επιμένετε ε;;;;;
Εντάξει, εγώ σας έχω προειδοποιήσει!
Αν τρώτε κάτι, κάντε μια παύση τουλάχιστον!
Αν πίνετε κάτι, κάντε ένα διάλειμμα και απομακρύνετε το ποτήρι από τον υπολογιστή σας!
Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
Εκείνο που με γονάτισε είναι που σε ένα απότομο φρενάρισμα του οδηγού, η κακτώδης μασχαλίλα πάρκαρε στα μούτρα μου....................................
10 Ιουνίου 2010
Μέσα στα λεωφορεία βλέπεις τα πάντα! Κάθε είδους άνθρωπο, τρελό, μουρλό, κουλό, γέρο, νέο, θεό, άξεστο, λιγούρη, σοβαρό, μετρημένο, κοντό, ψηλό, χοντρό, αδύνατο. Με τικ στο πρόσωπο, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, προβληματισμένο, χαρούμενο, κουρασμένο, ορεξάτο....τα πάντα!!! Κοιτώντας τους ανθρώπους και με την παρατηρητικότητα που με διακρίνει θα μπορούσα να γράφω μια ανάρτηση και κάτι παραπάνω για κάθε άτομο που συναντάω στο μετρό και στα λεωφορεία!
Όμως γενικά δε θα το κάνω εκτός από σήμερα που θα σας περιγράψω με τον μοναδικό κουλό μου τρόπο μια γυναίκα που σήμερα με γονάτισε ψυχολογικά. Την τύπισσα θα την ονομάζω Αλέκα. Φυσικά και δεν ξέρω πως τη λένε! Οπότε Αλέκα θα τη φωνάζουμε, γιατί Couλα αυτή δεν είναι με τίποτα, δεν ανήκει στη κατηγορία μας! (Για μας τις Couλες λέω)
Ώρα αιχμής! Ο ήλιος καίει και για όσες ξεχύθηκαν στους δρόμους η μέρα μοιάζει δύσκολη. Η Αλέκα μας, αποφάσισε σήμερα να βγει στην Ερμού για ψώνια! Και τη γύρισε όλη, είμαι σίγουρη γι' αυτό, κι ας μην ήμουν μαζί της! Ενδεχομένως να έκανε κι ένα διάλειμμα να πιει ένα καφέ γιατί οι τσάντες που κρατούσε, χωρίς διάλειμμα, θα της είχαν κόψει τα χέρια και θα είχε λιποθυμήσει από το βάρος! Αρχίζει να δημιουργείται κάτω από τα μπρατσάκια της μια λιμνούλα από ιδρώτα. Μάλλον δύο, μία δεξιά, μία αριστερά. Το ραντάκι που φοράει βρέχεται ελαφρώς αλλά με λίγο αεράκι που την χτυπάει, αμέσως στεγνώνει! Ένα ίχνος μένει στα σημεία. Σε λίγη ώρα οι λιμνούλες είναι λίγο μεγαλύτερες! Ο ιδρώτας αφήνει τα ίχνη του κάτω από τις μασχάλες λίγο ακόμη πιο χαμηλά. Η πλάτη της μουσκεύει. Ίσως και η σχισμή ανάμεσα στο στήθος της, αλλά αυτό δε μας ενδιαφέρει, διαφορετικά θα σας περιέγραφα πως η Αλέκα κάνει σεξ!!!!!
Όταν τα ψώνια ή τα λεφτα ή η όρεξη για ψώνια τελειώνει ή όταν τα χέρια αδυνατούν να σηκώσουν άλλο βάρος, η Αλέκα μας πάει στη στάση να πάρει το λεωφορείο για το σπίτι, φορτωμένη σαν γαιδούρι, αλλά ικανοποιημένη! Φαίνεται η μούρη της που λάμπει γιατί κοιτάζει αχόρταγα τις τσάντες που παρεπιπτόντως καθεμία προερχόταν κι από ένα πολύ καλό κατάστημα!
Τις κοιτάζει και σκέφτεται: Πούστη Αλέκο θα πεθάνεις με οσα αγόρασα!!!
Η Αλέκα είναι ωραία γυναίκα, μετρίου αναστήματος, γύρω στα 45. Έχει ένα καλοχτενισμένο μαλλί, φοράει ένα τζιν θεόστενο που της τονίζει τα πόδια και τον πωπό και ένα ραντάκι κόκκινο που όπως είπαμε κάτω από τις (α)μασχάλες είναι μούσκεμα! Τη βλέπεις και σκέφτεσαι: Κοίτα πως κρατιέται η πουτάνα στην ηλικία της!!!! Τη θαυμάζεις είτε ζηλοφθονα, είτε όχι! Όταν φτάσεις στην ηλικία της θα θες να έχεις τέτοιο σώμα! Η αλήθεια να λέγεται!
Μπαίνουμε μαζί στο λεωφορείο! Θέση για να κάτσουμε δεν υπάρχει ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα! Η Couλα μας πιάνει παράθυρο! Ο κλιματισμός υπολειτουργεί στα λεωφορεία με αποτέλεσμα η ιδρωτσίλα να περιφέρεται στην ατμόσφαιρα σε σημείο που να σκέφτεσαι πως αν δεν κατέβεις τώρα κάτω, θα κάνεις εμετό στη μούρη της γριάς που γυρίζει η καημένη από το Ικα!
Η Αλέκα βολεύει τις τσαντάρες της ανάμεσα στα πόδια, τις κοιτάει με το ύφος αρπακτικού μη τυχόν και κανείς της αφαιρέσει τους θησαυρούς με τους οποίους θα αποτελειώσει τον Αλέκο της, στέκεται δίπλα στη Couλα μας και.....αρχίζει το μαρτύριο!!!!
Σηκώνει το χέρι να πιαστεί από τη χειρολαβή.....Ένας κάκτος κατοικεί κάτω από το μπράτσο της! Ιιιιιιιιουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ. Κι άλλος ένας κάτω από το άλλο!
Ο κάκτος παρόλο που γενικά δεν χριάζεται νερό είναι λούτσα.....Ιιιιιιιιιουυυυυυυυυυυ.
Η Couλα μας είναι αδύνατον να κουνηθεί, να αλλάξει θέση, να μην βλέπει την σιχαμάρα την ίδια! Είναι σφηνωμένη ανάμεσα σε έναν πακιστανό που δεν ξέρει αν της ακουμπάει τον κώλο της το χέρι του ή τίποτα άλλο, κι ανάμεσα σε έναν παππού που ο καημένος τα έχει χαμένα! Δεν ξέρει που να πρωτοκοιτάξει ο καψερός! Μπροστά του παρελάζουν βυζιά, ημιβυζιά και λίπια! Ξέρετε τι λέω, εκείνες τις κοπέλες που δεν έχουν καθρέφτη σπίτι τους και παρά τα μπόλικα περιττά κιλά τους φοράνε ξώβυζα, ξώπλατα, ξέκωλα! Η χαρά της σιχασιάς! Μασχαλίλες μέσα στη μπόχαλη! Ιουυυυυυυυυυυυυυυυυυυ
Η Αλέκα μας, ίσως και να φοράει αποσμητικό! Αλλά οι κάκτοι είναι ένα θέαμα που ειλικρινά με βγάζει από τα ρούχα μου! Βρε Αλέκα μου, βάλε το κωλοξυράφι πριν βγεις και ξούρισε τους κάκτους, αφού σκοπεύεις να το φορέσεις το ραντάκι το άτιμο που σου πάει κιόλας! Κάνε ένα λέιζερ δώρο στον εαυτό σου, στη τελική! Πάνω από 100 ευρώ δεν θα σου πάρει ένας γιατρός κι επιπλέον έδωσες τόσα λεφτά σε ρούχα, παπούτσια κλπ, στη μασχάλη κάνεις οικονομία;
Θα μου πείτε τώρα, μα πως κάνεις έτσι; Εσένα δε σου έχει τύχει να βιάζεσαι και να μην ξυρίσεις μασχάλη; ΟΧΙ ΔΕ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ!
Το θέμα δεν είναι το μόνο το θέαμα! Έχουν δει τα ματάκια μου........μέσα στα λεωφορεία και το μετρό.......τα άπειρα σιχασιάρικα θεάματα. Είμαι σχεδόν μαθημένη να βλέπω και να μυρίζω μέχρι αηδίας! Εντωμεταξύ έχω και μία ευαισθησία στη μύτη και μυρίζω ο,τιδήποτε πολύ γρήγορα. Αν καίγεται κάτι σε δέκα τετράγωνα μακριά, εγώ ψαχνω αμέσως να βρω τι καίγεται! Αν μυρίσω ένα μπιφτέκι, μπορώ να σου πω ακριβώς τα υλικά που έχουν μπει μέσα χωρις να το δοκιμάσω, μόνο από τη μυρωδιά! Οπότε καταλαβαίνετε, πως έχω μάθει να οσμίζομαι τα πάντα και δεν γίνεται συνεχώς να λιποθυμάω αν κάτι βρωμάει και το αντιληφθώ! Έχω δουλέψει πολύ την ανοχή της οσμής μου αλλά και το κράτημα της αναπνοής μέχρι να απομακρυνθώ (αν μπορώ και προλαβαίνω) από το σημείο της μπόχαλης!
Αγαπητοί μου Couλοί αναγνώστες μπορείτε να μείνετε σε αυτό το σημείο του ποστ και να μην διαβάσετε παρακάτω. Ειλικρινά μέχρι εδώ μπορείτε να σταματήσετε και να αφήσετε το σχόλιό σας ή να απομακρυνθείτε από το ιστολόγιο!
Μην επιμένε να διαβάζετε παρακάτω!!!!
Δεν αξίζει το κόπο.
Επιμένετε ε;;;;;
Εντάξει, εγώ σας έχω προειδοποιήσει!
Αν τρώτε κάτι, κάντε μια παύση τουλάχιστον!
Αν πίνετε κάτι, κάντε ένα διάλειμμα και απομακρύνετε το ποτήρι από τον υπολογιστή σας!
Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
Εκείνο που με γονάτισε είναι που σε ένα απότομο φρενάρισμα του οδηγού, η κακτώδης μασχαλίλα πάρκαρε στα μούτρα μου....................................
10 Ιουνίου 2010
