Άλλη μια νύχτα ρίχνει τα μαύρα κι άραχνα πέπλα της στη μικρή μα μεγάλη μας πόλη. Λίγες στάλες βρέξανε τους δρόμους. Ηρεμία σήμερα. Γαλήνη. Νεκροταφίλα. Δε ξέρω. Κάτι με έπιασε από το πρώι. Μελαγχόλησα και πείνασα. Και φυσικά για άλλη μια φορά τη πάτησα για τα καλά.
Σημειώστε:1) Βαμπίριασα όλη νύχτα χτες γιατί διάβαζα το μάθημα που έδινα Παρασκευή πρώι.
2) Έχασα την εκπομπή της Μάρως γιατί διάβαζα το μάθημα που έδινα Παρασκευή πρωί.
3) Έχασα και την εκπομπή του Παύλου γιατί διάβαζα το μάθημα που έδινα Παρασκευή πρωί.
4) Ακύρωσα γκομενοδουλειά γιατί διάβαζα το μάθημα που έδινα Παρασκευή πρωί. (αυτό με πόνεσε περισσότερο απ'ολα)
5) Ακύρωσα και φιλικό καφέ γιατί διάβαζα το μάθημα που έδινα Παρασκευή πρωί.
7) Δε μπήκα γενικώς στο ίντερνετ γιατί διάβαζα το μάθημα που έδινα Παρασκευή πρωί.
8) Δε πήγα γυμναστήριο να κάνω το γαμάτο προγραμματάκι μου σχολιάζοντας τα πάντα με τον Ζαν, γιατί διάβαζα το μάθημα που έδινα Παρασκευή πρωί.
9) Ξεκίνησα μέσα στο ξημέρωμα να ανέβω Σχολή μέσα στο ψοφόκρυο για το μάθημα που έδινα Παρασκευή πρωί.
Και τελικά.....το μάθημα ακυρώθηκε και μεταφέρθηκε για το επόμενο Σάββατο, λόγω της απεργίας των ΜΜΜ. Και ξέρετε κάτι; Εδώ τώρα δε μπορώ να γκρινιάξω, ούτε να πω γαμώ τις απεργίες μου μέσα, γιατί είμαι υπέρ των απεργιών και γενικά είμαι υπέρ της αντίδρασης και της αντίστασης, αλλά δε μπορώ να καταλάβω γιατί είμαι τόσο μαλάκας ώρες ώρες και δίνω τόση πολύ βάση στο να αποκτήσω το 246895733ο πτυχίο μου, αντί να βγαίνω, να πίνω, να χορεύω και να πηδιέμαι.
Παρόλα αυτά, επέστρεψα σπίτι και πέθανα στον ύπνο. Έλιωσα. Έσβησα στο μαξιλάρι μου. Και είδα και όνειρο. Να δέρνει τον Ζαν ένας άγνωστος κι εγώ να του φωνάζω: Μη μη μη τον Ζαν, μη τον γλυκό μου Ζαν. Μηηηηη! Μετά που ξύπνησα, έπιασα το επόμενο μάθημα και συνέχισα επίσης να σκέφτομαι γιατί είμαι τόσο μαλάκας ώρες ώρες ...(δες παραπάνω τη συνέχεια ως το)...να πηδιέμαι.
Εντωμεταξύ είχα να δω μια φίλη μου πολύ καιρό και με πήρε τηλ να κανονίσουμε για καφέ. Να φανταστείτε, έχω να τη δω τόσο καιρό που μέσα στον χρόνο που μεσολάβησε χώρισε με τον φίλο της, τα ξαναβρηκανε, ξαναχώρισε και τελικά βρήκε άλλον και μόλις που χωρίζει τώρα. Κι έρχομαι και ξανα αναρωτιέμαι γιατί είμαι τόσο μαλάκας ώρες ώρες...(δες παραπάνω τη συνέχειας ώς το)...να πηδιέμαι.
Παράλληλα το Λύκειο σήμερα πήρε βαθμούς. Πέσανε τα πρώτα τηλέφωνα. Αχ αχ αχ, βαθμοθήρες γονείς, τα σκάσατε τα παιδάκια σας! Ρε τι σας ζητάνε ρε; Λίγο χρόνο να ανασάνουν ρεεεε.Ξυπνήστε γονείς...Ξυπνήστε. Θα τα χάσετε τα παιδάκια σας με τις εμμονές σας! Δε βλέπετε τι σκατά γινονται στη χώρα μας; Εγώ πάντως αν τώρα πήγαινα σχολείο...δε θα διαβαζα τίποτα. Απο αντίδραση! Θα τέλειωνα το Λύκειο και θα γινόμουν κομμώτρια. Σας το λέω, να το ξέρετε. Κομμώτρια ναι! Καλύτερα να ασχολείσαι με τρίχες κυριολεκτικά, παρά με τρίχες μεταφορικά.
Κι επειδή υποσχέθηκα σε μια ψυχή εκεί έξω πως θα περιορίζω τις αναρτήσεις μου σε 3 άντε το πολύ 4 παραγράφους, κάπου εδώ σταματάω τη γκρίνια και πάω να διαβάσω, ενώ είμαι σίγουρη πως μόλις πατήσω δημοσίευση θα σκεφτώ: Γιατί είμαι τόσο μαλάκας...(δες παραπάνω μέχρι το)...να πηδιέμαι.
Δε θα τελειώσει η εξεταστική; Δε θα τελειώσει επιτέλους;
Θα τελειώσειιι!!!!!!!!!!!!!!
Μετά η ζωή μου θα είναι μόνο, βόλτα, ποτό, χορός και πήδος.
Άντε καληνύχτα σας
11 Φεβρουαρίου 2012
