Φουσκωμένα, μεγάλα και χοντρά

Αποφάσισια κι εγώ ως γνήσιο θύμα του υπερκαταναλωτισμού να πάω μια βόλτα στα....χμ σε μεγάλο κατάστημα παιχνιδιών που επιμένει να μετράει μέρες για τα Χριστούγεννα. Ε όχι δα, δε θα του κάνω και διαφήμιση, αι σιχτίρ πια. Παιδί δεν είμαι χρόνια τώρα, ανίψια έχω αλλά δεν είναι και πολύ κοντινά μου, έτσι ώστε να τους πάρω παιχνίδια, και μάνα δεν είμαι για να αράζω με τις ώρες στα μπεμπέ. Ωστόσο πήγα.

Ρώτα με εύλογα, μα καλά, τι αγόρασες, αφου φέτος δε στόλισες δέντρο, αφού συνεχώς γκρινιάζεις για τα Χριστούγεννα και μιζεριάσεις, αφού τα λαμπιόνια και τα γκλιν γκλον σε κάνουν να βγάζεις καντήλες, κι αφού παιδιά δεν έχεις. Ε, πήγα τώρα, τι να κάνουμε; Κρεμάστε με!

Πήγα που λέτε κι έζησα στιγμές απείρου κάλλους. Παιδάκια να ουρλιάζουν σέλω κι αυτό, σέλω κι εκείνο μαμά, σέλω και το άλλο. Που λύσσα κακιά να σας πιάσει! Γονείς να εκσφενδονίζουν χαστούκια στον αέρα προλαβαίνοντας τα μυξιάρικα που φορτώναν το καρότσι με διακόσια παιχνίδια ενώ παράλληλα η τσέπη του γονιού μόνο ένα μπορεί να πληρώσει κι αυτό με το ζόρι.

Είδα και νέες νοικοκυρές που είχαν κυριολεκτικά αποβλακωθεί, από τα διακοσμητικά χώρου, κεράκια, πιατέλες, συνθέσεις, πρασινάδες, και λοιπά ωραία. Είδα και μπαμπάδες μέσα στη βαριομάρα να σέρνουν τα καρότσια με τα πράγματα σιχτιρίζοντας την ώρα και τη στιγμή που έπεσε η ιδέα από τις γυναίκες τους να πάνε εκεί, να χαζέψουν, κι εκείνοι είπαν το θρυλικό Ναι!

Με λάγνο ύφος από το σπίτι δηλώνουν οι κυρίες: Δε θα πάρω τίποτα αγάπη μου, πάμε να ρίξουμε μια ματιά, ενώ όταν φεύγουν από το μαγαζί, αναλογίζονται: Σα πολλά να πήρα, αλλά δε βαριέσαι, μέρες που είναι, ας πάρουμε και κάτι παραπάνω!

Μέχρι και γιαγιάδες είδα να ψάχνουν τι δώρα θα πάρουν στα εγγονάκια τους! Ένα βήμα πριν το εγκεφαλικό, η γιαγιά να έχει χάσει επαφή με το κόσμο, αναπολώντας τα μικράτα της μέσα στο κόσμο της barbie και στα λούτρινα, ενώ σταυροκοπιέται για τα τόσο βίαια αγορίστικα παιχνίδια, όλα του σατανά.

Και στα μικροφωνα να ακούγεται ένα σαχλό τραγούδι που έλεγε διακόσιες φορές το λεπτό με μια εκνευριστική μελωδία: Μεταμορφώσου, μεταμορφώσου! Βρε αν με αφήσετε να μεταμορφωθώ ως άλλο τζι αι τζο θα πέσουν πολλές φάπες.

Η Coula μας που λέτε έχει μια αδυναμία...χμ...ξέρω θα σας απογοητεύσω, αλλά ήρθε η ώρα να σας πω τι αγόρασα εγώ! Ήμουν σε δίλημμα, μεταξύ της μάγιας της μέλισσας κι ενός βρακιού στη τιμή του λατρεμένου ενός ευρώ. Αλλά όχι, όχι, δεν υπέκυψα, άσε που αυτά τα βρακιά είναι κινέζικα και μπορεί να σου γεμίσουν σπυριά το κώλο! Αλλά και η μάγια η μέλισσα είναι αγαπημένη της μάγισσας Κίρκης και δεν μπόρεσα να ταυτιστώ.

Φυσικά πλάκα κάνω! Κατέληξα να χαζεύω πολύ ώρα τα υπέροχα εκείνα, φουσκωμένα, μεγάλα και σκληρά (καλέεε μη πάει ο νους σας στο πονηρό....) τετράδια, που κάνω συλλογή από δαυτα χρόνια τώρα με στόχο κάποτε να τα γεμίσω με γραπτά μου! μπουχαχαχα Κι όταν πεθάνω να τα βρουν οι δικοί μου στα συρτάρια μου, να τα εκδόσουν και να χεστούν στο τάλιρο! Προς το παρόν όμως, αν πεθάνω, θα τα βρουν καθαρά και άγραφα!

Αγόρασα καμια δεκαριά τετράδια, καμιά τριανταριά στυλό, μπόλικα κουτιά με χαρτί φωτοτυπικό και κόλλες αναφοράς.

Α ναι, πήρα και μια λαμπάδα για το Πάσχα!

Καλές γιορτές αγαπημένοι μου κουλοί αναγνώστες!

17 Δεκεμβρίου 2010