Ξημέρωσε η Κυριακή! Τα πουλάκια από το πρωί τιτιβίζουν χαρούμενα. Ο
ήλιος λάμπει καλοκαιρινά. Ό,τι πρέπει είναι για μια βόλτα στη θάλασσα
και για ένα καφεδάκι δίπλα στο κύμα με καλή παρέα. Αλλά όλα αυτά
αποτελούν όνειρα φθινοπωρινής νυκτός και ημέρας για την Coula γιατί η
εβδομάδα που έρχεται θα κρίνει την μετέπειτα ζωή της, σε όλα τα επίπεδα!
Επτά άνθρωποι που θα σταθούν απέναντί της με περισπούδαστο ύφος, θα βαλθούν να της αποδείξουν πόσο χαζή είναι, πόσο μεγάλη σημασία έδωσε σε ζητήματα που αν δεν είχε δώσει, ίσως τώρα να ήταν παντρεμένη και μάλιστα με το λιγότερο 3 παιδιά. Δεν ειν' κακό, αλλά χείριστο αυτό το σενάριο, αλλά οκ θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα, μέχρι και σε μια Coula.
Θα προσπαθήσουν να την πείσουν πως η δουλειά που έκανε δεν ήταν σωστή, πως ήθελε κι άλλο, πως έπρεπε να θυσιάσει περισσότερες μέρες από την ξέγνοιαστη η μη ζωή της για να μπορέσει να πάρει το πολυπόθητο εισιτήριο για μια νέα καριέρα. Και τελικά μπορεί και να την πείσουν, αν εκείνη δεν πάρει στα χέρια της τη στιγμή. Αν δεν βάλει σε μια άκρη του μυαλού της όλα όσα της συμβαίνουν, καλά μα κυρίως άσχημα και αν δεν αδράξει την ευκαιρία.
Η αυτοσυγκέντρωση και η ηρεμία είναι δυο αρετές που προαπαιτούνται για να μπορέσεις να πεις ανοίγω τα φτερά μου και πετάω σε άγνωστο ουρανό, μα με όρεξη γι' αυτό το πέταγμα. Κι όμως οι νύχτες και οι μέρες μας είναι τόσο φορτισμένες με διάφορα μικρά που ταλανίζουν το μυαλό μας και την δύσκολη στιγμή μπορεί όλα αυτά τα μικρά να καταφέρουν να εκτοπίσουν έναν μεγάλο στόχο. Ίσως και για καλό που ακόμη δεν το βλέπουμε, αλλά σίγουρα και για κακό αν έχουμε αρχίσει να ελπίζουμε.
Όταν χάνεις από κοντά σου ανθρώπους με τους οποίους είχες συνηθίσει να μοιράζεσαι πράγματα, να ανοίγεις την ψυχή σου και να διαβάζεις την ψυχή τους, να ξέρεις πως με ένα τους λόγο, με μια τους σκέψη, με μια σύντομη κουβέντα θα σε γέμιζαν δύναμη και θα σου έδιναν κουράγιο, πως στη δική τους όμορφη στιγμή πεθαίνεις για να είσαι κοντά τους, το πράγμα δυσκολεύει. Είναι πολύ όμορφο να τελειώνεις μια δοκιμασία και να υπάρχει ένας φίλος που θα περιμένει ένα σου μηνυμα με το πολυπόθητο ok και να ξέρεις πως θα του φτιάξει η μέρα με τη χαρά σου! Πολύ σπάνιο φαινόμενο πια.
Είναι ακόμη πιο δύσκολο η σχέση που χάλασε να μεταμορφώνεται σε σχέση ειρωνίας, αντίδρασης, ανταγωνισμού και να σε πείθει μια ολόκληρη κατάσταση πως τελικά πόνταρες λάθος. Κάτι μέσα σου όμως σου λέει πως δεν έχει σημασία που είναι ο άλλος, τι κάνει, πως περνάει, αλλά εύχεσαι και προσεύχεσαι να του πάνε όλα καλά και να χαμογελάει. Ακόμη κι αν δεν το μάθεις ποτέ. Δε πρέπει να γκρινιάζω, γιατί ποτέ δε πίστευα στο πάντα. Αλλά όσο περνάει ο καιρός διαπιστώνεις πως το δικό σου λίγο ίσως να είναι του άλλου το πολύ. Και το αντίστροφο!
Σήμερα το πρωί μίλησα με τον Ν. Είναι ένας φίλος που μαζί κάναμε πολλά όνειρα από πολύ μικροί. Στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο και μετά. Κάθε χαρά μου ήταν και χαρά του, κάθε χαρά του ήταν και ευκαιρία μου για πάρτυ. Βρισκόμασταν όχι πολύ συχνά, αλλά πολύ ουσιαστικά. Και τον έχασα γιατί απλά ξέχασα να κάνω ένα τηλεφώνημα κάποια στιγμή που το είχε ανάγκη. Κι εκείνος με έχασε γιατί απλά ξέχασε να κάνει ένα τηλεφώνημα κάποια στιγμή που το είχα ανάγκη. Ξεχάσαμε ό,τι τα όνειρα μπορεί να είναι όνειρα, αλλά με θυσίες γίνονται καμιά φορά και πραγματικότητα, ειδικά αν είναι όνειρα κοινά και σχεδιασμένα με κόπο και με μέθοδο (και αν δεν τα έχεις δημιουργήσει καθώς κοιμάσαι).
Ο Ν. με πήρε τηλέφωνο, γιατί έμαθε πως αυτήν την εβδομάδα θα με σκίσει μια επταμελής επιτροπή. Μου ευχήθηκε Καλή επιτυχία και σε λίγα μόνο λεπτά συνομιλίας μας, κατάλαβα πως τελικά οι ανθρώπινες σχέσεις ουδέποτε λήγουν, απλά παίρνουν άλλη μορφή. Είναι πάντα σχέσεις, που έχουν και δίνουν...ακόμη κι αν έχουν να δώσουν αρνητική ενέργεια...την δίνουν.
ΥΓ1 Σχέση:...συναισθηματικός, πνευματικός ή και υλικός δεσμός που αναπτύσσεται μεταξύ προσώπων...Ετυμολογία: σχέσις < έχω...(λεξικό Μπαμπινιώτη)
ΥΓ2 Μην αρχίσουν παρακαλώ οι συμβουλές τύπου: Να συσφίξεις τις σχέσεις με τον Ν. Είναι αδύνατον να ξανασυναντηθείς με κάποιον, όταν σε ένα σταυροδρόμι, καθένας ακουλούθησε άλλο δρόμο.Η σκέψη πως υπήρξε αυτή η φιλία και ήταν δυνατή, αρκεί!
ΥΓ3 Αυτήν την εβδομάδα, θα ήθελα, αν έχετε, να μου δώσετε, όλες σας τις ευχές και όλη σας την θετική ενέργεια, μπας και τελικά το κάνω το ταξίδι που μια ζωή το επιθυμούσα και μισή ζωή το πάλεψα για να γίνει. Αν δεν έχετε να μου δώσετε θετικές σκέψεις, πείτε πως πέθανα για μια εβδομάδα και με κακολογείτε από την επόμενη. Ας είναι η εβδομάδα σας απείρως πιο χαλαρή, από την δική μου! Με χαμόγελο πάντα!
19 Σεπτεμβρίου 2010
Επτά άνθρωποι που θα σταθούν απέναντί της με περισπούδαστο ύφος, θα βαλθούν να της αποδείξουν πόσο χαζή είναι, πόσο μεγάλη σημασία έδωσε σε ζητήματα που αν δεν είχε δώσει, ίσως τώρα να ήταν παντρεμένη και μάλιστα με το λιγότερο 3 παιδιά. Δεν ειν' κακό, αλλά χείριστο αυτό το σενάριο, αλλά οκ θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα, μέχρι και σε μια Coula.
Θα προσπαθήσουν να την πείσουν πως η δουλειά που έκανε δεν ήταν σωστή, πως ήθελε κι άλλο, πως έπρεπε να θυσιάσει περισσότερες μέρες από την ξέγνοιαστη η μη ζωή της για να μπορέσει να πάρει το πολυπόθητο εισιτήριο για μια νέα καριέρα. Και τελικά μπορεί και να την πείσουν, αν εκείνη δεν πάρει στα χέρια της τη στιγμή. Αν δεν βάλει σε μια άκρη του μυαλού της όλα όσα της συμβαίνουν, καλά μα κυρίως άσχημα και αν δεν αδράξει την ευκαιρία.
Η αυτοσυγκέντρωση και η ηρεμία είναι δυο αρετές που προαπαιτούνται για να μπορέσεις να πεις ανοίγω τα φτερά μου και πετάω σε άγνωστο ουρανό, μα με όρεξη γι' αυτό το πέταγμα. Κι όμως οι νύχτες και οι μέρες μας είναι τόσο φορτισμένες με διάφορα μικρά που ταλανίζουν το μυαλό μας και την δύσκολη στιγμή μπορεί όλα αυτά τα μικρά να καταφέρουν να εκτοπίσουν έναν μεγάλο στόχο. Ίσως και για καλό που ακόμη δεν το βλέπουμε, αλλά σίγουρα και για κακό αν έχουμε αρχίσει να ελπίζουμε.
Όταν χάνεις από κοντά σου ανθρώπους με τους οποίους είχες συνηθίσει να μοιράζεσαι πράγματα, να ανοίγεις την ψυχή σου και να διαβάζεις την ψυχή τους, να ξέρεις πως με ένα τους λόγο, με μια τους σκέψη, με μια σύντομη κουβέντα θα σε γέμιζαν δύναμη και θα σου έδιναν κουράγιο, πως στη δική τους όμορφη στιγμή πεθαίνεις για να είσαι κοντά τους, το πράγμα δυσκολεύει. Είναι πολύ όμορφο να τελειώνεις μια δοκιμασία και να υπάρχει ένας φίλος που θα περιμένει ένα σου μηνυμα με το πολυπόθητο ok και να ξέρεις πως θα του φτιάξει η μέρα με τη χαρά σου! Πολύ σπάνιο φαινόμενο πια.
Είναι ακόμη πιο δύσκολο η σχέση που χάλασε να μεταμορφώνεται σε σχέση ειρωνίας, αντίδρασης, ανταγωνισμού και να σε πείθει μια ολόκληρη κατάσταση πως τελικά πόνταρες λάθος. Κάτι μέσα σου όμως σου λέει πως δεν έχει σημασία που είναι ο άλλος, τι κάνει, πως περνάει, αλλά εύχεσαι και προσεύχεσαι να του πάνε όλα καλά και να χαμογελάει. Ακόμη κι αν δεν το μάθεις ποτέ. Δε πρέπει να γκρινιάζω, γιατί ποτέ δε πίστευα στο πάντα. Αλλά όσο περνάει ο καιρός διαπιστώνεις πως το δικό σου λίγο ίσως να είναι του άλλου το πολύ. Και το αντίστροφο!
Σήμερα το πρωί μίλησα με τον Ν. Είναι ένας φίλος που μαζί κάναμε πολλά όνειρα από πολύ μικροί. Στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο και μετά. Κάθε χαρά μου ήταν και χαρά του, κάθε χαρά του ήταν και ευκαιρία μου για πάρτυ. Βρισκόμασταν όχι πολύ συχνά, αλλά πολύ ουσιαστικά. Και τον έχασα γιατί απλά ξέχασα να κάνω ένα τηλεφώνημα κάποια στιγμή που το είχε ανάγκη. Κι εκείνος με έχασε γιατί απλά ξέχασε να κάνει ένα τηλεφώνημα κάποια στιγμή που το είχα ανάγκη. Ξεχάσαμε ό,τι τα όνειρα μπορεί να είναι όνειρα, αλλά με θυσίες γίνονται καμιά φορά και πραγματικότητα, ειδικά αν είναι όνειρα κοινά και σχεδιασμένα με κόπο και με μέθοδο (και αν δεν τα έχεις δημιουργήσει καθώς κοιμάσαι).
Ο Ν. με πήρε τηλέφωνο, γιατί έμαθε πως αυτήν την εβδομάδα θα με σκίσει μια επταμελής επιτροπή. Μου ευχήθηκε Καλή επιτυχία και σε λίγα μόνο λεπτά συνομιλίας μας, κατάλαβα πως τελικά οι ανθρώπινες σχέσεις ουδέποτε λήγουν, απλά παίρνουν άλλη μορφή. Είναι πάντα σχέσεις, που έχουν και δίνουν...ακόμη κι αν έχουν να δώσουν αρνητική ενέργεια...την δίνουν.
ΥΓ1 Σχέση:...συναισθηματικός, πνευματικός ή και υλικός δεσμός που αναπτύσσεται μεταξύ προσώπων...Ετυμολογία: σχέσις < έχω...(λεξικό Μπαμπινιώτη)
ΥΓ2 Μην αρχίσουν παρακαλώ οι συμβουλές τύπου: Να συσφίξεις τις σχέσεις με τον Ν. Είναι αδύνατον να ξανασυναντηθείς με κάποιον, όταν σε ένα σταυροδρόμι, καθένας ακουλούθησε άλλο δρόμο.Η σκέψη πως υπήρξε αυτή η φιλία και ήταν δυνατή, αρκεί!
ΥΓ3 Αυτήν την εβδομάδα, θα ήθελα, αν έχετε, να μου δώσετε, όλες σας τις ευχές και όλη σας την θετική ενέργεια, μπας και τελικά το κάνω το ταξίδι που μια ζωή το επιθυμούσα και μισή ζωή το πάλεψα για να γίνει. Αν δεν έχετε να μου δώσετε θετικές σκέψεις, πείτε πως πέθανα για μια εβδομάδα και με κακολογείτε από την επόμενη. Ας είναι η εβδομάδα σας απείρως πιο χαλαρή, από την δική μου! Με χαμόγελο πάντα!
19 Σεπτεμβρίου 2010
