Ποιος είναι στ' αλήθεια ο Αμερικλάνος;

Τον Αμερικλάνο τον γνωρίζετε οι περισσότεροι! Γράφει διάφορες αμερικλανιές και μας το παίζει ο θείος από το Αμέρικα. Εκείνο που ίσως να μην ξέρετε είναι πως έκανε εναν διαγωνισμό, στον οποίο συμμετείχα. Έδωσα λοιπόν το παρακάτω κείμενο, σκιαγραφώντας το ψυχογράφημά του.
Μπείτε να διαβάσετε και τις άλλες συμμετοχές και να ψηφίσετε όποιο θέλετε. (Εμένα φυσικά). Ιδού το κείμενό μου. Ψηφίστε στο blog του Αμερικλάνου μέχρι τη Τρίτη 9/8. Δεν θα ανέβαζα το κείμενο, αλλά ο ένας από τους άλλους δυο συμμετέχοντες έκανε αρκετή διαφήμιση στο δικό του κείμενο και αυτό είναι άδικο. Καλώ και τη meril να αναρτήσει το κείμενο της! Γιατί ο Thesikaleon δεν είναι πιο έξυπνος από μας. :)))

Ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Αμερικλάνος;

Μου αρέσουν οι διαγωνισμοί και με πιάνει τρέλα αν δε κερδίσω! Γι' αυτό αποφάσισα να συμμετέχω σε μια καθαρή Αμερικλανιά για να έχω σίγουρο το έπαθλο. Διάλεξα ενα κείμενο του Αμερικλάνου και είπα να σχολιάσω πάνω του. Η αλήθεια είναι πως με ταλάνισε αρκετή ώρα η επιλογή κειμένου. Αυτό το άτιμο το παιδί, έχει τη τάση να γράφει ακατάπαυστα και δυστυχώς εγώ βαριέμαι να διαβάζω κατεβατά. Άσε που τις περισσότερες αναρτήσεις του τις έχω διαβάσει κι έχω σχολιάσει στις πιο πολλές τις εποχές που το bloggin ήταν για μένα διασκέδαση. Στα γρήγορα λοιπόν διάλεξα μια απλή, λιτή κι απέριττη. Αναφέρομαι σε αυτήν και αποφάσισα να του κάνω ένα σκιαγράφημα προσωπικότητας. Πάμε λοιπόν.

Ψυχανάλυση Αμερικλάνου
Είναι ένα παιδί που πάντα περιμένει κάτι καλό, αλλά ποτέ αυτό δεν έρχεται. Είναι σα να περιμένεις το λεωφορείο στην ώρα του για να πας δουλειά κι εκείνο περνάει καθυστερημένα και μετα σε μπινελικώνει και ο προϊστάμενος. Είναι σα να περιμένεις να πιάσεις το τζόκερ αλλά δεν έχεις καταθέσει δελτίο. Είναι σα να επιθυμείς να φας πιτόγυρο και μόλις το γευτείς να διαπιστώσεις πως ήταν γατίσιο.

Είναι ένα παιδί που τα βάζει με τους Κινέζους μόνο γιατί δε μπορεί να τα βάλει με τον εαυτό του. Είναι σα να πηγαίνεις σε βαφτίσια να έχεις σκυλοβαρεθεί τη ντουλάπα σου, να έχεις φορέσει ό,τι πανάθλιο ήταν καθαρό και εύκαιρο αλλά να κουτσομπολεύεις τα χίλια κακά και άγουστα των προσκεκλημένων. Είναι σα να μαγειρεύεις σκατά να τα τρως και να πεθαίνεις από δηλητηρίαση και να κατηγορείς τα απόσκατα του γείτονα που δεν δηλητηριάζεται με τίποτα γιατί απλά ξέρει να μαγειρεύει. Είναι σα να βλέπεις πως κάτι πάει στραβά αλλά να επιμένεις πως έχεις μυωπία.

Είναι ένα παιδί που έχει χιούμορ. Είναι σα να βλέπεις μια ταινία που μόλις τελειώσει έχεις κάνεις ρυτίδες γέλιου από την χαχανίαση. Είναι σα να είσαι δέκα ετών και να γελάς με την τούμπα που έφαγε ο συμμαθητής σου. Είναι σα να διαβάζεις αγαπημένα ιστολόγια και να ψοφάς στα γέλια όπως Κίρκη, Κωλόγρια και Coula. (Τα 3 Κ που είχε αναφέρει και κάποιος). Είναι σαν το παλιό καλό κρασί που αντί να το πιεις, το φέρνεις καπέλο στον απέναντι.

Είναι ένα παιδί που ξέρει από λογοτεχνία. Διαβάζει μανιασμένα Χάρι Πότερ, βλέπει όλες τις ταινίες τις σχετικές, αναλύει τα ανάλυτα και έχει άποψη για τα πάντα αφού θεωρεί πως μετά τον Χάρι Πότερ υπάρχει απλά το χάος.

Είναι ένα παιδί που ζει και κινείται στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Αμέρικα και παίζει με αρουραίους. Πως τα μικρά παιδιά παίζουν με το σκυλάκι τους; Πως τα μικρά κοριτσάκια παίζουν με τη μπάρμπι τους; Πως τα μικρά αγοράκια παίζουν με τα τζι άι τζο τους; Πως τα μεγάλα αγοράκια παίζουν με το .... τους; Έτσι και ο Αμερικλάνος παίζει με ποντίκια. Βαρέθηκε τα ποντίκια - μυς και έπιασε τα τρωκτικά. Τα βάζει λέει και τρέχουν. Αγώνας δρόμου αρουραίων με στόχο ποιο θα χεστεί πάνω του ή θα κατουρηθεί πρώτο. Και αυτό τώρα λέγεται έρευνα. Χριστός και Απόστολος δηλαδη!

Εν κατακλείδι είναι ένα παιδί που μοιράζει Απευθύνσεις, ό,τι πιο πρωτόγνωρο στη μπλογκόσφαιρα. Που αλλού το έχεις δει αυτό; Πουθενά! Άντε να δεις να μοιράζουν φέιγ βολάν, διαφημιστικά φυλλάδια, σαθρή γνώση, κακογραμμένο χιούμορ ή το πολύ κανένα χαμόγελο. Απευθύνσεις μόνο αυτός.

Αυτός είναι ο Αμερικλάνος που αγαπάμε!

7 Αυγούστου 2011