Θα σου πω κάτι μικρό και αθώο μου πλασματάκι:
Είναι πολλά ζευγάρια που θέλουν να κάνουν παιδί, αλλά δε μπορούν. Είναι κάποια άλλα που κάνουν παιδί χωρίς να το περιμένουν και να το θέλουν αλλά με το καιρό μαθαίνουν να ζουν με αυτό. Και είναι και κάποια που δεν θέλουν παιδιά κι αν συμβεί το μοιραίο, απλά έχουν έτοιμη μια λύση θανάτου.Εσύ είσαι τυχερούλικο βρε. Σε περιμένουμε με ανοιχτές αγκάλες!
Εγώ περιμένω παιδί, εδώ και πολύ καιρό, αλλά εσύ δε λες να έρθεις! Εντάξει, δε περιμένω ακριβώς το δικό μου παιδί, αλλά το παιδί εκείνο που μεγαλώνοντας θα με λέει θεία. Αυτό και μόνο δεν είναι σημαντικός παράγοντας για να έρχεσαι σιγά σιγά;
Είπες λοιπόν να σκάσεις μύτη πριν λίγους μήνες αλλά μέσα σε λίγες εβδομάδες ήρθες και το μετάνιωσες και σταμάτησε να χτυπά η καρδούλα σου! Η μαμά σου πέρασε δύσκολες στιγμές και η θεία σου έκανε τον καραγκιόζη για πολύ καιρό, μέχρι να βρεθούν ξανά οι ισορροπίες. Πριν από 3 μήνες ξαναπήρες τη γενναία απόφαση να σκάσεις μύτη σε αυτόν τον άχαρο κόσμο! Χαρήκαμε όλοι! Ναααα τα χαμόγελα, νααααα οι ελπίδες για να γίνει η Coula, θείτσα. Και τελικά τσουπ, πάλι το μετάνιωσες και πισωγύρισες!
Τι είναι άραγε αυτό που σε κρατάει πίσω; Η αλήθεια είναι πως κι εμένα αν με ρωτούσες αν θα ήθελα να γεννηθώ αυτή τη περίοδο, θα σου έλεγα όχι. Άσε καλύτερα να περάσουν πέντε δέκα χρόνια, να βγούμε από τη κρίση, και μετά το ξανασυζητάμε. Γιατί δεν ξέρουμε και αν σε πέντε δέκα χρόνια θα έχουμε βγει από τη κρίση ή αν απλά θα έχουμε πιάσει όχι απλά πάτο, αλλά απόπατο.
Μάθε όμως πως για μια γυναίκα, (τουλάχιστον για τη μαμά σου ισχύει) φαντάζομαι πως είναι οδυνηρό να ελπίζει πως θα γεννηθεί το βλαστάρι της και κάπου εκεί που πιστεύει πως όλα πάνε και θα πάνε καλά, και που ήδη έχει φτιάξει το πλάνο για τη νέα διαρρύθμιση του σπιτιού και κυρίως της ζωής της, έτσι ώστε να χωράει αντί για δυο, τρεις, και που έχει προετοιμαστεί ή προετοιμάζεται ψυχολογικά για να γίνει μάνα και το δουλεύει μέρα με τη μέρα, καθώς μέσα της η ζωή σου πλάθεται, ξαφνικά να μαθαίνει πως αυτό ήταν. Πάπαλα...Το παιδί το μετάνιωσε και κρύφτηκε στο καβούκι του. Η ψυχολογία κάνει τραμπάλα και αρχίζουν συζητήσεις επί συζητήσεων για το τι φταίει και για το τώρα τι κάνουμε και για το πως θα πορευτούμε.
Θέλει μεγάλη ψυχική δύναμη για να δεχτεί η μαμά σου πως άντε παλι από την αρχή, θα την σκάψει ο γιατρός, θα την καθαρίσει, θα περιμένει λίγο καιρό και θα ξαναπροσπαθήσει, όχι με την βεβαιότητα πως θα τα καταφέρει να σε πείσει να έρθεις προς τα έξω.
Αλλά θα προσπαθήσει, γιατί το θέλει πολύ και γιατί το νιώθει πως κάτι τέτοιο θα την ολοκληρώσει και θα της αλλάξει όλη τη κοσμοθεωρία της για τη ζωή! Ο εαυτός της θα μπει σε δεύτερη μοίρα και θα σε έχει στα χέρια της για να μπορείς να είσαι σίγουρο πως δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα, απλά θα τρώς, θα χέζεις και θα κοιμάσαι για αρκετό διάστημα! Γι αυτό μη φοβάσαι να μας πλησιάσεις. Δε θα σε βάλουμε βρε στα καταναγκαστικά έργα! Αντιθέτως θα μπούμε εμείς στα καταναγκαστικά έργα για να μη σου λείψει τίποτα.
Ωστόσο, αν με ρωτάς, πιστεύω πως όλα για καλό γίνονται σε αυτή τη γη. Εντάξει αν δεν είσαι έτοιμο να έρθεις, μην έρχεσαι! Ευτυχώς δε λείπει η δύναμη και η αισιοδοξία από την οικογένεια μου, αλλά και η υπομονή και η επιμονή, έτσι ώστε να ξεπερνάμε τέτοια ζητήματα. Αλλά καλό μου, γλυκό μου, ομορφό μου πλάσμα, έλα, μια απόφαση είναι, πάρτην να ξεμπερδεύουμε.
Που θα πάει, θα βγεις στο κόσμο μικρό ζουζούνι, και θα σε περιλάβει η θεία Coula και τα λέμε τότε. Σου εύχομαι μόνο να έρθεις με τις καλύτερες προϋποθέσεις και να μην βασανιστείς ούτε εσύ ούτε η μαμάκα σου! Έλα μπράβο χρυσουλάκι μου! Ξεκόλλα το μυαλό σου από τις ανασφάλειες και βάλε μπρος τη μηχανή! Θα είμαστε κοντά σου από το πρώτο μήνα της ύπαρξής σου μέχρι και να κλείσουμε τα μάτια μας.
Σε φιλώ νοερά
η θεία σου
21 Νοεμβρίου 2010
Είναι πολλά ζευγάρια που θέλουν να κάνουν παιδί, αλλά δε μπορούν. Είναι κάποια άλλα που κάνουν παιδί χωρίς να το περιμένουν και να το θέλουν αλλά με το καιρό μαθαίνουν να ζουν με αυτό. Και είναι και κάποια που δεν θέλουν παιδιά κι αν συμβεί το μοιραίο, απλά έχουν έτοιμη μια λύση θανάτου.Εσύ είσαι τυχερούλικο βρε. Σε περιμένουμε με ανοιχτές αγκάλες!
Εγώ περιμένω παιδί, εδώ και πολύ καιρό, αλλά εσύ δε λες να έρθεις! Εντάξει, δε περιμένω ακριβώς το δικό μου παιδί, αλλά το παιδί εκείνο που μεγαλώνοντας θα με λέει θεία. Αυτό και μόνο δεν είναι σημαντικός παράγοντας για να έρχεσαι σιγά σιγά;
Είπες λοιπόν να σκάσεις μύτη πριν λίγους μήνες αλλά μέσα σε λίγες εβδομάδες ήρθες και το μετάνιωσες και σταμάτησε να χτυπά η καρδούλα σου! Η μαμά σου πέρασε δύσκολες στιγμές και η θεία σου έκανε τον καραγκιόζη για πολύ καιρό, μέχρι να βρεθούν ξανά οι ισορροπίες. Πριν από 3 μήνες ξαναπήρες τη γενναία απόφαση να σκάσεις μύτη σε αυτόν τον άχαρο κόσμο! Χαρήκαμε όλοι! Ναααα τα χαμόγελα, νααααα οι ελπίδες για να γίνει η Coula, θείτσα. Και τελικά τσουπ, πάλι το μετάνιωσες και πισωγύρισες!
Τι είναι άραγε αυτό που σε κρατάει πίσω; Η αλήθεια είναι πως κι εμένα αν με ρωτούσες αν θα ήθελα να γεννηθώ αυτή τη περίοδο, θα σου έλεγα όχι. Άσε καλύτερα να περάσουν πέντε δέκα χρόνια, να βγούμε από τη κρίση, και μετά το ξανασυζητάμε. Γιατί δεν ξέρουμε και αν σε πέντε δέκα χρόνια θα έχουμε βγει από τη κρίση ή αν απλά θα έχουμε πιάσει όχι απλά πάτο, αλλά απόπατο.
Μάθε όμως πως για μια γυναίκα, (τουλάχιστον για τη μαμά σου ισχύει) φαντάζομαι πως είναι οδυνηρό να ελπίζει πως θα γεννηθεί το βλαστάρι της και κάπου εκεί που πιστεύει πως όλα πάνε και θα πάνε καλά, και που ήδη έχει φτιάξει το πλάνο για τη νέα διαρρύθμιση του σπιτιού και κυρίως της ζωής της, έτσι ώστε να χωράει αντί για δυο, τρεις, και που έχει προετοιμαστεί ή προετοιμάζεται ψυχολογικά για να γίνει μάνα και το δουλεύει μέρα με τη μέρα, καθώς μέσα της η ζωή σου πλάθεται, ξαφνικά να μαθαίνει πως αυτό ήταν. Πάπαλα...Το παιδί το μετάνιωσε και κρύφτηκε στο καβούκι του. Η ψυχολογία κάνει τραμπάλα και αρχίζουν συζητήσεις επί συζητήσεων για το τι φταίει και για το τώρα τι κάνουμε και για το πως θα πορευτούμε.
Θέλει μεγάλη ψυχική δύναμη για να δεχτεί η μαμά σου πως άντε παλι από την αρχή, θα την σκάψει ο γιατρός, θα την καθαρίσει, θα περιμένει λίγο καιρό και θα ξαναπροσπαθήσει, όχι με την βεβαιότητα πως θα τα καταφέρει να σε πείσει να έρθεις προς τα έξω.
Αλλά θα προσπαθήσει, γιατί το θέλει πολύ και γιατί το νιώθει πως κάτι τέτοιο θα την ολοκληρώσει και θα της αλλάξει όλη τη κοσμοθεωρία της για τη ζωή! Ο εαυτός της θα μπει σε δεύτερη μοίρα και θα σε έχει στα χέρια της για να μπορείς να είσαι σίγουρο πως δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα, απλά θα τρώς, θα χέζεις και θα κοιμάσαι για αρκετό διάστημα! Γι αυτό μη φοβάσαι να μας πλησιάσεις. Δε θα σε βάλουμε βρε στα καταναγκαστικά έργα! Αντιθέτως θα μπούμε εμείς στα καταναγκαστικά έργα για να μη σου λείψει τίποτα.
Ωστόσο, αν με ρωτάς, πιστεύω πως όλα για καλό γίνονται σε αυτή τη γη. Εντάξει αν δεν είσαι έτοιμο να έρθεις, μην έρχεσαι! Ευτυχώς δε λείπει η δύναμη και η αισιοδοξία από την οικογένεια μου, αλλά και η υπομονή και η επιμονή, έτσι ώστε να ξεπερνάμε τέτοια ζητήματα. Αλλά καλό μου, γλυκό μου, ομορφό μου πλάσμα, έλα, μια απόφαση είναι, πάρτην να ξεμπερδεύουμε.
Που θα πάει, θα βγεις στο κόσμο μικρό ζουζούνι, και θα σε περιλάβει η θεία Coula και τα λέμε τότε. Σου εύχομαι μόνο να έρθεις με τις καλύτερες προϋποθέσεις και να μην βασανιστείς ούτε εσύ ούτε η μαμάκα σου! Έλα μπράβο χρυσουλάκι μου! Ξεκόλλα το μυαλό σου από τις ανασφάλειες και βάλε μπρος τη μηχανή! Θα είμαστε κοντά σου από το πρώτο μήνα της ύπαρξής σου μέχρι και να κλείσουμε τα μάτια μας.
Σε φιλώ νοερά
η θεία σου
21 Νοεμβρίου 2010
