Απόγευμα Σαββάτου. Coula υπό διάλυση.
Χτες τη νύχτα το κάψαμε. Η κεφάλα γυρίζει ακόμη! Μη με ρωτήσετε που
πήγα, πόσο ήπια και με ποιους ήμουν ή με ποιους κατέληξα. Δε θυμάμαι και
πολλά. Θυμάμαι πως γύρισα σπίτι το πρωί, δεν έβρισκα κλειδιά, άνοιξα με
τα χίλια ζόρια, σύρθηκα στο κρεβάτι, έβγαλα όλα τα ρούχα μου και μετά
έπεσε η αυλαία.
Σήμερα ωστόσο ήταν μια γεμάτη μέρα. Ξύπνησα μεθυσμένη ακόμη, κατά τις 9:00 το πρωί, με όλο το αιλάινερ χωμένο μέσα στα μάτια μου, με το ρουζ και το μέικ απ μου, απλωμένο στο μαξιλάρι μου και γυμνή. Αναρωτήθηκα προς στιγμήν μήπως κοιμάται κανείς δίπλα μου και με μια απότομη κίνηση σήκωσα το πάπλωμα. Ναι ναι ναι, έχω βάλει πάπλωμα από τώρα, κρυώνω απίστευτα πολύ, δε θα τα ξαναλέμε. Δεν ήταν κανείς δίπλα και χαλάρωσα.
Καφές, λίγο χάζεμα στο νετ για τα νέα και ξεκινά το μαρτύριο που λέγεται γυναικεία περιποίηση. Τα έχω ξαναπεί, δώστε μου ένα τζιν, ένα μακό μπλουζάκι και μια αλογοουρά και μαζί με τα σπορτέξ μου αφήστε με να ζήσω σαν άνθρωπος. Όμως όοοοοοοχι δεν είναι έτσι ο άνθρωπος, λένε οι ειδικές του κώλου, ούτε και οι σύγχρονες γυναίκες είναι έτσι κι εγώ αύριο βαφτίζω τη Μαρισόφη και πρέπει να γίνω άνθρωπος και σύγχρονη γυναίκα. Ο χρόνος τρέχει και πρέπει να γίνουν όλα σήμερα γιατί αύριο είναι Κυριακή και είναι όλα κλειστά.
Πρώτη στάση στον οπτικό μου. Καινούριοι φακοί επαφής μη πάθουμε και καμιά επιπεφυκίτιδα. Επέμεινε να πάρω φακούς επαφής με χρώμα, αλλά το μελί των ματιών μου δε το αλλάζω ούτε με το θαλασσί της θάλασσας κι όλο το μπλέ του κόσμου. Φέρε χριστιανέ μου τους μυωπικούς μου φακούς να τελειώνω. Το παίζω απο Δευτέρα Σίντυ Κρόφορτ. Προς το παρόν είμαι η Coula η μυωπιCούλα.
Δεύτερη στάση αισθητικός. Φρύδια στρείδια, μουστάκια σκατάκια, απολεπίσεις καθαρισμοί και αι σιχτίρ γαμώ τη πουτάνα μου τη κοινωνία που με γέννησε γυναίκα. Σκάσε Coula φωνάζει η αισθητικός, σκάσε επιτέλους. Στα δγγγγιάλα μωρή να της λέω εγώ, αλλά τελικά λαμπίκο το πρόσωπο. Σα το κώλο της μαϊμούς κατακόκκινο έγινε βασικά, αλλά έστρωσε σε μια ωρίτσα μετά τα βασανιστήρια. Τα φρύδια τα χάρηκα γιατί με το τσιμπηδάκι των φρυδιών έχω ένα θέμα. Πρώτον κάνω 334778 ώρες και δεύτερον δακρύζω σα να βλέπω Βασιλάκη Καϊλα και σαν να μυρίζω κρεμμυδοσκορδοκαϊλα και αυτά παράλληλα.
Τρίτη στάση πετικιουρ μανικιουρ και τα αρχίδια του Ονούρ. Και να πιάνει η πετικιουρίστ το κοπίδι και να κάνει τα δαχτυλάκια των ποδιών μου μπλε μαρέν και να κόβει φτέρνες και να τραβάει πετσάκια και να μου αλλάζει δέρμα. Στα δγγγγιάλα μαρή κι εσύ να φωνάζω, και να απαντάει Σκάσε Coula τελειώνω. Να να να άλλο ένα πετσάκι και τέρμα. Και να συνεχίζει ακάθεκτη και να τρίβει, να στρίβει, να σπρώχνει, να τραβάει, να βάζει κρέμες, να κάνει μασάζ, να ξανασπρώχνει. Όχι δε κάναμε σεξ, μου έκανε πετικιουρ! Μη χύσει κανείς μάταια. Και μετά μου έβαψε και τα νύχια ένα περτικαλί και στρώσανε. Και μετά μια από τα ίδια στα χέρια. Τρίβε, κόψε, ράβε, τράβα, φέρε, πάρε, σκούπισε, βάψιμο γαλλικό τελειώσαμε. Ουφ, πάει κι αυτό.
Τέταρτη στάση ώρα 3:00 το μεσημέρι, αποκαμωμένη σπίτι μου. Και να έχω τη φίλη μου τη διαιτολόγο και να με παίρνει τηλ. Μη φας τίποτα Coula σήμερα και αύριο γιατί θα πετάει η κοιλιά και τη θέλουμε πλάκα. Πλάκα τη κοιλιά; Ή πλάκα με κάνεις μαρή; Στα δγγγγιάλα κι εσύ, με έχεις στη δίαιτα τόσο καιρό. Να πας να γαμηθείς με ένα σουβλάκι και να είναι και διπλόπιτο. Και να μη σε θέλει κιόλας την άλλη μέρα και να σου βγει και γάτα. Ξενέρωτη ανοργασμικιά. Κλείνω το τηλ με νεύρα, ενώ ακούγεται από μέσα η φωνή της Σκάσε Coula.
Πεινάω αλλά είναι τόσο ωραίο το φόρεμα που πήρα και δεν πρέπει να φάω για να είναι πλάκα η κοιλιά. Μα θα σπάσουμε πλάκα αύριο γιατί και νηστική θα μείνω και η κοιλιά δε θα είναι πλάκα. Η αδερφή μου η ξερολίδου λέει να βάλω κορσεδάκι! Βρε δε με χέζετε λέω κι εγώ; Να μου κοπεί το αίμα και η ανάσα για το θεαθήναι; Νονά θα γίνω όχι εξώφυλλο στο μανταμ Φιγκαρο. Αι σιχτίρ πια.
Με αυτά και με εκείνα έπεσα ξερή για ύπνο και μόλις πριν λίγο ξύπνησα, αλλά είμαι πανέτοιμη για αύριο. Μένει η κομμώτρια που θα τη συναντήσω αύριο για να είναι φρέσκια η μαλλούμπα μου και η φίλη μου η Λένια που θα με βάψει. Ευτυχώς αυτή ξέρει πόσο απλή λιτή κι απέριττη είμαι και δε με βασανίζει. Αν το ήξερα πως θα είχα τόσες προετοιμασίες για να γίνω νονά, θα προτιμούσα να παντρευτώ καλύτερα, να κάνω και κανένα δικό μου cουλάκι και να σας βάζω να το βαφτίζετε.
Αντε με το καλό αύριο η βάφτιση! Θα σας πω τα καθέκαστα από Δευτέρα.
8 Οκτωβρίου 2011
