Απόκριες! Τι ωραία που είναι να βγαίνεις για ποτό
και να συναντάς στο κατόπι σου παπάδες, νοσοκόμες, αφρικανούς,
μεξικάνους, την Πάττυ και τις φίλες της, μουσακάδες (το είδαμε κι αυτό)
και λοιπές Αποκριάτικες στολές; Μέχρι και το ΔΝΤ αντικρύσαμε και
κρατούσε και μαστίγιο. Είχα υποσχεθεί να σας μιλήσω για τις στολές που
έντυσαν κατά καιρούς την Coula σε ξέφρενα Αποκριάτικα πάρτυ. Την ιδέα
μου την έδωσε φυσικά ποιος άλλος τρελός; Ο Αμερικλάνος. Είπα λοιπόν ωσάν
μιμητικό όν να αναφερθώ στα νιάτα μου τα ένδοξα τα μασκαριλίκια!
Η
πρώτη φωτογραφία μου που με απαθανατίζει μασκαρά-όχι όμως και η μόνη-
είναι αυτή που πρέπει να είμαι κάτω των πέντε ετών, ντυμένη λαγός.
Βλέπεις λοιπόν ένα τροφαντό κουλάκι μέσα σε ένα άσπρο γουνάκι με
κουκούλα όπου και πετάνε δυο αυτιά. Ε καλά δεν είναι να τρελαίνεσαι
διότι απ' ότι έμαθα αργότερα, ήταν της μόδας τότε τα
λαγο-κουνελο-γατο-σκυλα για τα τρίχρονα εως πεντάχρονα κουλάκια.
Στη
συνέχεια θα με βρείτε σε ένα σχολικό πάρτυ κάπου στο δημοτικό. Αχ, τότε
είχα ζήσει ένα δράμα η κουλή. Όλες οι συμμαθητριές μου, είχαν
αποφασίσει πως θα ντυθούν πριγκίπισσες, με τα φανταχτερά τους φορέματα,
τα φουρό τους, τα στέμματα τους, τα κραγιόνια της μαμάς και μια ιδέα
τακουνιού. Βασικά οι μανάδες τους το αποφάσιζαν και οι φιλ-η-νάδες μου
το εκτελούσαν! Η δικιά μου με έντυσε μπαρμπούνι! Αν έχει το θεό
της, δηλαδή! Σε όλο το δημοτικό, της γκρίνιαζα πως έστω μια φορά θα
ήθελα να ντυθώ κι εγώ, κάτι λαμπερό, κάτι απαστράπτον και κάτι
φαντασμαγορικό. Μια νεράιδα της νύχτας, μια βασίλισσα του χιονιού, μια
πριγκίπισσα της Άνοιξης, κάτι βρε παιδί μου! Εκείνη επέμενε να με ντύνει
χταπόδι, πιγκουίνο, παπαγάλο, χελώνα.Όλο το ζωικό βασίλειο φιλοξένησα στο παιδικό μου κορμί.
Στην
Στ δημοτικού, κλάφτηκα στη couloγιαγιά, Θεοσχωρέστην την γλυκουλίνα
μου, πόσο μου λείπει ρε γμτ. Ήταν μοδίστρα και τσαούσα! Αγόρασε ύφασμα
και τούλια και μου έφτιαξε τη πιο ωραία στολή. Την ονομάσαμε βασίλισσα της Οικουμένης!
Μονο που δεν την έφτασε το ύφασμα να την κάνει μακριά και έμοιαζα με
βασίλισσα που είχε περάσει το τρένο και της είχε ξηλώσει το κατω μέρος
του φουρό. Δε δίναμε τόση σημασία τότε. Αλλά σήμερα, που βλέπω
φωτογραφίες, γελάω ακατάπαυστα με το μίντι μέσα στη μόδα φόρεμα γεμάτο
τούλια και πέρλες.
Στο
γυμνάσιο τα Αποκριάτικα πάρτυ μειώθηκαν, γιατί είχαμε διάβασμα! Οι
στολές που τίμησα εκείνα τα τρία χρόνια ήταν λίγο αλέγκρο! Μια μάγισσα, μια χίπισσα και μια Κινέζα
με έβγαλαν ασπροπρόσωπη τότε. Στο δε Λύκειο με έπιασε η απέραντη άρνηση
των εορτών που δε με έχει αφήσει ως τα σήμερα! Έτσι άρχισα να ντύνομαι
αντισυμβατικά! Θα ξεχάσω εγώ την στολή που έβγαλε τα λεφτά της όσο καμιά
άλλη; Ποτέ! Ήταν αξεπέραστη εμφάνιση και τη συνιστώ ακόμη και σήμερα.
Είχα ντυθεί Άι Βασίλης. Τέλειο; Τέλειο! Τα Χριστούγεννα τη φόρεσα και πήγα δώρα στα ανίψια μου και στις Απόκριες ντύθηκα επίσης ΚαρναβαλοΒασίλης.
Εναλλακτικά είχα έτοιμα και στολίδια και λαμπιόνια για να μου τα κρεμάσω, και να στολιστώ χριστουγεννιάτικο δέντρο
και με αυτά να κάνω εντύπωση δις. Έτσι σε ένα πάρτυ είχα δύο
εμφανίσεις! Στο πρώτο πρόγραμμα Αι Βασίλης και στο δεύτερο πρόγραμμα
Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Είχα σκεφτεί να ντυθώ και σούβλα αλλά με πρόλαβε η ξαδέρφη η Catina που σας έχω μιλήσει γι' αυτήν και ντύθηκε σούβλα με αρνί! Μόνο ο Τσάμικος της έλειπε, να ακούγεταί από πίσω και ένα κόκκινο αυγό μέσα σε ένα τσουρέκι για να ντυθεί Πάσχα.
Αυτή
κι αν έχει ντυθεί ζώα και ζώα! Αν της ζητήσω να μου τα απαριθμήσει θα
νομίζετε πως είμαστε στο δημοτικό και κάνουμε ζωολογία. Εμείς και ο
κόσμος ή καλύτερα εμείς και οι φίλοι μας τα ζώα! Μια φορά μόνο έκανε τη
διαφορά και ντύθηκε αν δε κάνω λάθος Ντομάτα. Κι απέ όλες τις
άλλες φορές αν η στολή δεν είχε ουρά, αρνιόταν να τη βάλει. Φέτος
διάλεξα μια ωραία στολή από τη συλλογή της ξαδέρφης Catinas και ντύθηκα
πάλι ζωάκι, αλλά αυτή τη φορά άγριο! Λύκος παρακαλώ! Γι' αυτό μη με πολυζορίζετε γιατί δαγκώνω και άμα λάχει μετά τις 12 πίνω και αίμα. Βαμπιρολύκος!
Καλές Απόκριες!
Καλά μασκαρέματα!
Καλή Σαρακοστή!
1 Μαρτίου 2011
